Όπως έχω προσέξει τελευταία έχω μία τάση να βάζω δύο αναρτήσεις την εβδομάδα, μία προς το μέσον όπου γκρινιάζω για την νυχτερινή αποτυχία και μία προς το τέλος όπου δίνω μία σύνοψη. Σταδιακά θα έρθει ο καιρός που θα σπάσει αυτό το καλούπι διότι απλά θα φύγουν οι φίλοι μου για διακοπές. Κάποιοι έχουν ήδη ξεκινήσει. Ως προς την δουλειά η υπόθεση παει καλά, σύντομα θα έχω πετύχει και τους μακροχρόνιους στόχους! Δεν θα έχωκαι πολλά να κάνω. Περιεργότερο όλων έλαβα και δεύτερο e-mail από Κινέζο να του δώσω δουλειά στην ερευνητική μου ομάδα. Εδώ εγώ δεν έχω postdoc, θα δώσω και σε άλλον; Το ευχάριστο είναι ότι την Τρίτη ξεκινά να έρχεται η οικογένιά μου εδώ ώστε την Παρασκευή να αποφοιτήσω.
Βγήκαμε αυτή την εδβομάδα δύο φορές. Πρώτη φορά ήταν η Τρίτη όταν πρόσεξα κοπέλες από sorority με μπλούζα ότι αποφοιτούσαν. Όπως ανακαλύψαμε επείδη αποφοιτούνε δεν σημαίνει κιόλας ότι είναι πρόθυμες να σου μιλήσουν, πόσο μάλλον τιποτ'άλλο. Πραγματικά είναι να αναρωτιέσαι τι κάνουν στην πόλη. Πότε μπορείς να βρεις φιλικές κοπέλες έξω ή γενικότερα; Βγήκαμε πάντως και την Πέμπτη. Αυτή τη φορά καθότι Reading Day είχε αρκετά λιγότερο κόσμο έξω. Παραδόξως όμως μιλήσαμε. Πρώτη περίπτωση ήταν μία κοπέλα που έχω προσέξει 3 χρόνια τώρα στην πόλη. Περισσότερο την λυπήθηκα, ότι ενδιαφέρον είχα έσβησε. Η δεύτερη ήταν το (πρώην) έτερον ήμιση ενός ελληνοαμερικάνου, ο οποίος την χώρισε εκείνο το πρωί. Εντελώς χάλια η ψυχολογική της διάθεση, μας είπε την ιστορία αλλά κατά το κλασσικό είμαι βέβαιος ότι η ιστορία από την πλευρά του θα ήταν διαφορετική. Σύμφωνα με την περιγραφή της αυτή έψαχνε μία σταθερότητα και ο λεγάμενος δεν είχε τέτοια πρόθεση, συν ορισμένες άλλες ιστοριες. Στο τέλος και οι τρεις την πήγαμε εώς το σπίτι της και γυρίσαμε στο δικό μας. Πραγματικά ήταν ίσως η πιο ενδιαφέρουσα έξοδος στο Blacksburg τόσα χρόνια, με πιθανή εξαίρεση κάποια Euronights. Μας μίλησαν μεν κοπέλες, αλλά και στις δύο περιπτώσεις περισσότερο ως καλοί Σαμαρίτες δράσαμε. Ας ελπίσουμε ότι θα βρούμε αυτό που ποθούμε σε αυτό την κόσμο και όχι στον επόμενο...
Βγήκαμε αυτή την εδβομάδα δύο φορές. Πρώτη φορά ήταν η Τρίτη όταν πρόσεξα κοπέλες από sorority με μπλούζα ότι αποφοιτούσαν. Όπως ανακαλύψαμε επείδη αποφοιτούνε δεν σημαίνει κιόλας ότι είναι πρόθυμες να σου μιλήσουν, πόσο μάλλον τιποτ'άλλο. Πραγματικά είναι να αναρωτιέσαι τι κάνουν στην πόλη. Πότε μπορείς να βρεις φιλικές κοπέλες έξω ή γενικότερα; Βγήκαμε πάντως και την Πέμπτη. Αυτή τη φορά καθότι Reading Day είχε αρκετά λιγότερο κόσμο έξω. Παραδόξως όμως μιλήσαμε. Πρώτη περίπτωση ήταν μία κοπέλα που έχω προσέξει 3 χρόνια τώρα στην πόλη. Περισσότερο την λυπήθηκα, ότι ενδιαφέρον είχα έσβησε. Η δεύτερη ήταν το (πρώην) έτερον ήμιση ενός ελληνοαμερικάνου, ο οποίος την χώρισε εκείνο το πρωί. Εντελώς χάλια η ψυχολογική της διάθεση, μας είπε την ιστορία αλλά κατά το κλασσικό είμαι βέβαιος ότι η ιστορία από την πλευρά του θα ήταν διαφορετική. Σύμφωνα με την περιγραφή της αυτή έψαχνε μία σταθερότητα και ο λεγάμενος δεν είχε τέτοια πρόθεση, συν ορισμένες άλλες ιστοριες. Στο τέλος και οι τρεις την πήγαμε εώς το σπίτι της και γυρίσαμε στο δικό μας. Πραγματικά ήταν ίσως η πιο ενδιαφέρουσα έξοδος στο Blacksburg τόσα χρόνια, με πιθανή εξαίρεση κάποια Euronights. Μας μίλησαν μεν κοπέλες, αλλά και στις δύο περιπτώσεις περισσότερο ως καλοί Σαμαρίτες δράσαμε. Ας ελπίσουμε ότι θα βρούμε αυτό που ποθούμε σε αυτό την κόσμο και όχι στον επόμενο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου