Φέτος πήγα πιο προετοιμασμένος καθότι είχα την περυσινή εμπειρία. Ωστόσο ήμουν και πιο άτυχος από την αρχή ακόμα όταν δεν κατάφερα να πάρω εισιτήριο λεωφορείου. Το ταξίδι μου ξεκινά Τετάρτη βράδυ όταν πήγα στην εκκλησία και στράγγιζα σπανάκι για την σπανακόπιτα. Είδα εκεί έναν φίλος και του ζήτησα να μου βάλει μέσα τον πράσινο κάδο. Η στράγγιση πήγε πολύ ταχύτερα απ'ότι περίμενα και έτσι γύρισα σπίτι και είδα τον Flash όλο. Φορτώνω το αμάξι με όλα που θυμήθηκα (εκ των υστέρων δεν ξέχασα τίποτα) και την επομένη το πρωϊ πάω στο γραφείο. Ήθελα να την κοπανήσω δύο ώρες νωρίτερα, αλλά φυσικά συγκρατήθηκα. Πέντε παρά λίγο βγαίνω και πάω στο αμάξι μου. Έχουν αλλάξει τα μπλόκα στους δρόμους στο κέντρο του Φρέσνο λόγω των έργων του τραίνου και έτσι λίγο άργησα να μπω στον αυτοκινητόδρομο. Σταμάτησα για καύσιμο στο Delano το οποίο εν τέλει είναι πιο κοντά στο Bakersfield απ'ότι θυμώμουν (είχα δει πριν φύγω ότι είχε τα φτηνότερα) όπου και έφαγα δείπνο. Εν συνεχεία λίγο κίνηση για να μπω στον 58, λέω αυτό ήταν το δύσκολο και μετά βλέπω μία φορητή ηλεκτρονική πινακίδα να λέει ότι λόγω ατυχήματος μπροστά να περιμένω πολύ μεγάλη καθυστέρηση. Όντως, μου πήρε πάνω από δύο ώρες για να κάνω 8 μίλια. Έβριζα συνέχεια πως δεν έχει παρακαμπτήρια το βουνό και μετά φτάνω στο δυστύχημα και ήταν καραμπόλα με φορτηγά όπου σίγουρα θα είχε νεκρό. Έκανα τον σταυρό μου και ευχαρίστησα τον Θεό που είμαι ζωντανός και δεν μπλέχτηκα σε αυτό. Εκ των υστέρων η ιστορία αυτή είχε και ένα καλό, ανέβηκε η μέση οικονομία του αυτοκινήτου μου, ενώ συνήθως σε τέτοια ταξίδια κατεβαίνει. Στο υπόλοιπο ταξίδι στην έρημο δεν αντιμετώπισα προβλήματα. Στην ανηφόρα για το Λας Βέγκας είχε ορισμένα αργά οχήματα, αλλά καμία σχέση με την κίνηση στην επιστροφή. Φτάνω στις δύο η ώρα στο ξενοδοχείο, περιμένω στην είσοδο στο αμάξι πιστεύοντας ότι οδηγει στον πάρκινγκ, μετά μισή ώρα συνειδητοποιώ το λάθος και βρίσκω το πάρκινγκ το οποίο είναι γεμάτο! Έκανα μία δεύτερη γύρα και το έβαλα σε μία γωνία, μη κανονική θέση αλλά δεν ήμουν ο μόνος που πάρκαρε έτσι. Πάω, κάνω check in στις 3 και την πέφτω αγχωμένος μην πάθει κάτι.
Την επομένη ξυπνάω χωρίς καλό ύπνο. Ήταν γενικό πρόβλημα, το οποίο οφείλεται μάλλον στο ότι το air condition ήταν πολύ χαμηλά και κρύωνα. Μέχρι να το διορθώσω μου πήρε μέρες. Πάω απέναντι και βάζω το αμάξι μου σε κανονική θέση. Μετά έκανα βόλτα στο Fremont Street Experience και το κέντρο γενικότερα. Ενώ τον Οκτώβριο βράδυ Πέμπτης - πρωϊ Παρασκευής ήδη ήμασταν οι του EDC, φέτος αρχίσαμε να εμφανιζόμαστε μετά το μεσημέρι Παρασκευής. Είδα όλο το κέντρο, δυστυχώς απεδείχθει μικρότερο απ'όσο περίμενα, ένα πρωϊνό αρκούσε. Έφαγα για μεσημέρι, ή μάλλον για το μόνο γεύμα της ημέρας, σε όλο το ταξίδι μόνο μία φορά την ημέρα έτρωγα και μέσα σε όλα αρκούσε. Επίσης έπερνα για πρωϊνο ένα protein shake και οδηγώντας για το Las Vegas Speedway έπινα energy drink. Έχασα και βάρος και αυτή τη στιγμή φοράω ένα σορτσάκι στο οποίο δεν χωρούσα νωρίτερα εδώ και χρόνια. Τέλος πάντων απόγευμα ξαναπέφτω μετά το φαϊ, κοιμάμαι λίγο αρκετά για να καλύψω το έλλειμα ύπνου, μετά βάζω την Αμερικάνικη sim στο νεώτερο Ελληνικό κινητό και ο παροχέας μου μου κλείνει την κάρτα sim! Το γυρνάω στο Αμερικάνικο αλλά δεν το επανενεργοποιεί! Το έλυσα επικοινωνώντας με τον παροχέα μου. Αποτέλεσμα πήρα δύο κινητά στο EDC το ένα για φωτογραφίες και το άλλο για επικοινωνία. Ξεκινάω με το αμάξι μου και μου πήρε δύο ώρες για να φτάσω στο Speedway. Τις επόμενες μου πήρε λιγότερο διότι έμαθα ποια λωρίδα να παίρνω. Μέσα σε όλα ο τηλεσκοπικός ιστός που είχα με την σημαία έσπασε στα τρία. Το καλό το παλικάρι ξέρει και άλλο μονοπάτι: Έδεσα τη σημαία μου στην βάση και έβαλα για να κρατάει ένα από τα βραχιόλια μου. Παρατηρόντας τους άλλους είδα πως όλοι όσοι είχαν σημαία είχαν αρθρωτό σταθερό ιστό, όχι τηλεσκοπικό σαν εμένα. Απ'όσο μπορούσα να καταλάβω από τις οδηγίες κανονικά αυτό απαγορεύονταν. Δεν πειράζει, η διαμόρφωσή μου εν τέλει μου έκανε, αυτή θα βάλω του χρόνου. Πάει στην Nora en Pure και δεν μου άρεσε, εν τέλει πήγα Kinetic Stage. Ενώ όμως ήμουν στο Circuit grounds με πρωτοπροσέγγισε Έλληνας όταν είδε την σημαία μου. Γενικά με την γαλανόλευκη ψηλά αυτό χαροποιούσε διάφορους Έλληνοαμερικάνους και Έλληνες οι οποίοι με προσέγγισαν. Το καλό της ιστορίας ήρθε την ίδια ημέρα και την επομένη που κάθισα στο σετ του Pryda και μετά του ξαναείδα μπαίνοντας Έλληνες που είχαν έρθει από την Ελλάδα για το EDC! Μου προκάλεσε μεγάλη έκπληξη. Αλλά για να ξαναγυρίσω στην Παρασκευή πήγα στο Kinetic Field που είδα δύο, αλλά ενώ είχε ανέβει ο Alan Walker ο οποίος ήταν αυτός που ήθελα σε όλο το φεστιβάλ να φω, εκκένωσαν μετά 15 λεπτά το Kinetic Field εν τέλει λόγω αέρα και έκοψαν το πρόγραμμα. Έτσι πήγα και είδα τον Pryda στο Circuit Grounds. Εκεί, πέραν από τους Έλληνες που μου μίλησαν, ήρθε και μία Πολωνέζα συνοδευόμενη η οποία μου έλεγε πως έχει ζήσει στην Ελλάδα και την άρεσε. Εν τέλει προς τις 3 έφυγα, με το να βγαίνω από το πάρκινγκ να είναι πολύ πιο δύσκολο από το να οδηγώ στο ξενοδοχείο όπου πάλι σε γωνία το άφησα.
Την επομένη περπάτησα από το ξενοδοχείο εώς το φρούριο των Μορμόνων που είναι το παλαιότερο κτήριο του Λας Βέγκας. Γύρισα μετά προς το ξενοδοχείο έχοντας πρώτα φάει στο ιστορικό καζίνο El Cortez, το παλαιότερο εν συνεχή λειτουργία του Λας Βέγκας. Γενικά ας μην νομίζει κανείς ότι πέραν του Fremont Street Experience έχει κάτι να δεις στο κέντρο, το δεύτερο πιο σημαντικό ήταν ότι στο Main Street Casino έμοιαζε με παλαιό σιδηροδρομικό σταθμό. Έφυγα αργότερα για το EDC αλλά έφτασα νωρίτερα διότι έμαθα, και στην είσοδο αντάλλαξα στοιχεία με έναν εκ των εκ Ελλάδος. Το Σάββατο μάλλον ήταν η καλύτερη μέρα για μένα στο EDC διότι είδα διαφόρους που μου άρεσαν, με αποκορύφωμα τον David Guetta. Δεν τον είδα όλο όμως διότι είδα πιο πριν όλο το Kx5, ήτοι Deadmau5 και Kaskade. Κυριακή ήταν που πήγα πιο κανονικά, έπεσε σε Έλληνα από Ελλάδα που ήρθε με σημαία, είδα τον ATB αλλά και τον Illenium ο οποίος δεν μου άρεσε ιδιαίτερα διότι δεν μου αρέσει dubstep. Ωστόσο ήταν δυσκολία το να βγω από εκεί όταν είχε ήδη γεμίσει ο Zedd, πιο πριν ενώ ήταν ο Joel Corry πήγα πολύ κοντά και πείραξα το αριστερό αυτί μου από την πολύ μεγάλη ένταση. Τρίτη πρωϊ έκανα check out, έφαγα και ξεκίνησα για το σπίτι. Σταμάτησα στο South Point διότι ήθελα να κατουρήσω και έλεγε 99 λεπτά για το Primm, αλλά και μετά το Primm γίνονταν της τρελής εώς ότου βγήκα από τον Ι-15. Έφτασα σπίτι προς τις 10 το βράδυ. Γενικά την προηγούμενη εβδομάδα την πέρασα σε κατάστασης εξάντλησης, είχα αρνητικό τεστ αλλά πολύ δυνατότητα να εργαστώ όχι. Πάλι καλά που έχουμε τριήμερο και ξεκουράζομαι
