Χωρίς παρέα

Την εβδομάδα που μου πέρασε περισσότερο ένιωθα κουρασμένος παρά με διάθεση να κάνω κάτι. Ωστόσο στον ελεύθερο χρόνο μου καθόμουν και συμμάζευα το σπίτι. Είχα και το κατσάδιασμα από τον συνάδελφο στην δουλειά, με αποτέλεσμα από την Τετάρτη το βράδυ ήδη να θέλω να παραιτηθώ. Βέβαια θέλω να παραιτηθώ από αυτή την δουλειά κάθε Τετάρτη-Πέμπτη, ίσως μόνο μία ή δύο εβδομάδες έβγαλα την εργασία ευχαριστημένος. Ωστόσο είπα να συνεχίσω καθότι και περίμενα την επίσκεψη του φίλου και μετά το Πάσχα και την νηστεία θα νιώσω καλύτερα. Την Πέμπτη προσπάθησα να μιλήσω με τον Κύπριο φίλο κατά πόσον θα έρχονταν την επομένη. Δεν μπόρεσα μεν να του μιλήσω αλλά μου είπε ότι είναι το σχέδιό του εφόσον τον αφήσει ο καθηγητής μου. Παρασκευή μεσημέρι μου έστειλε μύνημα ότι ο καθηγητής του δεν ήθελε να με επισκευθεί. Η διατύπωσή του ήταν τέτοια ώστε σκέφτηκα ότι ο καθηγητής του είχε μαλώσει με εμένα. Ευτυχώς διευκρίνησε ότι ο καθηγητής του δεν μάλωσε με εμένα, απλά του έβαλε να κάνει κάτι που τον κρατούσε στο Blacksburg. Γυρνάω λοιπόν στο σπίτι και κοιμάμαι δύο ώρες. Παρ'όλ'αυτά συνέχισα να νιώθω χάλια, είπα να περπατήσω αλλά ένιωθα αδιαθεσία. Η σκέψη μου να είναι πως άραγε θα ήμουν καλός οικοδεσπότης σε περίπτωση που είχε έρθει αν ήμουν τόσο αδύναμος; Σήμερα το πρωϊ σκέφτηκα ότι πιθανόν η κούραση να ήταν ψυχοσωματική επειδή ακριβώς δεν ήρθε ο φίλος. Από την στιγμή που δεν ήρθε παρότι είχε και κάτι να κάνει, να πάει στην έκθεση για να βρει δουλειά, πώς άραγε μπορώ να τον περιμένω να έρθει οποτεδήποτε; Δεν το βλέπω να έρχεται να με επισκευθεί στο σπίτι μου τουλάχιστον πριν αποφοιτήσει. Αυτό όμως δεν ισχύει για τον συγκάτοικό του ο οποίος σκοπεύει να έρθει και να παρκάρει το αμάξι του (στο πεζοδρόμιο) ώστε να πετάξει φτηνότερα Ελλάδα. Ήδη μιλήσαμε για ημέρα. Πάντως χτες το βράδυ έπεσα και κοιμήθηκα πολλές ώρες, πέραν αυτών του απογεύματος της Παρασκευής με αποτέλεσμα να ξυπνήσω πολύ πιο δυνατός και δυναμικός.

Το θέμα με την δουλειά το σκέφτομαι πολύ. Η τωρινή δουλειά με εξαντλεί λόγω του ωραρίου. Θα μπορούσα να μετακομίσω αλλά πραγματικά δεν θέλω να μείνω στο Wilson, το μέρος απλά δεν με εμπνέει. Είμαι παιδί της πόλης, όχι των προαστείων. Δεν υπάρχει δουλειά όμως εναλλακτική, τουλάχιστον σύντομα. Αν βγει το Durham έχει καλώς, αλλιώς όμως οι προοπτικές είναι μικρές. Η μεγάλη εταιρεία δεν μου έχει ξαναμιλήσει, παρότι ρώτησα στις αρχές του μήνα. Η πολιτεία είναι εφικτή, αλλά καθόλου βεβαία. Τι κάνω όμως; Αφήνω την πολή και πηγαίνω εν τέλει στην Καλιφόρνια; Είναι δηλαδή το σχέδιό μου το να γυρίσω στους γονείς μου σε ηλικία 37 ετών, που θα είμαι το φθινόπωρο; Πραγματικά νιώθω αδιέξοδο. Από την άλλη τι με κρατάει στο Τρίγωνο; Είδα στο facebook ότι 3 άτομα που ξέρω από την εκκλησία ενδιαφέρονταν για την γιορτή μπύρας την Παρασκευή. Έτσι κατέβηκα μόνος μου στο κέντρο σήμερα, μπας και πέσω σε κανέναν που ήξερα. Έπεσα μεν σε άτομο που ήξερα αλλά όχι αυτό που περίμενα. Σε τελική ανάλυση όμως 15 το πολύ συνομίληκους ξέρω στο Τρίγωνο, και κανένας του δεν έχει δείξει ενδιαφέρον να με έχει τον ίδιο τρόπο ζωής με εμένα, για διαφόρους λόγους.

Ελπίζω να νιώσω καλύτερα μετά το Πάσχα. Μία εβδομάδα είναι, μετά βλέπω ...

Διάλεξη μου για την Ποντιακή Γενοκτονία

Εδώ και αρκετό καιρό, από πέρυσι, προσπαθώ να οργανώσω διάλεξη για την Ποντιακή Γενοκτονία. Θα ήθελα να κάνω για την όλη γενοκτονία του Μικρασιατικού Ελληνισμού αλλά τον Σεπτέμβριο έχουμε το φεστιβάλ και είναι δύσκολο. Τέλος πάντων μετά από κόπο βρήκαμε ημέρα με την Αχέπα, κανονίσαμε και προϋπολογισμό και το μόνο πλέον που θέλαμε ήταν εγκρισή από τον ιερέα. Ο ιερέας φοβήθηκε ότι το θέμα είναι πολύ σκοτείνο αλλά μοιράστηκα την παρουσίαση μαζί του και εν τέλει την ενέκρινε. Πλέον έχω ημέρα (10 Ιουνίου), ενδεχομένως και ώρα (8 μμ) και παρουσίαση. Ωστόσο ανέλαβα να κάνω όλη την διαδικασία που σημαίνει ότι πρέπει να κανονίσω και τα πρακτικά του φαγητού. Η καλύτερη περίπτωση θα ήταν να έχουμε πιροσκί ή πεϊνιρλί, αλλά στην Αμερική δεν τα βρίσκεις στην χονδρική. Θα πάμε μάλλον με μακαρονάδα, που σημαίνει ότι πρέπει να κανονίσω πρώτες ύλες, μαγείρους και σερβιτόρους. Δεν έχω ποτέ ξανακάνω κάτι παρόμοιο, πιο κοντινη περίπτωση είναι τα πάρτυ που ετοίμασα αλλά ουδέποτε είχα τόσο προετοιμασία για φαϊ: Στην Ελλάδα απλώς αγόραζα σφολιατοειδή από κατάλληλα καταστήματα στον Πειραία. Εδώ το σοβαρότερο που έκανα ήταν να καθαρίζω μήλα. Με την βοήθεια των Αγίων της Τρίγλειας θα τα καταφέρω.

Ως προς τα άλλα νέα δεν έχω πολλά. Έκανα επιπλέον αιτήσεις για δουλειά. Καθάρισα το σπίτι. Περιμένω να έρθει ο φίλος σε 48 ώρες, αλλά ακόμα και αν δεν έρθει θα έχω τουλάχιστον καθαρό σπίτι. Πέραν αυτών ρουτίνα, συν η αναμονή για την Μεγάλη Εβδομάδα και το άγχος πως θα αντέξω το πρόγραμμα των λειτουργιών. Αλλά ακόμα δεν είναι η Μεγάλη Εβδομάδα.

Προετοιμαζόμενος για επίσκεψη

Αν όλα πάνε καλά το επόμενο Σαββατοκύριακο, σε τελική ανάλυση σε 5 ημέρες θα έχω επισκέπτη. Εν όψει της επίσκεψης άρχισα να ετοιμάζω το σπίτι. Την Παρασκευή ήμουν κουρασμένος, αλλά βγήκα με παρέα. Ήταν εν μέρει προετοιμασία, πως άραγε μπορώ να προσφέρω την αστική εμπειρία ενώ νιώθω κουρασμένος. Απεδείχθει ότι έχω μεγάλα αποθέματα ενέργειας τα οποία είναι ικανά να κινητοποιήσει καλή μουσική. Πάντως εκείνο το βράδυ δεν κατάφερα να ρίξω το συνήθες δεκάωρο ύπνου. Το πρωϊ σηκώθηκα και έβαλα πλυντήριο και ενδιάμεσα καθάριζα το μπάνιο. Πιθανότατα χρειάζεται και νεώτερο καθάρισμα αλλά αυτό θα πάρει λιγότερο χρόνο. Γενικά επισκέπτης με επισκέπτη διαφέρει, όταν έρθει η αδερφή μου τον Ιούνιο μπορώ να περιμένω ρεαλιστικά ότι θα προσπαθήσει να μου σουλουπώσει κάπως την κατοικία μου, αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν ισχύει με επισκέπτες οι οποίοι δεν έχουν συγγένεια εξ αίματος. Πέραν αυτών πρέπει να ετοιμάσω και τον εαυτό μου. Είμαι πολύ χαρούμενος που κατάφερα και κουρεύτηκα. Βέβαια καλύτερα θα ήταν να είχα κουρευτεί πριν από την συνέντευξη της Δευτέρας, αλλά τώρα μόλις μπόρεσα. Η διάθεσή μου διαφέρει από καιρού εις καιρόν. Το επικείμενο πέρας της νηστείας με χαροποιεί, από την άλλη όμως θα ήθελα να είχα άλλη δουλειά εώς την Μεγάλη Εβδομάδα. Σκέφτομαι ότι αν όντως έρθει νωρίς γνωστοποίηση για δουλειά θα μπορέσω τα πάρω την υπολοιπόμενή μου άδεια (η οποία δυστυχώς δεν μεταβιβάζεται) και να περάσω την Μεγάλη Εβδομάδα εκκλησία. Από την άλλη όμως με 3 ημέρες άδεια συν Σαββατοκύριακο θα μπορούσα κάλλιστα να επισκευθώ τους γονείς μου. Φυσικά λογαριάζω χωρίς το ξενοδόχο, μπορεί κάλλιστα ο νομός του Durham να μην με προσλάβει. Το μόνο βέβαιο είναι ότι αύριο έχει το τελευταίο επισόδειο του Supergirl και πως από την εβδομάδα της Διακαινισίμου γενικα θα έχω να βλέπω λίγες σειρές τηλεόραση. Ελπίζω οι θερινές σειρές να ξεκινήσουν σύντομα

Ασθένησα

Η προηγούμενη εβδομάδα ξεκίνησε με καλούς οιωνούς. Με πήραν τηλέφωνο από τον νομό του Durham για συνέντευξη για δουλειά. Δέχτηκα και κανονίσαμε και την ημέρα και ώρα. Έπρεπε όμως να είχα ψηλιαστεί την κατάσταση της υγείας μου όταν ένιωθα να κρυώνω Δευτέρα βράδυ. Δεν ένιωσα όμως κάτι το βράδυ της Τρίτης, έτσι όταν μου ξαναήρθε το ρίγος Τετάρτη βράδυ απλά το αγνόησα. Ξύπνησα το πρωϊ της Πέμπτης, πήγα κανονικά στην δουλειά, είχα μαζί και φαϊ αλλά δεν είχα την διάθεση να βγω καθόλου να περπατήσω το μεσημέρι. Ξάπλωσα στην καρέκλα και βγήκα λίγο προς το τέλος. Δεν ένιωσα καλά αλλά σκέφτηκα ότι απλά θα γυρνούσα σπίτι και θα ηρεμούσα. Ωστόσο όσο περνούσε η ώρα η κατάσταση χειροτέρευε. Στο τέλος προς τις 2:30 απλά δεν άντεχα άλλο. Μίλησα με τον συνάδελφο, έγραψα χαρτι και έφυγα προς το σπίτι. Το να οδηγώ επί μία ώρα με υψηλό πυρετό ήταν από τις πλέον κουραστηκές και επικίνδυνες εμπειρίες μου, αλλά δεν είχα άλλη δυνατότητα. Έφτασα σπίτι, έφαγα λίγο, μίλησα με τους γονείς και έπεσα να ξαπλώσω αφότου πήρα χάπια. Από τις επόμενες 18 ώρες τις 16 τις πέρασα κοιμισμένος. Το κεφάλι μου βαρούσε τόσο που δεν μπορούσα καν να διαβάσω, πόσο μάλλον να δω τηλεόραση. Ένιωθα ρίγος το βράδυ και ξαναπήρα χάπι. Αποτέλεσμα ήταν να κατεβάσω φοβερό ιδρώτα, άλλαξα όλα τα ρούχα μου λίγο αργότερα και τα στρωσίδια το πρωϊ. Την επομένη ξύπνησα από το ξυπνητήρι, ένιωσα καλά αλλά αποφάσισα προληπτικά να μην πάω στην δουλειά. Καλά έκανα διότι ναι μεν δεν ξαναείχα πυρετό αλλά η ενόχληση μετακινήθηκε προς το στομάχι. Με εξαίρεση μία φάση όπου πήγα εώς το γραμματοκιβώτιο δεν βγήκα από το διαμέρισμα. Ωστόσο μίση ώρα ορθοστασία για να μαγειρέψω ήταν ικανή να με εξαντλήσει. Ξεκίνησα πάντως να βλέπω το Daredevil, 2η σαιζόν. Την επομένη ήμουν αρκετά καλά για να βγω εώς τα μαγαζιά, αν και δεν είχα αποθεραπευτεί. Ωστόσο είχα βαρεθεί να είμαι όλη την ημέρα σπίτι. Έτσι πήγα στα γύρω μαγαζιά όπου πέρασα μερικές ώρες. Κυριακή πλέον είχα πλήρως αποθεραπευτεί, και την Δευτέρα πρωϊ είχα την συνέντευξη για δουλειά. Νομίζω η συνέντευξη πήγε καλά, έδειξα να γνωρίζω το αντικείμενο. Κατά πόσον θα μου γίνει πρόταση εργασίας άλλο ζήτημα, αλλά το ελπίζω. Σήμερα επιτέλους τελείωσα το Daredevil. Δεν νιώθω άρρωστος αλλά δεν μπορώ να πω ότι χαίρω άκρας υγείας, με το ωράριο που έχω είναι δύσκολο. Πλέον περιμένω το Πάσχα.

Σε τι προσβλέπω;

Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο το πέρασα κυρίως στο σπίτι. Φαίνεται ότι την Κυριακή δεν ξεκουράστηκα αρκετά για την κούραση του όλου ταξιδιού, με αποτέλεσμα να είμαι πτώμα. Εάν ήταν στο χέρι μου δεν θα είχα μάλλον κάνει το ταξίδι, αλλά σε τελική ανάλυση χάρηκα που είδα τους εναπομείναντες φίλους μου. Η όλη κατατονική κατάσταση της εβδομάδας σε τελική ανάλυση με έκανε να σκέφτομαι για τους στόχους μου. Ωραία, την άλλη εβδομάδα θα είμαι μάλλον πιο ξεκούραστος. Θα έρθει το Πάσχα, θα κόψω την νηστεία και μάλλον θα νιώσω καλύτερα σωματικά. Εν συνεχεία τι; Σε καμία περίπτωση δεν μου αρέσει το σημερινό ωράριο. Ο λόγος που 5 μήνες αργότερα οι κιρκαρδιανοί κύκλοι μου δεν έχουν μόνιμα βελτιστοποιηθεί είναι ότι 5 ώρες την ημέρα μετά την δουλειά δεν αρκούν για να ξεκουραστώ πέραν αυτής. Ακόμα και αν είχα ημέρα από τις 9 ως τις 8 το βράδυ, πάλι δεν θα ήμουν ευχαριστημένος, όπως δεν ήμουν ευχαριστημένος με το ωράριό μου ως φοιτητής. Θα κερδίσω δύο ώρες μετακομίζοντας στο Wilson, αλλά το Wilson δεν είναι το μέρος στο οποίο θα ήθελα να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου. Στόχος μου είναι να αποκτήσω δουλειά στο Raleigh ή σε κάποιο άλλο αστικό κέντρο. Έκανα κρούση προς την μεγάλη εταιρεία, αλλά δεν είχα απάντηση, τουλάχιστον ακόμα. Ετσί απλά περιμένω και συνεχίζω την ρουτίνα μου. Θα είχα βγει πολύ πιο ξεκούραστος αν το τριήμερο δεν είχα φύγει, αλλά το γεγονός ότι άλλαξα παραστάσεις σε καλό μου βγήκε. Ως προς τα μελλοντικά σχέδια, περιμένω το Κύπριο φίλο σε 3 εβδομάδες. Μέσα Ιουνίου φαίνεται ότι θα έρθει η αδερφή μου. Ισως περάσει ο Αρμένιος φίλος τον Μάιο. Διακοπές σοβαρές όμως πριν τον Οκτώβριο είναι απίθανες, εφόσον μείνω στην ίδια δουλειά. Έχω γεμάτη ημέρα με λίγους όμως στόχους. Έχω προσπαθήσει να πιάσω παρέα από την εκκλησία αλλά και αυτή είναι αραιή. Δεν είμαι όμως ο μόνος στην ίδια κατάσταση. Ο λόγος που το meetup υπάρχει είναι ακριβώς τα άτομα στην δική μου κατάσταση. Η ζωή στην Αμερικάνικη μεγαλούπολη έχει καταλήξει σε αυτό: είτε θα σε βρει τυχαία η παρέα, είτε στο χαλαρό θα προσπαθήσεις από το internet. Η γειτονία πέθανε προ πολλού...