3 ημέρες στον ήλιο

Μόλις είδα επεισόδιο του CSI Miami όπου μεταξύ των χαρακτήρων ήταν και μία πολύ όμορφη ξανθιά υποψήφια διδάκτορας. Φυσικά η πραγματικότητα του Virginia Tech είναι πολύ πιο πεζή, ναι μεν έχουμε ξανθιές αλλά σε καμία περίπτωση δεν μοιάζουν με ηθοποιούς, τουλάχιστον στην τηλεπισκόπιση. Δεύτερο Σαββατοκύριακο του εξαμήνου και έχει αρχίσει και μπαίνει η φοιτητική ζωή σε υψηλές στροφές. Την Παρασκευή ήταν το Gobblerfest όπου ήμασταν σε τραπέζι στο drillfield και προσπαθούσαμε να έχουμε νέα μέλη για τον σύνδεσμο των Ελλήνων φοιτητών. Πόσοι θα έρθουν εν τέλει βλέπουμε, το Σάββατο έχουμε γενική συνέλευση και θα δούμε ποίος θα πατήσει. Το προηγούμενο Σάββατο ήταν ο πρώτος αγώνας και παραδόξως δεν είχε τον πανζουρλισμό των προηγουμένων ετών. Πάντως είχε tailgate το τμήμα όπου πήγα και συμμετείχα. Μάλιστα ήμουν και αρκετά ελιτιστής, πήγα με ψάρι και έπινα κρασί. Σε σχέση με το λουκάνικο και χοτ ντογκ των συναδέλφων ήμουν γκραν αριστοκρατία. Την Κυριακή το νιόπαντρο ζεύγος έκανε πικ νικ στην αυλή τους για εμάς που δεν μπορέσαμε να παρεβρεθούμε. Στο τέλος κάθε ημέρας ήμουν χτυπημένος από τον ήλιο και φοβερά κουρασμένος λόγω αυτού.

Την Πέμτη ξεκίνησα έναν υπολογισμό με τον υπολογιστή ο οποίος ολοκληρώθηκε σήμερα μετά από 92 ώρες υπολογισμού. Το διδακτορικό προχωραει, όσο περνάει ο καιρός βλέπω το τέλος αλλά όλο και περισσότερο φαίνεται το όριο του χρόνου. Έχω μπροστά μία γεμάτη εβδομάδα, δυσκολίες να κοιμηθώ και σε καμία περίπτωση δεν μου βγαίνουν όλα κατ'ευχήν. Φυσικά με έχει πιάσει άγχος με το τι θα ακολουθήσει μετά την αποφοίτηση, πέραν από τα χρόνια άγχη του διδακτορικού, της πράσινης κάρτας και της κοινωνικής ζωής. Πραγματικά μου έρχεται να τα αφήσω όλα και να τα βροντηξω, αλλά αυτό θα το κάνω και αφού τελειώσω το διδακτορικό