Αφιξη

Το ταξιδι ήταν αρκετα κουραστικό αλλά ευτυχώς όχι περιπετειώδες. Δεν κοιμήθηκα την νύχτα καθότι πήρα το Χ96 των 02.30 για το αεροδρομιο. Από εκεί το αεροπλάνο για Μοναχο, μετά απο δεύτερο έλεγχο αεροπλάνο για Ουασινγκτον. Περίμενα μια ώρα στην ουρά να περάσω το Immigration, ο συνοριοφύλακας με ρώτησε μόνο που είχα κάνει το Master μου και του απάντησα στη Γαλλία. Εν συνεχεία μετά από 4 ώρες αναμονή πήρα το αεροπλάνο για Roanoke όπου με περίμενε η καθηγήτρια. Με έφερε στο δωμάτιο και κοιμήθηκα. Υπνο είχα κυρίως κατά την πτήση για Ουασιγκτον αλλά όχι σοβαρα πράγματα.

Πρωί λοιπόν ξυπνάω και με πάνε κατευθείαν στο Ιατρικό κέντρο. Κοίταξαν το έντυπο και μου σημείωσαν 4 εμβόλια τα οποία έκανα και τα οποία χρεώθηκα. Όπως ανακάλυψα 4 ώρες αργότερα που έφτιαχνα τα χαρτιά της ασφάλισης δεν καλύπτονται από αυτή. Εκεί γνώρισα και δύο κοπέλες πολιτικούς μηχανικούς που ξεκινούν συγχρόνως με εμένα μεταπτυχιακές σπουδες η μία και διδακτορικό η άλλη. Η μικρότερη έχει φέρει την μάνα της. Πήγα στο Cranwell International Center και γράφτηκα σε αυτούς. Η συμπεριφορά τους ως προς εμάς τους διεθνείς φοιτητές είναι πολύ ευγενική σε σημείο δουλικότητας. Περιέργως πως το τελευταίο δεν μου αρέσει, έχω συνηθίσει να μου συμπεριφέρονται πιο απόμακρα αν και η σχεδόν δουλική συμπεριφορά τους είναι πολύ καλύτερη απο την παλαβομάρα και αγένεια που εισέπραξα από τις μόνιμες του διοικητικού του ΟΠΕΚΕΠΕ Ηρακλείου.

Εν συνεχεία προχώρησα στο Donaldson Brown στο γεύμα που προσέφερε η ένωση των μεταπτυχιακών φοιτητών όπου έφαγα με τη μία από τις δύο κοπέλες και την μάνα της. Όταν ήρθε η δεύτερη με τον φίλο της ο οποίος σπουδάζει εδώ εγώ έφυγα όχι τόσο για να αδειάσω τη θέση (αν και ήταν και αυτός παράγοντας) όσο γιατί είχα και άλλες δουλείες να κάνω πρίν τελειώσω. Πάντως έκανε εντύπωση στη μάνα το πόσο γρήγορα και αποδοτικά κανόνιζα τις δουλειές μου. Είχα πάρει νωρίτερα τη ταυτότητα του Virginia Tech και πήγα προς το τμήμα της γεωγραφίας να συνεχίσω με την εγγραφή εκεί για να πληρώνομαι. Η γραμματέας δυστυχώς απεδείχθει λίγο κατώτερη των περιστάσεων, ναι μεν ήταν ευγενική αλλά δεν γνώριζε αρκετά ώστε να είναι εξυπηρετική από μόνη της και όποτε έκανα ερώτηση τηλεφωνούσε σε κάποιον αλλο για να πάρει απάντηση. Εκεί κατά την διαδικασία της εγγραφής γνώρισα έναν από τους 2 κινέζους φοιτητές με τους οποίους θα δουλεύω. Με πήγε μετά στην καθηγήτρια η οποία μου έκανε περιήγηση του χώρου, μου εξήγησε δυο-τρία πράγματα για το πανεπιστήμιο και το πρόγραμμα. Εν συνεχεία πήγα ξανά στο κτίριο των φοιτητικών υπηρεσιών όπου είχα βγάλει νωρίτερα την φοιτητική ταυτότητα και συμπλήρωσα τα έντυπα για την ασφάλεια υγείας. Παρά την επιδότηση που έχω ως research assistant θα έχω κρατήσεις οι οποίες εξαρτόνται από πιο από τα 3 προγράμματα υγείας διάλεξα. Προτίμησα το φτηνότερο από τα τρία το οποίο προβλέπει κάλυψη εώς $50,000 έξοδα υγείας για φέτος, η διαφορά από τα άλλα 2 είναι ότι έχουν την ίδια κάλυψη αλλά με μεγαλύτερο μέγιστο. Παρεπιπτόντως το 18% των ιατρικών δαπανών θα το καλύπτω εγώ έτσι και αλλιώς...

Η ημέρα μου κάθε άλλο παρά τελείωσε εκει, πήγα μετά στο shopping trip και αγόρασα φορτιστή για το κινητό μου, lip balm (τα χείλη μου είναι σκασμένα) και γιαουρτάκια από το Wal Mart. Εν συνεχεία γύρισα στο δωμάτιο, έστειλα μύνημα ότι είμαι διαθέσιμος στη μία κοπέλα που μου έδωσε το κινητό της (αν και δεν είχα απάντηση, μένει έτσι και αλλιώς σε άλλο μέρος της πόλης και δεν έχουν όχημα) αλλά δεν κάθισα και τόσο στο δωμάτιο. Βγήκα εξερεύνηση στα διπλανά καταστήματα και εν τελει από ένα σουπερ μάρκετ πήρα τηγανητό κοτόπουλο και έφαγα για βράδυ. Βέβαια πήρα παραπάνω κότα απ'ότι μπορούσα να φάω και έτσι θα έχω και για αύριο βράδυ.

Ο κόσμος εδώ μιλάει με έντονη νότια προφορά κάτι που δεν περίμενα. Πίστευα ότι καθώς η Virginia είναι η βορειότερη των νοτίων πολιτειών θα μιλούσαν λιγότερο νότια. Είναι πολύ ευγενικοί γενικά. Δεν είχα κάποιο πρόβλημα μαζί τους εώς τώρα ούτε μου έχουν δείξει σημάδια υστεροβουλίας. Βέβαια εδώ βρίσκομαι λιγό παραπάνω απο 24 ώρες οπότε δεν έχω δει όλους από την καλή και την ανάποδη. Ο χρόνος θα δείξει.