Συνεχεια ως προς τον γάμο

Καθώς είχα κατέβει τρεις φορές την Παρασκευή στο Ορλάντο (το ξενοδοχείο ήταν Lake Mary), η μεσημεριανή μετάβαση στο ξενοδοχείο μου είχε πάρει 1 1/2 ωρα, είπα να μείνω Lake Mary. Είδα στο Google maps ότι υπήρχε ένα WalMart κοντά και έτσι οδήγησα ως εκεί για να δω και τα άλλα καταστήματα. Εν τέλει εκεί είχε και Aldi. Ενθουσιάστηκα. Είπα ότι σίγουρα θα ψώνιζα την επομένη πριν φύγω αλλά εν τέλει η θεία μου με προσκάλεσε σε πρωινό στο ξενοδοχείο τη επομένη το πρωί και πήγε πολύ αργά για να καθυστερήσω εκεί. Αλλά προστρέχω. Γύρισα στο ξενοδοχείο, ετοιμάστηκα και μετά πήγα στην καθολική εκκλησία όπου έγινε ο γάμος. Η όλη τελετή διήρκησε μόνο μισή ώρα. Είχε αναγνώσματα, κανά δύο ύμνους και αυτό ήταν. Πιο πολύ χρόνο πήρε όταν μπήκαν οι Bridesmaids και Groomsmen παρά όταν διάβασαν το ευαγγέλιο το οποίο δεν ήταν ο γάμος εν Κανά της Γαλιλαίας. Τέλος πάντων, πήγαμε μετά στο τραπέζι, από πίσω στο αμάξι με πήραν και διάφορες κυρίες φίλες της θεία μου που είχαν δυσκολία να διαβάσουν αγγλικά. Περιμένα απ'εξω ένα δίωρο να έρθει το ζευγάρι και είχαν μία καντίνα δίπλα από κτίριο για να μας ταίσουν διάφορα (χωρίς να πληρώσουμε) και ένα μπαρ με αλκοόλ. Είχε επίσης και οθόνες όπου έπαιζε ένα βίντεο με τον ξάδερφο μου να μιξάρει μουσική στον κήπο του σπιτιού του (ήταν και dj ένα διάστημα) και την κοπέλα να χορεύει. Εν τέλει ήρθε το ζευγάρι, μπήκαμε μέσα και φάγαμα το ωραίο γεύμα. Πρώτα καθίσαμε και μετά μπήκαν οι Bridesmaids και Groomsmen κάνοντας φιγούρες και μετά ο ζευγάρι. Όπως παρατήρησε ο συνονόματος ξάδερφός μου, στην Ελλάδα δεν κανουμε τέτοια. Κάθισα στο τραπέζι νο 1 με τοςυς συγγενείς του γαμπρού, όπως παρατήρησα στην θεία μου συνήθως με βάζουν στο τραπέζι με τους ανύπαντρους και φάγαμε, ήπιαμε και την Άρτα φοβερήσαμε. Μουσική μάλλον θα την χαρακτήριζα ποπ, έπαιζε πχ το Get Lucky των Daft Punk, και σε κάποια φάση χόρεψα κιόλας. Αφού η νύφη μέταξε την ανθοδέσμη και ο γαμπρός την καλτσοδέτα της νύφης στους ανύπαντρους (δεν την έπιασα) μετά γύρισα στο ξενοδοχείο.

Την επομένη όπως ανέφερα πήγα στο πρωινό όπου για τρίτη και τελευταία φορά στο ταξίδι είδα την οικογένια και μετά οδήγησα σπίτι. Σταμάτησα για καύσιμα 2 φορές και δυστυχώς σε ακριβές πολιτείες διότι δεν με έφτασαν τα καύσιμα ως την πολιτειακή γραμμή (αν και όπως υπολόγισα εκ των υστέρων πλήρωα $2 παραπάνω σε καύσιμα σε σχέση με το αν είχα σταματήσει σε φτηνές πολιτείες, μάλλον μικρό το ποσό) και στο Trader Joe's στην Columbia SC. Ε ναι, ψώνισα τυρί. Καθότι και στην επιστροφή έγινα μούσκεμα από τον ιδρώτα συν το ότι το σορτσάκι είχε και τρύπα στην τσέπη, όταν γύρισα το πέταξα και πηγα σήμερα και αγόρασα καινούργιο. Εκτοτε στο Blacksburg δεν έχουν γίνει πολλά πράγματα, τα όνειρα μου να γνωρίσω κοπέλες ως συνήθως διαψεύστηκαν παρότι πηγα σε πάρτυ, κατάφερα επιτέλους μετά έναν μήνα εντατικής προσπάθειας να ετοιμάσω δημοσίευση αλλά περιμένω σχόλια καθηγητη, με άλλα λόγια συνήθης καλοκαιρινή εβδομάδα. Δεν έχω κάποιο σχέδιο για άλλες διακοπες αλλά αν είμαι τυχερός μπορεί να προκύψουν. Ελπίζω να μπορεσει η αδερφή μου να με επισκευθεί, αλλιώς βλέπουμε

Γάμος στο Orlando

Κατ'αρχην οι εξελίξεις στην Ελλάδα ήταν καταλυτικές σήμερα. Δεν περίμενα την έξοδο της Δημοκρατικής Αριστεράς από την κυβέρνηση. Η δικομματική κυβέρνηση πλέον μου θυμίζει την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ μετά τον ανασχηματισμό που έφερε τον Βενιζέλο στο υπουργείο Άμυνας. Ουσιαστικά έχει πλέον καταναλώσει την χρυσή κάρτα της. Πλέον δεν έχει εφεδρική κίνηση στην επόμενη σοβαρή αναταραχή. Τουλάχιστον το γεγονός ότι αυτό το κυβερνητικό σχήμα εφαρμόζει το πρόγραμμα προσαρμογής και πιστεύει σε αυτό, ενώ η κυβέρνηση Παπανδρέου προσπαθούσε απλά να το εφαρμώσει χωρίς να το εφαρμώσει, σημαίνει ότι λιγότερα σοκ προβλέπονται στο μέλλον. Να δούμε πότε και πως θα είναι το επόμενο σοκ. Η ΕΡΤ καταργήθηκε όταν δεν μπόρεσε η κυβέρνηση να αποκρατικοποιήσει την ΔΕΠΑ. Τελευταία φορά που έβλεπα την ΕΡΤ ήταν όταν έβλεπα το the West Wing. Τελευταίο ελληνικό πρόβλημμα που έβλεπα ήταν μία σειρά αστρονομική ονόματι στα μονοπάτια των άστρων στα μέσα της δεκαετίας του 90. Σπίτι θυμάμαι τελευταία σειρά που έβλεπαν (εκτός από τον Σπύρο Παπαδόπουλο) ήταν το μικρό σπίτι στο Παγκράτι. Πληρώναμε πολλά για πρόγραμμα που δεν βλέπαμε

Ωστόσο το θέμα μου σήμερα είναι το ταξίδι μου την προηγούμενη εβδομάδα στο Orlando για τον γάμο του πρώτου μου ξαδέρφου. Για να πω την αλήθεια δεν είχα ποτέ ιδιαίτερα καλή σχέση με τον συγκεκριμένο ξάδερφο και δεν έφταιγε η μεγάλη απόσταση από το Ft Lauderdale ως τον Πειραιά. Πάντως όταν η Ολλανδέζα καθηγήτρια με απέλυσε ο ξάδερφος με πήρε από το αεροδρόμιο του Sanford, με οδήγησε σπίτι του, πήγαμε και είδαμε τον Iron Man 3 και μετά από το δείπνο εκτός σπιτιού με πήγε στο Port St Lucie να δω τον συνονόματο ξάδερφό μου. Επίσης κάποιος έπρεπε να εκπροσωπησει τον δικό μας κλάδο της οικογενείας. Έτσι λοιπόν Πέμπτη πρωί ξεκίνησα και μετά από μερικές μικρές στάσεις για καύσιμα και φαϊ έφτασα στο ξενοδοχείο. Ήμουνα στον δρόμο 11 ώρες. Φυσικά εξαντλήθηκα και όλο που έκανα εκείνο το βράδυ ήταν να περπατήσω λίγο έξω από το ξενοδοχείο και να δω τηλεόραση.

Την επομένη πήρα το αυτοκίνητο και κατέβηκα Ορλάντο. Πρόθεση κατ'αρχην είχα να πάω Universal Studios, από την στιγμή όμως που ξεκίνησα αργά, το εισιτήριο ήταν $92 συν επιλέον πάρκινγκ και στις 7.30 είχα τραπέζι προ του γάμου άλλαξα σχέδιο. Πήγα Downtown Disney το οποίο απεδείχθει κυρίως ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο παρά αξιοθέατο. Αν κάτι πρέπει να πω για την Disney είναι ότι είναι αξιοθαύμαστο το πόσο και πως εκμεταλλεύεται την πνευματική της ιδιοκτησία αλλά και το πόσο θλιβερό είναι ότι κύριος στόχος είναι η πιο ευαίσθητη και αθώα ηλικία. Μπήκα στο DisneyQuest το οποίο ήταν το κυριότερο αξιοθέατο του χώρου. Είχα την αίσθησα ότι με το εισητήριο (λίγο κάτω απο $50 με φόρους) ότι παραπλήρωσα αλλά βγαίνοντας συνειδητοποίησα ότι πήγα σε 5 ή 6 rides εικονικής πραγματικότητας. Μάλλον καλή η τιμή μου βγήκε. Βγαίνοντας σταμάτησα σε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο το οποίο είχε επώνυμα φτηνά ρούχα, αλλά δεν ψώνισα τίποτα. Απλά περπάτησα. Το βράδυ στο δείπνο πρωτογνώρισα την νύφη (η οποία είναι λευκή αλλά κατάγεται από το Trinidad) και είδα συγγενείς μου. Όλοι και όλοι δεν ήμασταν 10, οι πιο πολλοί καλεσμένοι ήταν φίλοι του ζευγαριού. Το βράδυ κατέβηκα μόνος (διότι οι άλλοι που ήξερα δεν μπορούσαν) στο κέντρο του Ορλάντο και περπάτησα. Να πω την αλήθεια μου άρεσε, μου θύμισε μάλλον την Εθνικής Αντιστάσεως στα Σέρρας. Πάντως δεν μπήκα σε κάποιο κέντρο, μόνος δεν κάνω τέτοια. Γύρισα στο ξενοδοχείο αργά. Την επομένη (Σάββατο) ήταν ο γάμος στις 2.30. Περισσότερες λεπτομέρειες στην επόμενη ανάρτηση.

Ταξιδι στην Maryland

Μετά από διάστημα μηνών (τελευταία φορά ήταν με την Βαλτιμόρη) βγήκα από την Νοτιοδυτική Βιρτζίνια σε ταξίδι. Το ευχάριστω είναι ότι άλλαξα τοπίο και έτσι όταν γύρισα είχα το κουράγιο να κάνω διάφορα που σέρνονταν πριν φύγω, όπως το να διαβάσω ένα πολύ βαρετό βιβλίο. Το κακό είναι η σωματική κούραση. Τέλος πάντων καλά πήγε, όχι μεν τέλεια αλλά έχω υψηλές απαιτήσεις για να πω κάτι τέλοιο

Το ταξίδι ξεκίνησε Κυριακή μεσημέρι, 2 μμ. Ύστερα από 8 σχεδόν ώρες οδήγηση (άλλων) φτάσαμε στο Salisbury Md στην χερσόνησο Delmarva. Η αποστολή του Virginia Tech αποτελείτο από 9 ατόμα συμπεριλαμβανομένου του καθηγητή. Από αυτά μόνο εγώ ήμουν προ διετίας. Το πρώτο ξενοδοχείο ήταν Hampton και έχει και πισίνα. Μετά από τόσες ώρες ταξιδιού δεν είχα διάθεση για πολλά πράγματα, πήγα μεν στο σούπερ μάρκετ απέναντι αλλά πέραν αυτό είδα το internet (έμελε να είναι η μόνη φορά που άνοιξα τον φορητό μου), διάβασα το κουραστικό βιβλίο που ανέφερα και έπεσα για ύπνο. Στο δωμάτιο ήμασταν οι 4 άνδρες μεταξύ των οποίων ο καθηγητής με το οποίο κοιμήθηκα στο ίδιο κρεβάτι. Σε φίλους που ανέφερα την κατάσταση τους φάνηκε φτηνιάρικο το 4 άτομα ανά δωμάτιο αλλά και πάλι είχαμε 2 1/2 δωμάτια, μία κοπέλα κοιμήθηκε με δυο άλλες από το West Virginia University. Οι φοιτητές δεν πληρώσαμε ούτε δολάριο για διαμονή και μετάβαση, εν αντιθέσει με το West Virginia που πλήρωσανε έως και δίδακτρα για το θερινό εξάμηνο.

Την επομένη κατεβήκαμε νωρίς (εγώ όχι και τόσο) και πρωτοσυνάντηθήκαμε με τους συναδέλφους των άλλων ιδρυμάτων. Συνολικά είχαμε φοιτητές από 9 πανεπιστήμια, κυρίως μεταπτυχιακούς αλλά και λίγους προπτυχιακούς. Οι δύο προπτυχιακές που πήρε ο καθηγητής από το τμήμα μας ήταν απλά εξαιρετικές εδαφολόγοι και μάλιστα μας ζήτησε να διαφημίσουμε την μία η οποία δεν είχε τελειώσει ακόμα και έψαχνε για μεταπτυχιακό. Προς τις 10 ήρθαν από το University of Maryland οι φοιτήτριες και μας πήγαν στην μόνη στάση εκέινης της ημέρας ενώ οι καθηγητές συνεδρίαζαν. Μεταξύ αυτών και δύο οι οποίες ήταν στο τελευταίο ταξίδι προ διετίας. Οι τρεις ήμασταν η μόνοι που έιχαμε πάει και στα δύο ταξίδια. Προορισμός της ημέρας ήταν το νησί Assateague το οποίο είναι προστατευόμενη περιοχή. Όπως και στις επόμενες στάσεις έσκαψαν ένα λάκκο, είδαμε την διατομή του εδάφους και όσοι ήθελαν βούτηξαν μέσα και έπιασαν τις στρώσεις. Μετά μας άφησαν ελεύθερους στο νησί και περιφερθήκαμε στα δίαφορα αξιοθέατα. Όπως πολλά νησιά της Ανατολικής ακτής είναι Barrier Island, φυσικό νησί από άμμο που προστατεύει την ενδοχώρα από την μανία της θάλασσας. Εν συνεχεία πήγαμε στο πικ νικ που οργάνωσε το UMd όπου και γνωρίσαμε τους φοιτητές των άλλων πανεπιστημίων. Εν αντιθέσει με πριν δύο χρόνια που ήταν στο τέλος, αυτή τη φορά ήταν στην άρχη και έτσι γνωρίσαμε παραπάνω κόσμο. Μέτα γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και αρκετοί εξ υμών (αν και ήμουν ο μόνος από το VT) πήγαμε στην πισίνα και το hot tub για να γνωριστούμε καλύτερα. Ήταν η πρώτη φορά φέτος που κολύμπησα, όσο κολύμπησα. Έμελε να είναι το highligh του ταξιδιού.

Την επομένη είχε έγερση στις 6 και αποχώρηση στις 730. Η ημέρα αυτή είχε 3 στάσεις και πολύ παραπάνω λάκκους. Πρώτη στάση ήταν σε ένα δάσος το οποίο έχει μεγάλο πληθυσμό ψύλων (ticks) τα οποία μάλιστα στην περιοχή έχουν και Lyme Disease (ελληνιστί Βορρελίωση). Το κακό είναι ότι με έπιασε και κόψιμο με το που μπήκαμε στο δάσος. Εν τέλει ανακάλυψα δύο ψύλους στο σώμα μου να μου ρουφάνε το αίμα, έναν εκείνο το βράδυ στο γόνατο και έναν στα γενετικά όργανα αφού γύρισα Blacksburg. Είναι γνωστό ότι δεν μου αρέσει η άγρια φύση για πολύ καλούς λόγους, πάντως εώς τώρα δεν έχω κολλήσει κάτι. Η άλλη στάση ήταν σε έναν βάλτο ο οποίος βυθίζεται (λόγω άνοδου της στάθμης της θάλασσας ή λόγω καθίζισης; Δεν ξέρω) και σε ένα αγρόκτημα το οποίο είναι μάλιστα και αρχαιολογικός χώρος. Ένας μάλιστα βρήκε και αιχμή βέλους του πολιτισμού Clovis το οποίο και κράτησε. Καθότι είχε περισσέψει το μισό φαΐ από την προηγουμένη (το οποίο ήταν χάμπουργκερ και χοτ ντογκ, κλασσική αμερικανιά) κάναμε και δεύτερο πικ νικ αν και όχι όλα τα ιδρύματα. Γενικά το Penn State έκανε του κεφαλιού του και έτσι δεν ήρθε μαζί μας. Καταλήξαμε στο 2ο ξενοδοχείο στην La Plata. Είδα το e-mail μου στον υπολογιστή του ξενοδοχείου ο οποίος είχε πολύ ευχάριστα νέα για την πράσινη κάρτα.

Ξανα μανά είχαμε έγερση στις 6 και αποχώρηση στις 7.30. Πάλι είχαμε 3 στάσεις αλλά παραπάνω λάκκους, ενώ στην τελευταία μεταξύ διατομών πήγαμε με το αμάξι. Πρώτα ήταν στις όχθες του Ποτόμακ όπου οι Ινδιάνοι δημιούργησαν μία έδαφοσειρά μαζεύοντας μύδια, τρώγοντάς και και πετόντας στα στον ίδιο τόπο ώστε εν τέλει έγιναν λόφος. Εν συνεχεία ακολούθησε μία κατασκήνωση όπου υπάρχει ένα πραγματικό έδαφος fragipan ώστε να το δουν και αυτοί που δεν το είχαν δει ώστε να μην τα χαρτογραφούν λάθος. Τελευταία στάση ήταν ένα ερευνητικό παράρτημα του Smithsonian όπου έκανα περιβαλλοντική έρευνα. Δεν με ενδιέφερε τόσο οι τομές στο χώμα όσο μετά που βγήκαμε στον βάλτο όπου πειράματα με αυξημένη συγκέντρωση CO2 και με άνοδο του επιπέδου της θάλασσας αλλά και με αυξημένη απόθση αζώτου λόγω ρύπανσης. Ενδιάμεσα είχαμε και δύο στάσεις στην άκρη του δρόμου να δούμε θαλάσσιες αποθέσεις εδάφους (οπου αργότερα ανέβηκε η γη εξού και είναι στην ξηρά) και μετά πήγαμε προς το τελικό ξενοδοχείο στο Frederick. Ενδιάμεσα σταματήσαμε και φάγαμε με το West Virginia. 

Την επομένη ο ουρανός δυστυχώς ήταν συνεφιασμένος και έτσι ξεκινήσαμε δυτικά προς ανατολικά ενώ ο σχεδιασμός ήταν ανάποδα ώστε να προλάβουμε την βροχή, κάτι που σε μεγάλο βαθμό καταφέραμε. Βέβαια δεν έκανε την φοβερή καταιγίδα που υποστήκαμε ερχόμενοι την Κυριακή αλλά η βροχή της Πέμπτης ενόχλησε. Πάλι 3 στάσεις, η τέταρτη εγκαταλήφθηκε λόγω καιρού όπου είδαμε πολύ ενδιαφέρουσες ποτάμιες αποθέσεις κυρίως. Η δεύτερη στάση όμως έμελε να είναι η πιο ενδιαφέρουσα σε όλο το ταξίδι διότι ήταν ένα πολύ ενδιφέρον έδαφος με μία γλώσσα μεταμορφωσιγενούς σαπρώλιθου. Ήταν τόσο ενδιαφέρουσα ώστε μπήκα και εγώ στο λάκκο, ενώ στις άλλες στάσεις κυρίως φωτογράφιζα. Αποχαιρετηθήκαμε με τα άλλα πανεπιστήμια, τους ευχήθηκα να τους δω στο συνέδριο της ASA και ξεκινήσαμε το ταξίδι της επιστροφής εν μέσω βροχής. Γενικά ήμασταν τυχεροί που έκανε καλό καιρό τις ημέρες που κυρίως περάσαμε στον αγρό. Σπίτι έφτασα προς τις 10 το βράδυ αλλά κατάφερα να έρθε σε μία ισορροπία με τις δουλειές μου μόλις στις 8 το βράδυ της Παρασκευής. Ακόμα έχω κάτι λίγα να κάνω αλλά μέχρι να φύγω για τον γάμο του ξαδέρφου μου την Πέμπτη ελπίζω να έχω τελειώσει.

Ταξιδι αύριο

Αύριο το μεσημέρι φεύγω για το Northeast Pedology Field Trip. Ελπίζω να είναι τόσο ενδιαφέρον όσο πριν 2 χρόνια. Αυτή η εβδομάδα ήταν αρκετά ήσυχη. Δούλεψα μεν αρκετά, ανακάλυψα λάθη και το διόρθωσα αλλά χωρίς τον καθηγητή το πόσο μπορώ να προχωρήσω είναι πεπερασμένο. Χρειάζομαι σχόλια του για να ξέρω αν έχω κάνει βλακείες ή όχι. Εκ των υστέρων σκέφτομαι μήοως είναι θέμα αυτοπεποίθησης αλλά σε τελική ανάλυση δεν είμαι από την περιοχή. Όπως επανειλλημένα έχω ανακαλύψει, χωρίς κάποιον να μου εξηγεί μπορώ να πάω σε λάθος πορεία. Σε κάθε περίπτωση θέλω να κάνω κάτι το σημαντικό και καθότι στην δημοσίευση είναι το όνομά του, δεν θα το κάνω χωρίς την άδειά του.

Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο ήταν παραδόξως γεμάτο. Εν τέλει είχα φίλους εδω και έτσι κάναμε μερικά πράγματα. Αυτό το Σαββατοκύριακο είμαι μόνος. Κατά την βόλτα μου την Πέμπτη έπεσα στους συμφοιτητές μου, για τελευταία φορά και έτσι ήπια κάτι. Χτες βγήκα, είχε κόσμο, βρήκα κάποιους που ήξερα οριακά και έτσι κάθισα αλλά χωρίς καλή παρέα ήταν αρκετά βαρετό. Βγήκα σήμερα και περπάτησα, κατέβηκα στο Huckeberry Trail και περπάτησα συνολικά περί τα 10 χιλιόμετρα περίπου. Αφού είδα επεισόδιο του Elementary και του Star Trek βγήκα και περπάτησα στο κέντρο. Έχει αρκετό κόσμο έξω αλλά με όλους τους γνωστούς εκτός πόλης δεν είμαι σίγουρος τι αξίζει. Αν μη τι άλλο αύριο πάω ταξίδι, έστω και μετά το μεσημέρι. Λογικά θα κάνουμε και αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα μαζί. Ας δω τουλάχιστον την διάλεξη από το Internet για τα νέα τηλεσκόπια. Σε 5 μέρες μπορεί να μην την βρίσκω στο βίντεο, να έχει θαφτεί από νεώτερα βίντεο