Εβδομάδα ρουτίνας

Η προηγούμενη εβδομάδα ξεκίνησε με το άγχος της λεγόμενης 2ης δημοσίευσης. Όταν με το καλό την Τρίτη την έστειλα (και έλαβα e-mail ότι η προθεσμία παρατάθηκε εώς τις 5 Ιουλίου) ουσιαστικά φάνηκε πόσο άδειο είναι το πρόγραμμά μου. Συζήτησα με τον καθηγητή και έχουμε σύσκεψη την Τετάρτη ως προς το τι θα κάνω στα πλαίσια του διδακτορικού για το πρόγραμμα από το οποίο πληρώνομαι. Επίσης μάζεψα χαρτιά και έκανα ιατρικές εξετάσεις και πλέον την άλλη Δευτέρα θα κάνω την τελική εξέταση για το Ι-693. Δεν έχω ούτε σύφιλλη ούτε φυματίωση. Γενικότερα η άλλη εβδομάδα θα είναι γεμάτη, έχω να πάω την Τρίτη στη West Virginia για το βιομετρικά και την Πέμπτη στο δικαστήριο για μία κλήση. Εάν μάλιστα ευοδωθούν και οι προσπάθειες μου για απόδραση εκείνο το Σαββατοκύριακο και πάρουμε το δικό μου αμάξι καλό θα ήταν πιο πριν να το έχω πάει και για συντήρηση, η οποία και αυτή θα πάρει κάποιο χρονικό διάστημα.

Εάν κάτι το ιδιαίτερο συνέβη αυτή την εβδομάδα ήταν το bachelor party που πήγα το Σάββατο μόνο που ήταν τόσο υποτονικό ώστε ακριβώς εμφανίζεται στην 2η παράγραφο. Καθίσαμε στην πίσω αυλή στο σκοτάδι 5 αγόρια και μπλαμπλαδίζαμε. Έφερε το παιδί και πίτσες και απλά είπε τα σχέδια για τον γάμο που θα γίνει στις 27 Ιουλίου. Είχε και κουβέντα να πάμε στο στριπτιτζάδικο που απέχει 1 ώρα από την πόλη αλλά δεν έγινε τίποτα, ούτε στο Bull and Bones δεν αποδειχθήκαμε ικανοί να πάμε. Δυστυχλως από την στιγμή που γύρισα από τον γάμο πλέον δεν προβλέπεται έξοδος από την περιοχής καθώς φαίνεται ότι η αδερφή μου αδυνατεί να με επισκευθεί φέτος. Εάν προκύψουν διακοπές με παρέα έχει καλώς, αλλιώς σε αυτό το κατσικοχώρι θα περάσω την φάση και μεγαλύτερο κατόρθωμα του καλοκαιριού θα είναι η επίσκεψη στο DisneyQuest. Δεν είμαι αισιόδοξος.