Επιτέλους κανονική έξοδος

Το τελευταίο Σάββατο της Απόκριας πέρυσι, ενώ ήμουν σε πολύ κακή διάθεση διότι είχε πεθάνει ο θείος μου, έμελε να βγω για τελευταία φορά πριν την πανδημία. Είχα ανέβει στο Vyxn το οποίο βρίσκεται στο βόρειο Φρέσνο και ως χώρος απεδείχθει εξαιρετικός, αλλά από μουσική πολύ το hip hop και ελάχιστη η ηλεκτρονική που μου αρέσει. Μετά έκλεισαν τα πάντα λόγω πανδημίας, και ναι μεν το πρώτο κύμα πέρασε και δεν μας άγγιξε, αλλά το δεύτερο κύμα στα τέλη της χρονιάς ήταν καταστροφικό. Τέλος πάντων, φτάσαμε στον εμβολιασμό και προ πολλού έχω την ανοσία. Παρασκευή βράδυ ήμουν αρκετά κουρασμένος, αλλά βγήκα βόλτα στο Tower District για να δω τι παίζει: Γύρισε άραγε ο κόσμος, και τι κάνει; Υπάρχουν περιορισμοί; Καθότι κατέβηκα φορώντας σορτσάκι και t shirt ήταν δεδομένο ότι δεν θα έβγαινα, συν το ότι δεν είχα παρέα. Αυτό που είδα ήταν τρία μαγαζιά ανοιχτά εκ των οποίων τα 2 είχαν κόσμο να περιμένει στην ουρά στις 11 για να μπει. Γύρισα σπίτι και είπα ότι την επομένη θα βγω αλλά θα προσπαθήσω στο Vyxn αν είναι ακόμη ανοιχτό διότι μου άρεσε ο χώρος. Αυτό που με παραξένευσε χτες ήταν το πόση κόπωση βγήκα. Το σχέδιο ήταν να πάω πρωϊ στο γυμναστήριο να κολυμπήσω. Δεν σηκώθηκα από τον υπολογιστή καν, μόνο μαγείρεψα μακαρόνια και ξάπλωσα για μεσημέρι. Μετά όταν σηκώθηκα ήταν σε ώρα όπου δεν έχει σκιά στην πισίνα. Περπάτησα στο γυμναστήριο και περισσότερο ασκήθηκα στο ελλειπτικό. Γύρισα σπίτι και κάθισα και μετά ανέβηκα ως επάνω να δω αν το μαγαζί είναι ακόμα ανοιχτό ή αν έχει κλείσει όπως το gay club δίπλα από το γυμναστήριό μου. Έδειχνε ανοιχτο και έτσι είπα ότι θα πάω. Αυτό που με παραξένευσε είναι ότι μέχρι τις 10 τσίμα τσίμα έβγαλα τις άλλες δουλειες. Για πρώτη φορά εδώ και 15 μήνες φοράω τους φακούς και ανεβαίνω. Ως το τέλος της ημέρας μάλλον με ενοχλούσαν στο μάτι, αν και δεν τους έχω φορέσει, χρειάζομαι καινούργιους

Φτάνω στο μαγαζί και περιμένω στην ουρά της γενικής εισόδου η οποία ήταν μεγάλη. Μπροστά μου δύο άντρες, πίσω μου ένα τσούρμο κοπέλες και ο ένας έκανε κουβέντα στο άλλο για το τατουάζ που έχει με τον Yu Gi Oh το οποίο αρέσει. Οι κοπέλες μπήκαν εν τάχει, φτάνω εγώ και μου λένε $30. Καθότι είχα να βγω έναν χρόνο δέχτηκα και μπήκα. Σε εκείνη την φάση το μαγαζί δεν θα το έλεγα άδειο αλλά σε καμία περίπτωση γεμάτο όπως πέρυσι. Κανένας μάσκα και ούτε κοιτούσαν ούτε ρωτούσαν για εμβόλιο. Ποτό δεν ήπια, αρκετά πλήρωσα με την είσοδο. Μετά από ελαφρό γύρο κατέληξα στην πίστα και ψιλοχόρευα παρότι ήταν από την μουσική που δεν μου άρεσε. Δεν ήταν γεμάτη η πίστα και εώς σχεδόν τα μεσάνυχτα υπήρχε αναλογία ισορροπημένη ανδρών γυναικών κάτω. Υπήρχαν και τραπέζια και πάνω από τραπέζια ήταν μπάρα με κόσμο, κυρίως κοπέλες, όρθιος. Τουλάχιστον 3 έκαναν τα γενέθλιά τους. Για να μην το πολυλογώ, μου είχε λήψει το να είμαι ο ένας μέσα στον άλλον σαν σαρδέλες στο λεωφορείο. Σε τέτοια επίπεδα είμασταν εκεί μέσα και αν δεν ήταν για το εμβόλιο θα ήταν ανησυχητικό. Κανά δύο τύποι τους οποίους δεν ξέρω μου λένε, να πιάσουμε γκόμενα, το αντιπαρήλθα μάλλον μειδιώντας. Στις 12 παρά η μουσική άρχισε να γυρίζει στην ηλεκτρονική, και εγώ άρχισα να χορεύω πιο κανονικά. Το ωραίο ότι πριν γυρίσει έλεγα στον εαυτό μου ότι είχα κουραστεί, ότι το γυμναστήριο δεν δουλεύει διότι έπεσε η αντοχή μου, ότι έχω γεράσει κλπ. Με το που γύρισε σε μουσική που μου αρέσει ξαφνικά ξανάνοιωσα. Χορεύοντας έριξα το ποτό τριών διαφορετικών κοριτσιών που έκαναν το λάθος να περάσουν υπερβολικά κοντά μου, αλλά καμία δεν μου απαίτησε να της πάρω ποτό λόγω του τι σημαίνει αυτό. Αιχμή της νύχτας ήταν όταν έπεξαι το Animals του Martin Garrix, για να έχει κανείς ιδέα το τι ηλικίας τραγούδια μιλάμε. Κάποιοι, άνδρες και γυναίκες, έβγαλαν φωτογραφίες μαζί μου στην πίστα, έμφαση, άγνωστοί μου. Ιδίως μου έκανε εντύπωση ένας που ήταν ένα κεφάλι πιο ψηλός από εμένα και γεροδεμένος σαν αθλητή. Επαναλαμβάνω, κανέναν δεν ήξερα εκεί μέσα. Τέλος με προσέγγισαν δύο άνδρες και μου λένε ότι η μία κοπέλα στην μπάρα είναι πολύ κολλημένη μαζί μου και να ανέβω να της μιλήσω και θα είναι δικιά μου. Κατ'αρχήν έχω κακή εμπειρία με καλοθελητές, ήδη από την Αγιά Μαρίνα όταν ήμουν έφηβος, μπορεί κάλλιστα να θέλουν να με κάψουν. έχει συμβεί. Κατά δεύτερος δεν ήμουν βέβαιος αν ήταν σωστό να ανέβω εκεί από την στιγμή που δεν ήμουν σε τραπέζι. Πάντως δεν έβλεπα τι γίνονταν εκεί πάνω, αν είχα δει πως ανέβαιναν άλλοι όπως είδα αργότερα, θα δίσταζα λιγότερο. Κατά τρίτον το ότι εντυπωσιάζω μία κοπέλα με τις χορευτικές μου ικανότητες δεν σημαίνει ότι ενδιαφέρεται για κάτι παραπάνω, με κλασσικό παράδειγμα την πάλαι ποτέ γειτόνισσα στο Blacksburg. Τέλος δίστασα και διότι ήταν Σάββατο και είχα κάθε πρόθεση να πάω Κυριακή εκκλησία. Αν ήταν Παρασκευή, θα ήμουν λιγότερο διστακτικός. Πάντως ανέβηκα ως το πρώτο επίπεδο, εκεί όπου κάθονταν όσοι είχαν τραπέζι, σκεφτόμενος ότι αν όντως η κοπέλα Χ ενδιαφέρονταν θα έκανε και εκείνη βήμα να με προσκαλέσει παραπάνω. Δεν έκανε πάντως, και 5 λεπτά αργότερα η παρέα διαλύθηκε και δεν μπορούσα καν να αναγνωρίσω ποια ήταν η λεγάμενη. Στις 1 ανοίξαν τα φώτα, γύρισε στο Bruno Mars και ουσιαστικά μας είπαν καληνύχτα. Γύρισα σπίτι, προσπάθησα ανεπιτυχώς να δω αν κανένας στο Instagram με έβαλε για να με κάνω tag, και εν τέλει έπεσα. 

Σήμερα πήγα στην εκκλησία όπου είχαμε και το σαραντάρισμα του παιδιού φίλων από το φεστιβάλ. Από όλοι το βράδυ να ξεδίνουμε χωρίς μάσκες και να στριγγλίζουμε το τραγούδι, όλοι προσευχόμασταν το πρωϊ κυρίως σιωπηλοί αν και λέγαμε κάποιους ύμνους. Τίποτα το σοβαρό σήμερα, ανηχυχούσαν αν ο βραχνιασμένος λαιμός σήμαινε ότι κόλλησα τίποτα αλλά μάλλον σήμαινε ότι είχα τραγουδίσει υπερβολικά δυνατά χτες. Δεν με βλέπω να ξαναπηγαίνω σύντομα στο Vyxn, η είσοδος ήταν πιο αλμυρή απ'ότι ο Tiesto ή ο Gareth Emery. Ωστόσο δεν παύει να χάρηκα πολύ χτες.

Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν, πάλι

 Το ζήτημα στο οποίο αναφέρομαι είναι η νέα φρεγάτα. Οι Αμερικανοί δήλωσαν ότι θα έρχονταν με πρόταση η οποία θα ήταν ασυναγώνιστη. Θα ήταν τόσο καλή που κανένας δεν θα μπορούσε να την συναγωνιστει. Μάλιστα η όλη διαδικασία του διαγωνισμού ήταν για το θεαθήναι διότι υπήρχε πολιτική απόφαση να δωθεί στους Αμερικανούς έτσι κι αλλιώς. Σε έναν βαθμό είναι πιστευτό, αν θέλει η Αμερική το κάνει. Ωστόσο ναι μεν δε θα έλεγα αλουμινότρατα την MMSC, αλλά σίγουρα ήταν το πιο φτωχά οπλισμένο πλοίο. Είδαμε και την βελτιωμένη εκδοχή, και το μόνο που μπορούσες να πεις ήταν ότι ήταν κάπως καλύτερο από τις S, αλλιώς τίποτα. Ωστόσο θα μπορούσαν να δώσουν ως ενδιάμεση λύση Arleigh Burke ή Ticonderoga (τα πρώτα αποκλείστηκαν νωρίς) και άλλα υλικά που αποσύρουν. Σιγά σιγά άρχισε να διευρινίζεται, μία ημέρα νωρίτερα ιστολόγιο που ήξερε έλεγε ότι 95% δεν θα μας δώσουν Ticonderoga και αντ'αυτού ονειρεύονταν του τύπου μαχητικά αεροσκάφη. Έρχετει η ημέρα, ο πρέσβης βγάζει φωτογραφία με το υπουργό του και τον Έλληνα ναύαρχο και σχετική ησυχία. Σιγά σιγά άρχισε να διαρρέει και σήμερα επιβεβαιώθηκε: ως κύριο πλοίο την MMSC, ως ενδιάμεσο Oliver Hazard Perry και Island ενώ και η ασυναγώνιστη επένδυση στον Σκαραμαγκά εν τέλει ήταν αφ'υψηλού εποπτεία. Μάλιστα η πρώτη MMSC θα ναυπηγηθεί στην Ιταλία. Χτες το βράδυ ήμουν εξοργισμένος με την πρόταση. Σήμερα διάβασα κάποιες δικαιολογίες από απολογητές και σχετικά ηρέμησα, αν και περισσότερο διότι εμφανίστηκαν και σχόλια από τον πρέσβη Πάιατ

Σύμφωνα με τους απολογητές δεν ήρθε Ticonderoga διότι χρειάζεται παραπάνω από 3 μήνες για να έρθουν όλες οι υπογραφές λόγω της νομοθεσίας για έναν τόσο βαρύ πλοίο. Ωστόσο ζητήσαμε επισήμως Ticonderoga πάνω από ένα χρόνο πλέον, γιατί δεν τις μάζεψαν αν είναι; Σύμφωνα με τον πρέσβη το Αμερικάνικο ναυτικό πιστεύει ότι η MMSC είναι το κατάλληλο πλοίο για το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, εξού και δεν μας ετοίμασαν απάντηση για την πρόταση της Gibbs & Cox. Πάντως και οι FFG(X) και οι Ticonderoga είναι στο πλαίσιο του ελληνοαμερικανικού αμυντικού διαλόγου. Η πρόταση των Αμερικανών εμέσως ήταν περιμένεται μερικούς μήνες για να διαπραγματευτεί η ελληνοαμερικανική συμφωνία και θα σας έχουμε κάτι καλύτερο τότε. Το ναυτικό όμως δεν μπορεί να περιμένει. Μάλιστα εχθρικές ιστοσελίδες έλεγαν και διάφορα, του τύπου ότι η υποβαθμισμένη προσφορά είναι στο πλαίσιο της επαναπροσέγγισης Ουάσιγκτον - Άγκυρας. Αμφιβάλλω για το τελευταίο, πάντως είναι δεδομένο ότι τυχόν πρόταση Ticonderoga + Gibbs & Cox θα κατωχύρωνε το ΠΝ ως το ισχυρότερο της Ανατολικής Μεσογείου. Αν όντως το US Navy μας θεωρεί μόνο ως παράκτιο ναυτικό, είναι πραγματικά προσβολή.

Αν κάτι κάτι πιθανότερη την απόρριψη αυτής της πρότασης είναι ότι ως προς τιμή είναι η ακριβότερη και ότι δεν έχει κάτι για τα ελληνικά ναυπηγεία. Οι Ολλανδοί και οι Βρετανοί δίνουν τα πάντα για να πάρουν αυτό το πρόγραμμα. Η γενική συμφωνία στο ίντερνετ ότι αυτές οι δύο χώρες συν είτε η Γαλλία είτε η Ισπανία θα συνεχίσουν στον επόμενο γύρο, με ανοιχτό το να επιτρέψουμε ως 4η Gibbs & Cox αν δεήσουν να μας δώσουν οι Αμερικανοί επίσημη πρόταση. Μέχρι τα μέσα Ιουνίου, πιθανόν το συμβούλιο ΝΑΤΟ της 14ης Ιουνίου, θα έχει ανακοινωθεί η μικρή λίστα. Αν περιλαβάνει την MMSC, θα είναι σκάνδαλο, ναι μεν δεν είμαστε στο ΠΝ αλλά θεωρείται πλέον η χειρότερη λύση. Επισήμως η Γερμανία δεν έχει επίσης καταθέσει λύση, αλλά δεν φαίνεται να παίζει το πρόγραμμα σε αυτή την φάση.

Φρεγατιάδας συνέχεια

Η είδηση που παρακολουθώ στην Ελλάδα είναι η φρεγατιάδα. Σε τελική ανάλυση είναι πιθανόν η μεγαλύτερη μονή εξοπλιστική δαπάνη στην ιστορία της Ελλάδας, μεγαλύτερη από την αγορά του αιώνα και τα πλοία θα τα έχουμε στο ΠΝ επί δεκαετίες. Κοιτώντας τις ειδήσεις έπεσα και σε πράγματα που συγκίνησαν, όπως το καταδρομικό Έλλη πρώην Πρίγκιπας της Σαβοϊας, το οποίο ανέφερε ο μακαρίτης ο θείος μου όποτε η φρεγάτα Έλλη κλάσης Kortenaer ήταν στις ειδήσεις. Έβαλα ανάρτηση στο Facebook, κανένας δεν φαίνεται να την πρόσεξε. Τέλος πάντων, εν συνεχεία ακολουθούν οι διάφορες προτάσεις με βάση όσα έχουν διευκρινηστεί ενδιάμεσα. Στις 24 Μαϊου ο υπουργός Ναυτικού των ΗΠΑ θα επισκευθεί την Ελλάδα κομίζοντας και τις τελικές Αμερικανικές προτάσεις. Εν τέλει η 8η πρόταση που ήταν μυστηριώδης στην τελευταία σχετική ανάρτηση ήταν της Gibbs & Cox, ενώ εμφανίστηκε και 9η μάλλον φιλολογική από την Νότια Κορέα η οποία δεν έφτασε ποτέ σε προσφορά.

Αμερικανική πρόταση πρώτη: Lockheed Martin Hellenic Frigate 2 ή HF2, πρώην MMSC, η οποία απέκτησε και το ψευδώνυμο Μίμης στο Twitter. Η πρόταση που προκαλεί τα περισσότερα αρνητικά σχόλια στο ίντερνετ, την κράζουν ως περιπολικό ανοιχτής θαλάσσης και αλουμινότρατα. Η τελική πρόταση που εμφανίστηκε χτες περιλαμβάνει 11 κελιά εκτόξευσης με αντιαεροπορικό CAMM-ER, ελικοδρόμιο για δύο ελικόπτερα, δεν έχει σόναρ τορπίδας αλλά έχει νομίζω συρόμενο συν καλή ενσωμάτωση του ελικοπτέρου στο σύστημα μάχης. Το θετικό είναι ότι πρόκειται για εξέλιξη του LCS, γνωστό και ως Little Crappy Ship με αποτέλεσμα όλα τα προβλήματα που εμφανίζονται λόγω των πρωτοποριακων τεχνολογιών του τα οποία έχουν δώσει το καθόλου επιτιμητικό παρατσούκλι να είναι σε πορεία επίλυσης. Το κακό είναι ότι είναι η επιτομή του δόγματός μικρή πλην τίμια Ελλάς των οπαδών του βυζαντινοοθωμαντικού οράματος του 19ου αιώνα (οι αντίπαλοι των Μεγαλοιδεατών). Το πλόιο μπορεί να αμυνθεί σε επιθέσεις κορεσμού από βλήματα και μη επανδρωμένα, αλλά δεν μπορεί να πλήξει τα αεροσκάφη που ρίχνουν τα βλήμματα μακράς ακτίνας. Τουλάχιστον η Lockheed Marin έχει κάνει σοβαρή προσπάθεια να βάλει ελληνικά συστήματα (πχ ηλεκτροοπτικά της Miltech) και να έχει βιομηχανικές επιστροφές στην Ελλάδα. Το κόλλημα των μετάλλων που όλοι προσφέρουν σε ελληνικά ναυπηγεία, είναι μόλις το 20% του κόστους ενός πολεμικού πλοίου.

Αμερικανική πρόταση δεύτερη: Gibbs & Cox, νυν θυγατρική της Leidos. Η συγκεκριμένη εταιρεία έχει σχεδιάσει τα Arleigh Burke και προτείνει πλόιο το οποίο είναι σμίκρυνση του Arleigh Burke. Στα χαρτιά είναι εξαιρετικό πλοία και σίγουρα ξέρει πως να το σχεδιάσει, ενώ προσφέρει κατασκευή πλήρη στην Ελλάδα. Ισχυρές αντιαεροπορικές και ανθυποβρυχιακές ικανότητες με όπλα γνωστά στο ΠΝ, η σχεδίαση βασίζεται στην αποτυχημένη πρόταση της για τα Αυστραλιανά κλάσης Hobart όπου οι Αυστραλοί επέλεξαν εν τέλει τις Ισπανικές φρεγάτες F110. Το θέμα είναι ότι η Ελλάδα θα είναι ο μόνος χρήστης. Η εταιρεία δεν πρόλαβε τις κατ'αρχήν προθεσμίες της Ελλάδας και πιθανόν αυτή να καθυστερεί την απάντηση και το όλο πρόγραμμα ώστε να ετοιμαστεί. Οι Αμερικανοί έχουν αποφασίσει να επενδύσουν στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος ως αντίπαλον δέος του Κινεζικής ιδιοκτησία λιμανιού του Πειραιά και αν κάποια από τις δύο προτάσεις γίνει δεκτή, θα το κάνουν. Το ζήτημα είναι ότι δεν ξέρουμε καθόλου τι πλοίο προτείνουν για ενδιάμεση λύση, διότι ως τώρα όλες ήταν προβληματικές. Δεν πρόκειται να είναι Arleigh Burke διότι δεν τους περισσεύουν, ούτε LSC διότι είναι πολύ καινούργια και δεν είμαστε στο 1945 με δεκάδες σύγχρονες κύριες μονάδες να περισσεύουν, παρότι οι πρώτες δύο LSC πάνε σε εφεδρεία. Οι Αμερικανοί υπόσχονται πρόταση καλύτερη από όλες τις άλλες, με το ερώτημα να είναι τι θα περιλαμβάνει: Μαχητικά αεροπλάνα; Άρματα μάχης; Από πλοία όμως, αν δεν είναι Ticonderoga, δύσκολα γίνεται δεκτή

Η Ολλανδική πρόταση: Το 1989 οι Μ έχασαν τον διαγωνισμό από τις ΜΕΚΟ διότι οι Γερμανοί έδωσαν πακέτο και 75 άρματα Leopard 1. Έτσι αυτή τη φορά οι Ολλανδοί τα δίνουν όλα και έχουν την πρόταση που ατύπως προηγείται. Οι Sigma είναι σχεδιασμένες στις ελληνικές ανάγκες, αλλά η ίδια η Ολλανδία δεν πρόκεται να τις ναυπηγήσει για τον εαυτό της που σημαίνει ότι μόνο η Ελλάδα θα τις έχει, πράγμα αρνητικό για τα όλα προβλήματα. Πέραν τούτων προσφέρουν είτε νέες κορβέτες είτε φρεγάτες Μ (τις οποίες προσφέρουν και ανεξάρτητα προγράμματος) ως ενδιάμεση λύση συν 3 ως 6 ναρκαλιευτικά, πυροβόλα PzH 2000 που ο στρατός μας έχει ανάγκη και αρκετά άλλα. Αν κανένας αναρωτιέται γιατί στο internet θα δει εικόνες Ολλανδών οπαδών να πανηγυρίζουν ή τον Γιόχαν Κρόιφ να βάζει γκολ, ιδού η απάντηση

Η Βρετανική πρόταση: Και οι Βρετανοί τα δίνουν όλα, του τύπου και τα αεροσκάφη C-130J που αποσύρουν μαζί, 4 φρεγάτες τύπου 21 συν ένα πλοίο με όλα όσα επιθυμεί το ΠΝ σε καλή τιμή το οποία μάλιστα εν αντιθέσει με τους Ολλανδούς ή την Gibbs & Cox θα είναι σε Βρετανική υπηρεσία. Το πρόβλημα είναι ότι είναι με όπλα που είναι άγνωστα στο ΠΝ συν κυρίως το πολιτικό: Αν στην άτυπη πενταμερή για το Κυπριακό είχαν φερθεί σωστά θα είχαν ελπίδα

Η Γαλλική πρόταση: Οι Γάλλοι πραγκατικά το θέλουν και επιτέλους έφτιαξαν την πρόταση πιο κοντά σε αυτό που θέλει το ΠΝ, αν και όχι εντελώς ακόμη. Προσφέρουν πλέον περισσότερες ναυπηγήσεις στην Ελλάδα. Το ζήτημα είναι ότι η ενδιάμεση πρόταση είναι χάλια εντελώς, η αντιαεροπορική φρεγάτα έχει SM-1 τα οποία το ΠΝ απέσυρε προς εικοσαετίας μαζί με τα αντιτορπιλικά Adams διότι δεν τα υποστήριζε πλέον η κατασκευάστρια και όταν εκτόξευσαν οι Τούρκοι στη Λιβύη πήγαν στον γάμο του Καραγκίοζη. Η ανθυποβρυχιακή φρεγάτα είδε τμήμα του εξοπλισμού της να ξεκολλάει από τον ιστό της σε καταιγίδα προ διετίας. Τουλάχιστον τις προσφέρουν δωρέαν συν δωρεάν γενική επιθεώρηση/επισκευή, για να καλύψουν το πόσο ακριβή είναι η Belh@rra.

Η Ισπανική πρόταση: Οι Ισπανοί είναι οι τελευταίοι που πραγματικά κυνηγούν το πρόγραμμα, οι παρακάτω μάλλον είναι για την τιμή των όπλων παρά για σοβαρή προσπάθεια. Οι F-110 είναι μάλλον ακριβές αλλά ικανές και σε υπηρεσία με αρκετά ναυτικά, περιλαμβανομένου και του Ισπανικού. Η ενδιάμεση λύση θεωρείται αξιοπρεπής, αλλά το ζήτημα είναι πολιτικο: Η Ισπανία και η Γερμανία, λιγότερο η Ιταλία, ήταν αυτές που εμπόδισαν κυρώσεις στην Τουρκία και αυτό δεν άλλαξε ούτε καν στην χτεσινή επίσκεψη του Ισπανού υπουργού Ελλάδα

Η Ιταλική πρόταση: Οι FREMM Bergamini είναι εξαιρετική πρόταση, αλλά η ενδιάμεση πρόταση απ'όσο έχει διαρρεύσει είναι Γαλλικού τύπου, μάλλον στόχος παρά άξιο πλοίο. Δεν έχουν πραγματικά ενημερώσει για το τι άλλο περιλαμβάνει το πακέτο.

Η Γερμανική πρόταση: Η Γερμανία είναι ο συνήθης νικητής των προγραμμάτων του ΠΝ διότι προσφέρουν καλά πλοία με εξαιρετικούς όρους. Ωστόσο αυτή την φορά δεν φαίνεται να ετοιμάζουν την πρόταση που μπορεί να κάνει την διαφορά. Το ΠΝ πραγματικά θέλει δυο επιπλέον υποβρύχια, τα οποία είναι η πρόταση για ενδιάμεση λύση, αλλά η ενδιάμεση λύση είναι για να έχουμε έξω πλοία ενώ τα ΜΕΚΟ εκσυγχρονίζονται. Χώρια που υπάρχει και το πολιτικό ζήτημα.

Δημοσιογράφοι που έχουν αποδείξει εξαιρετικές διασυνδέσεις με το Πεντάγωνο λένε ότι είμαι μιλημένο για την HF2 ως πολιτική απόφαση και πως τα υπόλοιπα είναι για το θεαθήναι. Ελπίζω πως όχι. Θα δούμε και τι πρόταση θα φέρει ο υπουργός Ναυτικών. Σύμφωνα με δημοσίευμα της Καθημερινής, αρχές Ιουνίου θα γίνει η επιλογή της μικρής λίστας και υπογραφή της σύμβασης μάλλον μετά τα Χριστούγεννα. Είδωμεν.

Στα όρια της παραίτησης

Την προηγούμενη εβδομάδα έφτασα στα φυσικά όριά μου, σε σημείο που σκεφτόμουν να παραιτηθώ. 'Οχι λόγω του τι έγινε στην δουλειά, δεν ήταν ο φόρτος υπερβολικός, όσο λόγω της μη δυνατότητας μου να έχω απόγευμα να ξεκουραστώ. Καθότι έχω εξαντλήσει όλη την άδειά μου για την Ελλάδα, ο μόνος τρόπος να καθίσω ήταν να παραιτηθώ. Δεν το έκανα όμως, απλά υπέφερα.

Την Δευτέρα είχαμε την ΑΧΕΠΑ περιφέρεια 21 όπου αποφασίσαμε να κάνουμε το ετήσιο συνέδριο διαδικτυακά 12 Ιουνίου. Καθότι είμαι υπεύθυνος για τους Υιούς του Περικλή, πρέπει να παρεβρεθώ να δώσω αναφορά. Τρίτη δεν είχα κάτι, απλά δύο σειρές στην τηλεόραση και τρέξιμο γυμναστήριο να προλάβω όλα. Τετάρτη είχε τρισάγιο πριν από κηδεία και καθότι ο άνθρωπος ήταν πάνω από 50 χρόνια και στην ΑΧΕΠΑ και ο πρόεδρος δεν μπορούσε, έπρεπε εγώ να αναλάβω τελετουργικά καθήκοντα. Μου είπαν συγχαρητήρια, ότι τα πήγα καλά, μόνο που εκείνη την ημέρα δεν κοιμήθηκα μετά την δουλειά καθότι ήταν νωρίς το τρισάγιο. Μετά δεν πήγα στο γυμναστήριο χώρια που ενώ λάμβανε χώρα, είχε συγχρόνως η Μητρόπολη διαδικτυακή συνάντηση της νεολαίας. Όσο και αν είναι απίθανο να γνωρίσω καμία που να ενδιαφέρεται για μένα, είναι εντελώς αδύνατο να γίνει κάτι τέτοιο σε τρισάγιο και σε κάθε περίπτωση έχω βαρεθεί να είμαι με άτομα τρίτης ηλικίας αντί νεολαίας. Πέμπτη βράδυ είχαμε το τοπικό τμήμα της ΑΧΕΠΑ όπου μου έδωσαν πάλι συγχαρητήρια για την Τετάρτη, αλλά σε καμία περίπτωση ξεκούραση εκείνη την ημέρα. Παρασκευή πήρα το αμάξι και οδήγησα 3 ώρες εώς το σπίτι των γονιών μου. Κάθισα μέχρι τα μεσάνυχτα για Gold Rush και μετά την επομένη όμως είχε νωρίς έγερση διότι έπρεπε να πάμε να ταξινομίσουμε τα βιβλία του μακαρίτη καθηγητή Μασκαλέρη

Ο κ. Μασκαλέρης ήταν καλός άνθρωπος και είχε έρθει στο πάρτυ που είχαν κάνει κάποτε οι γονείς για την ονομαστική μου εορτή. Καθηγητής της έδρας Καζαντζάκη, άφησε τα βιβλία του τα οποία ήταν να πάνε σε μία ακαδημαϊκή βιβλιοθήκη καλώς εχόντων των πραγμάτων στα κουτιά όπου μπήκαν όταν κάποια γυναίκα του τον πέταξε από το σπίτι του. Η όλη ιστορία ήθελα άτομα που να μιλάνε ελληνικά, έτσι εγώ και άλλα 7-8 άτομα πήγαμε και βγάλαμε τα βιβλία από τα κουτιά και τα ξαναβάλαμε στα ίδια κουτιά σε μία τάξη. Ήταν και άνθρωπος από την βιβλιοθήκη του Sacramento State για να βοηθήσει και να εκτιμήσει αν αξίζει να αποδεχτούν την δωρεά. Μετά το βράδυ είδα έναν φίλο που με πλήρωσε για το εισιτήριο Ελλάδα που θα πάμε μαζί, καθότι είχα πληρωσει και για τα δύο. Κυριακή εννοείται πως δεν είχα τόσο ύπνο με την λειτουργία το πρωϊ, και μετά τρεις ώρες οδήγηση. Όχι πως αυτή την εβδομάδα έχει πάει πολύ καλύτερα, χτες έπεσε και το ίντερνετ και δεν είχα το βράδυ ούτε καλωδιακή ούτε ίντερνετ. Για την προσοφορά μου πήρα πολλά ευχαριστώ, τόσο για την Τετάρτη που μου είπαν μπράβο όσο και το Σάββατο που η μητέρα μου είπε ότι έβγαλα την οικογένοια ασπροπρόσωπη. Το θέμα είναι ότι τόσο την Τετάρτη ήταν η Μητρόπολη αλλά και το Σάββατο κάποιος που προσπαθεί να με προξενεύσει ρώτησε τους γονείς αν μπορώ να γνωρίσω τις λεγάμενες αλλά οι γονείς του είπαν όχι διότι είχα να ταξινομήσω τα βιβλία. Γίνομαι θυσία για τους άλλους, η δική μου ευτυχία όμως πότε θα έρθει; 

Ο τέταρτος φίλος μου απάντησε εν τέλει ότι δεν μπορεί να πάει Λας Βέγκας διότι δεν μπορεί να αφήσει την 6 μηνών κόρη του. Πραγματικά με πειράζει, σε λίγο βγαίνουμε από την πανδημία και πάλι δεν έχω κανένα όχι απλά να με πάει Λας Βέγκας, αλλά ούτε καν να με βγάλει για καφέ και δεν βλέπω αυτό να αλλάζει σύντομα. Πραγματικά, θέλω κατά καιρούς να παραιτηθώ από όλα, αυτή δεν είναι ζωή. Θέλω διασκέδαση επιτέλους, όχι βιντεοκλήσεις.

Πάσχα και μετά

 Μεγάλη Παρασκευή μεσημέρι πήγα με τους γονείς μου Σέλμα για εμβολιασμό. Το κακό είναι ότι πέσαμε σε ατύχημα, νότια της Σέλμα εν τέλει, με αποτέλεσμα να καθυστερήσω ένα τέταρτο, ιδίως καθότι βγήκα από νωρίτερη έξοδο και χάθηκα λίγο. Ωστόσο όλα πήγαν καλά, τελείωσα και τον Τεντέν (έχει μείνει μόνο ο Αστερίξ πλέον) και γύρισα στην δουλειά. Μέσα σε όλα είχαμε και μερικά νέα κτηματογραφικά βιβλία, και εν τέλει δεν τελείωσα εκείνη την ημέρα διότι ήταν πολύ η δουλειά. Τα καταφέραμε Επιτάφιο και γυρίσαμε εξαντλημένοι σπίτι από όλη την δουλειά, ή έστω έτσι νόμισα. Την επομένη πήγαμε στην πρωϊνή λειτουργία, πρώτη φορά στο Φρέσνο (καλύτερα είναι στο Ωκλαντ) και έπεσα ύστερα στο κρεββάτι. Παρ'όλο όσο ξεκουράστηκα και μάλιστα αρκετές φορές εκείνη την ημέρα, ένιωθα εξαντλημένος, εώς ότου το συνειδητοποίησα: είχα τις παρενέργειες του εμβολίου. Η μητέρα μου είχε κανονικό πυρετό, εγώ μάλλον όχι αν και την επομένη ξύπνησα ιδρωμένος, για το οποίο όμως ίσως έφταιγε το ότι ανέβηκε η εξωτερική θερμοκρασία και είχα ακόμα πάπλωμα. Πήγαμε στην Ανάσταση η οποία έγινε στις 11 αντί για μεσάνυχτα με απόφαση της Μητρόπολης και καθίσαμε μέχρι τέλος. Ανήμερα του Πάσχα ο πατέρας μαγείρεψε ένα πολύ καλό γεύμα και εγώ ξύπνησα πολύ πιο ξεκούραστος. Πήγαμε λίγο στα μαγαζιά αλλά τίποτα το σημαντικό. 

Δευτέρα πρωϊ έφυγαν οι γονείς και ήδη πριν φύγουν άρχισα τις επιδρομές στο ψυγείο. Πραγματικά μου ήρθε ένα φοβερό βουλιμικό επεισόδιο σε σημείο που εκ των υστέρων ανησύχησα αν ήταν σχετικό με το εμβόλιο, ή απλά με το Πάσχα και το πέρας της νηστείας. Δεδομένου του τι έφαγα εν συνεχεία, μάλλον πιστεύω το δεύτερο. Δεν μπορώ να πω ότι ακολούθησε κάτι το πολύ ενδιαφέρον την υπόλοιπη εβδομάδα. Μετά το Πάσχα και καθότι έχω βγάλει το εισιτήριο για Ελλάδα και είμαι πλέον εμβολιασμένος είπα να δω πόσο εφικτό είναι το να πάω Λας Βέγκας καθότι ανοίγει. Φαίνεται ότι από 1η Ιουνίου θα είναι όλα ανοιχτά, και όπως έχω ανακαλύψει εκ των υστέρων αυτό περιλαμβάνει και κλαμπ. Έτσι άρχισα να πιάνω τους φίλους που έχουν δείξει ενδιαφέρον, έστω και θεωρητικό. Ο πρώτος περνάει το καλοκαίρι εκτός Αμερικής, τον ζηλεύω, και εγώ θα ήθελα να περάσω το καλοκαίρι εκτός Αμερικής. Ο δεύτερος δεν απάντησε. Ο τρίτος δεν θεωρεί ότι η πανδημία έχει τελειώσει σε σημείο για να πάει να χορέψει, και τον καταλαβαίνω απόλυτα, εγω πάντα ήμουν περισσότερο του χορού από εκείνον. Ο τέταρτος δεν έχει απαντήσει ακόμα, αλλά όταν την Δευτέρα έχει οριστικοποιηθεί το πρόγραμμά μου, δηλαδή ποιά Σαββατοκύριακα όντως μπορώ να την κοπανήσω διότι δεν έχει ΑΧΕΠΑ ή δεν έχω επισκέψεις, θα έρθω σε πιο άμεση επαφή μαζί του για να δω πόσο είναι εφικτό. Αν δεν καθίσει κάποιος, μιλάμε για μετά τον Δεκαπενταύγουστο. Έτσι λοιπόν προχωράω και βλέπουμε. Αν επιτρέπουν το να χορέψεις στο κλαμπ, κατ'εμέ η πανδημία έχει λήξει, αλλά υπάρχει το άλλο θέμα: Δεν επιτρέπεται να μπουν ακόμη στην Αμερική ξένοι ακόμα και εμβολιασμένοι διότι φοβούνται τις μεταλλάξεις του κορονοϊού. Έτσι βλέπω μεν αυτή την χώρα ανοιχτή το καλοκαίρι, αλλά από φθινόπωρο βλέπουμε. Συνεχίζουμε λοιπόν ελπίζοντας σε καλύτερα.