Την Πέμπτη ξεκίνησε αυτό το οποίο φαίνεται ότι θα με κρατήσει απασχολημένο για αρκετό καιρό στην δουλειά: η μετατροπή κώδικα σε πιο αναγνώσιμη μορφή και το ανέβασμα στο Git του δήμου. Αν για php και python ήταν απλά θέμα να κρύψω κωδικούς, η Javascript είναι σωσμένη χωρίς κενά (τα προγράμματα αυτά δημιουργήθηκαν από script στο ιντερνετ) και έτσι χρησιμοποιώ javascript beautifier για να γίνει αναγώσιμος. Το θέμα είναι ότι είναι τόσος πολύς ο κώδικας που μου παίρνει ήδη 3 ημέρες για να ανέβει και αυτό παρότι πλέον δεν μετατρέπω όλο της κώδικα γλωσσικής μετατροπής. Έτσι έχω αφήσει στην άκρη την πρώτη δημοσίευση καθότι ακριβώς κάνω κάτι, κάθισα και την έφερε σε τελική μορφή αλλά δεν έχω βρει χρόνο για την τελική ανάγνωση πριν την αποστολή. Ισως βρω αύριο. Ωστόσο βρήκα τον χρόνο για χαρά το Σάββατο, πήγα στο Life in Color.
Την Παρασκευή είπα για το event και σε μία συνάδελφο η οποία ενδιαφέρθηκε εώς ότου ανακάλυωε ότι ο Steve Aoki δεν επρόκειτο να έρθει. Ωστόσο πήγα έστω και μόνος όχι μόνο διότι είχα εισιτήριο αλλά και διότι δεν παίζει εδώ μουσική house. Σχέδιο ήταν αρχικά να ξεκινήσω προς τις 7, αλλά βλέπω τον Flash στο Netflix, και έτσι είδα ένα παραπάνω επεισόδιο (δεν ήθελα να αφήσω την ιστορία στην μέση) και έτσι έφυγα προς τις 7:20. Φοβόμουν ότι τα ρούχα, τα οποία επέλεξα πιο πρόχειρα διότι επρόκειτο να λερωθούν, ίσως με έκανα να ξεχωρίζω αρνητικά: κάθε άλλο, όλοι ήταν ντυμένοι με ρούχα που μπορούσαν να λερωθούν. Όλοι είχαν t-shirt, οι μισοί σορτσάκι και σίγουρα ήταν ένα πολύ νεανικό κοινό με πολλούς λευκούς, λατίνους, ασιάτες αλλά ελάχιστους μαύρους. Έφτασα στο συνεδριακό κέντρο, περίμενα κανά τέταρτο να περάσω τους ελέγχους ασφαλείας και μπήκα μέσα ενώ τελείωναν οι πρώτοι dj. Είχε ένα σετ ανά ώρα και τελευταίοι τα μεσάνυχτα ήταν οι Adventure Club τους οποίους δεν τους ήξερα. Με το που τελειώνει το πρώτο σετ βγαίνουν οι χορευτές με μάσκα ζώου, έπαιζε ένα ουδέτερο τραγούδι και περιέλουσαν το κοινό με χρώμα. Στην αρχή φοβόμουν ότι δεν θα λερωνόμουν, μέχρι τέλους το λευκό t-shirt είχε γίνει πολύχρωμο και το πέταξα, δεν χρειάζονταν να φοβηθώ τίποτα. Μάλιστα όταν έπεφτε στο κεφάλι ήταν ενοχλητικό όταν έβρισκε τα μάτια, ευτυχώς είχα κουρέψει τα μαλλιά μου το μεσημέρι. Δεύτερο σετ έμελε να είναι το καλύτερο, ήταν οι Bonnie X Clyde ένα ζευγάρι ενός αγοριού και μίας κοπέλας το πολύ 25 ετών οι οποίοι έπαιξαν ένα ωραίο mainstream mix. Ο επόμενος dj έπεσε επίσης αρκετά mainstream, οι άλλοι δύο ήταν πιο dubstep και να πω την αλήθεια οι Adventure Club δεν με ενθουσίασαν. Όμως πέρασα καλά, χόρεψα επί 4 ώρες σε σημείο που πονούσαν γυρνώντας σπίτι όλοι οι μύες πλην των ποδιών και γύρισα ευχαριστημένος σπίτι. Αν ήταν κάθε εβδομάδα σίγουρα θα πήγαινα ανεξαρτήτως εισιτηρίου. Καθότι όλοι χόρευαν δεν ξεχώρισα στο κοινό. Τέλος ωραία λεπτομέρεια ήταν ότι είχαμε έλεγχο πυρασφάλειας εν τω μέσω της εκδήλωσης, μετά την πυρκαγιά στο Oakland όπου κάηκαν στη διάρκεια πάρτυ 30 άτομα καλά κάναν, αν και έχει μεγάλη διαφορά ένα παράνομα μετατρεπόμενος αποθηκευτικός χώρος και το Συνεδριακό Κέντρο του Φρέσνο. Να δούμε πως και πότε θα επαναληφθεί.
