Ημιυποχρεωτικη ξεκουραση

Την Πεμπτη έκανα την παρουσιασή μου. Απο το VTLUUG ηρθαν μονο 4 άτομα. Ηρθαν και 3 συμφοιτητές μου. Οταν ρώτησα γιατί καθότι 2 εβδομαδες νωριτερα ήμασταν καμια δεκαριά άτομα. Μου είπαν ότι είμαστε σε κακιά περίοδο, έχουνε πέσει πολλές εξετάσεις και συναφή. Δυστυχώς δεν εμφανίστηκαν ούτε τα κορίτσια παρότι είχαν πει ότι θα έρχονταν, η μία ασθένησε, η άλλη είχα πολύ δουλειά. Βγηκαμε δύο φορές το Σαββατοκύριακο για φαΐ αλλά θα προτιμούσα την παρουσία τους τότε. Την Παρασκευή ήμουν σχετικά άρρωστος, ναι μεν πήγα στο εργαστήριο, τον καθηγητή και αλλού αλλα δεν μπορούσα να δουλέψω πάνω απο 2 συνεχόμενες ώρες. Ευτυχώς που το Σαββατοκύριακο δεν είχα κάτι ουσιαστικά να κάνω και έτσι για πρώτη φορά μετά απο καιρό μπορούσα να ξεκουραστώ. Ωραία ξεκουραση ... :-(

Είχαμε τον 2ο γύρο δημοτικών εκλογών. Δεν μπορούσα να πάω σπίτι να ψηφίσω. Είμαι πολύ ευχαριστημένος που έχασε ο Μίχας. Ο άνθρωπος αυτός είναι ότι χειρότερο μπορεί να βρεις σε έναν πολιτικό: συνδικαλιστής του δημοσίου. Τέτοιοι σόι άνθρωποι είναι αυτοί που έρριξαν την Ελλάδα έξω: Για να σώσει τα ναυπηγεία του φόρτωσε στην πλάτη μας και μας φόρτωσε και άχρηστες συμβάσεις. Η άλλη επιλογή ελάχιστα καλύτερη είναι: κλασσικός κομματάρχης της Δεξιάς. Από την άλλη όμως κανένας καλός άνθρωπος δεν προκόβει στην πολιτική: όταν ρώτησα έναν κολλητό μου πως θα με έβλεπε ως πολιτικό μου απάντησε ειλικρινέστατα ότι θα με έτρωγαν πριν γίνω τίποτα. Οι αρχιπράσινοι και αρχιγαλάζιοι στο τμήμα μου ήταν δυστυχώς οι χειρότεροι πράσινοι και γαλάζιοι, αντίστοιχα.

Ξεκινά η τελευταία εβδομάδα πριν τις διακοπές της ημέρας των Ευχαριστιών. Εχουμε αρχίσει και πετάμε ιδέες για διακοπές. Μακαρί να κάτσει τίποτα έστω και αν είναι όπως την άνοιξη που πήγα απλώς μία ημέρα Ουάσινγκτον. Θα εξαρτηθεί από το πρόγραμμα των άλλων παρά το δικό μου