Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2019

Ταξίδι στο Λας Βέγκας δεύτερο μέρος

Το πρωϊ του Σαββάτου ξύπνησα σχετικά νωρίς, σίγουρα όχι τόσο όσο θα ήθελα να είχα κοιμηθεί. Σκεφτόμουν το προηγούμενο βράδυ, πως οι περισσότεροι που περίμεναν στην ουρά ήταν τεχνολογικών σπουδών όπως φαίνονταν από τις κουβέντες τους και πως στο τέλος όταν φύγαμε η σύνθεση ήταν γύρω στο 80% άνδρες. Οι διπλανοί ήταν ήδη ξύπνιοι και είπα ας βγούμε εκτός αλλά όχι κάπου με πολύ ήλιο. Έτσι πήγαμε στο Forum shops και αρχίσαμε να ψάχνουμε για καφέ. Ο ένας συνάδελφος παραξενεύτηκε από την προθυμία μου, αλλά η αλήθεια ήταν ότι και ο δικός μου λαιμός πονούσε από το χτεσινό τραγούδι. Μετά γυρίσαμε στο ξενοδοχείο, έπεσα λίγο, σηκώθηκα και κατέβηκα στην πισίνα. Εκεί κατέβηκαν και δύο εκ των φίλων και αν ήταν να βρω κοπέλα θα γίνονταν εκεί. Ο ένας συνάδελφος έπιασε τις κουβέντα με μία κοριτσοπαρέα απο bachellorette party, το θέμα είναι ότι χωρίς τα γυαλιά ούτε που μπορούσα να δω ποια ήταν η λεγάμενη. Στο τέλος που τα φόρεσα ούτε που ήξερα για ποια μιλούσαμε. Μετά ανέβηκα επάνω, άλλαξα και κατέβηκα. Νομίζω πρώτα έφαγα και μετά είδα την έκθεση Bodies, μπορεί και να έγινε ανάποδα. Το Bodies το είδα κυρίως διότι ήταν στο ίδιο ξενοδοχείο, οι δύο συνάδελφοι έπαθαν λίγο σοκ αλλά εγω καθότι γεωπόνος είμαι συνηθισμένος με τα νεκρά ζώα όχι. Μετά ανεβηκαμε, αλλάξαμε και βγήκαμε βόλτα στα καζίνο. Ο τέταρτος συνάδελφος είχε ανέβει και αυτός και έτσι ήμασταν παρέα. Πριν όμως βγούμε μου κάνανε και έκπληξη, μου έφεραν τιραμισού και έσβησα για τα γενέθλιά μου, καθότι στην δουλειά δεν μου επέτρεψαν να έχω κεράκια. Κάναμε βόλτα να δούμε την παλαβομάρα της πόλης και θέμα συζήτησης ήταν και η έξοδος για ξενύχτι. Ο ένας συνάδελφος θα έκλεινε για το Omnia αλλά εν τέλει δεν το έκανε. Βγήκαμε όμως μέχρι τέλους στο Chateau.

Η DJ φαίνονταν καλή ως προς το πρόγραμμα και ότι θα έπαιζε ηλεκτρονική μουσική. Γι'αυτό τον λόγο έλεγα να είχα κλείσει τραπέζι, καθότι ήταν και λογική η τιμή, αλλά οι συνάδελφοι με απέτρεψαν. Δυστυχώς ως προς πρόγραμμα χώλαινε, διότι μετά από λίγη ηλεκτρονική στην αρχή έπαιξε κυρίως hip hop. Πάντως η τοποθεσία ήταν εξαιρετική και είχε αρκετά πάρτυ λόγω του ότι ακριβώς ήταν φτηνότερο το τραπέζι. Είχε τουλάχιστον 4 πάρτυ γενεθλίων, δύο bachelorette party και γενικά εορτές. Σε κάποια φάση ενώ χόρευα με τον ένα συνάδελφο μας ήρθαν δύο πενηντάρες συν να χορέψουν μαζί μας. Δεν ενδιαφερθήκαμε. Μετά μία άλλη πολύ χοντρή πήγε στον συνάδελφο. Ούτε αυτός ενδιαφέρθηκε. Η μουσική εν τέλει μας κούρασε και εν τέλει προς τις μία βγήκαμε. Τα πόδια όπως και το προηγούμενο βράδυ με πονούσαν. Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και την πέσαμε. Ενδιάμεσα promoters στριπτζιτζάδηκων έλεγαν ότι αν δεν θέλαμε να πάμε ήμαστα ομοφιλόφιλοι. Και οι τέσσερεις τσαντιστήκαμε. Την επομένη νωρίς σηκώθηκα, πήγα τους δύο συναδέλφους στο αεροδρόμιο τον ένα να πετάξει και το άλλο να νοικιάσει αμάξι. Μετά κάναμε τσεκ άουτ, βγήκαμε αυτοκινητάδα με το νοικιασμένο αμάξι και ύστερα έφυγε ο ένας, μετά το μεσημεριανό. Μετά λίγο έφυγε και ο άλλος για Λος Αντζελες. Εμεινα μόνος με λίγες ώρες να περάσω και έτσι βγήκα και εγω αυτοκινητάδα. Πήγα στο Manadalay Bay νωρίς και άφησα το αμάξι στο πάρκινγκ για να εξερευνήσω. Λίγο περπάτημα αργότερα ήταν ώρα για check in. Το δωμάτιο ήταν εξαιρετικό, καλύτερο από τα άλλα δύο. Κάθισα και ξεκούρασα τα πόδια μου και μετά κατέβηκα στην πισίνα. Μπήκα στην wave pool αλλά αντί για μία ώρα κολύμπησα μόνος προς τα 25 λεπτά. Είδα ότι είχε και κανονική πισίνα και ίσως εκεί ήταν που θα έπρεπε να είχα κολυμπήσει. Χρησιμοποίησα τα τραμ για να βγω στα άλλα καζίνο. Πήγα στο Aria και κατάλαβα γιατί ο φίλος από το Λος Αντζελες ήθελε να πάμε εκεί, ως χώρος είναι εξαιρετικός. Στην επιστροφή μπήκα από τον Luxor και μου έδωσαν κουπόνι για δωρεάν είσοδο στο Foundation Room στην κορυφή του καζίνο πριν τα μεσάνυχτα. Πήγα στο δωμάτιο, συνειδητοποίησα ότι έχασα Batwoman και Supergirl αλλά εκ των υστέρων καλά έκανα: τις σειρές τις έχει κάθε εβδομάδα, Λας Βέγκας πάω σπανιότερα. Είδα λίγο Indiana Jones και εν τέλει ανέβηκα στο Foundation Room. Ο χώρος με εντυπωσίασε, η θέα φοβερή και η διακόσμιση σαν Ινδουιστικός - Βουδιστικός ναός όπως διάφορα μέρη που έχω παει Ελλάδα. Δεν είχε πολύ κόσμο αλλά χάζευα την φοβερή θέα. Χόρεψα λίγο και προς τις 1 και λίγο γύρισα με τα πόδια να με πονάνε φοβερά. Όπως είχε πει και ο Έλληνας συνάδελφος το γήρας ου μόνον έρχεται. Την επομένη έβαλα καύσιμα, χάθηκα κάπου μία ώρα για να βγω στο αυτοκινητόδρομο (οι είσοδοι/έξοδοι είναι περίεργοι από πλάγια) και μετά από 5 και ώρες οδήγηση χωρίς κίνηση γύρισα σπίτι πτώμα. Έλεγα να βάλω πλυντήριο αλλά το έκανα την επομένη. Χάρηκα πολύ, αλλά δεν ξέρω πότε θα ξαναπάω. Βλέπουμε όμως, υπάρχει πάντα ελπίδα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου