Στο γυμναστήριο συνεχώς

Η εβδομάδα αυτή ήταν η πρώτη εδώ και πολλούς μήνες όπου δεν είχα κάτι να κάνω απόγευμα. Την προηγούμενη εβδομάδα ήταν η ΑΧΕΠΑ, την προπροηγούμενη η εβδομάδα είχε τέσσερεις ημέρες και ήμουν και Σαν Φρανσίσκο. Πιο πριν το φεστιβάλ και τα παραλειπόμενά του με κούρασαν. Τον χειμώνα το πρόγραμμά μου ήταν απλό: αφότου ξυπνούσα έβλεπα τηλεόραση και αν είχα κουράγιο πήγαινα στο γυμναστήριο. Προσπαθούσα να πάω τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα. Τώρα απλά δεν έχω να δω τόση τηλεόραση. Οι σειρές μου ξεκινούν από την άλλη εβδομάδα ουσιαστικά, αν και όπως είδα ήταν σήμερα το δεύτερο επεισόδιο Ducktales. Ετσι αφότου ξυπνούσα μετά την δουλειά είχα τον χρόνο να πάω να γυμναστώ. Βασικότερο αν και δεν το σκέφτηκα πολύ, είχα και αρκετό χρόνο ελεύθερο ώστε αν δεν τον γέμιζα δεν είχα κάτι άλλο να κάνω. Ετσι αφότου γυμνάστηκα και Σάββατο και Κυριακή, εν τέλει πήγα και όλη την εβδομάδα πλην της Παρασκευής. Θέμα είναι όμως ότι ο δεξής ώμος μου άρχισε να πονάει. Ετσι από την Τετάρτη δεν γύμνασα τόσο τα χέρια μου και άρχισα να χρησιμοποιώ μηχανήματα για τους κοιλιακούς περισσότερο. Την Πέμπτη ήμουν βέβαιος ότι έβλεπα να έχει λεπτύνει, από την Παρασκευή όμως δεν είμαι καθόλου βέβαιος. Δεν είμαι πια καθόλου βέβαιος ότι χάνω βάρος, από την άλλη όμως όντως μπορώ να σφίξω πιο πολύ την ζώνη που φοράω. Χάνω όμως όγκο ή απλά τον μεταφέρω πιο πάνω στο σώμα; Ελα ντε. Το δεδομένο πάντως είναι ότι καταναλώνω θερμίδες, αλλά είμαι βέβαιος πως απλά η όρεξη μου ανοίγει, έχω φάει πιο πολύ από το σύνηθες αυτή την εβδομάδα. Τουλάχιστον χτες ήμουν αρκετά ξεκούραστος ώστε να δοκιμάσω να βγω, για πρώτη φορά από τον Μάιο Παρασκευή βράδυ. Θα έλεγα τζίφος, δεν έπαιξε ο dj καλή μουσική για να χορέψω καλά, όχι όμως πως έμεινα ακίνητος. Τέλος πάντων, οι γονείς μου γύρισαν και θα πάω να τους δω το άλλο Σαββατοκύριακο, όταν με το καλό έχουν προσαρμοστεί σε αυτή την ώρα. Το έρχεσαι από Ελλάδα απαιτεί προσαρμογή στο βιολογικό σου ρολόι...