Τελευταια αναρτηση της χρονιας

Αυτη προκειται να είναι η τελευταία ανάρτηση φέτος. Παραδόξως είναι και η 14η αυτού του μήνα, ξεπερνώντας το ρεκόρ του Νοεμβρίου. Αν δεν ήταν για τη διαφορά ώρας δεν θα είχα φτάσει τόσο μακριά. Ευτυχώς σήμερα σηκώθηκα μία λογική ώρα, από αύριο στην Εύβοια θα κοιμάμαι ακόμα λογικότερα. Χτες πέρασα από την φάση των κοινωνικών υποχρεώσεων στη φάση της διασκέδασης (περίπου). Το πρωϊ είδα ένα συμμαθητή μου τον οποίο είχα να τον δω σχεδόν δεκαετία, με εξαίρεση τον γάμο της αδερφής μου. Μου επιβεβαίωσε αυτό που θυμόμουν από το σχολείο: Δεν επιδυκνείαμε σχολείο πλούτο μέσω της αμφίεσης μου. Είναι όντως Πειραιώτικο φαινόμενο και όχι φαντασία μου. Στο σχολείο σε μεγάλο βαθμό ντυνόμασταν (μάλλον) σεμνά και σίγουρα όχι φαντασχτερά. Καθότι ήμασταν όλοι από όλα τα κοινωνικά στρώματα προσπαθούσαμε συνειδητά ή ασυνείδητα να μην φέρουμε συμμαθητές μας σε δύσκολη θέση φορώντας πολύ ακριβά ρούχα αυτοί που μπορούσαν να τα αγοράσουν. Περισσότερο ντυνόμασταν με βάση (ή με έλλειψη) καλού γούστου και όχι της ετικέτας του ρούχου. Κατά τα άλλα ήταν πολύ ενδιαφέρον να ακούσω την κατάσταση και από έναν φίλο χημικό μηχανικό ο οποίος βγάζει λιγότερα απ'ότι εγώ στον ΟΠΕΚΕΠΕ και ο οποίος προσπαθεί για το κάτι καλύτερο. Σκεφτεται σοβαρα το διδακτορικό και αν το VT ειναι καλό σε αυτό που θέλει να σπουδασει ίσως και μας έρθει

Εν συνεχεία επιτέλους κατάφερα και έβγαλα νέα ταυτότητα. Θα πάω σε λίγη ώρα να καταθέσω τα χαρτία για νέο διαβατήριο το οποίο ελπίζω να έρθει πριν γυρίσω Αμερική. Θα πηγαινα επίσης να δω και άλλον φίλο αλλά μου ακύρωσε λόγω της απεργίας των λεωφορείων. Θα τον δώ σήμερα πριν φύγουμε για το εξοχικό της Εύβοιας. Ηθελα πολύ να δω και τον ευεργέτη μου στο VT, αλλά απλά δεν προλαβαίνω (χώρια που δεν κατάφερα να του τηλεφωνήσω καν). Ίσως να βρεθούμε στη Χαλκίδα ή κάπου ενδιάμεσα.