Σαββατοκύριακο με προετοιμασία

Η επόμενη Δευτέρα είναι τα γενέθλιά μου. Τα 38α γενέθλια δεν είναι και κάτι το σημαντικό, με εξαίρεση ότι είναι 20 χρόνια από τα 18α γενέθλια. Αποτέλεσμα είναι ότι σκέφτομαι που ήμουν πριν 20 χρόνια, τι ήλπιζα και τι έχω καταφέρει τώρα (όχι όλα όσα ήθελα). Ανεξαρτήτως των υπαρξιακών μου ζητημάτων, τα οποία πάντα με απασχολούν από τα τέλη Αυγούστου και έπειτα, το δεδομένο είναι ότι θέλω να κάνω κάτι για να μην είναι μία απλή ημέρα. Αυτή την Παρασκευή δεν βγήκα λόγω κόπωσης, την επόμενη λέω να βγω ότι και να γίνει. Μετά το Σάββατο με βλέπω να πηγαίνω σινεμά, μάλλον για το Blade Runner 2049 που θέλω να δω. Την Κυριακή πλέον μάλλον θα φέρω φαϊ και κέικ στην εκκλησία για να μου πούνε τα χρόνια πολλά. Με άλλα λόγια κάτι πιο πολύ από νιώθω χάλια μόνος αλλά πιο λίγο από τα πάρτυ που έκανα φοιτητής, είτε Ελλάδα είτε Αμερική. Σε κάθε περίπτωση η αδερφή μου λέει να κάνω πάρτυ όταν έρθω Ελλάδα σε δύο μήνες. Πιθανόν ότι θα γίνει κάτι σπίτι ή εκτός αυτού το πλήρες Σαββατοκύριακο που θα είμαι Ελλάδα, αλλά προς το παρόν δεν θέλω από τώρα να τηλεφωνό κόσμο, και όχι λόγω του κόστους κλήσεων. Δεν ξέρω 6 ημέρες μετά την άφιξή μου σε τι κατάσταση θα είμαι από πλεύρας ύπνου και ωραρίου. Βλέπουμε επί τόπου. Χώρια που υπάρχει ενδεχόμενο να είμαι εκτός Αθηνών. Πάντως γυρνόντας στο παρόν δεν μπορώ να πω ότι έγινε τίποτα το φοβερό αυτό το Σαββατοκύριακο. Την Παρασκευή αποφάσισα να ξεκουραστώ παρά να διασκεδάσω, όχι πως είχα τόσο κουράγιο. Μετά το ταξίδι την προηγούμενη εβδομάδα γονείς συν ένα απόγευμα με λιγότερο ύπνο λόγω της Fair δεν ήμουν σε βέλτιστη κατάσταση. Τουλάχιστον όμως Σάββατο πρωι σηκώθηκα αρκετά νωρίς για να κουρευτώ. Μετά σπίτι όπου μαγείρεψα διότι σκόπευα και εν τέλει όντως κοινώνησα. Και χτες και σήμερα πήγα γυμανστήριο, όπως επίσης σήμερα επίσης μαγείρεψα. Το απόγευμα πήγα στο River Park, μεγάλο και μοδάτο εμπορικό κέντρο στο βόρειο άκρο όπου προς καμία έκπληξή μου το απόγευμα δεν γίνονταν τίποτα το σοβαρό. Σαββατόβραδο οι Αμερικανοί γυρνάνε σπίτι και τηλεόραση - ύπνος. Πέραν αυτών πήγα και σε μερικά σούπερ μάρκετ. Αυτό ήταν το Σαββατοκύριακο, λίγα σχέδια για το επόμενο αλλά κυρίως λίγη ξεκούραση και ρουτίνα. Κάπως έτσι πάει η ζωή μου νομίζω. Από την άλλη, όσες φόρες κάπως ένιωσα έτσι βαρεμάρα, η υπόθεση πήγε προς τα ανάποδα (πχ έχασα την δουλειά μου). Η βαρεμάρα δεν είναι κατ'ανάγκην κάτι το κακό.