Την Παρασκευή είπα για το event και σε μία συνάδελφο η οποία ενδιαφέρθηκε εώς ότου ανακάλυωε ότι ο Steve Aoki δεν επρόκειτο να έρθει. Ωστόσο πήγα έστω και μόνος όχι μόνο διότι είχα εισιτήριο αλλά και διότι δεν παίζει εδώ μουσική house. Σχέδιο ήταν αρχικά να ξεκινήσω προς τις 7, αλλά βλέπω τον Flash στο Netflix, και έτσι είδα ένα παραπάνω επεισόδιο (δεν ήθελα να αφήσω την ιστορία στην μέση) και έτσι έφυγα προς τις 7:20. Φοβόμουν ότι τα ρούχα, τα οποία επέλεξα πιο πρόχειρα διότι επρόκειτο να λερωθούν, ίσως με έκανα να ξεχωρίζω αρνητικά: κάθε άλλο, όλοι ήταν ντυμένοι με ρούχα που μπορούσαν να λερωθούν. Όλοι είχαν t-shirt, οι μισοί σορτσάκι και σίγουρα ήταν ένα πολύ νεανικό κοινό με πολλούς λευκούς, λατίνους, ασιάτες αλλά ελάχιστους μαύρους. Έφτασα στο συνεδριακό κέντρο, περίμενα κανά τέταρτο να περάσω τους ελέγχους ασφαλείας και μπήκα μέσα ενώ τελείωναν οι πρώτοι dj. Είχε ένα σετ ανά ώρα και τελευταίοι τα μεσάνυχτα ήταν οι Adventure Club τους οποίους δεν τους ήξερα. Με το που τελειώνει το πρώτο σετ βγαίνουν οι χορευτές με μάσκα ζώου, έπαιζε ένα ουδέτερο τραγούδι και περιέλουσαν το κοινό με χρώμα. Στην αρχή φοβόμουν ότι δεν θα λερωνόμουν, μέχρι τέλους το λευκό t-shirt είχε γίνει πολύχρωμο και το πέταξα, δεν χρειάζονταν να φοβηθώ τίποτα. Μάλιστα όταν έπεφτε στο κεφάλι ήταν ενοχλητικό όταν έβρισκε τα μάτια, ευτυχώς είχα κουρέψει τα μαλλιά μου το μεσημέρι. Δεύτερο σετ έμελε να είναι το καλύτερο, ήταν οι Bonnie X Clyde ένα ζευγάρι ενός αγοριού και μίας κοπέλας το πολύ 25 ετών οι οποίοι έπαιξαν ένα ωραίο mainstream mix. Ο επόμενος dj έπεσε επίσης αρκετά mainstream, οι άλλοι δύο ήταν πιο dubstep και να πω την αλήθεια οι Adventure Club δεν με ενθουσίασαν. Όμως πέρασα καλά, χόρεψα επί 4 ώρες σε σημείο που πονούσαν γυρνώντας σπίτι όλοι οι μύες πλην των ποδιών και γύρισα ευχαριστημένος σπίτι. Αν ήταν κάθε εβδομάδα σίγουρα θα πήγαινα ανεξαρτήτως εισιτηρίου. Καθότι όλοι χόρευαν δεν ξεχώρισα στο κοινό. Τέλος ωραία λεπτομέρεια ήταν ότι είχαμε έλεγχο πυρασφάλειας εν τω μέσω της εκδήλωσης, μετά την πυρκαγιά στο Oakland όπου κάηκαν στη διάρκεια πάρτυ 30 άτομα καλά κάναν, αν και έχει μεγάλη διαφορά ένα παράνομα μετατρεπόμενος αποθηκευτικός χώρος και το Συνεδριακό Κέντρο του Φρέσνο. Να δούμε πως και πότε θα επαναληφθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου