Δευτέρα 30 Οκτωβρίου 2017

Λίγο ακόμα για την Ελλάδα

Το ταξίδι Ελλάδα δεν απέχει και τόσο, ούτε τρεις εβδομάδες. Η προετοιμασία μου σε αυτή την φάση είναι περισσότερο ψυχολογική, αν εξαιρέσουμε φυσικά το γυμναστήριο. Σε τελική ανάλυση έχω πλήρε σετ ρούχων Ελλάδα συν το ότι δεν έχω και να κουβαλήσω ο ίδιος τίποτα το φοβερό σπίτι. Ετσι προς το παρόν προσπαθώ να περάσω τις ημέρες. Το Σαββατοκύριακο αυτό, παρότι δεν είχα επισκέπτες, απεδείχθει αρκετά γεμάτο. Συμβαίνει όταν έχω το προηγούμενο επισκέψεις, πέρνει καιρό για να φέρω τα πράγματα σε κανονικότητα. Στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας είχα αποφασίσει ότι θέλω να βγω το Σάββατο, ιδίως λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι είχε πάρα πολλά να γίνονται στην πόλη λόγω Halloween. Το να πάω στον Dash Berlin δεν γίνονταν, πέραν του ότι με είχε τσαντίσει το ακριβό του εισιτήριο είχαν έτσι και αλλιώς εξαντληθεί. Το Rainbow Ballroom είναι πολύ μικρότερο από το στάδιο με αποτέλεσμα να γεμίζει πολύ ταχύτερα. Είδα ένα event που μου άρεσε ως ιδέα ονόματι Tranceavania το οποίο πήγαινε για $25. Εβγαλα εισιτήριο την Πέμπτη και το τύπωσα, αν και από την στιγμή που ο αριθμός αυτών στο facebook που θα πήγαιναν ήταν διψήφιος όφειλα να το είχα ψηλιαστεί ότι δεν ήταν δημοφιλές. Μου άρεσε όμως ότι ήταν σε ένα ιστορικό σινεμά του κέντρου που δεν είχα πάει ποτέ. Σάββατο ξυπνάω νωρίς αλλά δεν πήγα στο μουσείο διότι έκρινα ότι το να πάω διαλύσω τα πόδια μου με ορθοστασία δεν ήταν λογικό την ημέρα που θα χόρευα. Πλυντήριο, είδα την διαχειρήστρια του συγκροτήματος και μετά πήγα στο γυμναστήριο όπου μου ήρθε η .. λυπητερή. Είπα να κολυμπήσω διότι θα ήμουν πιο ξεκούραστος σε σχέση με το να έκανα βάρη όταν έρχονταν η ώρα να χορέψω. Πάω λοιπόν και ζυγίζομαι στο γυμναστήριο φορόντας μόνο μαγιό και ήμουν 227 λίβρες, 16 παραπάνω από όσες οφείλω για να έχω BMI λιγότερο από 29. Τέλος πάντως βουτάω στην πισίνα, κολυμπάω μία ώρα και μετά ξαναζυγίζομα και μάλιστα με το μαγιό βρεγμένο και ήμουν 222 λίβρες. Το 11 είναι λιγότερο από 16, αλλά σίγουρα θέλω να χάσω βάρος. Πάντως αναθάρρησα. Πήγα μετά για ψώνια και το βράδυ πήγα στο θέατρο. Από όλα τα events στην πολή μία από τις νύχτες με τον περισσότερο κόσμο έξω διάλεξα αυτό που δεν είχε σχεδόν κανένα. Οι σεκιουριτάδες ήταν παραπάνω από τους χορευτές. Ωστόσο το πρόγραμμα ήταν φοβερό, σηκώθηκα κανονικά και χόρεψα και ας ήμουν ο μόνος λόγω ... ανυπαρξίας κόσμου. Την επομένη σηκώθηκα αρκετά νωρίς για να πάω εκκλησία όπου είχαμε την γενική συνέλευση. Η συνέλευση τελείωσε για τα δεδομένα της Αμερικής νωρίς, στις 1 μμ. Ετσι γύρισα σπίτι, κοιμήθηκα, γυμναστήριο, ψωνιά και μετά είδα οτι δεν μπόρεσα να δω στην τηλεόραση όλη την εβδομάδα. Γενικά πάντως το αποτέλεσμα του χορού και του γυμναστηρίου το είδα αυτό το πρωϊ στον καθρέπτη. Εχω συμβιβαστεί, δεν θα έχω επίπεδη κοιλιά φτάνοντας Ελλάδα. Ωστόσο θα προσπαθήσω να την μικρύνω όσο γίνεται μέχρι να φτάσω Ελλάδα.

Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2017

Επίσκεψη των γονιών μου

Ανάμεσα στις σειρές μου και το γυμναστήριο δεν έχω χρόνο για να ανεβάσω αναρτήσεις στο ιστολόγιο. Εδώ δεν έχω χρόνο να πάω στο σούπερ μάρκετ τις καθημερινές. Οι μόνες μέρες που δεν πάω γυμναστήριο, αν δεν προκύψει κάτι, είναι η Τρίτη όπου έχω να δω τηλεόραση χωρίς ένα αρκετά μεγάλο κενό ανάμεσα στην έγερση και τον ύπνο και η Παρασκευή όταν μου βγαίνει όλη η κούραση της εβδομάδας. Ωστόσο δεν ξέρω κατά πόσον αυτό αρκεί για να χάνω βάρος, ιδίως λαμβάνοντας υπ'όψιν και το τι τρώω. Αυτό είναι κάτι που θα φανεί σημαντικό, λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι δήλωσα εθελοντής για τα προγράμματα εξομοίωσης της NASA (του επανδρωμένου τμήματος), με έκαναν δεκτό για τον πρώτο γύρο και συμπλήρωσα ερωτηματολόγιο με την υγεία μου. Το ερώτημα που με προβλημάτησε ήταν το BMI μου το οποίο δεν είχα υπολογίσει. Για να είμαι εντός των ορίων και να μην είναι υπέρβαρος οφείλω να είμαι λιγότερες απο 211 λίβρες. Κάπου εκεί ζυγίστηκα τον Απρίλιο. Αυριο θα πάω γυμναστήριο βασικά για να κολυμπήσω καθότι ανέβηκε η θερμοκρασία και επίσης έχω αγοράσει εισιτήριο για να πάω να χορέψω αύριο. Βλέπουμε, αλλά πάντως απάντησα στο ερωτηματολόγιο θετικά, αν είμαι παραπάνω, εώς το τέλος της χρονιάς δεν θα είμαι

Το θέμα όμως της σημερινής ανάρτησης είναι η επίσκεψη των γονέων το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, η οποία με γέμισε φαϊ. Σάββατο πρωϊ σηκώθηκα και πήγα γυμναστήριο, διότι αλλίως ήξερα ότι δεν θα προλάβαινα. Μέσα σε όλα ήταν και το άνοιγμα της Fulton Street, έτσι με το έφαγα το μεσημεριανό και κάθισα λίγο βγήκα για να δω τα εγκαίνια. Μίλησε ο νυν και η πρώην δήμαρχος, δημοτικοί σύμβουλοι, ο τοπικός βουλευτής και ένα επιχειρηματίας. Εν συνεχεία ακολούθησαν ιστορικά οχήματα, συναυλίες και άδεια μαγαζιά προσωρινά ανοιχτά. Με το που τελείωσαν οι ομιλίες γύρισα σπίτι, ξαναβγήκα, και μετά ήρθαν οι γονείς και ξαναβγήκαμε μαζί. Έβαλα στους γονείς ταινία την οποία βαριώμουν να δω, και έτσι ξαναβγήκα στο τέλος μόνος. Μόνο για την ημέρα των εγκαινίων τα άδεια μαγαζιά είχαν προσωρινούς εμπόρους, κυρίως με μπιχλιμπίδια, συν food trucks συν συναυλίες. Την Κυριακή φυσικά δεν είχε τα εγκαίνια και έτσι τα προσωρινά μαγαζιά ξανακλείσανε. Πρωί της Κυριακής πήγα εκκλησία με τους γονείς, μίλησα για την 28η Οκτωβρίου και παραδόξως δεν ήμουν επιστρέφοντας για ύπνο. Ετσι βγήκαμε μαζί βόλτα με το αμάξι για τις λίμνες. Πρώτη στάση όπου φάγαμε ήταν το Table Mountain Casino. Φάγαμε στο μπουφέ, και οι γονείς παίξαν τα δωρεάν λεφτά που τους έδωσαν με την εγγραφή. Ανεβήκαμε δίπλα από την λίμνη η οποία δεν ήταν πολυ επισκέψιμη και μετά γυρίσαμε μέσω του κέντρου του Κλόβις. Όπως προέβλεπα άρεσε στους γονείς το κέντρο, το οποίο είναι σαν να έχει περισσέψει από την Άγρια Δύση. Ηπιαμε καφέ και γυρίσαμε σπίτι. Εβαλαν οι γονείς ταινία, και μετά βγήκα και περπάτησα στην Fulton Street. Τα μαγαζιά όπως ανέφερα ήταν κλειστά, αλλά είχαν βγει από δύο car customizers και έδειχναν τα αμάξια τους. Αν είναι να έρχεται κόσμος στο κέντρο, για οποίοδήποτε λόγο, είναι κατά την γνώμη μου εξαιρετικό. Την επομένη οι γονείς έφυγαν ενώ ήμουν δουλειά. Χάρηκα που τους είδα, και ας μην πήγα την Κυριακή γυμναστήριο. Τρεις εβδομάδες για την Ελλάδα, θα τους δω ενδιάμεσα όπου θα ετοιμάσουν την βαλίτσα μου με τα πράγματα που θέλουν να κουβαλήσω.

Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2017

Ξαναέπιασε κρύο

Από την στιγμή που ξεκίνησαν οι σειρές μου τηλεόραση, συν το ότι δεν έπαψα να πηγαίνω γυμναστήριο, αποδεικνύεται αρκετά δύσκολο να ανεβάζω αναρτήσεις στο ιστολόγιο. Απλά ο ελεύθερος χρόνος μου έχει συρρικνωθεί. Το δύσκολο είναι να έχω κουράγιο ακόμα να πηγαίνω γυμναστήριο. Ακόμα πηγαίνω πιο πολύ απ'ότι την άνοιξη, όταν ακόμα έπαιζε τις σειρές, αλλά όλο και μειώνεται το κουράγιο. Το βασικό μου κίνητρο είναι το ταξίδι μου στην Ελλάδα σε 4 εβδομάδες, αλλά δεν μπορώ να πω ότι θα πάω όντας τόσο λεπτός όσο όταν ήμουν σχολείο. Ναι, μαζεύομαι, αλλά το επίπεδο στομάχι είναι δύσκολο. Το σουρρεαλιστικότερο είναι ότι τις ημέρες που δεν έχω γυμναστεί νομίζω ότι είμαι λεπτότερος. Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι αν συγκρίνω τον εαυτό μου αυτές τις ημέρες όντως πέφτω.

Τα γενέθλιά μου έγιναν φέτος διαδικασία. Βγήκα την Παρασκευή βράδυ έχοντας κάνει το μεσημέρι ένα μέγα σφάλμα, ήπια ενεργειακό ποτό με αποτέλεσμα να μην κοιμηθώ το απόγευμα. Το γνωστό μαγαζί που πήγα είναι έναν dj που έπαιζε drum and bass, δεν μου άρεσε πραγματικά αν και ήταν καλύτερο απ'ότι αν είχε RnB ή Hip Hop. Εφυγα πριν από τις 1. Κοιμήθηκα 9 ώρες το βράδυ και μετά την επομένη Σάββατο πήγα και είδα το Blade Runner 2049 σε τρισδιάστατη προβολή. Λόγω της μεγάλης διάρκειας της ταινίας δεν κατάφερα να πάω γυμναστήριο. Μου άρεσε γενικά η ταινία. Μετά έκανα αγορές για το φαϊ που πήγα την επομένη στην εκκλησία. Μέτα από όλα τα ταξίδια και την προετοιμασία τελείωσα μόλις στις 10 με τις ετοιμασίες. Την επομένη στην εκκλησία μου ενίσχυσαν το φαϊ που πήγα από την κουζίνα με συσκευασμένο που είχε μείνει από την προηγουμένη Κυριακή. Υποεκτίμησα τον κόσμο και με βοήθησε ότι την προηγουμένη είχε γαμό με αποτέλεσμα να μην έρθουν αρκετοί. Το φαϊ έφτασε τσίμα τσίμα. Δευτέρα, που όντως ήταν τα γενέθλιά μου, 9 άτομα φάγαμε στο εστιατόρειο. Παραδόξως την Τρίτη βγήκα με παρέα και φάγαμε στο Clovis. Το ότι θυσίασα απογευματινό ύπνο είχε ως αποτέλεσμα να είναι όλη την εβδομάδα κουρασμένος, αλλά τουλάχιστον πήγα στο γυμναστήριο στον μέγιστο εφικτό βαθμό.

Αύριο έχει το άνοιγμα του γειτονικού μου νέου δρόμου. Προβλέπεται πανηγύρι, ή μάλλον ότι περνάει για πανηγύρι στην Αμερική. Θα έρθουν και οι γονείς μου διότι θα εκφωνήσω την Κυριακή τον πανηγυρικό για την 28η Οκτωβρίου. Όλη την εβδομάδα έπεφτε η θερμοκρασία, το πρωϊ μάλιστα έβρεξε πριν σηκωθώ πράγμα που με χαροποίησε διότι έπλυνε κάπως το αμάξι μου. Γυρνώντας από την δουλειά με δυσκολία συγκρατιόμουν και ναι με σηκώθηκα αλλά το να είμαι όρθιος αντί για ξαπλωτός στον καναπέ απεδείχθει δύσκολο. Ωστόσο βγήκα έξω και περπάτησα. Εχει πιάσει φθινοπωρινό κρύο. Μου άρεσε όμως που είχαν βγει ποδηλάτες και έκαναν πορεία (όχι πολιτική). Δύσκολα με βλέπω να βγαίνω εκτός πάλι, πόσο μάλλον για διασκέδαση. Απλά να φροντίσω το πρωϊ να πάω γυμναστήριο πριν αρχίσουν τα τραγούδια και οι χοροί, και πριν έρθουν οι γονείς μου.

Κυριακή 8 Οκτωβρίου 2017

Σαββατοκύριακο με προετοιμασία

Η επόμενη Δευτέρα είναι τα γενέθλιά μου. Τα 38α γενέθλια δεν είναι και κάτι το σημαντικό, με εξαίρεση ότι είναι 20 χρόνια από τα 18α γενέθλια. Αποτέλεσμα είναι ότι σκέφτομαι που ήμουν πριν 20 χρόνια, τι ήλπιζα και τι έχω καταφέρει τώρα (όχι όλα όσα ήθελα). Ανεξαρτήτως των υπαρξιακών μου ζητημάτων, τα οποία πάντα με απασχολούν από τα τέλη Αυγούστου και έπειτα, το δεδομένο είναι ότι θέλω να κάνω κάτι για να μην είναι μία απλή ημέρα. Αυτή την Παρασκευή δεν βγήκα λόγω κόπωσης, την επόμενη λέω να βγω ότι και να γίνει. Μετά το Σάββατο με βλέπω να πηγαίνω σινεμά, μάλλον για το Blade Runner 2049 που θέλω να δω. Την Κυριακή πλέον μάλλον θα φέρω φαϊ και κέικ στην εκκλησία για να μου πούνε τα χρόνια πολλά. Με άλλα λόγια κάτι πιο πολύ από νιώθω χάλια μόνος αλλά πιο λίγο από τα πάρτυ που έκανα φοιτητής, είτε Ελλάδα είτε Αμερική. Σε κάθε περίπτωση η αδερφή μου λέει να κάνω πάρτυ όταν έρθω Ελλάδα σε δύο μήνες. Πιθανόν ότι θα γίνει κάτι σπίτι ή εκτός αυτού το πλήρες Σαββατοκύριακο που θα είμαι Ελλάδα, αλλά προς το παρόν δεν θέλω από τώρα να τηλεφωνό κόσμο, και όχι λόγω του κόστους κλήσεων. Δεν ξέρω 6 ημέρες μετά την άφιξή μου σε τι κατάσταση θα είμαι από πλεύρας ύπνου και ωραρίου. Βλέπουμε επί τόπου. Χώρια που υπάρχει ενδεχόμενο να είμαι εκτός Αθηνών. Πάντως γυρνόντας στο παρόν δεν μπορώ να πω ότι έγινε τίποτα το φοβερό αυτό το Σαββατοκύριακο. Την Παρασκευή αποφάσισα να ξεκουραστώ παρά να διασκεδάσω, όχι πως είχα τόσο κουράγιο. Μετά το ταξίδι την προηγούμενη εβδομάδα γονείς συν ένα απόγευμα με λιγότερο ύπνο λόγω της Fair δεν ήμουν σε βέλτιστη κατάσταση. Τουλάχιστον όμως Σάββατο πρωι σηκώθηκα αρκετά νωρίς για να κουρευτώ. Μετά σπίτι όπου μαγείρεψα διότι σκόπευα και εν τέλει όντως κοινώνησα. Και χτες και σήμερα πήγα γυμανστήριο, όπως επίσης σήμερα επίσης μαγείρεψα. Το απόγευμα πήγα στο River Park, μεγάλο και μοδάτο εμπορικό κέντρο στο βόρειο άκρο όπου προς καμία έκπληξή μου το απόγευμα δεν γίνονταν τίποτα το σοβαρό. Σαββατόβραδο οι Αμερικανοί γυρνάνε σπίτι και τηλεόραση - ύπνος. Πέραν αυτών πήγα και σε μερικά σούπερ μάρκετ. Αυτό ήταν το Σαββατοκύριακο, λίγα σχέδια για το επόμενο αλλά κυρίως λίγη ξεκούραση και ρουτίνα. Κάπως έτσι πάει η ζωή μου νομίζω. Από την άλλη, όσες φόρες κάπως ένιωσα έτσι βαρεμάρα, η υπόθεση πήγε προς τα ανάποδα (πχ έχασα την δουλειά μου). Η βαρεμάρα δεν είναι κατ'ανάγκην κάτι το κακό.

Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2017

Στην Big Fresno Fair

Γενικά τον τελευταίο καιρό πυκνώνουν τα επιτεύγματα. Ηδη την Δευτέρα εκδώθηκε η πρώτη δημοσίευση οριστικά. Από την στιγμή που σήμερα πέρασαν οι ημέρες άδειας στο σύστημα, έκανα αίτηση για το ταξίδι μου Ελλάδα και ο προϊστάμενός μου τις ενέκρινε. Ετσι λοιπόν όλα είναι έτοιμα, πέραν από τα πολύ πρακτικά του τύπου να φτιάξω βαλίτσα. Καθότι πλέον μένω πολύ κοντά στους γονείς μου, τουλάχιστον σε σχέση με πιο πριν που είχα όλη την Αμερικανική ήπειρο ενδιάμεσα, και έτσι οι γονείς μου θέλουν να κουβαλήσω Ελλάδα αρκετά πράγματα που δεν μπόρεσαν. Αν μη τι άλλο μου εξήγησαν το ότι βρήκα το σπίτι τους γεματο ότι οφείλονταν στο ότι δεν μπόρεσαν να πάρουν Ελλάδα όλα όσα ήθελαν. Δεν υπάρχει πρόβλημα, εντός ορίων, πάντα ταξιδεύω ελαφρά. Σήμερα λοιπόν είπα να πάω στην Big Fresno Fair η οποία άνοιξε την πύλη σήμερα, και θα είναι ανοιχτή για ένα δεκαήμερα. Το εισιτήριο δεν είναι και πολύ ακριβο, αλλά ειδικά για τους δημοτικούς υπαλλήλους έχουμε δωρεάν είσοδο το μεσημέρι και επίσης σήμερα, για όλους, η είσοδος ήταν $1. Ετσι πήγα στην δουλειά με το αυτοκίνητο ώστε να πάω στο μεσημεριανό. Εφυγα από το κουβούκλίο μου λίγο νωρίτερα το μεσημέρι και ξεκίνησα για τον χώρο. Η αλήθεια είναι ότι την πάτησα, πάρκαρα υπερβολικά μακρυά και βλέποντας το ρολόι εν τέλει απεφάσισα να φάω πριν τον χώρο. Μετά πήρα το όχημά μου και πάρκαρα κάπως κοντα για αναγνώριση του χώρου. Οντως, ακόμα και αν είχα παρκάρει κοντά, εκτίμησα οτι δεν έχω την δυνατότητα να πάω για μεσημέρι. Ο χώρος είναι πολύ μεγάλος και πολύ μακρυα για την μία ώρα που έχω για μεσημεριανό. Οσο περνούσε η ώρα έλεγα ότι θα γυρίσω σπίτι, θα την πέσω και μετά θα πάω στην Fair, ας μην τσιγκουνευτώ το $1 ιδίως καθότι θέλω να περπατάω από και προς την δουλειά ώστε να γυμνάζομαι το πρωϊ. Όταν έφτασε η ώρα άλλαξα διάθεση και πήγα απευθείας μετά την δουλειά στον χώρο, παρκάροντας κοντύτερα. Η γιορτή μου θύμισε την New River Valley Fair, απλά μεγαλύτερη και με περισσότερο κόσμο και ζώα. Επίσης η πλειοψηφία όσων πήγαν ήταν Λατίνοι, διότι αυτή είναι η πλειοψηφία των κατοίκων στο Φρέσνο σε τελική ανάλυση. Επίσης αρκετοί λευκοί φοβούνται να επισκευθούν το κέντρο γενικότερο, και ιδίως νύχτα. Περπάτησω δύο ώρες καθαρά, δεν ανέβηκα μεν στα τρενάκια κλπ αλλά αγόρασα φαϊ, είδα τα ζώα, ως επι το πλείστον αγροτικά (αγελάδες, κατσίκες, κότες, πρόβατα κλπ) και τα φυτά που είχαν σε έκθεση και γενικά διασκέδασα. Ωστοσο όντως δεν προλαβαίνω σε μία ώρα να φάω μεσημεριανό χωρίς να είμαι με την ψυχή στο στόμα και επίσης, εκτός αν θέλει κάποιος να πάει μαζί μου παρέα, δεν με βλέπω να ξαναεπισκέπτομαι την Fair. Μετά γύρισα σπίτι, ξάπλωσα λίγο αλλά δεν πήγα στο γυμναστήριο που μου κακοφάνηκε. Πήγα όμως στο σούπερ μάρκετ.

Δευτέρα 2 Οκτωβρίου 2017

Επίσκεψη στους γονείς

Είχαν περάσει τέσσερεις μήνες από την τελευταία φορά που είδα τους γονείς και ένας από την τελευταία επίσκεψη στο σπίτι τους. Ετσι το δεύτερο Σαββατοκύριακο που ήταν εδώ - το πρώτο τους το άφησα για να προσαρμοστούν στην αλλαγή ώρας - είπα και ανέβηκα στο σπίτι τους. Παρασκευή μετά την δουλειά κοιμήθηκα λίγο και ύστερα ξεκίνησα για το Walnut Creek. Η βασική ιδιοτροπία του ταξιδιού ήταν ότι για πρώτη φορά έκοψα νύχτα από το Merced αντί να ανέβω τον CA-99 ως το Modesto διότι από την μία ήθελα να φάω και από την άλλη με κούρασε το καροτσάκι με τα φορτηγά στον 99. Ετσι πήρα τον Ι-5 και έκανα λιγότερα μίλια, έφτασα πιο γρήγορα αλλά χειροτέρευσα την οικονομία σε καύσιμα. Φτάνω σπίτι τους, κουβεντιάζουμε και μετά λίγο ξαπλώνω. Το περίεργο ήταν ότι δεν είχαν κάποια υποχρεώση για το Σάββατο βράδυ (τύπου χορός) ώστε να με πάρουν. Έπεσα νωρίς και κοιμήθηκα δέκα ώρες. Ξυπνόντας είδα τον εαυτό μου στον καθρέπτη με το στομάχι μαζεμένο λόγω του ότι δεν έφαγα επί τόσες ώρες. Οπως μου είπαν και οι γονείς έχασα βάρος αν και περισσότερο σουλουπώθηκα παρά λέπτυνα. Κατέβηκα στην δημοτική βιβλιοθήκη και μετά γύρισα και φάγαμε μαζί. Υστερα με πήρε ύπνηλία, αν και δεν έπεσα αμέσως, υπήρχαν και δουλειές. Ενας βασικός λόγος που δεν θέλω να πηγαίνω απλά Σαββατοκύριακα στους γονείς είναι ότι δεν έχω και τόσο πολύ χρόνο να περάσω μαζί τους, η Παρασκευή είναι πάντα χαμένη όπως και η μισή Κυριακή. Ουσιαστικά μόνη πλήρης ημέρα το Σάββατο. Για μία από τις λίγες φορές που είχαμε κενό να κάνουμε ότι θέλαμε είχα δυσκολία να κατεβάσω ιδέες: δεν τρελαίνομαι να πάω σε κανένα πάρκο, ενώ είχα ήδη περπατήσει κέντρο Οακλαντ ή Σαν Φρανσίσκο, ενώ το Σαν Χοσέ είναι πολύ μακριά και το Μπέρκλεϋ δεν αξίζει. Σκέφτηκα όμως ότι ήθελα να αλλάξω έτσι και αλλιώς τα παππούτσια μου, και έτσι πρότεινα να πάμε στο μεγάλο εμπορικό κέντρο στο Κόνκορντ για να δούμε τι έχει. Η μητέρα το δέχτηκε διότι ήθελε και η ίδια να δει φορέματα. Ετσι αφότου ξεκουραστήκαμε λίγο - οι γονείς από το Ελληνικό Σχολείο που είχαν το πρωϊ - ανεβήκαμε στο Κονκορντ. Χαζέψαμε λίγο και εγώ αγόρασα καινούργια παππούτσια, η μητέρα όμως δεν αγόρασε κάτι. Μετα γυρίσαμε σπίτι και φάγαμε. Τη Κυριακή μάλλον το κλασικό, εκκλησία, προετοιμασία για αποχώρηση και ταξίδι. Γυρισα σπίτι με γεμάτο το αμάξι και περνάω ακόμα τον χρόνο μου αδειάζοντας το. Χάρηκα που τους είδα, κανονίσαμε και τα μελλοντικά ταξίδια (μάλλον θα έρθουν Χριστούγεννα) και κατά τα άλλα η ζωή συνεχίζεται.