Είμαστε 2 ημέρες πριν ανοίξουν οι ... κάλτσες που είπε και ο ανεκδιήγητος σε μία πολύ κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση, στην οποία δεν πρόκειται να συμμετέχω λόγω απόστασης. Οι δημοσκοπισεις έχουν λίγο ή πολύ τελειώσει σήμερα και αυτό το οποίο μένει είναι να μετρηθούν οι ψήφοι. Ο ΣΥΡΙΖΑ λειτουργεί ως ο κενός πίνακας στον οποίο προβάλουν ψηφοφόροι τις ελπίδες και τους φόβους τους, διότι σε τελική ανάλυση κανένας δεν είναι σίγουρος για το πρόγραμμά του (ούτε ο ίδιος) και κανένας δεν είναι σίγουρος τι θα κάνει, ανεξαρτήτως προγράμματος. Αν μη τι άλλο η διγλωσσία των Ελλήνων πολιτικών είναι δεδομένη, η Μέρκελ μπορεί να έπεσε από τα σύννεφα το 2010-1 αλλά οι Έλληνες ξέρουμε τι ψεύτες είναι οι πολιτικοί, τόσο μέσα όσο και έξω. Στην Ελλάδα δυστυχώς οι δημοσκοπίσεις γίνονται αντικείμενο προπαγάνδας και εκμετάλλευσης, και όχι μόνο μέτρησης της κοινής γνώμης. Βέβαια και στην Αμερική γίνεται κακή χρήση των δημοσκοπίσεων αλλά το αποτέλεσμα είναι διαφορετικό: οι Ρεπουμπλικανοί αδυνατούσαν να μετρήσουν το πραγματικό ποσοστό τους παρά προσπαθούσαν να πείσουν την Αμερικανική κοινή γνώμη. Καθότι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να αποτελεί μυστήριο, τουλάχιστον θα προσπαθήσω να εκτιμήσω τι υποτίθεται ότι λένε οι δημοσκοπίσεις.
Κατ'αρχήν ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται να έχει ένα ποσοστό το οποίο κυμαίνεται απο 30-32%. Στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις έδειχνε να έχει ταβάνι προς το 27%, που σε μεγάλο βαθμό ορίζει και το ποσοστό το αυτοπροσδιοριζόμενων αριστερών/κεντροαριστερών σε αυτή την χώρα. Για να αυξήσει το ποσοστό του πρέπει είτε να έχει προσεγγίσει ψηφοφόρους που δεν αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί, είτε να υπάρχει μικρή συμμετοχή στις εκλογές. Το δεύτερο είναι λιγότερο πιθανό ενδεχόμενο. Βασικό ερώτημα είναι η λαϊκή δεξιά, διότι εκείνη είναι η μόνη εφικτή δεξαμενή, έχει τόσο μένος με το μνημόνιο και τον Σαμαρά ώστε να ψηφίσει αριστερά, ή θα προτιμίσει κάτι ποιο κοντά τις ιδεολογικά τύπου Χρυσή Αυγή ή Ανεξάρτητοι Έλληνες. Υπάρχοι ένα προηγούμενο το 2000, ο αφορισμός "Γιατί να ψηφίσω Τσοβόλα και να βγει πάλι Σημίτης", που είχε ως αποτέλεσμα δυσαρεστημένοι ΠΑΣΟΚοι να ψηφίσουν απευθείας ΝΔ και να εξαφανιστεί το ΔΗΚΚΙ. Υπάρχει όμως και το ανάποδο, καλύτερα να μη βγει η αριστερά στην εξουσία διότι είναι καταστροφική για τα ιερά και τα όσια της χώρας, με την κυριολεκτική έννοια.
Η Νέα Δημοκρατία είναι το μέγα ερώτημα των εκλογών, με το ποσοστό να κυμαίνεται απο 24-28%. Το κόμμα έχει δυσκολία να συσπειρώση παραδοσιακούς ψηφοφόρους της δεξιάς, εξου και στο τέλος έκανε ο Σαμαράς κινήσεις προς το Πατρίς-Θρησκεία, όχι τόσο το οικογένεια. Ο ΣΥΡΙΖΑ προς το τέλος αναγκάστηκε να κάνει "διευκρινήσεις" προς τα δεξιά ως προς το θέμα σχέσεων εκκλησίας-κράτους και το θέμα ΑΟΖ επειδή ψαρεύει σε αυτά τα νερά, άγνωστο τι θα τηρίσει μετεκλογικά. Υπάρχει υπόγειο ρεύμα, π.χ. σε επαρχία και αστυνομία, κατευθείαν προς ΝΔ λογω φόβου αριστεράς; Δεν το βλέπουν οι δημοσκοπισεις αλλά σίγουρα αυτή είναι η ελπίδα Σαμαρά.
Ως προς τα μικρά κόμματα, το μεγαλύτερο μυστήριο είναι η Χρυσή Αυγή. Οι δημοσκοπισεις δίνουν από το 4 στο 7%, με την γενικότερη δυσκολία που υπάρχει σε όλη την Ευρώπη να προσδιοριστούν τα ποσοστά της ακροδεξιάς. Βασικό ερώτημα είναι τι θα ψηφίσει η αστυνομία, δεν φαίνεται να υπάρχει υπόγεια εντολή υπερ ΝΔ από την ηγεσία της ΧΑ. Θέλουν όμως οι αστυνομικοί να ανέβει στην εξουσία το κόμμα που τους βρίζει "μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι" και καλύπτει πολιτικά αυτούς που πετάνε μολότωφ; Όπως με το ΔΗΚΚΙ το 2000, θα δείξει. Το ΠΑΣΟΚ θα πάει καλύτερα από τις δημοσκοπίσεις και Το Ποτάμι χειρότερα. Δεν βλέπω τους ΑΝΕΛ στη βουλή αλλά μπορεί να κάνει την έκπληξη ο Καμμένος μαζεύοντας ψήφους δεξιών που δεν θέλουν Σαμαρά και θέλουν ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όχι μόνο του. Το ΚΚΕ θα πάρει το 4-5% του και οι υπόλοιποι μάλλον δεν μπαίνουν, αν και όχι στα επίπεδα του 15% που πήραν τα λοιπά κόμματα στις ευρωεκλογές.
Υπάρχουν δύο δεξαμενές ψηφοφόρων που δεν μπορούν να προσδιορόσουν οι δημοσκοπίσεις. Η πρώτη είναι οι Έλληνες του εξωτερικού που θα έρθουν για να ψηφίσουν και θα γυρίσουν στο εξωτερικό. Παλαιότερα το ποσοστό ηταν ασήμαντο, αλλά πια λόγω τις κρίσης έχει γίνει σημαντικό. Η εκλογική του συμπεριφορά κυμαίνεται από παλαιούς αριστερούς καθηγητές της μεταπολίτευσης που χαίρονται για την αριστερά στην εξουσία εώς φοιτητές και εργαζομένους που τρομάζουν με τον ΣΥΡΙΖΑ διότι δεν τους αρέσουν οι υποσχέσεις του. Η άλλη είναι οι μη προσδιοριζόμενοι πολιτικά που τους σιχάθηκαν όλους, δεν τους αρέσουν ΠΑΣΟΚ ΝΔ αλλά ούτε και τους εμπνέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί πραγματικά είναι εντελώς απροσδιόριστοι, δεν ξέρουν ούτε τι φοβούνται πια ούτε πως θα φτάσουν σε αυτό που ελπίζουν.
Κατ'αρχήν ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται να έχει ένα ποσοστό το οποίο κυμαίνεται απο 30-32%. Στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις έδειχνε να έχει ταβάνι προς το 27%, που σε μεγάλο βαθμό ορίζει και το ποσοστό το αυτοπροσδιοριζόμενων αριστερών/κεντροαριστερών σε αυτή την χώρα. Για να αυξήσει το ποσοστό του πρέπει είτε να έχει προσεγγίσει ψηφοφόρους που δεν αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί, είτε να υπάρχει μικρή συμμετοχή στις εκλογές. Το δεύτερο είναι λιγότερο πιθανό ενδεχόμενο. Βασικό ερώτημα είναι η λαϊκή δεξιά, διότι εκείνη είναι η μόνη εφικτή δεξαμενή, έχει τόσο μένος με το μνημόνιο και τον Σαμαρά ώστε να ψηφίσει αριστερά, ή θα προτιμίσει κάτι ποιο κοντά τις ιδεολογικά τύπου Χρυσή Αυγή ή Ανεξάρτητοι Έλληνες. Υπάρχοι ένα προηγούμενο το 2000, ο αφορισμός "Γιατί να ψηφίσω Τσοβόλα και να βγει πάλι Σημίτης", που είχε ως αποτέλεσμα δυσαρεστημένοι ΠΑΣΟΚοι να ψηφίσουν απευθείας ΝΔ και να εξαφανιστεί το ΔΗΚΚΙ. Υπάρχει όμως και το ανάποδο, καλύτερα να μη βγει η αριστερά στην εξουσία διότι είναι καταστροφική για τα ιερά και τα όσια της χώρας, με την κυριολεκτική έννοια.
Η Νέα Δημοκρατία είναι το μέγα ερώτημα των εκλογών, με το ποσοστό να κυμαίνεται απο 24-28%. Το κόμμα έχει δυσκολία να συσπειρώση παραδοσιακούς ψηφοφόρους της δεξιάς, εξου και στο τέλος έκανε ο Σαμαράς κινήσεις προς το Πατρίς-Θρησκεία, όχι τόσο το οικογένεια. Ο ΣΥΡΙΖΑ προς το τέλος αναγκάστηκε να κάνει "διευκρινήσεις" προς τα δεξιά ως προς το θέμα σχέσεων εκκλησίας-κράτους και το θέμα ΑΟΖ επειδή ψαρεύει σε αυτά τα νερά, άγνωστο τι θα τηρίσει μετεκλογικά. Υπάρχει υπόγειο ρεύμα, π.χ. σε επαρχία και αστυνομία, κατευθείαν προς ΝΔ λογω φόβου αριστεράς; Δεν το βλέπουν οι δημοσκοπισεις αλλά σίγουρα αυτή είναι η ελπίδα Σαμαρά.
Ως προς τα μικρά κόμματα, το μεγαλύτερο μυστήριο είναι η Χρυσή Αυγή. Οι δημοσκοπισεις δίνουν από το 4 στο 7%, με την γενικότερη δυσκολία που υπάρχει σε όλη την Ευρώπη να προσδιοριστούν τα ποσοστά της ακροδεξιάς. Βασικό ερώτημα είναι τι θα ψηφίσει η αστυνομία, δεν φαίνεται να υπάρχει υπόγεια εντολή υπερ ΝΔ από την ηγεσία της ΧΑ. Θέλουν όμως οι αστυνομικοί να ανέβει στην εξουσία το κόμμα που τους βρίζει "μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι" και καλύπτει πολιτικά αυτούς που πετάνε μολότωφ; Όπως με το ΔΗΚΚΙ το 2000, θα δείξει. Το ΠΑΣΟΚ θα πάει καλύτερα από τις δημοσκοπίσεις και Το Ποτάμι χειρότερα. Δεν βλέπω τους ΑΝΕΛ στη βουλή αλλά μπορεί να κάνει την έκπληξη ο Καμμένος μαζεύοντας ψήφους δεξιών που δεν θέλουν Σαμαρά και θέλουν ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όχι μόνο του. Το ΚΚΕ θα πάρει το 4-5% του και οι υπόλοιποι μάλλον δεν μπαίνουν, αν και όχι στα επίπεδα του 15% που πήραν τα λοιπά κόμματα στις ευρωεκλογές.
Υπάρχουν δύο δεξαμενές ψηφοφόρων που δεν μπορούν να προσδιορόσουν οι δημοσκοπίσεις. Η πρώτη είναι οι Έλληνες του εξωτερικού που θα έρθουν για να ψηφίσουν και θα γυρίσουν στο εξωτερικό. Παλαιότερα το ποσοστό ηταν ασήμαντο, αλλά πια λόγω τις κρίσης έχει γίνει σημαντικό. Η εκλογική του συμπεριφορά κυμαίνεται από παλαιούς αριστερούς καθηγητές της μεταπολίτευσης που χαίρονται για την αριστερά στην εξουσία εώς φοιτητές και εργαζομένους που τρομάζουν με τον ΣΥΡΙΖΑ διότι δεν τους αρέσουν οι υποσχέσεις του. Η άλλη είναι οι μη προσδιοριζόμενοι πολιτικά που τους σιχάθηκαν όλους, δεν τους αρέσουν ΠΑΣΟΚ ΝΔ αλλά ούτε και τους εμπνέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί πραγματικά είναι εντελώς απροσδιόριστοι, δεν ξέρουν ούτε τι φοβούνται πια ούτε πως θα φτάσουν σε αυτό που ελπίζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου