Ο Νοέμβριος σίγουρα θα έχει αρνητικό ρεκόρ δημοσιεύσεων. Δυστυχώς χωρίς λάπτοπ και με αρκετές ημέρες εκτός υπολογιστή όταν κατά καιρούς αποκτάω σχέδιό μου είναι να διαβάσω τις ιστοσελίδες που παρακολουθώ στο ίντερνετ παρά να βαλω νέα ανάρτηση. Τον μήνα αυτό έγιναν δύο σημαντικά πράγματα, ο σεισμός Τραμπ και η ανεύρεση νέου σπιτιού (ή μάλλον διαμερίσματος) στο Φρέσνο. Ως προς τον νέο πρόεδρο ακολουθεί αργότερα ανάρτηση. Σε αυτή την ανάρτηση σκοπεύω να μιλήσω για την περιπέτεια της νέας κατοικίας.
Δεν μπορώ να πω ότι κάθισα στο Walnut Creek, όλο και σε κάτι με τραβολογούσαν οι γονείς. Την μία Κυριακή είχαμε Veterans Day και 28η Οκτωβρίου, την άλλη είχε θεατρική παράσταση με την Απολογία του Σωκράτη, όλο και κάτι είχα να κάνω. Ωστόσο η πρώτη προτεραιότητα ήταν η δουλειά, έτσι ήρθα δύο νύχτες μεσοβδόμαδα στο Φρέσνο για να ψάξω σπίτια. Την πρώτη ένας κτηματομεσίτης, φίλος οικογενιακού φίλου, με πήρε βόλτα και μου έδειξε τις συνοικίες της πόλης. Του είχα πει με βάση το τι είδα ότι ήθελα στο κέντρο κοντά στην δουλειά, μου έδειξε μεν το κέντρο αλλά με πήγε και αρκετά μακρυά στις καλές συνοικίες. Φυσικά το Φρέσνο δεν είναι Ράλεϋ, το μακρυά είναι σχετικό. Το απόγευμα είδα τον ανηψιό οικογενειακού φίλου ο οποίος έχει περιουσίες μεν αλλά όχι κάτι σε καλή συνοικία. Γύρισα την επομένη αφού είδα τον τάφο του Σογκχομόν Τελεριάν, του Αρμένιου ο οποίος δολοφόνησε τον μόνο της τριανδρίας των Νεωτούρκων ο οποίος επέζησε του Α ΠΠ, τον Ταλαάτ Πασά. Πέντε ημέρες αργότερα, χωρίς να έχω πραγματικά ξεκουραστεί, ξαναήρθα στην πόλη και αυτή την φορά είδα συγκροτήματα. Αυτή την φορά έμεινα σε ξενοδοχείο του κέντρου και είδα πως είναι μετά την δύση: έρημο μεν αλλά όχι επικίνδυνο, περισσότερο άδειο. Καμία σχέση με Βαλτιμόρη που είχαν βγει έμποροι ναρκωτικών. Είδα λοιπόν ένα συγκρότημα κέντρο, λίγο τσιμπημένο αλλά ολοκαίνουργιο και σε απόσταση περπατήματος από το Δημαρχείο. Είδα δυο διαμερίσματα έκκεντρα, και στο πρώτο μάλιστα έπεσα σε αστέγους που είχαν μπει και περάσει την νύχτα! Ούτε η γειτονιά μου άρεσε εννοιεται πως δεν το πήρα. Τηλεφώνησα σε κτηματομεσίτη για διαμέρισμα στο Tower District όπου όντως είχε κίνηση την νύχτα, παρά τα 6 τηλεφωνήματα σε 2 ημέρες δεν το σήκωσε ποτέ κανένας και προτίμησα να μην αφήσω αγγελία. Έτσι επέλεξα στο συγκρότημα στο κέντρο και μάλιστα το μικρότερο και φτηνότερο αλλά με την καλή θέα. Η ημερομηνία μετακόμισης ορίστηκε το Σάββατο, τότε ήταν το νωρίτερο που μπορούσαν.
Φτάνω το Σάββατο, 1:30 το μεσημέρι το ραντεβού, μου δίνει η υπάλληλος τα χαρτιά, μου δίνει τα κλειδιά και ανεβαίνω με τα πρώτα στοιχειώδη πράγματα για να περάσω το ΣΚ. Ώρα που σχολάει η υπάλληλος 2 αλλά δεν έχω ρεύμα. Της στέλνω SMS (έτσι μου ζήτησε να της δίνω τις βλάβες) και μου λέει ότι δεν είναι φυσιολογικό και πήρε τηλέφωνο την PG&E (Pacific Gas and Electric). Μου είπε να κοιτάξω νερό και όντως δεν είχα ζεστό νερό. Μου είπε ότι θα έρθει συνεργείο, πέρνω και εγώ την PG&E για να γραφτώ και για να μάθω πότε θα έρθει συνεργείο αλλά το κινητό μου έπεσε, άρχισε να φθήνει η μπατταρία και ελείψη ρεύματος δεν μπορούσα να φορτίσω. Εν τέλει πέρασα χρόνο στο πλυντήριο και πήγα και σε μαγαζιά να αγοράσω για το σπίτι. Την επομένη Κυριακή δεν πήγα εκκλησία, απλούστατα δεν είχα τα ρούχα. Πήρα τηλέφωνο την PG&E 4 φορες να μάθω πότε θα έρθει συνεργείο και να περάσω τον λογαριασμό στο όνομά μου. Ως προς το συνεργείο μου είπαν Δευτέρα, ως προς το δεύτερο απέτυχα λόγω αναβαθμίσεων λογισμικού. Πήγα δημοτική βιβλιοθήκη, πήγα μαγαζιά και εν τέλει την έπεσα στο κρύο και σκοτάδι. Δεύτερα ξυπνάω και είχα ρεύμα. Πάω στο γραφείο της PG&E, περνάω τον λογαριασμό στο όνομά μου και μου είπαν ότι το συνεργείο θα έρθει απόγευμα. Πήγα πάλι μαγαζια για να βρω έπιπλα, περίμενα το συνεργείο το απόγευμα που δεν ήρθε, ξαναπήγα μαγαζιά και εντόπισα ένα ωραίο έπιπλο για την τηλεόραση και κοιμήθηκα σε ζεστό σπίτι το βράδυ μετά από μπάνιο με ζεστό νερό επιτέλους. Τρίτη πρωϊ (την Δευτέρα η υπάλληλος έχει ρεπό) την βρίσκω, βλέπω μετά καταστήματα και εντόπισα ένα επίσης ακόμα καλύτερο έπιπλο για την τηλεόραση που εν τέλει αγόρασα και περιμένω αύριο την παραλαβή. Με το που τελείωσα πήρα πάλι το όχημά μου και ανέβηκα στους γονείς για να γιορτάσουμε την Ημέρα των Ευχαριστιών. Αυτή την φορά, καθότι δεν έφυγα την επομένη της άφιξης είχα κουράγιο για παράκαμψη πριν φτάσω σπίτι τους. Αλλά για την Εορτή των Ευχαριστιών, την Μάυρη Παρασκευή και την δεύτερη φουρνιά επίπλων θα μιλήσω την επόμενη φορά
Δεν μπορώ να πω ότι κάθισα στο Walnut Creek, όλο και σε κάτι με τραβολογούσαν οι γονείς. Την μία Κυριακή είχαμε Veterans Day και 28η Οκτωβρίου, την άλλη είχε θεατρική παράσταση με την Απολογία του Σωκράτη, όλο και κάτι είχα να κάνω. Ωστόσο η πρώτη προτεραιότητα ήταν η δουλειά, έτσι ήρθα δύο νύχτες μεσοβδόμαδα στο Φρέσνο για να ψάξω σπίτια. Την πρώτη ένας κτηματομεσίτης, φίλος οικογενιακού φίλου, με πήρε βόλτα και μου έδειξε τις συνοικίες της πόλης. Του είχα πει με βάση το τι είδα ότι ήθελα στο κέντρο κοντά στην δουλειά, μου έδειξε μεν το κέντρο αλλά με πήγε και αρκετά μακρυά στις καλές συνοικίες. Φυσικά το Φρέσνο δεν είναι Ράλεϋ, το μακρυά είναι σχετικό. Το απόγευμα είδα τον ανηψιό οικογενειακού φίλου ο οποίος έχει περιουσίες μεν αλλά όχι κάτι σε καλή συνοικία. Γύρισα την επομένη αφού είδα τον τάφο του Σογκχομόν Τελεριάν, του Αρμένιου ο οποίος δολοφόνησε τον μόνο της τριανδρίας των Νεωτούρκων ο οποίος επέζησε του Α ΠΠ, τον Ταλαάτ Πασά. Πέντε ημέρες αργότερα, χωρίς να έχω πραγματικά ξεκουραστεί, ξαναήρθα στην πόλη και αυτή την φορά είδα συγκροτήματα. Αυτή την φορά έμεινα σε ξενοδοχείο του κέντρου και είδα πως είναι μετά την δύση: έρημο μεν αλλά όχι επικίνδυνο, περισσότερο άδειο. Καμία σχέση με Βαλτιμόρη που είχαν βγει έμποροι ναρκωτικών. Είδα λοιπόν ένα συγκρότημα κέντρο, λίγο τσιμπημένο αλλά ολοκαίνουργιο και σε απόσταση περπατήματος από το Δημαρχείο. Είδα δυο διαμερίσματα έκκεντρα, και στο πρώτο μάλιστα έπεσα σε αστέγους που είχαν μπει και περάσει την νύχτα! Ούτε η γειτονιά μου άρεσε εννοιεται πως δεν το πήρα. Τηλεφώνησα σε κτηματομεσίτη για διαμέρισμα στο Tower District όπου όντως είχε κίνηση την νύχτα, παρά τα 6 τηλεφωνήματα σε 2 ημέρες δεν το σήκωσε ποτέ κανένας και προτίμησα να μην αφήσω αγγελία. Έτσι επέλεξα στο συγκρότημα στο κέντρο και μάλιστα το μικρότερο και φτηνότερο αλλά με την καλή θέα. Η ημερομηνία μετακόμισης ορίστηκε το Σάββατο, τότε ήταν το νωρίτερο που μπορούσαν.
