Διακοπές δουλεύοντας

Η αρχική μου πρόθεση ήταν να ανεβάσω αυτή την ανάρτηση την Κυριακή, αλλά την Κυριακή το βράδυ έπεσε το ιντερνετ σπίτι μου. Έτσι τώρα μόλις βρήκα χρόνο γράψω. Το μόνο ουσιαστικά δώρο που είχα για τις γιορτές μου το έκανε ο καθηγητής μου όταν μου έστειλε πίσω την δημοσίευση με σχόλια. Η πρόθεσή μου ήταν να ενσωματώσω τις αλλαγές που πρότεινε μέσα στο τετραήμερο αλλά αυτό δεν ήταν εν τέλει εφικτό. Το να καθίσω να διορθώνω το κείμενο είναι πολύ επίπονο ψυχικά, διότι είναι ένα δύσκολο κείμενο και οι αλλαγές που ζήτησε ο καθηγητής σημαντικές. Έτσι το τετραήμερο δούλεψα μεν στο κείμενο αλλά δεν το ολοκλήρωσα. Το βασικό που έκανα το τετραήμερο ήταν να καλύψω το έλλειμα ύπνου. Παραμονή Χριστουγέννων και ανήμερα Χριστούγεννα πήγα στην λειτουργία, αλλά όχι την Κυριακή. Χριστούγεννα βράδυ βγήκα μάλιστα στο κέντρο του Ράλεϋ. Δυστυχώς δεν υπάρχουν τόσες μοναχικές στην πόλη, τουλάχιστον στο μέρος που πήγα. Ωστόσο ο dj με κέρασε ποτό. Το βασικό ερώτημα που γεννήθηκε από την έξοδο είναι το πόσο συμβατό εν τέλει μου είναι βιολογικά το να βγαίνω και να ξενυχτάω ως τις 2 το βράδυ όταν έχω να ξυπνήσω δύο νύχτες αργότερα στις 6:45. Πραγματικά αυτή η δουλειά μου είναι θανατος. Όσο και να προσπαθώ μου είναι αδύνατον να κοιμηθω πριν τα μεσάνυχτα. Δεν έχω και πολλά να κάνω στην δουλειά αυτή, έτσι βρήκα χρόνο και έκανα αλλαγές στην δημοσίευση αλλά το όλο ωράριο με σκοτώνει. Πιθανόν όμως να με πειράζει ότι δεν έχω και παρέα εδώ.

Ανήμερα Χριστούγεννα πέραν από την εορτάζουσα Κυπρία φίλη μου πήρα τηλέφωνο και τους δύο πιθανούς επισκέπτες. Ο ξάδερφος μου είπε οτι θα το κοιτάξει. Λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι αν έρθει πρέπει να οδηγήσει 12 ώρες, αν είναι να έρθει θα μου είχε ήδη απαντήση. Ο φίλος μου ήταν ακόμα στο Πόρτλαντ και μου είπε ότι είναι συνάρτηση του αν έχει τελειώσει με την δημοσίευση του. Σήμερα που τελείωσα τα χοντρά με την δική μου δημοσίευση του έστειλα μύνημα αλλά δεν είχα απάντηση ακόμα. Αυτό που συνειδητοποίησα σήμερα λόγω της δημοσίευσης είναι ότι σε αυτή την δουλειά που έχω μου είναι αδύνατον να κάνω τις κοπάνες μισής ημέρας της προηγούμενης. Θα ήταν καλύτερα σε αυτή την φάση να πήγαινα Blacksburg για να δω ορισμένα αρχεία και να μιλήσω με τους καθηγητές μου αλλά πριν τον Απρίλιο ουσιαστικά είναι αδύνατον. Επίσης το γεγονός ότι πρέπει να πάρω ολόκληρη ημέρα αδεια μου το κάνει και λιγότερο επιθυμητο. Και χαλάλι με τον Βολιώτη φίλο μου τον οποίο τον έχω ικανό να με επισκευθεί, το Κύπριο φίλο πότε άραγε θα τον ξαναδώ; Τέλος πάντων. Τουλάχιστον την Κυριακή πήγα και είδα την νέα ταινία Star Wars και μου άρεσε.

Την Πέμπτη δουλεύω κανονικά. Παρασκευή είναι αργία, με επόμενη αργία μάλλον προς το Πάσχα. Από την δουλειά αυτή βγαίνω ζόμπι, μου τρώει όλη την ενέργεια και μετά δεν έχω ενέργεια για τίποτα. Τουλάχιστον όμως συντομα θα έχω και τον πρώτο μισθό, και σκοπεύω εν συνεχεία να πάρω νέο έξυπνο κινητό μέσω του οποίου να έχω επαφές με άλλα κοινωνικά δίκτυα. Εως τότε ας κάνω λίγη υπομονή, θα τα καταφέρω

Επόμενη δουλειά;

Κατ'αρχην σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης φαίνεται ότι έπιασα τον Μακώλεϋ Κάλκιν λάθος, αν πιστέψεις το τι λέει το IMDB. Μετά το Richie Rich παρά την αποτυχία του ζήτησε παραπάνω λεφτά για τις επόμενες ταινίες. Από την στιγμή που δεν του τα έδιναν και εφόσον είχε ήδη αρκετά αποφάσισε απλά να αποσυρθεί. Έπαιξε σε μερικές ανεξάρτητες ταινίες επειδή του άρεσε το σενάριο, μάλιστα νέα του ταινία προβλέπεται να παιχτεί του χρόνου στα σινεμά η οποία είναι μια πολύχρωμη σουρρεαλιστική εκδοχή της ιστορίας του Αλαντίν. Δεν έχει πάρει ποτέ του ναρκωτικά ούτε πήγε για αποτοξίνωση, τουλάχιστον σύμφωνα με δήλωσή του συν του ότι του στέλνουν ακόμα σενάρια για να παίξει σε ταινίες. Τουλάχιστον έτσι εμφανίζει τον εαυτό του. Η ταινία από την περιγραφή που είδα στο IMDB θα είναι φοβερή έκπληξη αν γίνει επιτυχία.

Μετά λοιπόν από την προηγούμενη ανάρτηση πήγα την επομένη στην δουλειά και έφυγα το μεσημέρι. Δρόμους παίρνω, δρόμους αφήνω, φτάνω στα γραφεία του μελλοντικού εργοδότη. Ας μην πολυλογώ μου λέει ο ένας εκ των δύο που μου πήραν συνέντευξη ότι δεν έχω προσόντα για μάνατζερ αλλά υπάρχει θέση για μένα στο τμήμα GIS. Ωστόσο οι υπεύθυνοι του τμήματος είναι σε διακοπές και αν είναι θα μου μιλήσουν σε 2 εβδομάδες που γυρνάνε. Θα μου βγει θέση εκεί; Μακάρι, διότι έχω κουραστεί να κάνω 200 χλμ κάθε ημέρα αλλέ ρετούρ. Ηδη έκλεισα για σερβις το όχημα, 2 μήνες πριν από το χρόνο που λέει το στίκερ που μου άφησε ο προηγούμενος αντιπρόσωπος διότι άναψε το φωτάκι.

Μιλώντας για αντιπρόσωπο Toyota, ο συγκεκριμένος έχει ειδική προσφορά ένα ολοκαίνουργιο Prius του 2015 σε πολύ καλή τιμή. Είδα την προσφορά και λιμπίστηκα το όχημα. Με τα λεφτά που έχω στην τράπεζα συν την αξία του οχήματός μου, μου λείπουν μόλις 2-3000 για να πάρω το συγκεκριμένο αμάξι. Λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι έχω και πίστωση στην πιστωτική φτάνω πολύ κοντά, μόνο που αν τα παίξω όλα για όλα βρίσκομαι κρεμμάμενος οικονομικά στο απλό σοκ. Όταν αγόρασα το τωρινό μου όχημα μετά βρέθηκα με υψηλούς λογαριασμούς για τους επόμενους 2 μήνες λόγω αρχής του εξαμήνου (φαϊ, βιβλία, νέο ενοίκιο κ.α.) και για δύο μήνες πήγαινα μισθό με μισθό. Σε αυτή την φάση ούτε καν έχω πάρει τον πρώτο μισθό, δεν ξέρω τα έξοδά μου. Μελλοντικά μπορώ να προσβλέπω στην επιστροφή του φόρου μου μετά την φορολογική μου δήλωση, προς το παρόν όμως καλύτερα ας μην κάνω τέτοιο άνοιγμα. Εδω το να πάρω νέο κινητό το έχω καθυστερήσει εώς ότου ακριβώς δω πως θα μου βγαίνουν τα οικονομικά, πόσο μάλλον νέο αμάξι.

Μόνος στο σπίτι

Το 1990, λίγους μήνες αφότου είχαμε έρθει σε αυτή την χώρα, έπαιζε στην τηλεόραση το τρέιλερ για μία κωμωδία για ένα παιδάκι το οποίο το ξεχνάνε οι γονείς του σπίτι και πρέπει να το υπερασπιστεί από ληστές. Η ταινία εν τέλει πέρασε στην ιστορία, έσπασε ρεκόρ εισπράξεων και ήταν για ένα φεγγάρι η #1 σε εισιτήρια ταινία στην ιστορία. Τον Φεβρουάριο είχαν αλλάξει το τρέιλερ, δεν έλεγε πια "δες την ταινία" αλλά "δες και άλλη φορά την ταινία". Οι γονείς μου δεν μας πήγαν να δούμε την ταινία, η μόνη ταινία που είχαμε δει στην Αμερική ήταν η Φαντασία του Ντίσνεϋ, αλλά φυσικά ενδιάμεσα έχουμε δει την ταινία αρκετές φορές. Η επιτυχία της ταινίας ήταν ένα παράδοξο, λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι ο πιο γνωστός ηθοποιός ήταν ο Τζο Πέσι ο οποίος σε καμία φάση δεν έγινε πρώτο όνομα του Χολλυγουντ. Ο μπόμπιρας Μακώλεϋ Κώλκιν έμελε να έχει αρκετά επιτυχημένη καρίερα ως παιδί αλλά ήδη ως έφηβος (πόσο μάλλον ως ενήλικος) δεν κατάφερε να έχει κανένα αξιομνηνόνευτο ρόλο. Το γεγονός ότι τώρα ξαναβγήκε στην επιφάνεια ως πρωταγωνιστής σε βίντεο σειράς του YouTube όπου παίζει ουσιαστικά πάλι το παιδάκι, 25 χρόνια αργότερα, δείχνει το που βρίσκεται η καριέρα του. Όχι πως ήταν περίεργο για παιδί ηθοποιός, ελάχιστα έχουν επιτυχία ως ενήλικες, ιδίως όταν έκαναν επιτυχία τόσο μικρά.

Την δεκαετία του 1980 η εγκληματικότητα στην Αμερική έφτασε σε πρωτόγνωρα επίπεδα εώς ότου κορυφώθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1990 μέχρις ότου πέσει. Βασικό αίτιο ήταν η αδυναμία της Αμερικανικής οικονομίας να παραγει θέσεις εργασίας για χαμηλών προσόντων εργαζομένους σε συνδιασμό με το αδύναμο κοινωνικό κράτος. Ήδη από την δεκαετία του 1970 ο Βρώμικος Χάρυ Κάλαχαν εκφράζει το τρόμο της Μέσης Αμερικής: μία χώρα όπου οι εγκληματίες (κυρίως μαύροι) κατατρομοκρατούν την φιλήσυχη μέση Αμερική και χρειάζεται ένας ήρωας να τους πολεμήσει, τόσο καθαρά όσο και βρώμικα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως ο τρόμος έγινε κωμωδία: γενικά αποφεύγονται οι ρατσιστικές χροιές (οι μόνοι μαύροι είναι υπάλληλοι του αεροδρομίου και της άμεσης δράσης) και οι κακοί είναι περισσότεροι ανίκανοι παρά επίφοβοι. Αν έχει κάποιο κοινωνικό μύνημα είναι μην φοβάσαι τον γείτονα (ιδίως τον μοναχικό περίεργο παππού) και να μην φοβάσαι να μιλάς με απομακρισμένα μέλη της οικογενείας σου (όπως ο παππούς που εν τέλει μιλάει με το παιδί του που είχε να του μιλήσει χρόνια). Μετά φυσικά από την επιτυχία ακολούθησε συνέχεια με τον μπόμπιρα να χάνεται στην Νέα Υόρκη, σε μία φάση όπου η Νέα Υόρκη ήταν ένα φοβερά επικίνδυνο μέρος για να χαθείς και άλλες δύο συνέχειες με άλλους μπόμπιρες διότι ο Μακώλεϋ Κώλκιν μεγάλωσε και δεν ήταν πια μπόμπιρας.

Στην περίπτωση μου θα περάσω μόνος μου τις γιορτές εκτός αν έρθουν για τα Χριστούγενα είτε ο Βολιώτης φίλος είτε ο ξαδερφός μου. Δυστυχώς δεν έχω την άδεια για να πάω Καλιφόρνια στους γονείς μου, συν το ότι δεν έχω ούτε διαβατήριο διότι τους έστειλα το παλιό για να πάρουν το νέο μου. Πήρα μισή μέρα άδεια αύριο αλλά είναι για να πάω για συνέντευξη για δουλειά. Θα μείνω όντως μόνος στο σπίτι, αν και σκοπεύω και να βγω να χορεψω και να δω την νέα ταινία Star Wars.

Δεύτερο Σαββατοκύριακο

Οι τακτικοί αναγνώστες μπορεί να βαρεθούν από την ανάρτηση διότι επρόκειται πάλι να μιλήσω για την νέα μου δουλειά. Τι να κάνω όμως, συνεχίζει να ορίζει την καθημερινότητά μου. Αυτό το Σαββατοκύριακο τουλάχιστον δεν είμαι συνέχεια στο κρεββάτι, κατάφερα να κοιμηθώ παραπάνω μέσα στην εβδομάδα και έτσι έχω λιγότερο έλλειμα ύπνου. Ωστόσο κάθε άλλο παρά είμαι σε κανονικότητα. Χτες το βράδυ το YAL είχε συγκέντρωση μετά από παράκληση σε εκκλησία όπου θα συναντιώμαστε και θα αφείναμε και ένα δώρο για κανένα παιδάκι. Όταν γύρισα από την δουλειά πέραν του ότι δεν είχα πολύ κουράγιο για να μείνω καν όρθιος δεν είχα απλά προλάβει να αγοράσω δώρο. Απλούστατα η νέα μου δουλειά γεμίζει τόσο την ημέρα ώστε δύσκολα προλαβαίνω τις καθημερινές να κάνω τίποτα. Αυτό το Σαββατοκύριακο έστω όμως είχα χρόνο να βγω να δω τον κόσμο.

Την εβδομάδα αυτή όσο ήμουν στη δουλειά αυτή καθ'αυτή ήμουν πολύ ευχαριστημένος μαζί της διότι καθόμουν και δεν έκανα τίποτα, όταν όμως έφτανα σπίτι ηθελα να παραιτηθώ. Απλούστατα δεν έχω προσαρμωστεί ακόμη. Περιεργότερο όλων την Πέμπτη ένιωσα πολύ πτώμα και την έπεσα στο κρεββάτι στις 7, και ξύπνησα στις 11 οπότε δεν είχα σοβαρό ύπνο, μου πήρε ώρες να ξανακοιμηθώ. Ένα τακτικό ωράριο συνεχίζει να είναι το ζητούμενο ενώ επίσης έχω και δυσκολία να βρω τον χρόνο για να περπατήσω ορισμένες ημέρες. Ωστόσο λόγω της νηστείας χάνω βάρος, ή τουλάχιστον μικραίνει λίγο η κοιλιά μου. Την Τετάρτη έκανα και τηλεφωνικές συνέντευξεις για δύο δουλειές στο Τρίγωνο, κατά πόσον θα με πάρουν άγνωστο. Από την Νέα Υόρκη τίποτα. Πλέον όμως ένιωσα ευχάριστα που δέχτηκα την δουλειά, διότι ακριβώς η Νέα Υόρκη απεδείχθει μη δεδομένη. Θα μου άρεσε να είχα και κάποια παρέα για τις γιορτές κάτι που προς το παρόν δεν είναι ορατό. Βλέπω τι έχει να γίνει. Πάντως θα χαρώ πολύ όταν έρθει η πρώτη μου επιταγή, εώς τότε μάλλον θα νιώθω ξεκρέμαστος.

4 ώρες ξύπνιος

Κανονικά αυτή την στιγμή οφείλω να είμαι ξαπλωμένος. Λαμβάνοντας υπ'όψιν το ωράριό μου, οφείλω να γυρίσω σπίτι στις 6 (αν το επιτρέψει η κίνηση) και μετά στις 10 να έχω ξαπλώσει, ώστε να με πάρει ο ύπνος σε κατάλληλη ώρα για να κοιμηθώ το οχτάωρο. Βέβαια δεν έχω φτάσει σε αυτό το σημείο ακόμα, ο λόγος που είμαι όρθιος είναι ότι απλούστατα δεν έχω υπνηλία. Από την άλλη είμαι σε καλύτερη κατάσταση από την προηγούμενη εβδομάδα όπου με δυσκολία έπιανα πεντάωρο, και μετά πέρασα όλο σχεδόν το Σαββατοκύριακο καλύπτοντας το έλλειμα ύπνου. Η δουλειά κάθε άλλο παρά κουραστική είναι. Ωστόσο με τον χρόνο που ξοδεύω στην δουλειά και την μετάβαση απλά χρόνος για να ζήσω δεν υπάρχει. Μέσα σε αυτές τις 4 ώρες έχω να μαγειρέψω, να κάνω τυχόν άλλες δουλειές (πχ πλυντήριο) συν θέλω μία ώρα την ημέρα να περπατάω. Είχα κάποτε πρόθεση να κάνω και γυμναστήριο, εδώ αν είναι ημέρα που βλέπω τις σειρές μου ούτε που έχω χρόνο να κάνω την βόλτα. Τουλάχιστον σήμερα ανακάλυψα ότι ο δεύτερος υπολογιστής που είναι στο γραφείο πάει στο google και facebook. Αυτό είναι σημαντικό διότι θα μπορώ έτσι να τηρώ επαφή με τις αιτήσεις για δουλειά μου. Η συνέντευξη για την Νέα Υόρκη νομίζω ότι πήγε καλά, όμως από την στιγμή που δεν είχα αντίδραση ως τώρα για την 4η συνέντευξη ενώ τις άλλες φορές το αργότερη την Τρίτη που ακολουθούσε είχα τέτοια αντίδραση με κάνει απαισιόδοξο. Σίγουρα θα ακούσω από την εταιρεία όπως έλεγε ο πατέρας, αλλά πιθανόν απλά να μου πούνε ότι πήραν άλλο. Ωστόσο εμφανίστηκε και νέα δουλειά και μάλιστα στο Raleigh σχετίκη με Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών και Γεωπονία, αν δεν πρόκειται για τον προηγούμενο εργοδότη μου θα την καβαλήσω εώς ότου με πάρει. Αν μπορέσω να αποφύγω την καθημερινή οδήγηση θα είμαι πολύ ευχαριστημένος. Θέλω χρόνο να ζήσω παναθεμά το, όχι ύπνος - δουλειά - δουλειά - ύπνος.

Πρώτες εντυπώσεις από την νέα δουλειά

Υπο κανονικές συνθήκες θα περίμενα εώς αύριο για να δώσω τις εντυπώσεις μου, έχω όμως την τρίτη συνέντευξη για την δουλειά στην Νέα Υόρκη σε καμιά ώρα (πολύ πιθανόν να ακολουθήσει 4η συνέντευξη πριν γίνει πρόταση, τέτοια κατάσταση έχουμε να αντιμετωπίσουμε οι υποψήφιοι), εν τω μέσω της νυκτός και έτσι έχω μία ώρα να περάσω. Γενικά δεν μπορώ να πω ότι είναι πολύπλοκη δουλειά, κάθε άλλο, περισσότερο κάθομαι. Από καιρού εις καιρόν έχω κάποιο αίτημα να ολοκληρώσω, αλλά όχι όλη την ημέρα. Αρκετές φορές πηγαίνω στον τεχνικό GIS ο οποίος είναι δίπλα μου και βλέπω τι κάνει, ώστε να μπορώ να το κάνω όταν αυτός λείπει. Τις υπόλοιπες ώρες δεν έχω πολλά να κάνω. Το gmail και facebook είναι μπλοκαρισμένα, όπως και το youtube (αν και όχι το vimeo) οπότε απλά ψάχνω να διαβάσω διάφορα. Η μεγαλύτερη δυσκολία συνεχίζει να είναι το ωράριο και η μετάβαση, ακόμα και αν δεν ήταν το να περιμένω την συνέντευξη τώρα έχω δυσκολία να κοιμηθώ νωρίς αλλά πρέπει να ξυπνάω νωρίς. Καθότι δεν έχω πρόθεση να πάρω αμφεταμίνες ή δεν ξέρω τι άλλο υποτίθεται πως σου δίνει ενέργεια (εκτός από τσάι, άντε Red Bull αν είχα) το αποτέλεσμα είναι το έλλειμα ύπνου. Όταν γυρνάω σπίτι την πέφτω αλλά ύπνο δεν έχω ενώ και το βράδυ αργεί ο ύπνος. Αν κάτι όμως έχω μάθει είναι ότι πιθανότατα αύριο με το πέρας της δουλειάς θα έχω μάλλον έναν καλό ύπνο, καθότι θα έχω λιγότερα άγχη. Βέβαια το ερώτημα γίνεται τι θα γίνει με το γενικότερο βιολογικό ρολόι μου, αλλά αν κάτι έχω μάθει είναι ότι σταδιακά προσαρμόζεται σε όλα όταν υποχωρήσει το άγχος.

Έχω μάθει διάφορα για το μέρος και την δουλειά μου. Κατ'αρχήν πάνω από τις γραμμές του τραίνου υπάρχει και ένα αρκετά καλό μέρος για να μείνεις. Είναι ο κλασσικός Αμερικανικός διχασμός ανάμεσα στην άσπρη και την μαύρη πόλη. Τρεις ημέρες ήταν αρκετές για να κατανοήσω τις διάφορες ιστορίες του τύπου ότι κόσμος παραιτήθηκε από την δουλειά διότι δεν άντεχε το καθημερινό ταξίδι, αν τον Σεπτέμβριο έχω ακόμη την δουλειά μετακομίζω στο Wilson. Πιο καλά να πηγαίνω Raleigh δύο φορές την εβδομάδα παρά να έρχομαι στο Wilson 5. Δεν είμαι ο πρώτος που διαμαρτύρεται για τον μισθό, οι προκάτοχοί μου άφησαν τη θέση διότι ο Δήμος τους πλήρωνε παραπάνω. Πάντως με τη θέση αυτή έχω πια τα εχέγγυα να κάνω την ίδια δουλειά σε κάποια μεγαλύτερη διοικητική μονάδα, αλλά και να κατανοήσω τι ζητάνε οι Δήμοι ή Νομοί όταν λένε GIS technician ή Coordinator. Αυτή την στιγμή η Charlotte ψάχνει τεχνικό αλλά δύσκολα με βλέπω πια καν να κάνω αίτηση διότι ξέρω τι περιλαμβάνει και τι απαιτήσεις έχει μία τέτοια θέση. Δεν ξέρω κατά πόσο τα βγάζω οικονομικά με αυτή την θέση, θα το δώ όταν έρθει ο πρώτος μισθός. Πάντως πληρώνομαι παραπάνω από το επίδομα ανεργίας, εξού και θα μείνω εκτός αν βρω καλύτερη θέση, όσο και να με εξαντλεί η οδήγηση κάθε μέρα.

Νέος μήνας, νέα δουλειά

Την εορτή των Ευχαριστιών την πέρασα διαβάζοντας το νέο βιβλίο του Ρομπέρτο Σαβιάνο 000 το οποίο ασχολείται με την κοκαϊνή και βλέποντας τηλεoπτικές σειρές. Ο νέος μήνας είναι και μία νέα αρχή καθότι ξεκίνησα σήμερα δουλειά στο Wilson County. Έβαλα λοιπόν το ξυπνητήρι μου, σηκώθηκα γρήγορα και ξεκίνησα την οδήγηση προς την νέα θέση. Το δυσάρεστο είναι ότι έφτασα με 10 λεπτά καθυστέρηση, συνεπώς αύριο πρέπει να βάλω το ξυπνητήρι μου νωρίτερα. Φτάνω, μίλησα με τον νέο προϊστάμενό μου και μετά πήγα στο πλέον ουσιώδες εν τέλει μέρος της ημέρας, η παρουσίαση και συμπλήρωση των γραφειοκρατικών εντύπων. Μετά περίμενα αρκετή ώρα για να αποκτήσω log in στους υπολογιστές τους νομού. Αυτό εν τέλει δεν συνέβει ποτέ, κάθισα όμως και δούλεψα λίγο (και διάβασα περισσότερο) στον μελλοντικό υπολογιστή μου, όπου όμως δεν είχα πρόσβαση στο e-mail και το skype. Μίλησα όμως και με τον συνάδελφο (μαύρος, μέσης ηλικίας) της γεωπληροφορικής, ο οποίος μου εξήγησε και το τι θα κάνω, αφότου βέβαια αποκτήσω ηλεκτρονικό ίχνος. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι η δουλειά που θα κάνουν φαίνεται σε αυτή την φάση απλή σε σχέση τόσο με την προηγούμενη δουλειά όσο και με το διδακτορικό. Μοιράστηκα με τον τεχνικό μερικές πηγές δεδομένων που δεν ήξερε αλλά πέραν αυτού λίγα έκανα σήμερα. Δεν ξέρω πόσο θα μείνω σε αυτή την δουλειά, η μετάβαση είναι μακρά (1 ώρα μετάβαση + 4 ώρες ως το γεύμα + 1 ώρα διάλλειμα γεύματος + 4 ώρες απόγευμα + 1 ώρα επιστροφή = 11 ώρες, η ώρα εργασίας είναι 8 με 5) που σημαίνει ότι όταν τελειώσει το ενοίκιο εδώ μάλλον μετακομίζω Wilson County συν το ότι έχω και συνέντευξη για την δουλειά στην Νέα Υόρκη την Παρασκευή. Την τελευταία μάλιστα την πήγα στις 1 τα χαράματα διότι είχα ψιλιαστεί ότι μπορεί ακριβώς να μην έχω skype. Προς το παρόν μου αρέσει, αλλά ας δω τι έχει να γίνει αν πέσει πολύ δουλειά στο μέλλον. Πάντως το δίωρο στο αμάξι δεν είνα ευχάριστο, συν δεν έχω προσαρμώσει τον ύπνο μου ακόμα.