Εχω δυσκολία να γράψω νέες αναρτήσεις διότι δεν κάνω και τίποτα το διαφορετικό στην καθημερινότητά μου. Δουλειά, γυμναστήριο, τηλεόραση κ.ο.κ. Το Σαββατοκύριακο ήμουν στους γονείς μου. Πέραν τούτο λίγα όμως. Είχαμε χτες ΑΧΕΠΑ με αποτέλεσμα να μην μπορέσω να γυμναστώ. Σήμερα όμως συνέβει το διαφορετικό: είχα τρεις συνεντεύξεις για δουλειά ενώ χτες το βράδυ όλη και όλη θα είχα μία. Η πρώτη ήταν η αναμενόμενη, όχι τόσο για δουλειά όσο το πρώτο βήμα για να βρούμε χρηματοδότηση για την νεοφυή μας επιχείρηση. Η δεύτερη ήρθε λίγο αργότερα, στο Ράλεϋ άνοιξε θέση με το υπουργείο μεταφορών και από το πρωϊ με κυνηγάνε κυνηγοί κεφαλών. Μία εξ'αυτών με έπεισε να καταθέσω για την θέση. Δεν προβλέπω όμως να την λάβω, δεν έχω καλή εμπειρία με το υπουργείο και δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι θέλω να μετακομίσω πίσω στο Ράλεϋ. Πάντως δεν πειράζει. Τέλος η τρίτη ήταν στις 6, μετά την δουλειά. Μιλούσα μέσω linkedin με ένα Ιάπωνα από μία εταιρεία μη επανδρωμένων. Το πρωϊ δική μας ώρα κανονίσαμε να δώσω συνέντευξη με skype το απόγευμα. Η εταιρεία θέλει να μπει στην Αμερική αγορά και με ρώτησε για ένα πρώην εργοδότη μου κυρίως. Η διαδικασία διήρκησε 15 λεπτά και μου είπε ότι θα με έχει υπ'όψιν για τον μέλλον. Είμαι ελαφρά πιο αισιόδοξος σε σχέση με το υπουργείο μεταφορών της Βόρειας Καρολίνας, αλλά όχι ιδιαίτερα. Η ειδικότητά μου είναι η γεωργία και αυτοί είναι κυρίως μη επανδρωμένα για κατασκευές. Από τα τρια πιο θετικό ήταν η νεοφυής, αλλά και εκεί η διαδικασία είναι μακρά: αν πήγε καλά (έτσι νομίζω) μετά ακολουθεί επόμενη παρουσίαση από του φυσικού, και μετά η χρηματοδότηση και η απόκτηση τεχνογνωσίας είναι ομιχλώδης. Πάλι είμαστε πιο μπροστά απ'ότι την προηγούμενη εβδομάδα. Θα συνεχίζω να ξυπνάω νωρίς για την δουλειά για αρκετό καιρό ακόμη.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου