Τετάρτη 19 Ιουνίου 2024

Δύο ταξίδια στη Νεβάδα σε μία εβδομάδα: στο Reno

 Από την στιγμή που έγραψα την προηγούμενη ανάρτηση δεν έχω καθίσει πολύ. Πέραν του ότι ούτε στο Reno ούτε στο Λας Βέγκας μπόρεσα να δω τηλεόραση, οπότε την είδα μετά όταν γύρισα, είχα και εξωτερικές δουλειές. Αυτή που έχω ήδη αναφέρει αρκετά είναι ο εκτοξευτήρας. Γυρνώντας από το Reno είδα ότι ο μικρό εκτοξευτήρας δεν είχε φύγει από τη θέση του και έτσι τον έβγαλα, έβαλα τον μεγάλο και μερικώς το κάλυψα. Έλα όμως που γυρνώντας από το Λας Βέγκας είδαν τον μεγάλο εκτοξευτήρα εκτός θέσης και να είναι μερικώς μόνο καλυμμένη η τρύπα. Έτσι έσκαψα με τα δάχτυλα λίγο και έβαλα τον μικρό. Θα δώ σήμερα ή την Παρασκευή αν εκτοξεύει εκτός της τρύπας.

Σάββατο πήγα στο ογδοεικοστά γενέθλιας της γυναίκας που κάθεται δίπλα μου στην χορωδία. Οι μόνοι που ήξερα ήταν οι άλλοι της χορωδίας. Την Κυριακή ξυπνάω χωρίς κούραση και πάω στην εκκλησία. Κάθομαι παραπάνω διότι είχαμε και την φωτογράφιση για τα 100 χρόνια. Ενώ ήμουν επάνω στην χορωδία μου τηλεφωνάει ο γραμματέας της περιφέρειας αν θα του στείλω αναφορά για τις πράξεις των Υιών. Αν μου το είχε πει 12 ώρες νωρίτερα θα του είχα στείλει. Μετά γυρνάω σπίτι, αλλάζω και βάζω το κουστούμι στην βαλίτσα και αφότου πήγα στον υπολογιστή ξεκινάω για το Reno. Στο Σακραμέντο πάλι μου βγήκε αμάξι μπροστά να με σκοτώσει. Φτάνω στο ξενοδοχείο και πάω στο δωμάτιο, όπου κάνω μπάνιο και βλέπω το ίντερνετ. Κατεβαίνω να εγγραφώ και μετά δυσκολίας προλαβαίνω το meet and greet. Τουλάχιστον πρόλαβα και έφαγα. Αν ήξερα ότι ήταν έτσι νωρίς θα είχα κατέβει νωρίτερα. Δευτέρα ξεκινά το συνέδριο με την κοινή συνεδρία, όπου δεν έγινε και τίποτα το εκτός του συνήθους. Μετά περάσαμε στις συνεδρίες ανά περιφέρεια. Έδωσα την πρώτη μου αναφορά προφορικά για τους Υιούς του Περικλέους. Μεσημέρι δεν προβλέπονταν γεύμα εκείνη την ημέρα αλλά δεν ήταν πρόβλημα, είχα φέρει τα 7 κρουασάν μου που μου είχαν περισσέψει από το baby shower που είχαμε μέσα στην εβδομάδα, το protein shake που μου έμεινε από το EDC, σάντουιτς από τα εστιατόρεια του καζίνο και έβγαλα τα πρωϊνά, συν μεσημεριανό και βραδυνό και κυρίως τελείωσα το περισσευούμενο φαϊ. Ακολούθησαν οι απογευματινές συνεδρίες και πήγα το βράδυ στο bingo. Εκεί είδα ότι από την περιφέρεια 20, Νότια Καλιφόρνια και Αριζόνα-Νεβάδα πλην Reno ήταν μία κοπέλα όχι φοιτήτρια ούτε γιαγιά χωρίς δαχτυλίδι την οποία την έβαλαν στο προεδρείο των θυγατέρων της Πηνελόπης, αλλά ουδέποτε την γνώρισα. Όταν τελείωσε το μπίνγκο και ξεκίνησε ο χορός εγώ ανέβηκα πρώτα επάνω στον υπολογιστή και αργότερα κατέβηκα, αλλά ούτε εκείνη την είδα να σηκώθηκε ποτέ ούτε εγώ άντεχα τα λαϊκά που έπαιζε ο DJ. 

Τρίτη ήταν πιο γεμάτη. Ξανά μανά είχαμε συνεδρίες μόνο που αυτή την φορά είχαμε το μεσημέρι το γεύμα της υποτροφίας και το βράδυ το γλέντι. Ενδιάμεσα είχαμε δύο ώρες κενό πριν το γλέντι κατά την διάρκεια του οποίου συνειδητοποίησα ότι είχα ξεχάσει το κουστούμι στο δωμάτιο και το ζήτησα από τα απολεσθέντα (μου το έφεραν), ενώ διάβασα και το ένα από τα δύο περιοδικά που είχα φέρει. Μέσα στο γλέντι θέλησα να μιλήσω με την κοπέλα αλλά ουδέποτε σηκώθηκε από το τραπέζι της συνεπώς ούτε που ξέρω το όνομά της συν καθότι στο προεδρείο της περιφέρειας 21 είχα υποχρεώσεις. Αφότου έφαγα την μπριζόλα την οποία ο αδερφός ο οποίος είχε πάει το προηγούμενο βράδυ σε steakhouse την περιέγραψε ως παρόμοια, σηκώθηκα  και εν τέλει γνώρισα άτομα από το Phoenix μπας και βρω εκείνον που είδα στο EDC  (ο ένας τον είχε δει αλλά δεν ήξερε το όνομά του) και μετά ξεκίνησα για το σπίτι μου. Μετά 4+ ώρες οδήγηση έφτασα στις 1 τα χαράματα αλλά δεν έπεσα αμέσως. Την επομένη δούλεψα από το σπίτι. Υπήρχε ένας φόβος ότι θα γίνει η αλλαγή της Cesar Chavez εκείνη την ημέρα αλλά δεν έγινε και έτσι δεν χρειάστηκε να πάω στο γραφείο. Πέμπτη όμως πήγα στο γραφείο αλλά η μετωνομασία των οδών σε Cesar Chavez στα γεωχωρικά δεδομένα δεν έγινε για εσωτερικούς λόγους. Εν τέλει η αλλαγή έγινε την Παρασκευή και ήμασταν άτομα στο κουβούκλίο μου ενώ κάναμε την αλλαγή. Αν δεν ήταν ότι όντως απαιτούνταν η αλλαγή να γίνει από το δημαρχείο θα είχα ζητήσει να δουλέψω από τη Νεβάδα και να απέφευγα και την οδήγηση και την πτήση στο Λας Βέγκας. Αλλά η δουλειά προέχει και έτσι γύρισα Φρέσνο. Ωστόσο είχα τα πάντα ετοιμάσει και την Παρασκευή συνάδελφος μετά την δουλειά με πήγε στο αεροδρόμιο, απ΄όπου πέταξα στο Λας Βέγκας και είδα τον Βολιώτη φίλο μετά 4 χρόνια. Αλλά αυτό είναι για την επόμενη ανάρτηση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου