Δεν ξέρω γιατί αλλά είμαι πάντα ένα ταξίδι πίσω. Το τετραήμερο που πέρασε ήμουν στους γονείς. Αυτή η ανάρτηση όμως είναι για δύο εβδομάδες νωρίτερα που πήγα σε έναν γάμο στο Orange County. Η συγκεκριμένη κομητεία βρίσκεται ανάμεσα στο Λος Άντζελες και το Σαν Ντιέγκο και είναι γνωστή ως μία πλούσια συντηρητική κομητεία, σπίτι του Ρήγκαν και του Τζων Γουέιν. Τα παιδιά τα είχα γνωρίσει στο ράντσο του Αγίου Νικολάου, ο άνδρας μάλιστα ήταν από τους προσκεκλημένους στο Λας Βέγκας. Αρχικά ήταν να μείνω στο διαμέρισμά τους, αλλά έθεσαν βέτο οι γονείς τους με το δίκιο τους. Έκλεισα λοιπόν σε ξενοδοχείο κοντά στον χώρο της δεξίωσης με σκοπό να μαζέψω και πόντους. Εχω φτάσει στο χρυσό επίπεδο σε έναν όμιλο, πάω και για τους άλλους διότι δεν μπορώ πια να έχω πλήρη έλεγχο των ξενοδοχείων.
Παρασκευή απόγευμα με το που τελείωσε η δουλειά ξεκινάω για το Λος Άντζελες. Καθότι είχα καύσιμα πήρα τον 41 για τον Ι-5. Δεν έπεσα σε κίνηση, αν εξαιρέσουμε κάποια φανάρια στον 41, μέχρις ότου έφτασα στο κέντρο του Λος Άντζελες. Στην έξοδο Stadium Way όπου είναι το στάδιο των Dodgers και είχαμε βγει όταν είχαμε πάει με τα παιδιά για το μπάσκετ έπεσα σε κίνηση για άγνωστο για μένα λόγο καθότι ήταν πολύ αργά για να φεύγει κόσμος από την δουλειά στο κέντρο και πολύ νωρίς για νυχτερινή έξοδο. Μετά πήγε καροτσάκι για την περίεργη διασταύρωση με τον Ι-10 και γενικά είχε υψηλή ροή μέχρις ότου έφτασα στην Disneyland. Καθότι ήταν ήδη 9 η ώρα δεν πήγαινε κόσμος για διασκέδαση εκεί αλλά κάπου εκεί αραίωσε. Είχα άλλη μία ώρα οδήγηση μέχρις ότου έφτασα στο ξενοδοχειο. Η έξοδος του αυτοκινητοδρόμου ήταν περίεργη αλλά μετά από ορισμένους γύρους το βρήκα. Συμπαθητικό ξενοδοχείο, μου έδωσαν δωμάτιο, κουβάλησα τα πράγματά μου και μετά πήγα στο business center όπου έπαιξα το παιχνίδι μου. Δεν ξέρω αν ήταν άγχος (μάλλον ήταν) αλλά το είχα παίξει και το πρωϊ στο σπίτι πριν φύγω ένα 20λεπτο. Παραδόξως έπαιξα κάπου ένα δίωρο κατά την διάρκεια του οποίου ένα μόνο άτομο ήρθε για να τυπώσει. Έψαξα να δω που είναι η εκκλησία και πόση ώρα παίρνει και μου έλεγε 1 1/2 ώρα λόγω κίνησης. Έβαλα ξυπνητήρι σχετικά νωρίς, αλλά σηκώθηκα νωρίτερα μάλλον λόγω άγχους
Καθότι ο γάμος ήταν σε μεσημεριανή ώρα μετά το πρωϊνο ξανακατέβηκα και έπαιξα το παιχνίδι. Το Google έδινε πολύ ταχύτερη διαδρομή και έτσι έφτασα κάπου στα 45 λεπτά. Καθότι είχε ακόμη για τον γάμο πήγα στο κοντινότερο εμπορικό κέντρο όπου και πήρα ένα σάντουιτς από το Trader Joe's. Μετά πήγα στην εκκλησία όπου είχε αρχίσει να μαζεύεται ο κόσμος. Ο γαμπρός μου είπε ότι με είχε βάλει με άλλους από το ράντσο του Αγίου Νικολάου στη δεξίωση. Ο γάμος ήταν κανονικός ορθοδοξός γάμος, ήξερα λίγο κόσμο αλλά όχι κανέναν. Στο τέλος έκαναν οι συγγενείς του γαμπρού τον ήχο σα βοή που κάνουν οι Άραβες σε γαμους και παρόμοια. Δεν είχε όμως ρύζι και πέταλα να πετάξουμε. Εν συνεχεία πήγαμε όλοι στον χώρο της δεξίωσης όπου φτάσαμε νωρίτερα. Το google με έβγαζε από ένα δρόμο με διόδια και δεν θα με πείραζε να πληρώσω αλλά ήταν μόνο με fastrack, κάτι που δεν έχω. Γενικά στο Λος Αντζελες με τις λωρίδες χρήση από οχήματα με επιβάτες (και όχι μόνο τον οδηγό) ήταν διαφορετικά από τον Σαν Φρανσίσκο: Ενώ στους γονείς μου νύχτες και Σαββατοκύριακα ήταν ανοιχτές σε όλους στο Λος Άντζελες ίσχυαν 24 ώρες το εικοσιτετράωρο. Έφτασα νωρίς και έτσι περιμέναμε σε έξωτερικά μέχρι να ανοίξει η αίθουσα. Δεν ήταν πρόβλημα διότι είχε κανονικά ορεκτικά και ποτά στον εξωτερικό χώρο. Πιάσαμε κουβέντα και εν τέλει ήρθε η ώρα και μπήκαμε μέσα. Το τραπέζι της νεολαίας ήταν το νούμερο 13. Περιμέναμε να έρθουν η νύφη και ο γαμπρός και εν τέλει ήρθε η κουστωδία. Πρώτα μπήκαν οι παράνυμφες και οι συνοδοί του γαμπρού με δυναμική μουσική. Εν συνεχεία μπήκε ο γαμπρός και η νύφη και μαζί τους ήταν 4 τυμπανιστές ντυμένοι με παραδοσιακά αραβικά ρούχα και βαρούσαν τα νταούλια στο ρυθμό της αραβικής μουσικής που έπαιζε ο dj. Έπιασαν χορό κανένα δεκάλεπτο και μετά καθίσαμε και φάγαμε σε στυλ μπουφέ. Μας πήγαν στην διπλανή αίθουσα όπου ο καθένας σερβιρίζονταν, όπως έγινε στον γάμο της αδερφής μου. Μετά ακολύθησε χορός με κυρίως Ελληνικά τραγούδια, σηκώθηκα και εγώ και χόρεψα. Στο τραπέζι μας είχε καθίσει μάλλον αδερφή παρά ξαδέρφη της νύφης και της κάναμε κουβέντα. Μετά από φαϊ, ποτό, χορό εν τέλει βγήκαμε έξω στο χώρο όπου στην αρχή ήμασταν για κουβέντα άνευ μουσικής και εν συνεχεία τελείωσε η εκδήλωση. Ενώ έβγαιναν η νύφη και ο γαμπρός όλοι είχαμε σταθεί σε σειρά και τους κάναμε μπουρμουλήθρες. Μετά γύρισα στο ξενοδοχείο και έπαιξα με το παιχνίδι. Την επομένη παρότι Κυριακή δεν πήγα εκκλησία διόιτ η εκκλησία όπου έγινε η λειτουργία ήταν 45 λεπτά στην λάθος κατεύθηνση και είχα 5 ώρες οδήγηση. Σηκώθηκα, έφαγα, τσεκ άουτ, έπαιξα με το παιχνίδι, έβαλα καύσιμα και μετά 5 ώρες όπως ήρθα. Ξανα στον δρόμο εκεί όπου ο Ι-5 βρίσκει Ι-10 στο κέντρο είχε κίνηση. Οι δρόμοι στο Λος Άντζελες έγιναν χωρίς σχέδιο. Στο σημείο όπου ο Ι-5 βρίσκει τον 41 σταμάτησα να φάω αλλά είχε έρθει μία εκδρομή με 10 λεωφορεία και είχαν φρακάρει όλα τα φαγάδικα, περίμενα πολλή ώρα. Κατά τα άλλα όμως έφτασα σπίτι και ηρέμησα. Την επομένη ξεκίνησα την νηστεία, έστω και 3 ημέρες καθηστερημένα.
Παρασκευή απόγευμα με το που τελείωσε η δουλειά ξεκινάω για το Λος Άντζελες. Καθότι είχα καύσιμα πήρα τον 41 για τον Ι-5. Δεν έπεσα σε κίνηση, αν εξαιρέσουμε κάποια φανάρια στον 41, μέχρις ότου έφτασα στο κέντρο του Λος Άντζελες. Στην έξοδο Stadium Way όπου είναι το στάδιο των Dodgers και είχαμε βγει όταν είχαμε πάει με τα παιδιά για το μπάσκετ έπεσα σε κίνηση για άγνωστο για μένα λόγο καθότι ήταν πολύ αργά για να φεύγει κόσμος από την δουλειά στο κέντρο και πολύ νωρίς για νυχτερινή έξοδο. Μετά πήγε καροτσάκι για την περίεργη διασταύρωση με τον Ι-10 και γενικά είχε υψηλή ροή μέχρις ότου έφτασα στην Disneyland. Καθότι ήταν ήδη 9 η ώρα δεν πήγαινε κόσμος για διασκέδαση εκεί αλλά κάπου εκεί αραίωσε. Είχα άλλη μία ώρα οδήγηση μέχρις ότου έφτασα στο ξενοδοχειο. Η έξοδος του αυτοκινητοδρόμου ήταν περίεργη αλλά μετά από ορισμένους γύρους το βρήκα. Συμπαθητικό ξενοδοχείο, μου έδωσαν δωμάτιο, κουβάλησα τα πράγματά μου και μετά πήγα στο business center όπου έπαιξα το παιχνίδι μου. Δεν ξέρω αν ήταν άγχος (μάλλον ήταν) αλλά το είχα παίξει και το πρωϊ στο σπίτι πριν φύγω ένα 20λεπτο. Παραδόξως έπαιξα κάπου ένα δίωρο κατά την διάρκεια του οποίου ένα μόνο άτομο ήρθε για να τυπώσει. Έψαξα να δω που είναι η εκκλησία και πόση ώρα παίρνει και μου έλεγε 1 1/2 ώρα λόγω κίνησης. Έβαλα ξυπνητήρι σχετικά νωρίς, αλλά σηκώθηκα νωρίτερα μάλλον λόγω άγχους
Καθότι ο γάμος ήταν σε μεσημεριανή ώρα μετά το πρωϊνο ξανακατέβηκα και έπαιξα το παιχνίδι. Το Google έδινε πολύ ταχύτερη διαδρομή και έτσι έφτασα κάπου στα 45 λεπτά. Καθότι είχε ακόμη για τον γάμο πήγα στο κοντινότερο εμπορικό κέντρο όπου και πήρα ένα σάντουιτς από το Trader Joe's. Μετά πήγα στην εκκλησία όπου είχε αρχίσει να μαζεύεται ο κόσμος. Ο γαμπρός μου είπε ότι με είχε βάλει με άλλους από το ράντσο του Αγίου Νικολάου στη δεξίωση. Ο γάμος ήταν κανονικός ορθοδοξός γάμος, ήξερα λίγο κόσμο αλλά όχι κανέναν. Στο τέλος έκαναν οι συγγενείς του γαμπρού τον ήχο σα βοή που κάνουν οι Άραβες σε γαμους και παρόμοια. Δεν είχε όμως ρύζι και πέταλα να πετάξουμε. Εν συνεχεία πήγαμε όλοι στον χώρο της δεξίωσης όπου φτάσαμε νωρίτερα. Το google με έβγαζε από ένα δρόμο με διόδια και δεν θα με πείραζε να πληρώσω αλλά ήταν μόνο με fastrack, κάτι που δεν έχω. Γενικά στο Λος Αντζελες με τις λωρίδες χρήση από οχήματα με επιβάτες (και όχι μόνο τον οδηγό) ήταν διαφορετικά από τον Σαν Φρανσίσκο: Ενώ στους γονείς μου νύχτες και Σαββατοκύριακα ήταν ανοιχτές σε όλους στο Λος Άντζελες ίσχυαν 24 ώρες το εικοσιτετράωρο. Έφτασα νωρίς και έτσι περιμέναμε σε έξωτερικά μέχρι να ανοίξει η αίθουσα. Δεν ήταν πρόβλημα διότι είχε κανονικά ορεκτικά και ποτά στον εξωτερικό χώρο. Πιάσαμε κουβέντα και εν τέλει ήρθε η ώρα και μπήκαμε μέσα. Το τραπέζι της νεολαίας ήταν το νούμερο 13. Περιμέναμε να έρθουν η νύφη και ο γαμπρός και εν τέλει ήρθε η κουστωδία. Πρώτα μπήκαν οι παράνυμφες και οι συνοδοί του γαμπρού με δυναμική μουσική. Εν συνεχεία μπήκε ο γαμπρός και η νύφη και μαζί τους ήταν 4 τυμπανιστές ντυμένοι με παραδοσιακά αραβικά ρούχα και βαρούσαν τα νταούλια στο ρυθμό της αραβικής μουσικής που έπαιζε ο dj. Έπιασαν χορό κανένα δεκάλεπτο και μετά καθίσαμε και φάγαμε σε στυλ μπουφέ. Μας πήγαν στην διπλανή αίθουσα όπου ο καθένας σερβιρίζονταν, όπως έγινε στον γάμο της αδερφής μου. Μετά ακολύθησε χορός με κυρίως Ελληνικά τραγούδια, σηκώθηκα και εγώ και χόρεψα. Στο τραπέζι μας είχε καθίσει μάλλον αδερφή παρά ξαδέρφη της νύφης και της κάναμε κουβέντα. Μετά από φαϊ, ποτό, χορό εν τέλει βγήκαμε έξω στο χώρο όπου στην αρχή ήμασταν για κουβέντα άνευ μουσικής και εν συνεχεία τελείωσε η εκδήλωση. Ενώ έβγαιναν η νύφη και ο γαμπρός όλοι είχαμε σταθεί σε σειρά και τους κάναμε μπουρμουλήθρες. Μετά γύρισα στο ξενοδοχείο και έπαιξα με το παιχνίδι. Την επομένη παρότι Κυριακή δεν πήγα εκκλησία διόιτ η εκκλησία όπου έγινε η λειτουργία ήταν 45 λεπτά στην λάθος κατεύθηνση και είχα 5 ώρες οδήγηση. Σηκώθηκα, έφαγα, τσεκ άουτ, έπαιξα με το παιχνίδι, έβαλα καύσιμα και μετά 5 ώρες όπως ήρθα. Ξανα στον δρόμο εκεί όπου ο Ι-5 βρίσκει Ι-10 στο κέντρο είχε κίνηση. Οι δρόμοι στο Λος Άντζελες έγιναν χωρίς σχέδιο. Στο σημείο όπου ο Ι-5 βρίσκει τον 41 σταμάτησα να φάω αλλά είχε έρθει μία εκδρομή με 10 λεωφορεία και είχαν φρακάρει όλα τα φαγάδικα, περίμενα πολλή ώρα. Κατά τα άλλα όμως έφτασα σπίτι και ηρέμησα. Την επομένη ξεκίνησα την νηστεία, έστω και 3 ημέρες καθηστερημένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου