Οχι και τόσο πολλά νέα

Το πρωϊ του Σαββάτου, παρά τη συννεφιά, πήγα στο γυμναστήριο και κολύμπησα. Μετά το κολύμπι ζηγίστηκα και ήμουν 213 λίβρες. Μην λέμε ψέμματα, τέτοιο βάρος σε καμία περίπτωση δεν είχα πιάσει τον Δεκέμβριο, με όλες τις προσπάθειες και εκτιμήσεις. Το Σαββατοκύριακό δεν έκανα και τίποτα το φοβερότερο από ανεφοδιασμό του ψυγείου. Άρχισα όμως να κοιτάω για ταξίδι στην Ελλάδα. Δεν μπορώ να πω ότι γίνεται τίποτα το φοβερό στην δουλειά από πλευράς μου. Οι άλλοι είναι πολύ απασχολημένοι με την νέα βάση δεδομένων με αποτέλεσμα να μου πέφτει περισσότερη δουλειά, αλλά τίποτα το φοβερό. Πάντως παρότι η αλλαγή της ώρα με εξάντλησε πήγα στο γυμναστήριο κανονικά. Χτες το βράδυ, καθότι δεν είχα προλάβει να περάσω από σούπερ μάρκετ, έφαγα λίγο δείπνο. Πήγα όμως γυμναστήριο και ήμουν αρκετά λεπτότερος. Ζυγίστηκα και με δεδομένο ότι φορούσα φόρμα και όχι μαγιό μπορώ να πω ότι ουσιαστικά έχω μόνο μία λίβρα να χάσω για να πιάσω επιτέλους το βάρος όπου θα είμαι υπέρβαρος και όχι παχύσαρκος. Σήμερα που πήγα στην Τσάιναταουν και αγόρασα φιλέτο καλαμάρι έφαγα παραπάνω, με αποτέλεσμα να φανώ πιο βαρύς στην ζυγαριά. Ωστόσο δεν μπορώ να πω ότι λυπήθηκα διότι ήμουν χαρούμενος που κατάφερα χτες να κλείσω το εισιτήριο για Ελλάδα. Θα έρθω στα τέλη Αυγούστου, αν και καθότι πετάω Σαν Φρανσίσκο και οι γονείς θα λείπουν να δω τι θα γίνει με το όχημα. Θα πάω και στην Κρήτη να δω και ορισμένους συγγενείς που έχω να δω από τότε που δούλευα εκεί, φοβάμαι ότι δεν θα τους ξαναδω πριν πεθάνουν κάποιοι εξ'αυτών. Σήμερα έμαθα ότι οι συμφοιτητές μου θα κάνουν reunion για τα 20 χρόνια από την εισαγωγή στη σχολή. Δυστυχώς θα έχω γυρίσει Αμερική. Πάντως μέχρι στιγμής καλά πάω, να δω τι μέλλει γενέσθαι με τους στόχους μου