Δευτέρα ξυπνάω και έξω χιονίζε. Ανοίγω την θέρμανση για να ξεπαγώσει το μπροστινό τζάμι, καθυστερώ να ξεκινήσω αλλά εν τελει ξεκινάω, πάνε όλα καλά στον Ι-440 και μετά φτάνω στον 64 όπου περνάω δύο και ώρες περιμένοντας. Είχαν κλείσει γέφυρες και μας παρέκαμπταν από εξόδους με αποτέλεσμα οι 3 λωρίδες να γίνονται μία, μετά 3 και ξανά μία. Επίσης (αν και κυρίως στον 264) είδα τουλάχιστον 5 οχήματα να έχουν ξεφύγει από τον δρόμο. Φτάνω με το καλό με 2 1/2 ώρες καθυστέρηση και υποχρεώθηκα να πάρω 2 ώρες άδεια από την κανονική μου άδεια. Τέλεια...
Γυρνάω σπίτι, τουλάχιστον όλη την εβδομάδα έφτασα κανονικά στο γραφείο. Την Δευτέρα παραδόξως ήμουν ενεργός παρά την περίεργη ώρα, ως εκεί όμως έφτασε η ενεργητικότητά μου. Τις υπόλοιπες μέρες η πρωϊνή έγερση οδηγούσε στην συνήθη κατάσταση ημιλειτουργικότητας. Παρασκευή όμως (σήμερα) είχα κανονίσει για την συνέντευξη. Έτσι μπόρεσα και σηκώθηκα αργότερα. Έφτασα στο δημαρχείο του Durham στα 25 λεπτά. Τετάρτη βράδυ είχα φροντίσει να κατατοπιστώ στην περιοχή ώστε ακριβώς να μην πάω ξυπόλυτος στα αγκάθια. Φτάνω λοιπόν στο δημαρχείο και ανεβαίνω στο γραφείο. Προς μεγάλη μου έκπληξη στην αρχή είχα εξέταση στον υπολογιστή να χρησιμοποιήσω το Microsoft Project, το οποίο δεν το είχα ξαναδεί ποτέ μου. Δεν κατάφερα να λύσω την άσκηση στην μισή ώρα που μου έδωσαν. Εν συνεχεία ακολούθησε συνέντευξη με 7 εξεταστές οι οποίοι εκπροσωπούσαν όλα τα μέλη της κοινότητας με τα οποία θα μπορούσα να συνεργαστώ. Σε τελική ανάλυση η θέση είναι βοηθού μάνατζερ. Οι 5 από τους εξεταστές ήταν μαύροι και πιθανόν οι 3 γυναίκες (δεν θυμάμαι). Γενικά είναι φαινόμενο που έχω παρατηρήσει, στην δημόσια διοίκηση στην Αμερική οι μειονότητες και οι γυναίκες υπερεκπροσωπούνται. Απάντησα σε μπαράζ ερωτήσεων οι περισσότερες των οποίων είχαν σχέση με project management παρά με γεωγραφικά συστήματα πληροφοριών. Σύμφωνα με τον πατέρα μου που του περιέγραψα την κατάσταση πήγα καλά, ωστόσο το θέμα ήταν ότι είχε και άλλους 4 υποψηφίους όπως είδα στην εξέταση του υπολογιστή και δεν έχω ιδέα πως πήγαν αυτοί. Γενικά δεν είμαι αισιόδοξος, πιθανόν οι 4 ώρες άδεια να πήγαν σκάρτες. Τέλος πάντων, σηκώθηκα αργότερα σήμερα και σκοπεύω να βγω το βράδυ. Πάει αυτή η εβδομάδα, προσαρμώζομαι στην τωρινή δουλειά καλύτερα αλλά πότε θα φτάσω σε κανονική ευχάριστη κατάσταση δεν έχω ιδέα.
Γυρνάω σπίτι, τουλάχιστον όλη την εβδομάδα έφτασα κανονικά στο γραφείο. Την Δευτέρα παραδόξως ήμουν ενεργός παρά την περίεργη ώρα, ως εκεί όμως έφτασε η ενεργητικότητά μου. Τις υπόλοιπες μέρες η πρωϊνή έγερση οδηγούσε στην συνήθη κατάσταση ημιλειτουργικότητας. Παρασκευή όμως (σήμερα) είχα κανονίσει για την συνέντευξη. Έτσι μπόρεσα και σηκώθηκα αργότερα. Έφτασα στο δημαρχείο του Durham στα 25 λεπτά. Τετάρτη βράδυ είχα φροντίσει να κατατοπιστώ στην περιοχή ώστε ακριβώς να μην πάω ξυπόλυτος στα αγκάθια. Φτάνω λοιπόν στο δημαρχείο και ανεβαίνω στο γραφείο. Προς μεγάλη μου έκπληξη στην αρχή είχα εξέταση στον υπολογιστή να χρησιμοποιήσω το Microsoft Project, το οποίο δεν το είχα ξαναδεί ποτέ μου. Δεν κατάφερα να λύσω την άσκηση στην μισή ώρα που μου έδωσαν. Εν συνεχεία ακολούθησε συνέντευξη με 7 εξεταστές οι οποίοι εκπροσωπούσαν όλα τα μέλη της κοινότητας με τα οποία θα μπορούσα να συνεργαστώ. Σε τελική ανάλυση η θέση είναι βοηθού μάνατζερ. Οι 5 από τους εξεταστές ήταν μαύροι και πιθανόν οι 3 γυναίκες (δεν θυμάμαι). Γενικά είναι φαινόμενο που έχω παρατηρήσει, στην δημόσια διοίκηση στην Αμερική οι μειονότητες και οι γυναίκες υπερεκπροσωπούνται. Απάντησα σε μπαράζ ερωτήσεων οι περισσότερες των οποίων είχαν σχέση με project management παρά με γεωγραφικά συστήματα πληροφοριών. Σύμφωνα με τον πατέρα μου που του περιέγραψα την κατάσταση πήγα καλά, ωστόσο το θέμα ήταν ότι είχε και άλλους 4 υποψηφίους όπως είδα στην εξέταση του υπολογιστή και δεν έχω ιδέα πως πήγαν αυτοί. Γενικά δεν είμαι αισιόδοξος, πιθανόν οι 4 ώρες άδεια να πήγαν σκάρτες. Τέλος πάντων, σηκώθηκα αργότερα σήμερα και σκοπεύω να βγω το βράδυ. Πάει αυτή η εβδομάδα, προσαρμώζομαι στην τωρινή δουλειά καλύτερα αλλά πότε θα φτάσω σε κανονική ευχάριστη κατάσταση δεν έχω ιδέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου