Επιστροφή στο Ράλεϋ;

Σήμερα το μεσημέρι είχα συνέντευξη για δουλειά στο Υπουργείο Μεταφορών στο Ράλεϋ. Καθότι στο παρελθόν δεν είχα καλή εμπειρία, η θέση πήγε αλλού, όταν με πήραν τηλέφωνο διάφοροι κυνηγοί κεφαλών εν τέλει είπα ναι διότι δεν περίμενα ότι θα έφτανα ως εδώ. Πρόκειται όμως για νέα θέση υδρολογίας, κοινή ανάμεσα GIS και υδρολογίας με αποτέλεσμα να φτάσω εώς συνέντευξη και μάλιστα νομίζω ότι πήγα καλά κιόλας. Σε δύο εβδομάδες θα ξέρω. Πάντως όσο το σκέφτομαι τόσο δυσκολότερο φαίνεται ότι θα δεχτώ την θέση εκτός αν μου δώσουν τον ουρανό και τα άστρα. Ο βασικός λόγος αυτή την στιγμή είναι οι διακοπές που έχω ήδη κλείσει. Το εισιτήριο για Ελλάδα είναι από το SFO και ακόμα και αν μου δώσουν τόσο νωρίς χρόνο θέλει ολόκληρο ταξίδι. Αλλά οι διακοπές δεν είναι κάτι το τόσο σοβαρό όσο το ότι έχω συμβόλαιο για το διαμέρισμα εώς τον Νοέμβριο. Το να μετακομίσω στην άλλη άκρη της Αμερικής πάλι είναι δύσκολο. Πάντως ως προς τους όρους θα είμαι συμβασιούχος του εργολάβου και με πιο ελαστικό ωράριο εργασίας. Θα πρέπει να ξαναχτίσω την μονιμότητα από το μηδέν. Το γεγονός ότι καν σκέφτομαι επιστροφή στην Βόρεια Καρολίνα οφείλεται στο ότι δεν έχω εδώ κάτι που να με κρατάει. Καμία δεν κάνει swipe right στις εφαρμογές ραντεβού. Τέλος εδώ η νυχτερινή ζωή δεν είναι τόσο καλή όσο στο Ράλεϋ, τουλάχιστον ως προς την μουσική που μου αρέσει.

Πέραν τούτων πήγα στο γυμναστήριο κάθε μέρα αν και δεν είμαι σίγορος τι και κατά πόσον χάνω. Ας μη λέω ψέμματα, όταν το βάρος μου η μία ζυγαρία έλεγε 213, η άλλη έλεγε προς τα 217. Τώρα αυτό το Σάββατο δεν είχα ζυγαριά στα 213, είχα όμως 215 και 216. Έχω χάσει βάρος; Σίγουρα, αλλά αν λάβεις υπ'όψιν ότι ντυμένος και με γεμάτο στομάχι η ζυγαριά είναι προς τα 220, ή και ελάχιστα παραπάνω, δεν ξέρω πόσο. Πάντως το 210-ψηλά είναι πιο καλό από το 220-χαμηλά που είχα πριν την νηστεία. Πώς και πότε θα φτάνω στο γραμμωμένο σώμα, ή έστω στο δεν εξέχει η κοιλία ούτε που ξέρω. Θέλω να πάω στην Ελλάδα λεπτός, αλλά δεν το βλέπω, η κοιλιά θα φαίνεται. Αλλά το σημαντικό είναι ότι θα πάω