Όταν με επισκέπτονται οι γονείς μου πάντα σκέφτομαι ότι με αυτούς εδώ να κάνουν (ή έστω θα κάνουμε) διάφορες δουλειές μου. Αντ'αυτού κυρίως κάνουμε δουλειές τους. Όταν ήρθαν μου έφεραν μία τεράστια κατεψυγμένη γαλοπούλα. Η πρώτη δουλειά το Σάββατο ήταν να τεμαχίσουμε την γαλοπούλα ώστε να μπορέσουμε να την μαγειρέψουμε. Το κομμάτι μου μάλιστα το μαγείρεψα αφότου έφυγαν και έμεινα από έτοιμο φαϊ. Γενικά όμως χάρηκα που ήρθαν οι γονείς, όντως έγιναν πράγματα που ήταν να γίνουν και μου άρεσε που είχα παρέα αντί να έχω μόνο τον εσωτερικό μονόλογο. Την Κυριακή μετά την εκκλησία ανεβήκαμε και στο ένα καζίνο όπου κάναμε βόλτα. Το σουρρεαλιστικό ήταν ότι θέλαμε να φάμε και ήταν το μόνο καθιστό μέρος που σίγουρα θα είχε ανήμερα Αγίου Βαλεντίνου. Ωστόσο με το που φτάσαμε έκλεισαν τα περισσότερα εστιατόρεια λόγω του κενού ανάμεσα μεσημερινό και δείπνο. Το θέμα όμως ήταν ότι εν μέσω αργίας και με κόσμο να φτάνει μαζικά για να παίξει, αν και όχι σε επίπεδα Πρωτοχρονιάς, ήταν χαζή κίνηση. Τα συγκεκριμένα ταξίδια ήταν και τα μόνα που κάναμε πέραν από τα σούπερ μάρκετ. Καθίσαμε σπίτι και εγώ συνέχισα το να βλέπω το Cosmos ώστε να το τελειώσω, κάτι που συνέβει εν τέλει την Κυριακή. Γενικά αυτή την εβδομάδα με τις τρεις αποστολές στον Άρη έτρεχα για να δω υλικό πριν γίνει ξεπερασμένο.
Την μία ημέρα είδα σε μαγνητοσκόπιση στο Youtube την άφιξη του Hope όπως την έδειξε το Dubai One. Η παρουσιάστρια του Dubai One είναι πολύ όμορφη αλλά δεν μπορεί να κρύψει για το τι καθεστώς μιλάμε. Το θέμα δεν ήταν ότι όλοι φορούσαν κελεμπίες, το συνήθισα από την περίοδο που ήμουν Συρία. Αν μη τι άλλο μου θύμισε αυτό το κεφάλαιο της ζωής μου, 5 εβδομάδες το 2002, μόνο που δεν είχε εκείνο το φοβερό σόου μετα τα φώτα στο Burj Khalifa στην Συρία διότι δεν είχαν λεφτά να τρέχουν ακόμα και πριν τον πόλεμο. Είναι ότι εμφανίστηκε στο τέλος ο σεΐχης με την μπλε κελεμπία του και είπε, σύμφωνα με τους παρουσιαστές, ότι υλοποιούνε το όραμα του ιδρυτή του κράτους. Μόνο που ο ιδρυτής μάλλον ήταν ο παππούς του και το κράτος είναι απολυταρχία. Αν η διακυβέρνηση δεν αρέσει στους πολίτες του, δεν έχουν τρόπο να τον αλλάξουν, αν και μπορούν να τον αλλάξουν οι άλλοι σεΐχηες των ΗΑΕ. Ως προς την Κινέζικη αποστολή, μόνο είδα μερικά βιντεάκια. Οι Κινέζοι είναι πολύ πιο μυστικοπαθείς από τους Εμιρατιανούς.
Είναι το Perseverance το οποίο και είχε την καλύτερη κάλυψη και την καλύτερη και έδωσε την δυνατότερη αίσθηση. Το λέω βέβαια έχοντας μόλις δει ντοκυμανταίρ στο National Geographic για το πως έγινε η αποστολή. Πέραν αυτών όμως είχαν συνεντεύξεις τύπου κάθε μέρα, δύο φορές την ημέρα και είναι φοβερά ανοιχτοι με το τι γίνεται και όλα τα καλά και τα κακά που έχουν συμβεί. Πραγματικά το χάρηκα, και όχι μόνο λόγω του ότι πήγαν όλα καλά. Στην Αμερική αν έχεις πρόβλημα με το οτιδήποτε μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον πολιτικό μηχανισμό για να πεις τα προβλημάτά σου ή και να βγεις να διαδηλώσεις στον δρόμο. ΗΑΕ ή Κίνα, δεν το κάνεις εκτός αν θες να εξαφανιστείς σε καμία φυλακή. Αυτή η ανοιχτή κοινωνία μου άρεσε και ας έχω τα προβλήματά μου με την νυχτερινή ζωή κλπ. Θα δούμε τώρα πως θα πάνε και οι τρεις αποστολές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου