Δεύτερη εβδομάδα καραντίνα

Αυτή την εβδομάδα ήμουν μόνος στην δουλειά. Καθόμουν και έκανα την δουλειά τριών, η πρωϊνή έγερση ουδέποτε μου άρεσε και αποτέλεσμα ήταν ότι βγήκα ιδίως την Παρασκευή πολύ κουρασμένος. Η κούρασή μου είναι συνήθως σωματική και ψυχική και καθότι είμαστε στην νηστεία η σωματική αντοχή μου είναι πεπερασμένη. Πάντως η νηστεία δουλεύει, μπορεί να μην έχω πρόσβαση σε ζυγαριά καθότι το γυμναστήριο είναι κλειστό αλλά η ζώνη μου δείχνει ότι λεπταίνω μάλλον. Οι σειρές μου στην τηλεόραση είναι σε παύση, δεν έχουν όλες νέα επεισόδια. Αποτέλεσμα είναι ότι έχω χρόνο να δω τα βίντεο που έβαλα στην ουρά. Ηδη την Πέμπτη είχα βαρεθεί να βλέπω διαλέξεις για την αστρονομία, αλλά βρήκα ορισμένες ακόμη και έβλεπα εώς χτες το μεσημέρι. Κάπου στο μεσημέρι ήταν όπου ήμουν κουρασμένος χτες από όλη την εβδομάδα. Το πρωϊ σηκώθηκα μάλλον χωρίς ενέργεια, έπαιξα, μαγείρεψα, πήγα στο σούπερ μάρκετ έπεσα και μετά ένιωσα ξεκούραστος. Μετά ένιωσα έτοιμός να κατακτήσω τον κόσμο, αλλά εν τέλει μόνο κούρεψα το γκαζόν. Πρώτη φορά μετά από τρεις μήνες δεν θα βγάλω τον πράσινο κάδο. Το γκαζόν ήταν ελάχιστο (πιο πολύ μαθαίνω πως να χειριστώ το μηχάνημα) και ναι μεν έπεσαν φύλλα αλλά όχι πολλά και έτσι δεν τα μάζεψα σήμερα. Φταίει ότι βγήκα σήμερα και έβαλα καύσιμα στο αμάξι, δεν είχα ύστερα πολύ κουράγιο, φταίει η νηστεία. Άρχισα να βλέπω το The Tick πάλι, την δεύτερη και τελευταία σαιζόν. Δεν ξέρω αν φταίει ότι δεν είναι και τόσο καλή σειρά αλλά η διάθεσή μου είναι χαμηλή. Ο περιορισμός στο σπίτι και μάλιστα μόνος από την στιγμή όπου έφυγαν την Τρίτη οι γονείς με πειράζει. Το χειρότερο είναι ότι δεν ξέρω αν θα με περιμένει κάτι το καλό στο τέλος. Λέω για το μεγάλο πάρτυ στο τέλος τη κρίσης αλλά 3 και χρόνια στο Φρέσνο δεν ξέρω κανένα που να θέλει να με βγάλει στο πάρτυ, ακόμα και αν λάβει χώρα. Πραγματικά προσμένω αύριο την δουλειά αλλά βγήκε απόφαση και πρέπει να συμπληρώνω έντυπο ότι δεν είμαι άρρωστος. Έλα ντε όμως που φταρνίζομαι αν κρυώνω. Πάω αύριο και βλέπουμε τι θα γίνει ...

Σε καραντίνα λόγω κορονοϊού

Στο Φρέσνο ο κορονοϊός δεν έχει έρθει, τουλάχιστον σημαντικά. Είχαμε 6 κρούσματα εκ των οποίων τα 5 μεταδόθηκαν από το εξωτερικό - κρουαζιέρα και το ένα από επίσκεψη στην Bay Area. Ωστόσο πρώτα το δημοτικό συμβούλιο και μετά η πολιτεία έχει πάρει μέτρα. Την Δευτέρα έστειλα σπίτι όσους είναι άνω των 65 ή έχουν επιβαρυμένη υγεία ή λόγω του ότι έκλεισαν τα σχολεία πρέπει να φροντίσουν τα παιδιά του. Εγω φυσικά δεν είμαι σε καμία από αυτές τις κατηγορίες και έτσι πήγαινα στην δουλειά κανονικά. Από Τρίτη έχουν κλείσει την πόλη γενικά αλλά εγώ θεωρούμε τμήμα του μηχανισμού εκτάκτης ανάγκης και έτσι δουλεύω κανονικά. Τρίτη ήταν και η ημέρα που ήρθαν οι γονείς. Στο γυμναστήριο πήγα τελευταία φορά Τετάρτη, μετά το έκλεισαν και αυτό. Είχα άγχος αν χωρίς γυμναστική θα συνεχίζω να χάνω βάρος, αλλά η ζώνη μου λέει ότι λεπταίνω. Συνεχίζω να το έχω το άγχος και γενικά από στην δουλειά έχω πονοκέφαλο έντασης, παρότι δεν κάνω και τόσα πολλά. Πραγματικά ζήλευα τον συνάδελφο που τον έδιωξαν σπίτι του, γιατι και εγώ δεν μπορώ να έχω έτσι μία ημέρα επιπλέον να κάτσω. Μετά ήρθε το Σαββατοκύριακο όπου κάθισα σπίτι χωρίς γυμναστήριο, χωρίς σούπερ μάρκετ (αν και πήγαμε στο κινέζικο) και καταλαβαίνω γιατί την Παρασκευή όταν άρανε την απαγόρευση ήθελε να γυρίσει στην δουλειά. Είδα ήδη μερικές διαλέξεις, έπαιξα με το παιχνίδι σε βαθμό που το έχω ήδη βαρεθεί (αν και αύριο πιθανόν θα αλλάξει η βαρεμάρα) και πλέον θέλω να κάνω κάτι. Ας είναι καλά που είναι εδώ οι γονείς αν και θα μου φύγουν την Τρίτη. Κάναμε μερικές δουλείες, πιο σημαντικό ότι ήρθε υδραυλικός, η μητέρα μου μαγείρευε αλλά θέλουν να γυρίσουν για να ψάλλει ανήμερα του Ευαγγελισμού ο πατέρας μου, έστω και σε άδεια εκκλησία. Θα μου ξαναέρθουν, τους είπα προς το Σάββατο του Λαζάρου ώστε να πάρουμε εκείνο το ψάρι που λυμπίστηκαν στο κινέζικο σούπερ μάρκετ. Αύριο για πρώτη φορά πάω για δουλειά με ευχαρίστηση, έστω και νωρίς, διότι θα αλλάξω παραστάσεις από το σπίτι μου. Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει, ελπίζω Πρωτομαγιά να τα καταφέρω Λας Βέγκας, να έχει περάσει, αλλά κανένας δεν ξέρει. Απλά ελπίζουμε.

Πριν τον κορονοϊο

Η ζυγαριά δεν μου δίνει καλά νέα. Σήμερα έχω πέσει σχετικά, αλλά και πάλι στις 218 λίβρες. Τώρα φοράω ακόμα το μακρύ παντελόνι γυμναστικής αλλά και πάλι, όφειλα να είμαι αρκετά λεπτότερος. Πάντως ο καθρέπτης μου δίνει καλά νέα, εμφανίστηκαν νέες γραμμώσεις. Καθότι έχουμε 5 εβδομάδες εώς το Πάσχα ίσως ενισχυθούν. Από την άλλη αν κλείσουν τα γυμναστήρια λόγω του κορονοϊού άγνωστο αν θα καταφέρω τίποτα. Πήγα στο σούπερ μάρκετ ως συνήθως και γίνονταν της τρελής. Το θετικό είναι ότι από την στιγμή που αγόρασα τα φρούτα έχω φαϊ για κάπου δύο εβδομάδες. Αν όντως βρεθούμε σε απομόνωση όπως έχει γίνει Ελλάδα θα την βγάλω. Προς το παρόν σήμερα βγήκε δεύτερο κρούσμα στον νομό, έχουν κλείσει τα σχολεία, τα πανεπιστήμια πήγαν σε διαδικτυακά μαθήματα αλλά πάμε κανονικά στην εργασία αύριο. Αυτό το Σαββατοκύριακο ήμουν πολύ απασχολημένος. Χτες μετά την πρωϊνή έγερση για την τηλεδιάσκεψη της ΑΧΕΠΑ πήγα γυμναστήριο και μετά μαγαζιά, μαγείρεμα, μαγαζιά και εν τέλει αγόρασα αργά το βράδυ χορτοκοπτική. Σήμερα εκκλησία όπου ο μισός και βάλε κόσμος δεν εμφανίζεται διότι φοβάται και ύστερα σπίτι, μάζεψα φύλλα, γυμναστήριο και εν τέλει κούρεμα του γκαζόν. Έλεγα να βγω βόλτα στα μαγαζιά αλλά είχε ήδη πάει 7 και στις 8 ήθελα να δω τις σειρές μου. Έτσι περπάτησα στην γειτονιά. Πρώτη φορά δεν έμεινα από όγκο στον πράσινο κάδο αλλά από χρόνο. Πρέπει να ξαναμαζέψω μπροστινά φύλλα αλλά προς έκπληξη μου δεν τα κονιορτοποίησε η μηχανική χλοοκοπτική που πήρα. Πρέπει λοιπόν να βγω με την τσουγκράνα, αλλά είχα παρα-αργήσει και έτσι βγήκα βόλτα. Αν μη τι άλλο είμαι σωματικά κουρασμένος. Πάντα είμαι σε ετοιμότητα αν με καλέσουν λόγω του Έβρου. Σε λίγο θα την πέσω, βλέπουμε τι θα ξημερώσει αύριο

Από το καρναβάλι στην νηστεία

Έχω καιρό να ανεβάσω ανάρτηση. Βασικός λόγος είναι ότι δεν έχω κάνει και τίποτα το ενδιαφέρον. Βασικά ακόμα προσπαθώ να ξεπεράσω τον θάνατο του θείου μου. Πέραν τούτου σπίτι δουλειά σπίτι γυμναστήριο και γενικά ρουτίνα. Θεωρητικά έχω χρόνο να ξεκουραστώ αλλά στην πράξη ένιωθα κουρασμένος ήδη πριν την νηστεία. Φυσικά ζυγίστηκα σήμερα και μάλλον έχω πάρει βάρος, παρά χάσει. Μέσα σε όλα μας προέκυψε και η κρίση των προσφύγων η οποία με έχει αγχώσει. Είμαστε στο κοντυνότερο που έχουμε εδώ και δεκαετίες σε ελληνοτουρκικό πόλεμο. Βασικά αυτός που εμπιστεύομαι είναι ο Αντιστράτηγος Ιλαρίδης, διοικητής του Δ Σώματος Στρατού ο οποίος ήταν διοικητής τάγματος όταν ο πατέρας μου ήταν διοικητής της ΣΣΑΣ. Από την στιγμή όπου ενεργοποιήθηκε όλος ο στόλος, η επόμενη κίνηση είναι να καλέσουν εφεδρείες όπως εμένα. Είμαι πρόθυμος να κάνω το καθήκον και σε τελική ανάρτηση και να δώσω και την ζωή μου για την πατρίδα. Δεν θέλω να πεθάνω, αλλά αν χρειαστεί είμαι πρόθυμος να κάνω την ύστατη θυσία. Θα δούμε πως θα βγω, με τον Ερντογάν να έχει στείλω στρατό στο Ιντλίμπ είναι απίθανο να ανοίξει δεύτερο μέτωπο, αλλά ούτε κανένας προέβλεπε τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο