Άλλος ένας μήνας σπίτι

Με το που γύρισα σπίτι ένα τεράστιο κλαδί από το redwood μου έπεσε την πλαϊνή αυλή και την οροφή ενώ ήμουν μέσα, ώρα 12.30 την νύχτα. Δεν ήξερα τι ήταν ο θόρυβος, τον πήρα για σεισμό και πήγα κάτω από μία πόρτα. Βγηκα έξω και είδα όση ζημιά μπορούσα να δω με τον φακό, πήρα τους γονείς τηλέφωνο παρότι αργά και την έπεσα. Την επομένη το πρωϊ βγήκα έξω και είδα τι είχε γίνει. Όταν λέμε κλαδί μην νομίζει κανείς κανένα κλαδάκι σαν αυτά που καίμε για προσάναμα, ο όγκος ξυλείας που έπεσε ήταν σαν ένα νεαρό πεύκο στην Ελλάδα. Τηλεφώνησα για βοήθεια ως προς το τι να κάνω και εν τέλει κάλεσα την ασφαλιστική η οποία μου έστειλε επιθεωρητές: Η ζημιά καλήφθηκε πλήρως εκτός από το deductible. Μου πήρε αρκετό χρόνο για να φύγουν τα ξύλα και ακόμα έχω ζημιές τύπου σπασμένα κεραμίδια και λούκι που έχει παραμορφωθεί οι οποίες πρέπει να επιδιορθωθούν. Το σαββατοκύριακο μετά την πτώση ήρθαν οι γονείς σπίτι μου να επιθεωρήσουν, χάρηκα που τους είχα

Το γυμναστήριο επιτέλους άνοιξε και την πρώτη εβδομάδα έκανα την ίδια ρουτίνα που έκανα πιο πριν αλλά με πονούσε. Τρεις μήνες αγύμναστος είχε ως αποτέλεσμα να υποχωρήσει και η δύναμη και η αντοχή. Ωστόσο σταδιακά έχω επανέρθει. Η ρουτίνα παίρνει ακόμα παραπάνω απ'ότι νωρίτερα καθότι καθαρίζω τα όργανα γυμναστικής αλλά τουλάχιστον την κάνω. Άνοιξε και η πισίνα την οποία και έχω χρησιμοποιήσει. Το κακό είναι ότι πήρα βάρος, μάλλον γύρισα έναν χρόνο πίσω, αλλά τι να κάνω. Καθότι ο κορονοϊός θεριεύει στην περιοχή, πιθανόν να ξανακλείσει το γυμναστήριο

Θέλω να γυρίσω Ελλάδα και να εκμεταλλευτώ την κατάσταση για τηλεργασία. Δεν ξέρω τι θα γίνει. Αν δεν μπορώ να τηλεργαστώ απλά θα κάνω διακοπές. Προς το παρόν όμως είμαι εδώ Φρέσνο και εργάζομαι. Πραγματικά, παρότι δεν έχω πραγματική σωματική εργασία, τα Σαββατοκύριακα δεν ξεκουράζομαι αρκετά. Για να δούμε τι θα γίνει