Ετοιμάσιες

Τριτη χαραματα πεταω Αμερικη. Το ταξιδι αρκετα δυσκολο, Αθηνα-Μοναχο, Μοναχο- Washington Dulles, Washington-Roanoke. Φυσικα αυτο δεν ειναι όλο, έχω να περασω τους ελεγχους για είσοδο στις ΗΠΑ, να ελπιζω οτι δεν θα χαθει η βαλιτσα μου κλπ. Η βαλιτσα είναι ουσιαστικά ετοιμη εδω και τρεις ημέρες. Απλα ενδιαμεσα θυμαμαι και μαζευω ότι έχω ξεχασει: Καποιο ρούχο, θυμιαμια απο το Αγιον Ορος που μου έδωσαν μοναχοι κλπ.

Πηγαν οι γονείς μου χτες σε έναν εορτάζοντα συνάδελφο του πατέρα μου ονόματι Γιάννη. Εκει λοιπόν μάζεψα καλά σχόλια του τύπου ότι ήμουν ο μόνος ικανός να καταφέρω να βρω θέση για διδακτορικό στις ΗΠΑ όπου θα με πληρώνουν. Τουλάχιστον έτσι είπαν οι γονείς μου, εγώ ήμουν απών. Καθώς είναι οι τελευταίες μέρες μου στην Ελλάδα όλο και περισσότερος κόσμος θέλει να με δει πριν φύγω. Πάντως πολλά παιδιά συναδέλφων του πατέρα μου βρίσκονται στο εξωτερικό <<των κείνων χρήμασι τρεφόμενοι>>, κάνοντας δεύτερο και τρίτο μεταπτυχιακό για να καλύψουν την ανεργία τους ή απλά διότι δεν τους <<ταιριάζει>> να δουλεύουν. Αν έβλεπαν πόσο δεν ταιριάζει σε πολλούς συναδέλφους μου το να δουλεύουν αλλά το κάνουν διότι πρέπει να ζήσουν και δεν έχουν γονείς να τους υποστηρίζουν...

Δεν υπάρχουν και πολλά πράγματα που μπορώ να κάνω πλέον, αύριο πιθανόν να αγοράσω νέα παπούτσια διότι αυτά που έχω είναι τρύπια, θα δω έναν συνάδελφο που έχω να δω χρόνια για καφέ καθώς και αυτός φεύγει για να δουλέψει εξωτερικό (αν και στην περίπτωση του Κύπρο) και μετά απλά έχω να παρω το Χ96