Νέα διεύθυνση

Χτες πέρασα 10 ώρες μαζεύοντας το σπίτι μου και μετακομίζοντας το βιός μου. Σήμερα είμαι αρκετά κουρασμένος. Λογικό, χτες έκανα φοβερή γυμναστική. Έχω να νιώσω έτσι από Spring Break σε Myrtle Beach, όταν ένιωσα τόσο πτώμα που δεν μπορούσα τίποτα για μερικές ημέρες. Η υπόθση όμως ξεκινά παλαιότερα. Όπως ανέφερα από το Σάββατο κουβαλούσα πράγματα. Δευτέρα το τραπέζι μας ξεθέωσε όλους, συν το ότι γραντζουνίστηκε μέχρι να φτάσει στον τελικό προορισμό δου διασχίζοντας στενές πόρτες. Τρίτη έκανα δύο ταξίδι με έπιπλα το απόγευμα. Πρωϊ είχα συνέντευξη, πάλι στον νομό του Durham και νομίζω αυτή τη φορά πήγε καλύτερα απ'ότι το Φεβρουάριο. Βέβαια το πότε θα μάθω το αποτέλεσμα έχει καιρό. Έρχεται επιτέλους η Τετάρτη...

Το βράδυ είχα άγχος. Ξύπνησα εν τέλει προς το μεσημέρι. Κάθισα μίση ώρα στον υπολογιστή, πήρα τηλεφωνήματα για να κόψω τις παροχές και μετά ακολούθησε πακετάρισμα. Έβαλα το τραπέζι της τηλεόρασης, έχωσα και δύο τρία άλλα πράγματα στην άκρη και κατέβηκα στο νέο σπίτι. Μετά από πολύ κόπο έβγαλα την τηλεόραση, κουβάλησα τα άλλα πράγματα (κυρίως κουζινικά) και γύρισα. Στην επιστροφή σταμάτησα Crabtree Valley Mall, γύρισα το κουτί της καλωδιακής, έβγαλα νέο κλειδί και έφαγα. Φτάνω σπίτι και αρχίσω να πολεμάω με το στρώμα. Όσο και να προσπαθώ μόνος μου δεν μπορούσα να το διπλώσω έτσι ώστε να χωρέσει μέσα. Κάθισα και σκέφτηκα λοιπόν και το έβαλα στον ουρανό του αυτοκινήτου. Το έδεσα με σχοινιά και άρχισα να γεμίζω το όχημα. Όμως άρχισε να έχει κατά καιρούς ψιχάλες και επίσης ήθελα να οδηγήσω πριν φτάσω στην μεγάλη κίνηση. Έτσι με αρκετά άδειο όχημα ξεκίνησα. Έλα όμως που με την στροφή βγαίνει το πρώτο σχοινί από το στρώμα που αρχίζει να κινείται προς τα πίσω πάνω στον ουρανό. Κάνω την 180 μοίρες για να μπω στο σωστό ρεύμα και μετά από 10 μέτρα το στρώμα πετάει και πέφτει στο οδόστρωμα! Σταματάω στην άκρη του δρόμμου, σπρώχνω το στρώμα εκτός δρόμου και μετά κάνω αναστροφή και γυρνάω εκεί όπου έπεσε το στρώμα. Το ανεβάζω και ξεκινώ με πιο αργή ταχύτητα. Εν τέλει κατάφερα να φτάσει στο νέο σπίτι. Δεν ξέρω κατά πόσο το στρώμα περισσότερο λερώθηκε ή καθάρισε, μιας και αεριστήκε κατά τρόπο όπου συνήθως δεν αερίζεται το εσωτερικό του. Το έβγαλα, το ξετίναξα (δεν είχε ορατούς λεκέδες και γυρνάω σπίτι. Καθότι ήδη κουρασμένος είπα να πετάξω τα κόντρα πλακέ μου έπιπλα (γραφείο, κρεββάτι) και μετά να φάω. Το σπάσιμο τους ήταν γρήγορο, 5 λεπτά το πολύ το καθένα. Δεν περίμενα όμως ότι θα μου έπερνε μία ώρα για να κουβαλήσω τα ξύλα ως τα σκουπίδια, ή το πόσο βαριά ήταν. Αυτό που σκεφτόμουν ήταν πόσο καλή ήταν άραγε η γυμναστική με βάρη που έκανα εκείνη την ώρα; Πραγματικά μετά ήμουν πολύ κουρασμένος και ανέβηκα να φάω. Κατεβαίνω και αρχίζω και πακετάρω και αδειάζω το δωμάτιο. Η ώρα έφτασε 10 και ναι μεν είχα αδειάσει το σπίτι, γεμίζοντας το όχημα κυριολεκτικά μέχρι επάνω, αλλά ήμουν πολύ κουρασμένος για να καθαρίσω. Έτσι έφτασα στο νέο σπίτι, ανεβάσαμε το στρώμα μου στο κρεβάτι με τον συγκάτοικο (αυτός του οποίου νοικιάζω το δωμάτιο δεν ήθελε να κοιμηθώ στο στρώμα του, αποδεκτό) και έβγαλα αρκετά πράγματα. Δεν κοιμήθηκα καλά αλλά ξύπνησα το πρωϊ να καθαρίσω, ελπίζοντας προλάβω να φτάσω πριν την επιθεώρηση. Φτάνω στο παλιό μου σπίτι και βλέπω μέσα συνεργείο να βάφει τους τοίχους. Εν τέλει μαζεύω τα καθαριστικά μου και φεύγω, έχοντας δώσει το 2ο κλειδί. Η υπάλληλος του γραφείου δεν ήξερε ότι έβαφαν τους τοίχους, και έτσι έτρεξε να επιθεωρήσει όταν της έδωσα το κλειδί. Σκεφτόμουν το πρωϊ ότι θα χάσω την εγγύηση και θα μου έρθει και λογαριασμός. Εκ των υστέρων όμως το απόγευμα αυτό που σκέφτηκα ήταν ότι το πολύ θα χάσω χρήμματα, δεν είναι τόσο σοβαρό όσο τα πράγματά μου για τα οποία ένιωθα και έναν συναισθηματικό δεσμό.΄Πήγα σήμερα εξερεύνηση σούπερ μάρκετ. Πρέπει να κάνω καμία αίτηση για δουλειά, αλλά δεν έχω κουράγιο. Το να γράψω αυτή την αναρτηση με κούρασε

Συνεντεύξεις και μετακόμιση

Το θερινό μου πρόγραμμα άσκησης ουσιαστικά τελείωσε. Τελευταίο σετ γυμναστικής μάλλον ήταν το κλαμπ την προηγούμενη εβδομάδα. Αυτή την εβδομάδα έκανα αρκετό περπάτημα με το αμάξι στο συνεργείο. Ωστόσο γύρισα σπίτι αρκετά κουρασμένος ώστε να μην έχω κουράγιο την επομένη καν να περπατήσω, πόσο μάλλον να γυμναστώ. Τουλάχιστον όμως προσπάθησα να κλείσω τις ουρές στο ιντερνετ, ορισμένες από τις οποίες ήταν από το φεστιβάλ. Ως προς αυτό είχα επιτυχία

Την Δευτέρα είχα να πάω το αμάξι στο συνεργείο και αργότερα συνέντευξη. Το πρώτο το κατάφερα, αν και δεν μπορούσαν να βρουν το όχημά μου μετά (είχε δύο μπλε Prius και έβαζαν το κλειδί μου στο λάθος). Ξαναπήγα λοιπόν αν και το κατάφεραν πριν φτάσω. Έκανα έστω γυμναστική. Η συνέντευξη όμως δεν έλαβε χώρα με ευθήνη της άλλης πλευράς. Εν τέλει μετακόμισε στην Πέμπτη. Τουλάχιστον Τετάρτη το όχημά μου ήταν έτοιμο, πήρε περπάτημα από το λεωφορείο αλλά έφτασα και το πήρα. Επίσης οριστικοποίησα και την μετακόμιση, και έτσι άρχισα την προετοιμασία της. Πρώτα έβγαλα το βιβλία, ότι η βιβλιοθήκη σήμερα θα διαλύονταν ενώ την πήγαινα για να την δωρίσω δεν το περίμενα. Εν συνεχεία κανόνισα για να δωρήσω στο φιλανθρωπικό τομέα της εκκλησία τα λιγότερο σημαντικά έπιπλα. Τα έπιπλα αξίας θα τα κρατήσω. Τέλος πάντων παρά την κόπωση είναι δεδομένο ότι κατάφερα και χαλάρωσα, αν και ακόμα νωρίς ύπνο δεν έχω, έστω και αν καταφέρνω να κοιμηθώ πλήρως. Χτες ήρθε η συνέντευξη η οποία είναι για δουλειά στην Ατλάντα η οποία πήγε πολύ καλά. Ο εργοδότης δυστυχώς έψαχνε άτομο και ικανό στην τηλεπισκόπιση και να ξέρει άτομα να φέρνει πελατεία. Δεν είμαι το δεύτερο, αλλά είμαι το πρώτο. Θα ακολουθήσει άλλη συνέντευξη και καμιά-δύο εβδομάδες. Εαν ήμουν ικανός σε όλα θα είχα δικιά μου επιχείριση. Το βράδυ μου ήρθε επίσης από μία δουλειά στην Φλόριντα ότι δεν με επέλεξαν. Σήμερα έδωσα τα έπιπλά μου. Επίσης μου ήρθε αίτημα συνέντευξης για άλλη δουλειά την Τρίτη. Έτσι αυτή τη στιγμή είμαι ανοιχτός σε 3 δουλειές. Επλίζω να καθίσει η μία, έστω και αν στην Ατλάντα το οποίο σημαίνει μετακόμιση. Εχω επίσης και να κάνω αρκετό κουβάλημα την άλλη εβδομάδα. Πρώτη φορά είναι Παρασκευή και δεν νιώθω ανάγκη να ξεσκάσω σε κλαμπ. Είμαι αισιόδοξος σε αυτή την φάση ότι κάτι θα πετύχω. Απλά βλέπω μπροστά μου και το τι έχω να κάνω μελλοντικά.

Από το φεστιβάλ σε συνέντευξη, ταξίδι, πιθανή παράταση παραμονής και σε επισκευή

Όπως και πέρυσι πήγα από νωρίς στο φεστιβάλ, την Τετάρτη για την ακρίβεια, δύο ημέρες πριν ανοίξει, να βοηθήσω στο στήσιμό του. Βασικό κίνητρο ήταν ότι το να γυρίζω περί το σπίτι μου άσκοπα είναι βαρετό συν το ότι μας ταΐζουν εκεί. Ετσι λοιπόν πήγα και βοήθησα. Την Πέμπτη μία από τις εκεί γιαγιάδες είπε ότι θα μιλήσει εκ μέρους μου στον υπουργό γεωργίας της πολιτείας. Ανταλλάξαμε e-mail μετά το φεστιβάλ, δεν βλέπω τίποτα το φοβερό αλλά δεν πειράζει η προσπάθεια. Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή βοήθησα στο σερβίρισμα. Σε όλο αυτό το διάστημα πραγματικά διαλύθηκε ο ύπνος μου, απλά παραείχα άγχος για να μπορέσω να κοιμηθώ κανονικό οχτάωρο. Ξυπνάω Δευτέρα με το σώμα μου να πονάει και βλέπω στο ταχυδρομείο ότι θα έρθει συστημένο. Πάω στο ταχυδρομείο πριν δω ότι θα έρθει την επομένη. Καθότι όμως ήμουν στην γειτονιά πήγα στο φαναρτζίδικο όπου έκλεισα ραντεβού για την επιδιόρθωση. Αρχικά ήθελαν να μου το διορθώσουν σε δύο εβδομάδες, εν τέλει θα το κάνουν από αυτή την Δευτέρα αλλά θα πάρει ημέρες. Ουσιαστικά θα είμαι όλη την εβδομάδα χωρίς όχημα, εξού και πήγα βιβλιοθήκη και πήρα καινούργιο βιβλίο σήμερα. Πήγα μετά και μίλησα με τους διαχειριστές του συγκροτήματος, δυστυχώς δεν μπορούν να μου παρατείνουν το ενοίκιο διότι έχει ήδη ενοικιαστεί μετά από εμένα. Δευτέρα βράδυ μου ήρθε και e-mail να πω μερικά παραπάνω για τον εαυτό μου για μία δουλειά στην Φλόριντα. Τρίτη λοιπόν κανόνισα και ανέβηκα στο Blacksburg μετά αφότου πήρα την επιταγή για την επιδιόρθωση του οχήματος (και την κατέθεσα) και έγραψα την έκθεση ιδεών του ήθελε η Φλόριντα. Εκεί λοιπόν που οδηγούσα και ήμουν στον δρόμο μου έρχεται ένα πολύ σημαντικό mail: αν ενδιαφέρομαι για συνέντευξη στο υπουργείο μεταφορών (για θέση που εν τέλει είχα κάνει αίτηση τον Ιούνιο). Φυσικά και ενδιαφερόμουν και έκλεισα για την Πέμπτη.

Φτάνω Blacksburg, βλέπω την επομένη καθηγητή και φίλους. Έμεινα λιγότερο από άλλες φορές αλλά έπρεπε να γυρίσω να είμαι πιο ξεκούραστος με την συνέντευξη. Εν τέλει Τρίτη βράδυ άρχισα να κοιμάμαι πιο κανονικά, την Τετάρτη ήμουν κουρασμένος αντί για αγχωμένος λόγω ύπνου. Έφτασα το απόγευμα σπίτι και την επομένη Πέμπτη είχα απογευματινή συνέντευξη. Πήγα στην συνέντευξη, νομίζω τα πήγα καλά αλλά ας μην κοροϊδεύω τον εαυτό μου, δεν είμαι ο καταλληλότερος υποψήφιος για την θέση. Το βράδυ είδα και έναν φίλο μου ο οποίος μου είπε ότι ο συγκάτοικος του πάει 3 μήνες Ιταλία και ψάχνει κάποιον να αναλάβει το ενοίκιο. Του είπα ότι ενδιαφέρομαι για τον Οκτώβριο. Όπως μου είπαν στην συνέντευξη, δεύτερος γύρος συνεντεύξεων είναι τελευταία εβδομάδα Σεπτεμβρίου-αρχές Οκτωβρίου. Εν συνεχεία αν με πάρουν θα το ξέρω σε 4-6 εβδομάδες. Παρασκευή πρωϊ μου ήρθε e-mail για μία δουλειά Ατλάντα. Φυσικά και δέχτηκα.
Αν είναι να μείνω Ανατολική Ακτή δεν έχει νόημα να στείλω τα πράγματά μου Καλιφόρνια για να μου τα στείλουν οι γονείς πάλι. Επίσης μετά την συνέντευξη στο υπουργείο μεταφορών άρχισα να κοιμάμαι μάλλον κανονικά. Είμαι σε ένα πιο φυσιολογικό καλούπι. Δευτέρα έχω έναν μεγάλο περίπατο αφότου αφήσω το όχημά μου. Μετά θα είμαι χωρίς όχημα για μερικές ημέρες. Όμως τουλάχιστον βλέπω φως στα πολλαπλά αδιέξοδα που ένιωθα. Κάποια πράγματα χρειάζονται διευκρίνηση, αλλά είμαι σε καλύτερη κατάσταση απ'ότι νωρίτερα

Τρίημερο χωρίς απασχόληση

Μέχρι και το απόγευμα του Σαββάτου είχα κάτι να διαβάσω να μου γεμίσει την ημέρα, είτε σε χαρτί είτε στο ίντερνετ. Το Σάββατο βράδυ είδα ταινία, όπως και την Κυριακή. Σήμερα είδα και ντοκυμανταίρ για τα 50 χρόνια Star Trek (τα οποία είναι την Πέμπτη). Βγήκα εκτός και περπάτησα στα εδώ εμπορικά κέντρα, αλλά και στα τοπικά μονοπάτια. Αλλά χωρίς να έχω να γεμίσω την ώρα μου διαβάζοντας η ημέρα είναι αρκετά μακρύτερη. Έκανα αιτήσεις για δουλειά, αλλά αυτό δεν πήρε πολύ χρόνο, λόγω αργίας δεν βγαίνουν πολλές νέες θέσεις. Ετσι απλά περισσότερο περίμενα να περάσουν οι ημέρες. Αύριο μαλλον θα είναι η τελευταία φορά που θα κολυμπήσω στην πισίνα. Ήδη ήταν κρύα χτες, από Τετάρτη θα βοηθώ στο φεστιβάλ, όταν τελειώσει το φεστιβάλ μάλλον θα είναι πολύ κρύα η πισίνα, αν είναι ακόμα ανοιχτή. Τέτοια εποχή, μέσα Σεπτεμβρίου, ήταν πέρυσι που την έκλεισαν. Το πέρας του φεστιβάλ σηματοδοτεί και το τέλος της αναζήτησης εργασίας στο Τρίγωνο. Απλά πέραν της Παρασκευής δεν προλαβαίνω να με πάρουν. Το σχέδιο αποχωρησής μου πρέπει να συγκεκριμενοποιηθεί συντομα. Έχω ιδέα ποια έπιπλα θα φύγουν και ποια θα μείνουν, μάλλον υπερ φιλανθρωπίας. Το ερώτημα πάντα είναι πως θα χωρέσουν τα πράγματά μου. Στο αμάξι μου δύσκολα. Να τα αφήσω κάπου στην πορεία; Αλλά που τότε; Το να νοικιάσω φορτηγό δεν είναι καθόλου φτηνο. Η μεταφορική βγαίνει ακριβότερα. Απλά δεν έχω καλή λύση. Φεύγοντας από το Blacksburg είχα πετάξει όλα τα έπιπλα, μόνο βιβλία κράτησα. Τώρα δεν γίνεται. Νιώθω να μην βλέπω διέξοδο, αλλά όπως πάντα κάτι θα βρω μέχρι τέλους.

25 ημέρες εώς την μετακόμιση;

Την εβδομάδα την ξεκίνησα με δύο περιοδικά και δύο βιβλία να διαβάσω. Σήμερα τελείωσα και το δεύτερο βιβλίο. Κάθισα μάλιστα και το διάβαζα από την στιγμή που ξύπνησα, με σκοπό να πάω στην βιβλιοθήκη και να πάρω άλλο για το τριήμερο. Πήγα μεν στην βιβλιοθήκη και το γύρισα αλλά δεύτερο βιβλίο δεν πήρα, διότι αυτό που ήθελα το είχαν πάρει και δεν είδα κάποιο άλλο που πραγματικά να μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Ανησύχησα ότι πλέον δεν θα έχω κάτι να κάνω το τριήμερο χωρίς βιβλία. Μάλλον δεν χρειάζονταν να ανησυχήσω, στην καλωδιακή έχει αρκετές ταινίες που ήθελα να δω και δεν έχω δει. Ετσι το βράδυ σήμερα είδα το Mockingjay δεύτερο μέρος. Ωραία μεν ταινία αλλά στο βάθος τέτοιες σόι ταινίες, εφηβικές, με θλίβουν. Αυτό που με πειράζει είναι το happy end. Πριν δύο χρόνια ήρθα στο Raleigh για την νέα φοβερή δουλειά μου και για να βρω το happily ever after μου. Σε λίγο πάνω από τρεις εβδομάδες φαίνεται ότι θα φύγω οριστικά, και το χειρότερο όλων θα γυρίσω στους γονείς μου. Το θέμα δεν είναι ότι δεν τους αγαπάω ή ότι δεν με αγαπάνε. Είναι ότι τον άλλο μήνα γίνομαι 37 ετών και για νιοστή φορά γυρνάω στο σπίτι μου. Όταν ήμουν δεκαεννιά γύρισα από την Καβάλα στον Πειραιά, και αντί του ΤΕΙ σπούδασα στο ΓΠΑ. Πλέον όμως ποια είναι η λογική μου; Ας αφήσω τα πρακτικά της μετακόμισης, κάτι για το οποίο μάλλον πρέπει να το κανονίζω σύντομα. Η όλη μετακόμιση έχει και συμβολική αξία. Οι γονείς μου μου είπαν ότι να μην ανησυχώ για την τηλεόραση, θα μου πάρουν καινούργια και μεγαλύτερη. Το θέμα δεν είναι η ηλικία και οι ίντσες. Είναι ότι η αγορά της συμβόλιζε την οικονομική μου χειραφέτηση, ότι πλέον έχω το χρήμα, το οποίο το έβγαλα ο ίδιος δουλεύοντας, ούτε το ζήτησα από τους γονείς ούτε μου ήρθε δώρο από το σόι, για να αγοράσω στον εαυτό μου μία κάποια πολυτέλεια, πιο σοβαρή από μία ακριβη σοκολάτα. Αφότου έχασα την δουλειά ανακάλυψα ότι δεν υπάρχουν σχετικές δουλειές για μένα στο Τρίγωνο. Είμαι βέβαιος ότι θα μπορούσα να γίνω σερβιτόρος. Ωστόσο η πιο σχετική που βρήκα ήταν νομαρχιακός υπάλληλος και μάλιστα σε ένα μέρος μία ώρα από το σπίτι μου όπου δεν έχει νυχτερινή ζωή οιασδήποτε μορφής. Εμφανίζονται άξιες εργασίες κατά καιρούς στις αγγελείες εργασίας, 4 ή 5 κάθε χρόνο. Είμαι βέβαιος ότι τα τοπικά πανεπιστήμια βγάζουν αρκετούς ώστε να μην ξεχωρίζω. Συνεντεύξεις είχα αυτά τα δύο χρόνια από το NC State και από μία μεγάλη γεωργική εταιρεία, η οποία όμως δεν μπορούσε να με προσλάβει μέχρι τέλους. Θα συνεχίσω να κάνω αιτήσεις. Δεν βλέπω ομως μέλλον. Εάν εώς το τέλος του φεστιβάλ δεν έχω αίτημα για συνέντευξη μάλλον είναι καιρός να αποχωρήσω, απλά δεν προλαβαίνω πρόληψη εώς τα τέλη Σεπτεμβρίου. Ποιά όμως θα είναι η εναλλακτική; Βάζω παραπάνω μήνες ενοίκιο μη τυχόν και αν; Έναν χρόνο ψάχνω κάτι το καλό τοπικά, δεν έχω βρει κάτι. Αυτό μάλλον είναι σημάδι ότι πρέπει να φύγω.