Το Φεστιβάλ του 2019

Συνεχίζω να διαβάζω το περιοδικό με τον Τεντέν, αλλά φτάνω στο τέλος του. Ενδιάμεσα ήρθε άλλο περιοδικό ταχυδρομικώς αλλά με δεδομένο τον ρυθμό που μου έρχονται τα πράγματα μπορώ να δω να μένω από αναγνώσιμη ύλη σύντομα. Αυτό το βλέπω ως κάτι το καλό, μπορώ να διαβάσω άλλα. Την προηγούμενη εβδομάδα κατ'αρχήν τελείωσα με το ξενοδοχείο του Λας Βέγκας και εν συνεχεία βοήθησα στο φεστιβάλ. Γενικά το φεστιβάλ με άγχωνε αρκετά με αποτέλεσμα να υποφέρει ο ύπνος μου. Παρασκευή με το που τελειώνω με την δουλειά πάω σπίτι, φοράω το σορτσάκι και ανεβαίνω στην εκκλησία. Μπαίνω από την πίσω πόρτα των εθελοντών όπου μου δίνουν και καινούργιο t shirt και πηγαίνω στην κουζίνα. Το φεστιβάλ είχε ανοίξει από τις 4 με αποτέλεσμα να βρω τον κόσμο εν τω μέσον της βάρδιας. Εκεί λοιπόν γνωρίζω και το κοινό, έναν συνονώματο ο οποίος έχει εστιατόρειο στο Hollister, τον υπεύθυνο με τον οποίο είχαμε κάνει τα κρέατα, την υφισταμένη του, τον άνθρωπο που αναμίγνυε σαλάτα, το συνεργείο που έπλενε και διάφορους εθελοντές που έρχονταν για περιορισμένα χρονικά διαστήματα. Η πρώτη μου δουλειά ήταν να πλείνω 9 μεγάλα κουτιά ντομάτες, αφότου τα έφερα από την αποθήκη. Εν συνεχεία οι εθελοντές τις έβαλα σε μηχάνημα που τις έκοψε σε φέτες. Μετά η επόμενη δουλειά που έμελε να κάνω όλο το απόγευμα ήταν να κουβαλάω ταψιά που βγήκαν από τον φούρνο από τον πάγκο προς τα θερμικά δοχεία που ήταν στο διπλανό δωμάτιο, το οποίο είχε την λειτουργεία εστιατορείου ά λα καρτ. Είτε φέρναμε τα δοχεία στην κουζίνα, είτε σπανιότερα τα κουβαλούσαμε δίπλα. Εκείνο το απόγευμα έφαγα υπερβολικά κατά την γνώμη μου, η μόνη ημέρα όπου αυτό συνέβει, αλλά μάλλον επειδή δεν μου άρεσε να πετάω εξαιρετικές ντομάτες, μη χαλασμένες, αλλά απλά όχι τέλειες, και έτσι τους έδινε καμία δαγκωματιά. Έφαγα και λίγο από το φαϊ μας και λίγο από τα σουβλάκια. Κατά το κλασσικό πριν 2 χρόνια ήθελα φαϊ της κουζίνας ενώ ήμουν στα σουβλάκια, φέτος το ανάποδο. Όταν αδειάσαμε το τελευταίο ταψί από τον φούρνο έφυγα εν τέλει. Μετά από λίγη βόλτα στο πανυγήρι πήγα σπίτι πτώμα, αλλά δεν την έπεσα αμέσως. Είδα την σειρά που βλέπω Παρασκευή και μετά έπεσα, αλλά πάλι όχι αμέσως.

Σάββατο πριν από το φεστιβάλ βγήκα στο κοντινό σούπερ μάρκετ και έκανα λίγα ψώνια. Έφτασα στην εκκλησία λίγο πριν ανοίξει στις 11 και κάθισα εν τέλει μέχρι τις 9.30 περίπου όταν ακριβώς τελειώσαμε με τα ταψιά. Ενδιάμεσα δεν έπλυνα μεν ντομάτες αλλά κουβαλούσα ταψιά. Πέραν από την μεταφορά από την κουζίνα στο εστιατόρεια τα κουβαλούσα χρησιμοποιόντας ένα μεγάλο κάθετο ράφι από τον ψυγείο στην κουζίνα. Εκεί λοιπόν την δεύτερη φορά βγαίνοντας από το ψυγείο το ράφι μου έπεσε πλάγια και με πήρε ξώφαλτσα στο πόδι. Αυτό που με τρόμαξε ήταν ότι χάλασα το φαγητά, αλλά δεν συνέβει: χάσαμε μόνο μισό ταψί κοτόπουλα. Πάντως τρόμαξα και ο ίδιος και τους άλλους της ενορεία που ήταν έξω και είδα το ατύχημα. Με βοήθησαν να κουβαλήσω τα ταψιά στην κουζίνα και μετά πήγα στον σταθμό πρώτων βοηθειών να με δούνε. Μου έπλυνα τις γρατζουνιές με αλκοόλ, μου έβαλα χανζαπλάστ το οποίο όμως έπεσε γρήγορα και συνέχισα για άλλες 6 ώρες. Το Σάββατο ήπια πάρα πολύ νερό αλλά έφαγα λίγο σχετικά. Στο τέλος βγήκα πάλι στο πανηγύρι αλλά όλοι όσοι ήξερα δούλευαν και ήμουν πολύ κουρασμένος.  Κάθισα λίγο αλλά έφυγα. Σπίτι ωστόσο παρότι πρώμα πήρα πολλές ώρες εώς ότου κοιμηθώ. Την επομένη πήγα το πρωϊ λειτουργία, άλλαξα στο αυτοκίνητό μου και μετά πάλι στην κουζίνα. Έφυγα στις 3.30 με το τέλος της κουζίνας. Σταμάτησε σε σούπερ μάρκετ ενώ γυρνούσα σπίτι και μετα κάθισα και κοιμήθηκα. Δευτέρα πάντως είδα το θετικό του κόπου μου: εμφανίστηκε νέος κοιλιακός. Τώρα μεθαύριο φεύγω για το Λονγκ Μπητς όπου η μητρόπολη έχει εκδήλωση για νεόυς. Λαμβάνοντας υπ'όψιν πόσο έφαγα κατά την εβδομάδα ίσως δεν φανεί ο μυς, αλλά σίγουρα θα είμαι καλύτερα σε σχέση με το αν δεν είχα πάει στο φεστιβάλ. Οι πληγές μου σταδιακά γειάνουν, αλλά τις έχω ακόμα

Προς το φεστιβάλ και τα γενέθλια

Ανήμερα Δεκαπενταύγουστο είδα τον κόπο της νηστείας και της γυμναστικής: έναν νεο κοιλιακό μυ. Εκτοτε βέβαια τρώω κάπως πολύ και αποτέλεσμα είναι όταν δεν είναι και πολύ ορατός. Όταν με το καλό ξαναφύγω από το Φρέσνο και τρώω μόνο τρεις φορές την ημέρα, θα ξαναεμφανιστεί. Ενδιάμεσα το τελευταίο Σαββατοκύριακο πριν το φεστιβάλ πήγα για κούρεμμα αλλά και βγήκα σε νυχτερινή έξοδο. Δεν μου αρέσει η dubstep αλλά καλύτερα από το να καθόμουν στο σπίτι και να κλαίω την μοίρα μου. Κυριακή βράδυ είχα απάντηση από τους φίλους για διαθεσιμότητα και έτσι εν τέλει, μετά από οριμένες διαβουλεύσεις, έκλεισα για 18-20 Οκτωβρίου στο Λας Βέγκας δύο σουϊτες, ή έστω δύο μεγάλα δωμάτια. Από την στιγμή που τις έκλεισα πέρασε ένα άγχος, έστω και εκείνο το ΣΚ δεν έχει ακόμα καλή νυχτερινή ζωή, έχουμε δύο μήνες μπροστά. Μου αρέσει συγκεκριμένος για Παρασκευή βράδυ και μέχρι στιγμής ο πιο ενδιαφέρον για Σάββατο βράδυ είναι άλλος αλλά στο ίδιο κλαμπ. Προς το παρόν χαίρομαι που πέρασε ένα άγχος. Θα συνεχίσω να στέλνω μυνήματα στους προσκεκλημένους και βλέπουμε ποιος θα έρθει, αλλά ως τώρα όλα καλά. Βλέπω σε αυτή την φάση τις διαλέξεις που έχασα, αν και έχω εκ των υστέρων και ορισμένες ακόμη, και μετά λέω να ξαναπιάσω σειρές που είχα αφήσει στην μέση. Η αρχή των φθινοπωρινών προγραμμάτων απέχει ακόμη αρκετά, έχω καιρό μέχρι η τηλεοπτική διασκέδαση γίνει χρονικά περιοριστική ώστε να μην βλέπω σειρές streaming. Έχω επίσης και αρκετό χρόνο για να διαβάσω όλα όσα αγόρασα ή μου ήρθαν, σήμερα έπιασα το τελευταία που αγόρασα από το ταξίδι, αυτό με τον Τιντιν. Εν συνεχεία, αν δεν έχει έρθει ταχυδρομικώς κάτι καλύτερο, έχει στην βιβλιοθήκη βιβλία που θέλω. Συνεχίζω λοιπόν προς το νέο ακαδημαϊκό έτος

Ετήσια εξέταση

Σκέφτηκα πολύ σοβαρά να ονομάσω αυτή την ανάρτηση μηδέν μηδέν μηδέν αλλά συγκρατήθηκα. Η αλήθεια είναι ότι νιώθω πως δεν κατάφερα τίποτα, αλλά αυτή είναι η αίσθησή μου κάθε εβδομάδα. Περιμένω ακόμα να αντιδράσει ο ευεργέτης, και δυστυχώς δεν έχω τρόπο να τον κάνω να μου απαντήσει νωρίτερα αν επιθυμώ να έχω θετική απάντηση, πέραν της υπομονής. Πέραν αυτού η ζυγαριά δεν μου έχει φέρει θετικά νέα, και είμαι στο τελευταίο βράδυ της νηστείας, έστω και των δύο εβδομάδων. Πάντως βλέπω τον εαυτό μου κάπως λεπτύτερο στον καθρέπτη. Χθες πήγα στον γιατρό για το ετήσιο τσεκ απ. Το θετικό ήταν ότι σε σχέση με πέρυσι έχασα κατά την ζυγαριά του 6 λίβρες. Πέραν τούτων η εξέταση αίματος δεν έδειξε κάτι το που να προκάλεσε έκπληξη, θα μου άρεσε η χοληστερίνη να πήγαινε καλύτερα αλλά ακόμα δεν είμαι για χάπι. Πάντως ο πατέρας μου που του είπα την εξέταση μου λέει ότι άλλες 6-7 λίβρες να χάσω και αυτό το πρόβλημα θα εξαφανιστεί. Αύριο της Παναγίας εργάζομαι κανονικά και θα πάω στην δουλειά κανόνικά. Η νηστεία τελειώνει, θα φάω αρτύσιμο φαϊ και το Σάββατο έχει ξενύχτι. Έχω κάτι να προσβλέπω σε αυτό το Σαββατοκύριακο. Η επόμενη νηστεία, πέραν του Τιμίου Προδρόμμου, είναι τον Νοέμβριο, σε 3 μήνες. Δεν θα έχω άγχος για το φαϊ, αλλά ούτε μάλλον και θα χάνω βάρος. Πάντα στις 2 εδβομάδες είχα δυσκολία να χάσω βάρος, στην καλύτερη των περιπτώσεων έφτανα στο προηγούμενο. 6 εβδομάδες τον Νοέμβριο/Δεκέμβριο μάλλον θα πάει καλύτερα

Κόπωση παρ'ότι Σαββατοκύριακο, άρα θετικό

Από την Παρασκευή που μίλησα με τον φίλο μου ένιωθα χάλια. Ναι μεν μου αρέσει ο Steve Aoki αλλά δεν παύω να τα μπουρδούκλωσα. Όλη μέρα Σάββατο ένιωθα χάλια και κουρασμένος από νωρίς. Ξύπνησα το πρωϊ, πήγα για μπάνιο και μετά κουρεύτηκα. Αυτό πάντως δεν βελτίωσε την διάθεσή μου. Μαγείρεψα, έκανα ψώνια αλλά η κούραση και η κακοδιάθεση επέμενε. Πάντως έβλεπα στον καθρέπτη κάτι το θετικό: σημάδια απώλειας βάρους. Η ζυγαριά δεν συμφωνούσε ιδιαίτερα, ακόμα και το σημερινό βάρος μπορεί να δικαιολογηθεί από το κούρεμα, αλλά ο καθρέπτης μάλλον συμφωνούσε: Έχασα λίγο βάρος ή έστω μαζεύτηκα λίγο. Η διάθεσή μου βελιτώθηκε το βράδυ όταν πήγα στη νυχτερινή εκδήλωση των Αρμενίων. Ήμουν εκεί με τον εκτιμητή και το κύριο ο οποίος ήθελε να με προξενεύσει με την ανηψιά του η οποία ούτε καν βλέπει τηλεόραση. Η κουβέντα που πιάσαμε ήταν για Βυζαντινή ιστορία, αλλά το βασικό είναι ότι ήμουν με φίλους. Η εκδήλωση με food trucks ήταν ενδιαφέρουσα, είχε παραδόξως νεολαία αλλά αν δεν ξέρεις κανένα δεν πρόκειται να γνωρίσεις και κανέναν. Οι γνωστοί που έχω είναι δυστυχώς μεγάλης ηλικίας και γνωρίζουν κυρίως συνομήλικούς τους. Πάντως ένιωσα καλύτερα, και σήμερα ήμουν καλύτερα έστω και αν δεν νιώθω καλά. Μπορεί να φταίει και το επεισόδιο της Jessica Jones που βλέπω. Περιμένω να εμφανιστεί ο ευεργέτης, θα μου άρεσε να είχα απάντησή του αλλά το μόνο που μπορώ να κάνω είναι υπομονή. Σήμερα είχαμε συνάντηση των Υιών του Περικλή και θα πάμε στα τουρνουά του Σηάτλ και της Νέας Υόρκης. Αύριο ξαναπάω στην δουλειά, και Πέμπτη είναι Δεκαπενταύγουστος, αργία μεν αλλά πέρας νηστείας. Βέβαια αυτό σημαίνει ότι παύω να χάνω βάρος, αλλά και το λίγο καλό είναι. Βλέπουμε για μπροστά ...

Μπουρδουκλώνοντας το Λας Βέγκας

Την εβδομάδα αυτή δεν είχα ευχάριστα νέα για το Λας Βέγκας. Μία που θα έρχονταν από Ελλάδα μου είπε ότι δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα, και παρόμοια ήταν η αντίδραση που είχα από άλλους ανθρώπους. Το έβγαλα συμπέρασμα, δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να μπορέσω να γεμίσω 8 δωμάτια, παρότι πληρώνω. Έτσι απεφάσισα να ακυρώσω την κράτηση. Πραγματικά έλεγα να ακυρώσω την όλη εκδήλωση αλλά το ξανασκέφτηκα: αυτό που χρειάζομαι είναι ευελιξία. Έτσι σκέφτηκα την εκδοχή της σουϊτας αλλά και να κουβαλήσω πάλι στο πρώτο Σαββατοκύριακο την εκδήλωση. Ήλπιζα ότι ο ευεργέτης θα μπορούσε με την επιστροφή στο πρώτο ΣΚ, αλλά δεν έχω ακούσει ακόμα. Αυτό που άκουσα ήταν από αυτόν που μπορούσε το 2ο ΣΚ και δεν μπορεί το πρώτο. Επίσης άτομα εν τέλει είχε βγάλει εισιτήριο, μου το είχε πει, και το ξέχασα ενδιάμεσα. Τα μπουρδούκλωσα όλα. Περιμένω να ακούσω από τον ευεργέτη πλέον, αλλιώς ξαναπάω στο 2ο ΣΚ διότι καλύτερα με 2 παρά με έναν φιλοξενούμενο. Ευτυχώς δεν έχω κλείσει ακόμα σουϊτα. Το ταξίδι τουλάχιστον είναι κάτι στο οποίο προσβλέπω διότι δεν έχω άλλα πολλά μπροστά μου. Αυριο βράδυ πάω στους Αρμενίους και αυτή είναι η καλύτερη ευκαιρεία να γνωρίσω καμία στο Φρέσνο. Μετά είναι το φεστιβάλ και η εκδήλωση της YAL στο Long Beach. Μετά είναι που είναι το Λας Βέγκας, έστω και 1 1/2 μήνα αργότερα. Θα ξεκουραστώ, και ελπίζω αύριο να έχω θετικά νέα ή έστω νέα κάποιας μορφής

Αύγουστε καλέ μου μήνα να σουν δυο φορές τον χρόνο;

Η Πέμπτη είναι η χειρότερη μέρα της εβδομάδας. Κάθε Πέμπτη πηγαίνω στο γυμναστήριο, όπως κάνω κάθε μέρα πλην Παρασκευής, και κάνω την ρουτίνα μου. Εκεί όμως με το τέλος της εβδομάδας κανονικά είναι το Σαββατοκύριακο, το οποίο υποτίθεται ότι είναι καλύτερο από τις καθημερινές. Έλα όμως που αυτό δεν ισχύει για τα περισσότερα Σαββατοκύριακα. Στο Ράλεϋ τα βράδυα της Παρασκευής έβγαινα και χόρευα. Επιτυχίες με κοπέλες δεν είχα, αλλά τουλάχιστον μου άρεσε η μουσική και ο χόρος. Πίστευα ότι κολυμπώντας δύο φορές την εβδομάδα επί μία ώρα τη φορά έχανα βάρος, αλλά εν τέλει το μόνο που κατάφερνα ήταν να διατηρήσω την ευλυγισία μου και την αντοχή μου, όχι να χάσω βάρος. Εδω πηγαίνω στο γυμναστήριο, χάνω βάρος έστω και μέρος του χρόνου, αλλά δεν έχω που να πάω. Σήμερα αγόρασα εισιτήριο για μία εκδήλωση 17 Αυγούστου, αλλά εώς τότε δεν θα κάνω και κάτι. Ναι, νηστεύω, αλλά αυτός δεν είναι ο λόγος: Παρασκευή αν ήταν και δη πρώτη εβδομάδα νηστειών θα πήγαινα. Βασικά η πόλη δεν έχει μέρει για κανονικούς και όχι ομοφυλοφιλούς συν δεν έχω και κανέναν φίλο από το σόι που θα με προσκαλέσει σε τίποτα το καλό. Δεν θέλω να πάω να παίξω επιτραπέζια παιχνίδια, διότι αυτό είναι που κάνουν για διασκέδαση οι συνομήλικοι από την εκκλησία. Σήμερα όμως πήγα και βοήθησα με τους κουραμπίεδες, όπως είχα βοηθήσει με το κρέας τις προηγούμενες δύο εβδομάδες. Ήταν τρεις ευχάριστες ώρες, και μέχρι εκεί. Δυστυχώς με τις γιαγιάδες δεν προβλέπεται τραγούδι και χορός, τουλάχιστον του τύπου που μου αρέσει. Είμαι κολλημένος σε μία κατάσταση από την οποία δεν βλέπω διέξοδο. Οι προσπάθειες για δουλειά στο Λας Βέγκας ναυάγησαν, και δεν είναι και τόσες πολλές οι σχετικές θέσεις. Στο Σαν Φρανσίσκο είμαι επαμφοτερίζων και δεν βλέπω αυτή τη στιγμή πρόταση εργασίας που να μην είναι de facto μείωση μισθού. Κατά καιρούς βλέπω διάφορά αλλά πλέον λίγο πριν τα 40 δεν είμαι καθόλου βέβαιος που θα ήθελα πραγματικά να πάω. Πίσω στα χωράφια δεν γυρίζω, ιδίως αν δεν βλέπω κανένα ενδεχόμενο να έχει είτε καλή μουσική είτε κοπέλες, και αυτό ισχύει και για κάποιες μεγαλουπόλεις (πχ Σηάτλ). Έχω φτάσει στη φάση όπου περιμένω το απροσδόκητο, διότι από τον κανονικό ρυθμό δεν βγαίνει τίποτα. Ίσως έρθει το απροσδόκητο στο τέλος του μήνα.