Φτάνω το Σάββατο, 1:30 το μεσημέρι το ραντεβού, μου δίνει η υπάλληλος τα χαρτιά, μου δίνει τα κλειδιά και ανεβαίνω με τα πρώτα στοιχειώδη πράγματα για να περάσω το ΣΚ. Ώρα που σχολάει η υπάλληλος 2 αλλά δεν έχω ρεύμα. Της στέλνω SMS (έτσι μου ζήτησε να της δίνω τις βλάβες) και μου λέει ότι δεν είναι φυσιολογικό και πήρε τηλέφωνο την PG&E (Pacific Gas and Electric). Μου είπε να κοιτάξω νερό και όντως δεν είχα ζεστό νερό. Μου είπε ότι θα έρθει συνεργείο, πέρνω και εγώ την PG&E για να γραφτώ και για να μάθω πότε θα έρθει συνεργείο αλλά το κινητό μου έπεσε, άρχισε να φθήνει η μπατταρία και ελείψη ρεύματος δεν μπορούσα να φορτίσω. Εν τέλει πέρασα χρόνο στο πλυντήριο και πήγα και σε μαγαζιά να αγοράσω για το σπίτι. Την επομένη Κυριακή δεν πήγα εκκλησία, απλούστατα δεν είχα τα ρούχα. Πήρα τηλέφωνο την PG&E 4 φορες να μάθω πότε θα έρθει συνεργείο και να περάσω τον λογαριασμό στο όνομά μου. Ως προς το συνεργείο μου είπαν Δευτέρα, ως προς το δεύτερο απέτυχα λόγω αναβαθμίσεων λογισμικού. Πήγα δημοτική βιβλιοθήκη, πήγα μαγαζιά και εν τέλει την έπεσα στο κρύο και σκοτάδι. Δεύτερα ξυπνάω και είχα ρεύμα. Πάω στο γραφείο της PG&E, περνάω τον λογαριασμό στο όνομά μου και μου είπαν ότι το συνεργείο θα έρθει απόγευμα. Πήγα πάλι μαγαζια για να βρω έπιπλα, περίμενα το συνεργείο το απόγευμα που δεν ήρθε, ξαναπήγα μαγαζιά και εντόπισα ένα ωραίο έπιπλο για την τηλεόραση και κοιμήθηκα σε ζεστό σπίτι το βράδυ μετά από μπάνιο με ζεστό νερό επιτέλους. Τρίτη πρωϊ (την Δευτέρα η υπάλληλος έχει ρεπό) την βρίσκω, βλέπω μετά καταστήματα και εντόπισα ένα επίσης ακόμα καλύτερο έπιπλο για την τηλεόραση που εν τέλει αγόρασα και περιμένω αύριο την παραλαβή. Με το που τελείωσα πήρα πάλι το όχημά μου και ανέβηκα στους γονείς για να γιορτάσουμε την Ημέρα των Ευχαριστιών. Αυτή την φορά, καθότι δεν έφυγα την επομένη της άφιξης είχα κουράγιο για παράκαμψη πριν φτάσω σπίτι τους. Αλλά για την Εορτή των Ευχαριστιών, την Μάυρη Παρασκευή και την δεύτερη φουρνιά επίπλων θα μιλήσω την επόμενη φορά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου