Φεύγοντας από το Blacksburg ήταν δεδομένο ότι θα γυρνούσα σε κάποια φάση για να κλείσω ορισμένες δουλειές. Η καλύτερη πρώτη επιλογή ήταν η εορτή της 28ης Οκτωβρίου διότι ότι και να γίνονταν θα έβλεπα και ορισμένους Έλληνες. Πρώτη μου προτεραιότητα ήταν να εξασφαλίσω ότι η γιορτή θα γίνονταν, δυστυχώς το νέο board έχει πολύ λιγότερη εμπειρία από το προηγούμενο συν το ότι ο πρόεδρος βρίσκεται στο Πόρτλαντ για πρακτική. Δεύτερη προτεραιότητα ήταν να φροντίσω ότι μπορούσα να εμφανιστώ και ότι δεν είχα κάτι άλλο εδώ να κάνω. Ευτυχώς η γιορτή έγινε την Κυριακή καθότι το Σάββατο είχε ομιλία στην εδώ εκκλησία για τα Σεπτεμβριανά της Κωνσταντινούπολης, στην οποία συμμετείχα. Καθότι έγινε το γεύμα με potluck (μάλλον κακή επιλογή) είπα να προσφέρω και πιάτο, δεν περίμενα ότι τα μακαρόνια μου θα ήταν το κύριο γέυμα. Ανέβηκα λοιπόν το βράδυ του Σαββάτου μετά την εκδήλωση ελπίζοντας να βγω στη πόλη καθότι ήταν και η αλλαγή της ώρας και θα είχε μία παραπάνω ώρα ξενύχτι. Ο Κύπριος φίλος όμως δεν μπορούσε. Φτάνω στο σπίτι του ευεργέτη το οποίο ήταν στην κατάσταση που το άφησα, με ανοιχτά τα παράθυρα, σε φάση όπου έριχνε χιόνι. Κλείνω το παράθυρο, κουκουλώνομαι και εν τέλει κοιμήθηκα επιτέλους με ηρεμία. Την επομένη την πέρασα κυρίως περπατώντας στην πόλη, με αποτέλεσμα εν τέλει να συρρικνωθεί το στομάχι μου και να έχω πιάσιμο στους μύες αφότου γύρισα. Πήγα στο σπίτι της εκδήλωσης και έκανα τα μακαρόνια, μετά ξαναπερπάτησα και μετά γύρισα και συμμετείχα στο πάρτυ, εκφωνόντας και το πανηγυρικό της ημέρας. Προς μεγάλη μου έκπληξη είχα πολλούς (για τα δεδομένα του Hellenic) νέους ελληνοαμερικάνους. Το νέο αίμα ήρθε αφότου έφυγα... Κοιμήθηκα το βράδυ εκείνο σε πολυπιο ζεστό σπίτι και την επομένη καθάρισα με αρκετές δουλειές. Ύστερα οδήγησα κατευθείαν στην δουλειά απ'όπου γύρισα σπίτι πτώμα. Το βράδυ εκείνο δεν βγήκα καν από το σπίτι, αδυνατούσα. Γενικά όλη την εβδομάδα γύρισα κουρασμένος από την δουλειά, συν το ότι έμεινα εώς τις 2 ξύπνιος λύνοντας προβλήματα με τους Ινδούς. Τρίτη βράδυ απλά είδα τις εκλογές. Το αποτέλεσμα με δυσαρέστησε αλλά δεν μου προκάλεσε απελπισία όπως θα γίνονταν σε άλλες περιπτώσεις, το ότι έχω πια δουλειά αντί να ελπίζω να βρω δουλειά για εργολάβο της Αμερικανικής κυβέρνησης βοήθησε. Τετάρτη συναρμολόγησα το κρεββάτι. Είπα ότι την επομένη θα έπερνα στρώμμα αλλά ακόμα δεν έχει συμβεί. Γενικά αυτή την εβδομάδα ότι χρόνο δεν πέρασα στην δουλειά τον πέρασα ξάπλα. Τουλάχιστον όμως πήγα στο σούπερ μάρκετ. Την αυτή εβδομάδα ελπίζω να μου βγει χαλαρότερα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου