Επίσκεψη στο σπίτι μου

Από το Πάσχα και έπειτα νιώθω εξαιρετικά εξαντλημμένος. Είχα πρόθεση την προηγούμενη Παρασκευή να βγω και να χορέψω αλλά το ακύρωσα όταν με προσκάλεσαν Σάββατο πρωϊ στην εκδήλωση για την Γενοκτονία των Αρμενίων. Πάλι καλά, δεν έχω ακόμα πραγματικά ανακάμψει. Πήγα λοιπόν στο Δημαρχείο όπου έγινε εκδήλωση διάρκειας μίας ώρας και οι δύο Έλληνες παππούδες με έκριναν κατάλληλο για την εγγονή τους -που δεν είναι ακριβώς εγγονή τους αλλά περίπου. Τι κλασσικό ελληνικό της δεκαετίας του 1960. Κατά πόσον οι περί λόγου λεγάμενες που γεννήθηκαν την δεκαετία του 1980 στην Καλιφόρνια και την μία είδα κάποτε από μακρυά και την άλλη δεν έχω δει καθόλου θέλουν, άσχετο. Εν συνεχεία το απόγευμα πήγα στην πορεία για την Επιστήμη όπου προς έκπληξή μου ήμουν μικρός σε ηλικία. Δεν είχε άτομα παραγωγικής ηλικίας, ή τουλάχιστον όχι στα νιάτα τους. Κυριακή του Αγίου Γεωργίου ο ιερέας μας ήταν άρρωστος και έτσι είχαμε μόνο όρθρο!

Την εβδομάδα αυτή θα έρχονταν ο πατέρας μου και όντως ήρθε χτες. Πήγε σήμερα στο St Nicolas Ranch για κληρικολαϊκή συνέλευση αλλά καθότι ήρθε τον έβαλα και έκανα ορισμένες δουλειές και για μένα, του τύπου να δώσει την επιταγή του ενοικίου στην διαχειρίστρια. Αν μη τι άλλο χτες το βράδυ τον βοήθησα με την παρουσίασή του. Το κακό είναι ότι όταν έχω επισκέπτη καθημερινή δεν μπορώ πραγματικά να τον φιλοξενήσω: πήγαμε στο εστιατόρειο της γωνίας μου και πέραν αυτού βόλτα. Βέβαια δεν μπορώ να πω ότι είχε και τον άπειρο χρόνο, ετοίμαζε την παρουσίασή του και αφίσα, την οποία οριστικοποίησε μάλιστα σήμερα το πρωϊ. Αύριο θα γυρίσει και θα μου επιστρέψει το όχημά μου, ήρθε και φεύγεθ Φρέσνο με το τραίνο. Κανονικά το Σαββατοκύριακο θα πήγαινα σε φίλο μου στο Davis αλλά δεν μπορεί. Ίσως είναι προς το καλύτερο, και εγω δεν νιώθω ξεκούραστος. Βλέπουμε τι έχει να γίνει.

Πιθανή νέα θέση εργασίας;

Οταν έγραψα την προηγούμενη ανάρτηση βασικό μέρος της καθημερινότητάς μου ήταν η νηστεία. Μετά από 7 εβδομάδες νηστειών ήρθε το Πάσχα και τελείωσα. Η Μεγάλη Εβδομάδα ήταν καθοριστική όμως και για άλλους παράγοντες. Κατ'αρχήν είχαμε σεμινάριο για την νέα αρχιτεκτονική βάσης δεδομένων την οποία υιοθετεί η πόλη. Τις πρώτες δύο ημέρες που μας ήρθε ο εργολάβος τουλάχιστον ήμουν ευχαριστημένος ότι καταλάβαινα αρκετά. Τις επόμενες δύο όμως (την Μ Πέμπτη δεν είχαμε σεμινάριο) όταν πήγε σε Javascript μπήκα σε άγνωστο περιεχόμενο. Πραγματικά ήμουν πελαγωμένος. Σε συνδυασμό με τις ακολουθίες της Μ. Εβδομάδας στον Αγιο Γεώργιο, οι οποίες ήταν στις 6 που σήμαινε ότι δεν προλάβαινα να κοιμηθώ, είχε ως αποτέλεσμα να μισήσω την κατάστασή μου. Πέρυσι Μ. Τετάρτη είχα αποφασίσει να παραιτηθώ από την δουλειά. Φέτος αντίθετα με έκανε να νιώσω καλύτερα που κοίταξα για άλλες δουλειές. Η μία είναι μία νεοφυής επιχείρηση στην Κοιλάδα του Πυριτίου στην οποία έστειλα το βιογραφικό μου. Η πρόεδρος της εταιρεία ήρθε σε επαφή μαζί μου και σήμερα είχα τηλεφωνική συνέντευξη. Το ενδεχόμενο να προχωρήσω είναι προς το 50-50, με βασικό ζήτημα ότι δεν ξέρω τόσο καλά υπολογιστικούς μεθόδους. Αν με πάρουν μπορώ να ελπίζω σε 6ψήφιους μισθούς, αν και για να μετακομίσω στην Bay Area η διαφορά κόστους διαβίωσης σημαίνει ότι χρειάζομαι 30,000 παραπάνω τον χρόνο για να ζήσω εκεί. Η άλλη εταιρεία είναι μία γεωργικών εφοδίων και τεχνολογίας με θέση στο Φρέσνο. Σε αυτή την περίπτωση η εταιρεία ήρθε σε επαφή μαζί μου να κάνω αίτηση για την θέση μέσω linkedin. Έκανα αίτηση σήμερα και, αν δεν ήταν για την επαφή με την γυναίκα που μου πρότεινε, δεν θα είχα κάνει αίτηση αλλιώς. Δεν μπορώ να πω ότι έχω τα κατάλληλα προσόντα, αλλά λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι η θέση άνοιξε τον Φεβρουάριο και έψαχναν ενεργά κόσμο τον Απρίλιο, μάλλον δεν βρίσκουν κατάλληλο άτομο. Για να δω τι μέλλει γενέσθαι. Πάντως ακόμα και αν δεν με πάρουν δεν έγινε τίποτα. Είμαι ευχιριστημένος σχετικά στην τωρινή μου θέση. Τέλος αυτή την εβδομάδα ξαναξεκίνησα το γυμναστήριο, πράγμα αδύνατον την Μεγάλη Εβδομάδα. Έβαλα και μία φωτογραφία χτες και συνέβει κάτι το πολύ ευχάριστο, επανεμφανίστηκε μέσω των like ο Κύπριος φίλος. Είναι το πρώτο σημάδι ζωής από αυτόν μετά από πολλούς μήνες. Δεν ξέρω αν ξαναφτάσω στο σώμα που είχα όταν πήγα στο Πασχαλινό Γλέντι, πόσο μάλλον να ξαναγίνω λεπτός, αλλά αν ένας χαμένος φίλος εμφανίστηκε, έστω και στο τόσο λίγο, χαίρομαι.

Απόρριψη δημοσίευσης πάλι

Η Παρασκευή ήρθε με δυσάρεστα νέα. Πρωϊ λοιπόν τελευταίο πράγμα πριν βγω από το σπίτι έρχεται e-mail ότι η -πρώτη- δημοσίευση απορρίφθηκε αλλά ότι μπορώ μετά από αλλαγές να την ξαναστείλω. Στην πράξη οι αλλαγές ήταν το ανάποδο από αυτές που είχα λάβει προ τριετίας, να το μικρύνω παρά να εξηγήσω. Η κατ'αρχήν αντίδρασή μου ήταν να απογοητευτώ, όλος ο κόπος και μηδέν. Πραγματικά είπα ότι τα εγκαταλείπω όλα, και το είπα και στο facebook. Εν συνεχεία όμως άφησαν οι φίλοι μου σχόλια να μην εγκαταλείψω και να συνεχίσω να προσπαθώ. Πιο σχετικά τα σχόλια φίλων μου που είχαν ακαδημαϊκή καριέρα και μου λένε ξαναπροσπάθησε. Ετσι λοιπόν άλλαξα γνώμη και έστειλα στους καθηγητές μύνημα ότι θα ξαναπροσπαθήσω, αν και μετά το Πάσχα. Εβδομάδα των Παθών και κάθε μέρα εκκλησία, κουραστικό διότι η λειτουργίες είναι στις 6 με αποτέλεσμα να τρέχω να προλάβω. Επίσης τελευταία φάση που μαγειρεύω τόσο, μετά το Πάσχα θα είναι λιγότερο. Μεγαλύτερη δυσκολία αυτή την εβδομάδα είναι ο κακός ύπνος. Πέρυσι σε αυτή την κατάσταση είχα παραιτηθεί. Φέτος, όχι ακόμη. Συνεχίζω και βλέπω. Έχω αρκετό κόπο μπροστά μου αλλά τελειώνω σύντομα. Να δούμε τι και πως τα καταφέρνω