Τέλος του καλοκαιριού

Η 31η Αυγούστου είναι ατύπως η τελευταία ημέρα του καλοκαιριού. Ατύπως διότι κανονικά το καλοκαίρι τελειώνει με την θερινή ισημερία. Χτες τελείωσα και με τις τελευταίες ουρές που είχα από τα ταξίδια. Πλέον έχω να διαβάσω κανα δυο βιβλία και να κάνω αιτήσεις, ως συνήθως. Πλέον βλέπω τηλεόραση 4 ημέρες την εβδομάδα, και θα μπορούσα να δω καμία σειρά στο Netflix, αλλά ακόμα δεν είμαι εκεί. Έχω όμως τον χρόνο για να σκεφτώ. Σκέφτομαι ότι την δουλειά στην Καλιφόρνια δεν την πήρα μάλλον διότι δεν άρεσα στον περίεργο #2 της εταιρείας, αν και έφταιγα πέραν αυτού διότι δεν μπορούσα να δουλέψω εκτός γραφείου καθότι δεν είχα υπολογιστή. Εαν είχα αποδείξει ότι μπορούσα να κάνω την δουλειά εκτός γραφείου θα την είχα ήδη πάρει. Σκέφτομαι την ατάκα που είπε ο φίλος που είδα την τελευταία ημέρα στον Πειραιά να μην βλέπω τους γονείς ως γονείς και να απομακρυνθώ, και μετά σκέφτομαι ότι σε τελική ανάλυση η μάνα του τον χρησιμοποίησε ως όπλο ενάντια του πατέρα του ώστε να του αποσπάσει περισσότερα χρήματα μετά το διαζύγιό τους. Λογικό λοιπόν να μην ήθελε να τα έχει καλά με τους γονείς του, δόξα τον Θεό δεν έχω τέτοιο πρόβλημα. Σκέφτομαι ότι το ταχυδρομείο δεν μου έχει φέρει την επιταγή, και λέω ας του δώσω άλλη μία ημέρα πριν τηλεφωνήσω και ας μου είπαν Τετάρτη. Πάντως δίχως την επιδιόρθωση δεν φεύγω από το Raleigh. Η υπόθεση είναι σοβαρή, σκεφτόμουν να ανέβω Blacksburg να περάσω το τριήμερο αλλά απλά δεν προλαβαίνω πλέον. Σκέφτομαι και γενικά άλλες σκέψεις πιο σχετικές με την εξερεύνηση του διαστήματος, αλλά γι'αυτές πιθανόν να γράψω άρθρο online. Προς το παρόν χαίρομαι που έχω ακόμα το κουράγιο να πηγαίνω στην πισίνα μέρα παρά μέρα, αν και δεν βλέπω πολύ πρόοδο στο στομάχι μου. Ας πάω για τα ψώνια μου και βλέπω για άυριο