Το θέμα με την έγερση σημαίας την 25η Μαρτίου έχει πάει εξαιρετικά, θα γράψω στην επόμενη ανάρτηση. Η όλη υπόθεση όμως με έχει κουράσει και δεν έχω καταφέρει να γράψω για το ζήτημα που με απασχόλησε νωρίτερα, το πως βλέπω τις διαδηλώσεις στην Αμερική διαφορετικά από τις διαδηλώσεις στην Ελλάδα. Φίλος μου ανέφερε ότι τα βλέπω διαφορετικά, και σε τελική ανάλυση έχει δίκιο διότι μιλάμε για διαφορετικά φαινόμενα, πέραν από τις όποιες καταστροφές. Άλλα τα αίτια, άλλοι οι σκοποί, διαφορετικό αποτέλεσμα.
Στην Αμερική αυτοί που διαδηλώνουν στο κίνημα Black Lives Matter είναι ως επί το πλείστον οι κοινωνικά αποκλεισμένοι. Αν και η Αμερική έχει φαινόμενα μερικής ενσωμάτωσης, βλέπε τον πρόεδρο Ομπάμα και διάφορους ισχυρούς έγχρωμους πολιτικούς, οι μη λευκοί είναι πολιτικά και κοινωνικά περιθωριοποιημένοι. Στο τμήμα πληροφορικής του Δήμου δεν έχουμε κανέναν μαύρο τεχνικό, αλλά έχουμε τουλάχιστον όμως μαύρη γραμματέα. Ας λάβουμε υπ'όψιν ότι στην Αμερική το δημόσιο δεν είναι η προνομιούχα εργασία της Ελλάδας, τα σοβαρά λεφτά είναι στο ιδιωτικό τομέα, με αποτέλεσμα μειονότητες να προσελκύονται από τον εργοδότη πού πληρώνονται λιγότερο αλλά έχουν δουλειά σχετική με τα προσόντα τους. Κάθε γενεά μαύρων εν τέλει βγαίνει στο δρόμο απαιτώντας τα δικαιώματα της, το είχαμε φέτος με την δολοφονία του Φλόυντ όπου το αίτιο εν τέλει είναι προσωπικό για τον αστυνόμο (εργάζονταν και οι δύο στο ίδιο κατάστημα ως πορτιέρηδες) ο οποίος εκμεταλλεύτηκε την στολή του για να ξεκαθαρίσει λογαριασμούς. Το 92 είχαμε τον Rodney King, πιο πριν για τον Martin Luther King κ.ο.κ. Ο λόγος που βγήκαν οι μαύροι στον δρόμο, πέραν από την όλη αγωνία του κορονοϊού που μας έχει αποδεκατίσει όλους, είναι ότι αν έχεις κάποια επαφή με την αστυνομία, ακόμα και αν είσαι το θύμα, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα επιβιώσεις. Το χειρότερο όλων, όπως οι διάφορες Κάρεν απέδειξαν τα τελευταία χρόνια, ένα σημαντικό τμήμα της λευκής κοινωνίας θέλει αυτό να συνεχίστει, έστω και πιο ήπια. Όπως έχω πει και άλλες φορές αυτό που με επιρρεάζει είναι και ότι στο λευκό σχολείο που πήγα 6η δημοτικού οι συμφοιτητές μου με πείραζαν άσχημα, και για ξενοφοβικά αίτια (με έβριζαν επειδή ήμουν Έλληνας) ενώ στο μαύρο σχολείο που πήγα πρώτη Γυμνασίου μπορεί να μην ήταν τέλεια αλλά ήταν τα παιδιά πολύ καλύτερα μαζί μου.
Στην Ελλάδα αντίθετα αυτοί που βγήκαν και διαδήλωσαν για το Κουφοντίνα και κατά του νέου νόμου που επιτρέπει την αστυνομία στα πανεπιστήμια είναι το κατεστημένο, το παρακράτος της Αριστεράς. Η αμέσως μεταπολεμική περίοδος είναι η κατεξοχήν περίοδος του παρακράτους της Δεξίας, όπου το πρώτο μέλημα ήταν θεωρητικά η προστασία από τον κομμουνιστικό κίνδυνο αλλά στην πράξη ήταν το πώς θα μοιραστούν τα προνόμια της εξουσίας μεταξύ τους. Μεταπολιτευτικά, και ιδίως μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ, έχουμε το πιο άτυπο παρακράτος της Αριστεράς, με τις καταλήψεις στα σχολεία και τα Πανεπιστήμια και το μοίρασμα των κονδυλίων και θέσεων στην πελατεία τους. Αν μη τι άλλο θυμάμαι την αδερφή μου να λέει πως οι Εσωτερικάκηδες (ΚΚΕ Εσωτερικού, μετέπειτα ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ), χώνονταν στο δημόσιο και αλληλουποστηρίζονταν για να χωθούν εκεί. Αυτοί που βγήκαν στον δρόμο στην Ελλάδα σε αυτό τον πολιτικό χώρο ανήκουν. Θυμάμαι τον πατέρα μου να μου λέει όταν ήταν στην Κρήτη πώς όταν φάνηκε ότι θα έφτανε πλοίο με μετανάστες στα Χανιά, αυτό που ετοίμασαν οι τοπικοί άρχοντες ήταν μία διαδήλωση στον δρόμο υπέρ τους ότι ήταν ευπρόσδεκτοι και μία επίταξη δημοσίου κτηρίου να τους στεγάσουν, διότι η Μεταπολίτευση είναι το καθεστώς της πορείας και της κατάληψης. Αυτοί που βγήκαν στην Ελλάδα να διαδηλώσουν και τραυμάτισαν τον αστυνομικό, και δόξα τον Θεό πλέον που τους κατονομάζουν πλέον παρά τους κουκουλώνουν, είναι από το αριστερό κατεστημένο το οποίο απαιτεί την συνέχεια και να αναπαραχθεί η κατάσταση. Κόβωντας το πανεπιστημιακό άντρο έγκληματος και αρνούμενοι να ικανοποιήσουν τα αιτήματα Κουφοντίνα, η κυβέρνηση κάνει ένα μεγάλο άλμα προς τα εμπρος. Άντε να εξηγήσεις στα αγγλικά ή τα γαλλικά τι πάει να πει κατάληψη και το γιατί κάνουμε κάθε χρόνο.
Εν τέλει βασικό μου χαρακτηριστικό είναι ότι μάλλον πάω με τον διωκούμενο. Μόνο που στην Αμερική και την Ελλάδα είναι εντελώς διαφορετικά τα χαρακτηριστικά αυτών που βγαίνουν στον δρόμο, εξού και υποστηρίζω διαφορετικά στοιχεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου