Από πριν φύγω για το Blacksburg -και πριν παρεξηγηθούνε κάποιοι πέρασα καλά και ευχαριστώ για την φιλοξενία- έλεγα να γράψω μία ανάρτηση για τα αίτια και τους μύθους της κρίσης τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδας. Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι υπήρχε συνωμοσία για να μπει η Ελλάδα στην κρίση. Δυστυχώς η πατρίδα μας δεν είναι τόσο σημαντική ώστε να παρακολουθείται τόσο επισταμένως από τους διεθνείς διαμορφωτές γνώμης, ούτε Ιράν είμαστε να θέλουν να μας κρατήσουν κάτω για να εκβιάσουν γεωπολιτική αλλαγή. Υπάρχουν ξένα κέντρα που θέλουν το κακό της χώρας μας κυρίως στην Τουρκία και την Αλβανία αλλά δεν ήταν ικανά να προκαλέσουν την κρίση: Η κρίση ξεκίνησε όταν το χρηματιστικό κεφάλαιο μυρίστηκε αίμα από το σορτάρισμα ελληνικών τίτλων και όταν με την κρίση αξιοπιστίας που έφερε η οικονομική κρίση του 2008 άρχισε μία γενική υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας των πιο αδύναμων κρατών. Εάν θέλουμε ξανά οι αγορές να μας εμπιστευτούν οφείλουμε να εμφανίσουμε πάλι χαρακτηριστικά οικονομικής εμπιστοσύνης του τύπου ανταγωνιστική οικονομία και ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. Ο βασικός μύθος που κυκλοφόρησε απ΄έξω ήταν ότι τα λεφτά πήγαν στους άσωτους Έλληνες για να συνεχίσουν την τρυφηλή ζωή. Η πλειοψηφία των χρημάτων των μνημονίων πήγε για να αποπληρωθούν παλιά δάνεια, όχι για τις καταναλωτικές δαπάνες του κράτους. Υπάρχει ιδίως στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώμματα μια αδυναμία κατανόησης πως λειτουργεί η παγκόσμια οικονομία η οποία έχει ως αποτέλεσμα να μην κατανοεί ο κόσμος ούτε πως μπήκαμε ούτε πως θα βγούμε. Θυμάμαι άρθρο του οικονομικού Βήματος το 1994, όταν με κορόιδευαν επειδή διάβαζα αυτές τις σελίδες, που έλεγε ότι η πραγματική άυξηση 1% πάνω από τον πληθωρισμό και την αύξηση της παραγωγικότητας είχε ως αποτέλεσμα μείωση της διεθνής ανταγωνιστικότητας που η τότε κυβέρνηση πίστευε ότι μπορούσε να αντέξει η Ελληνική Οικονομία. Εαν γίνονταν μόνο μία χρονιά ίσως, αλλά μείωσης της ανταγωνιστικότητας λόγω αύξησης των μισθών άνω της παραγωγικότητας ήταν κάτι που συνέβει όλες σχεδόν τις χρονιές της μεταπολίτευσης. Την ίδια περίοδο του άρθρου είχαμε τους προμηθευτές των αμερικανικών αυτοκινητοβιομηχανιών να διαμαρτύρονται διότι οι αυτοκινητοβιομηχανίες απαιτούσαν να τους προσφέρουν μια "Κινεζική τιμή" στα εξαρτήματά τους 40% λιγότερο από την τότε τιμή καταλόγου. Εαν επιθυμούσαμε να διατηρήσουμε το μερίδιο της Ελλάδας μας στον Διεθνή Καταμερισμό Εργασίας οφείλαμε όχι απλά να μην αυξάνουμε το μισθολογικό κόστος άνω της παραγωγικότητας αλλά να βρούμε τρόπο και να το μειώσουμε. Δυστυχώς το διεθνές οικονομικό σύστημα είναι άδικο, το ζήτημα δεν ήταν να έχουμε αναδιανομή πλούτου υπέρ των εργαζομένων όπως απαιτούσαν οι συνδικαλιστές της Ελλάδας (αίτημα κατά άλλα θεμιτό) αλλά το πως δεν θα είχαμε μετακίνηση του παραγωγικού έργου εκτός Ελλάδος. Ναι, με 500 ευρώ δεν τα βγάζεις, δεκτό. Για τον Βούλγαρο εργαζόμενο όμως είναι όσο βγάζει σε 3 μήνες. Αν θες μισθό 3 Βουλγάρων οφείλεις να κάνεις και δουλειά 3 Βουλγάρων, λόγω ειδικευμένων γνώσεων ή αυτοματισμών.
Η νέα κυβέρνηση έχει αναλάβει την εξουσία χωρίς να κατανοεί τα αίτια της κρίσης ή να δείχνει έναν πραγματικό τρόπο εξόδου, ή τουλάχιστον έτσι είδα τις προγραμματικές δηλώσεις. Η ιδεολογία της ότι το κρατικό είναι το καλύτερο. Το ζήτημα κατά ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να οργανώσεις την οικονομία είναι αρκετά θεωρητικό πέραν του πρακτικού και δέχομαι ότι όντως τμήμα της οικονομίας οφείλει να είναι ύπο κρατικό έλεγχο, όπως το σύστημα υγείας. Ωστόσο και πιο πρακτικά το θέμα καθίσταται το ποιος είναι πιο ικανός να διαχειριστεί την ελληνική οικονομία, ο έλληνας δημόσιος υπάλληλος ή ο επιχειρηματίας. Όταν μάλιστα μιλάμε για δημοσίους υπαλλήλους εν έτει 2015 κατά την αριστερά δεν μιλάμε για τους αντικειμενικά αξιολογούμενους και προαγώμενους υπηρεσιακούς παράγοντες των ευρωπαϊκών κρατών, μιλάμε για τους συνδικαλήσταρχους που λυμαίνονταν το κράτος τα τελευταία 35 χρόνια, αν μη τι άλλο η ιδεολογία του ΣΥΡΙΖΑ είναι το κράτος υπό τον έλεγχο των συνδικάτων. Σε ελληνικό πανεπιστήμιο πήγα, θυμάμαι πως ως εκπροσώπους των φοιτητών στα όργανα διοίκησης δεν έβαζαν τους πιο ικανούς ή έστω ακόμα και απλά τίμιους συμφοιτητές μας, έβαζαν και η ΠΑΣΠ και η ΔΑΠ (μη μιλήσω για αριστερά) κυριολεκτικά τους πιο άχρηστους από τους συμφοιτητές μας. Μιλώντας για τα πανεπιστήμια η κατάργηση των συμβουλίων διοικησης ήταν οι χειρότερη εξαγγελία των προγραμματικών. Δηλαδή ο υπουργός παιδείας θέλει να ξαναφέρει το πανεπιστήμιο στην περίοδο της συναλλαγής καθηγητών, φοιτητικών παρατάξεων και διοικητικών, όπου με αντάλαγμα το να περνάνε μαθήματα χωρις καν να πατάνε σχολη (ΕΑΑΚ) ή να τσεπώνουν μέρος από το πανεπιστημιακό χρήμα (ΔΑΠ) γίνονταν ότι μπάχαλο ήθελε ο κάθε ηγετίσκος;
Το μνημόνιο, παρά τα λάθη, της παραλείψης και τα γενικότερα προβλήματά του είναι το πλέον ολοκληρωμένο σχέδιο που είχε ποτέ η χώρα για να ανακάμψει η χώρα από την πολύπλευρη κρίση στην οποία μας έριξε η πολυετής κακοδιαχείριση της Ελληνικής οικονομίας. Τουλάχιστον έστω και καθυστερημένα το αναγνώρισε και ο Βαρουφάκης με την δήλωση περί του ότι συμφωνούνε με το 70% του. Το ερώτημα είναι πιο είναι αυτό το 30% που θέλει να αλλάξει. Έστω όπως δήλωσαν στις προγραμματικές δεν θα παραχωρήσουν τις υποδομές της χώρας. Σημαίνει αυτό ότι δεν θέλουμε να 1,2 δις που προσφέρει η Fraport για τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια; Μήπως μας περισσεύουν αυτά τα 1,2 δις ή μας λείπουν κιόλας και ο εναλλακτικός τρόπος για να τα πάρουμε είναι να αυξήσουμε φορολογία ή να κάνουμε περικοπές ίδιου ύψους; Και έστω κρατάμε τα αεροδρόμια, που θα βρούμε τα λεφτά να τα εκσυγχρονίσουμε σε μία φάση όπου υπάρχει έλλειμα κεφαλαίων στην χώρα; Έστω παλι από μικρό θαύμα τα δανειζόμαστε από καπου, θα πάνε τα λεφτά αυτά να βελτιώσουμε τα αεροδρόμια ή θα προτιμήσει η συνδικαλιστική ηγεσία (η οποία είναι αυτή που οφείλει να κυβερνάει κατά την αριστερά) να τα δώσει ως προσλήψεις και αυξήσεις στους υπαλλήλους της ΥΠΑ; Τα δείγματα γραφής που έχω δει δεν μου αρέσουν. Ο Βαρουφάκης ο ειδικός της θεωρίας των παιγνίων παίζει ένα πολύ ακραίο chicken game με την Μέρκελ, πιστεύοντας ότι θα την κάνει να υποχωρήσει πρώτη ως προς το αίτημα να υπγράψουν την παράταση του μνημονίου. Με το χρηματιστήριο να καταρρέει και την Βρετανική κυβέρνηση να κάνει άσκηση για Grexit ελπίζω πραγματικά να ξέρει τι κάνει. Αλλά όπως έχω δει επανειλλημένα στο ίντερνετ πολλοί δεν πιστεύουν ότι οι Ευρωπαίοι μπορούν να μας πετάξουν από την ΟΝΕ αλλά και την ΕΕ. Με το ίδιο τρόπο πολλοί δεν πίστευαν ότι θα μπορούσε ποτέ και ο Κεμάλ να κερδίσει τον Ελληνικό Στρατό, ο οποίος σε τελική ανάλυση και μεγαλύτερος ήταν (110,000 έναντι 70,000) και καλύτερα εξοπλισμένος και με περισσότερες προμήθεις. Ωστόσο η Μικρασία εχάθη, ακολούθησε ολοκήρωση της γενοκτονίας και η Δίκη των Εξ. Τουλάχιστον ας αποφύγουμε μια νέα Δίκη των Εξ, δηλητηρίασε την ελληνική πολιτική σκηνή επί δεκαετίες.
Η νέα κυβέρνηση έχει αναλάβει την εξουσία χωρίς να κατανοεί τα αίτια της κρίσης ή να δείχνει έναν πραγματικό τρόπο εξόδου, ή τουλάχιστον έτσι είδα τις προγραμματικές δηλώσεις. Η ιδεολογία της ότι το κρατικό είναι το καλύτερο. Το ζήτημα κατά ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να οργανώσεις την οικονομία είναι αρκετά θεωρητικό πέραν του πρακτικού και δέχομαι ότι όντως τμήμα της οικονομίας οφείλει να είναι ύπο κρατικό έλεγχο, όπως το σύστημα υγείας. Ωστόσο και πιο πρακτικά το θέμα καθίσταται το ποιος είναι πιο ικανός να διαχειριστεί την ελληνική οικονομία, ο έλληνας δημόσιος υπάλληλος ή ο επιχειρηματίας. Όταν μάλιστα μιλάμε για δημοσίους υπαλλήλους εν έτει 2015 κατά την αριστερά δεν μιλάμε για τους αντικειμενικά αξιολογούμενους και προαγώμενους υπηρεσιακούς παράγοντες των ευρωπαϊκών κρατών, μιλάμε για τους συνδικαλήσταρχους που λυμαίνονταν το κράτος τα τελευταία 35 χρόνια, αν μη τι άλλο η ιδεολογία του ΣΥΡΙΖΑ είναι το κράτος υπό τον έλεγχο των συνδικάτων. Σε ελληνικό πανεπιστήμιο πήγα, θυμάμαι πως ως εκπροσώπους των φοιτητών στα όργανα διοίκησης δεν έβαζαν τους πιο ικανούς ή έστω ακόμα και απλά τίμιους συμφοιτητές μας, έβαζαν και η ΠΑΣΠ και η ΔΑΠ (μη μιλήσω για αριστερά) κυριολεκτικά τους πιο άχρηστους από τους συμφοιτητές μας. Μιλώντας για τα πανεπιστήμια η κατάργηση των συμβουλίων διοικησης ήταν οι χειρότερη εξαγγελία των προγραμματικών. Δηλαδή ο υπουργός παιδείας θέλει να ξαναφέρει το πανεπιστήμιο στην περίοδο της συναλλαγής καθηγητών, φοιτητικών παρατάξεων και διοικητικών, όπου με αντάλαγμα το να περνάνε μαθήματα χωρις καν να πατάνε σχολη (ΕΑΑΚ) ή να τσεπώνουν μέρος από το πανεπιστημιακό χρήμα (ΔΑΠ) γίνονταν ότι μπάχαλο ήθελε ο κάθε ηγετίσκος;
Το μνημόνιο, παρά τα λάθη, της παραλείψης και τα γενικότερα προβλήματά του είναι το πλέον ολοκληρωμένο σχέδιο που είχε ποτέ η χώρα για να ανακάμψει η χώρα από την πολύπλευρη κρίση στην οποία μας έριξε η πολυετής κακοδιαχείριση της Ελληνικής οικονομίας. Τουλάχιστον έστω και καθυστερημένα το αναγνώρισε και ο Βαρουφάκης με την δήλωση περί του ότι συμφωνούνε με το 70% του. Το ερώτημα είναι πιο είναι αυτό το 30% που θέλει να αλλάξει. Έστω όπως δήλωσαν στις προγραμματικές δεν θα παραχωρήσουν τις υποδομές της χώρας. Σημαίνει αυτό ότι δεν θέλουμε να 1,2 δις που προσφέρει η Fraport για τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια; Μήπως μας περισσεύουν αυτά τα 1,2 δις ή μας λείπουν κιόλας και ο εναλλακτικός τρόπος για να τα πάρουμε είναι να αυξήσουμε φορολογία ή να κάνουμε περικοπές ίδιου ύψους; Και έστω κρατάμε τα αεροδρόμια, που θα βρούμε τα λεφτά να τα εκσυγχρονίσουμε σε μία φάση όπου υπάρχει έλλειμα κεφαλαίων στην χώρα; Έστω παλι από μικρό θαύμα τα δανειζόμαστε από καπου, θα πάνε τα λεφτά αυτά να βελτιώσουμε τα αεροδρόμια ή θα προτιμήσει η συνδικαλιστική ηγεσία (η οποία είναι αυτή που οφείλει να κυβερνάει κατά την αριστερά) να τα δώσει ως προσλήψεις και αυξήσεις στους υπαλλήλους της ΥΠΑ; Τα δείγματα γραφής που έχω δει δεν μου αρέσουν. Ο Βαρουφάκης ο ειδικός της θεωρίας των παιγνίων παίζει ένα πολύ ακραίο chicken game με την Μέρκελ, πιστεύοντας ότι θα την κάνει να υποχωρήσει πρώτη ως προς το αίτημα να υπγράψουν την παράταση του μνημονίου. Με το χρηματιστήριο να καταρρέει και την Βρετανική κυβέρνηση να κάνει άσκηση για Grexit ελπίζω πραγματικά να ξέρει τι κάνει. Αλλά όπως έχω δει επανειλλημένα στο ίντερνετ πολλοί δεν πιστεύουν ότι οι Ευρωπαίοι μπορούν να μας πετάξουν από την ΟΝΕ αλλά και την ΕΕ. Με το ίδιο τρόπο πολλοί δεν πίστευαν ότι θα μπορούσε ποτέ και ο Κεμάλ να κερδίσει τον Ελληνικό Στρατό, ο οποίος σε τελική ανάλυση και μεγαλύτερος ήταν (110,000 έναντι 70,000) και καλύτερα εξοπλισμένος και με περισσότερες προμήθεις. Ωστόσο η Μικρασία εχάθη, ακολούθησε ολοκήρωση της γενοκτονίας και η Δίκη των Εξ. Τουλάχιστον ας αποφύγουμε μια νέα Δίκη των Εξ, δηλητηρίασε την ελληνική πολιτική σκηνή επί δεκαετίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου