Οταν σταμάτησα τελευταία φορά μόλις είχαμε μπει στο αεροπλανοφόρο Intrepid και είχαμε μόλις δει την ταινία. Εν συνεχεία είδαμε τα αεροσκάφη που έχει στο υπόστεγο αεροσκαφών του αεροπλανοφόρου. Γενικά το μουσείο είναι περισσότερο προσανατολισμένο προς τα παιδιά, αλλά ήταν πολύ ενδιαφέροντα τα εκθέματα για όλους. Είχε μάλιστα και ένα Ήχος και Φως με την ημέρα που χτυπήθηκε το αεροπλανοφόρο από δύο καμικάζι, πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία. Ανεβήκαμε επάνω στο κατάστρωμα και είδαμε τα άλλα αεροσκάφη που έχει, μεταξύ των οποίων και ένα SR-71 Blackbird. Το διαστημικό λεωφορείο Enterprise ετοιμάζονταν για έκθεση αλλά αυτή άνοιξε μερικές εβδομάδες αργότερα. Ανεβήκαμε και στις 2 γέφυρες του αεροπλανοφόρου, είδαμε και στα έγκατά του τους θαλάμους ενδιαιτήσεως των ναυτών και μετά βγήκαμε. Δίπλα είχε και ένα πυρηνοκίνητο υποβρύχιο της δεκαετίας του 50 το οποίο και είδαμε. Μετά βγήκαμε από τον μουσειακό χώρο (αφού βέβαια επισκεφθήκαμε το πωλητήριο) και περπατήσαμε έξω. Είχε μία φοβερή ζέστη, περπατήσαμε και αρκετά και στο τέλος μάλωσα λίγο με την αδερφή μου. Βρήκαμε όμως ένα φοβερό Ταϊλανδέζικο εστιατόρειο στο Hell's Kitchen και φάγαμε πολύ καλό φαΐ. Μετά, ξεκουραστοι και φαγωμένοι περπατήσαμε στο Garment District εώς ότου φτάσαμε στο Empire State Building. Δεν ανεβήκαμε μεν αλλά το είδαμε εξωτερικά. Αντίθετα μπήκαμε στο Macy's και τα άλλα καταστήματα της περιοχής. Μετά από αυτή τη βόλτα στο Midtown κατεβήκαμε στο ξενοδοχείο.
Η επομένη ήταν η 4η Ιουλίου. Καθότι όλα είναι κλειστά πήγαμε στην Astoria να δούμε την ελληνική γειτονιά. Το κομμάτι το οποίο κατεβήκαμε όμως είχε μεν την εκκλησία αλλά δεν ήταν Ελληνικό, ήταν Αραβική κυρίως γειτονιά. Περπατήσαμε αρκετά όμως και φτάσαμε στο ελληνικότερο κομμάτι. Ωστόσο πολύ ελληνικό δεν ήταν, σε καμία περίπτωση δεν θύμιζε συνοικία στην Ελλάδα. Απλά είχε κάποια ελληνικά καταστήματα και κόσμο να μιλάει ελληνικά στον δρόμο. Πάντως να πω την αλήθεια το Queens (όπου βρίσκεται η Astoria) μου άρεσε παραπάνω ως μέρος να μείνω από το Manhattan διότι τα κτήρια είχα ανθρώπινο μεγεθος. Γυρίσαμε αρκετά νωρίς σπίτι, περνόντας από το Long Island City/Queens Plaza μπορώ να πω ότι είναι καλό μέρος για να μείνεις σε ξενοδοχείο και καθίσαμε. Το βράδυ βγήκαμε να δούμε τα πυροτεχνήματα. Κατεβήκαμε στην 10η οδό στο ύψος του Meatpacking District και εν τέλει μας άφησαν να πάμε προς το ποτάμι μόλις στην 22α οδό. Επίσης δεν φτάσαμε ως την άκρη του ποταμού, είχε πολύ κόσμο. Πάντως είδαμε αρκετά πυροτεχνηματα και μας άρεσε. Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και κοιμηθήκαμε.
Την επομένη, λόγω του περπατήματος την προηγουμένη, ήμασταν πτώματα. Το μεν πνεύμα πρόθυμο, η δε σαρξ ασθενής και λέγοντας σαρξ εννοώ τα πόδια μας. Πήραμε το πλοίο και κατεβήκαμε στο Staten Island. Αφού τραβήξαμε ωραίες φωτογραφιες του λιμανιού (και είδα που προέρχεται η θέα της Νέας Υόρκης στην αρχή του Avengers:Earth's Mightiest Heroes) κατεβήκαμε στο λιμάνι του και βρήκαμε και φάγαμε. Μετά πήραμε το Staten Island Railroad ως το τέλος και είδαμε την θέα. Δυστυχώς όσο Πειραιά βλέπεις από τη γραμμή του ηλεκτρικού, τόσο Staten Island βλέπεις από το τρένο. Πάντως το Staten Island είναι προάστειο με μονά σπίτι, όχι πολυκατοικίες/διαμερίσματα που είδαμε Manhattan και Queens. Στο τέλος της γραμμής κατεβήκαμε στην παραλία η οποία είναι καπως σαν του Κερατσινίου/Περάματος. Ο χώρος είχε μεν άμμο αλλά ήταν περισσότερο βιομηχανικός και φαίνονταν απέναντι στο New Jersey σε απόσταση ούτε 1000 μέτρων δεξαμενές πετρελαίου. Όπως ήρθαμε γυρίσαμε, φάγαμε φαί στη Οικονομική συνοικία και πήγαμε στο ξενοδοχείο.
Η Παρασκευή 6 Ιουλίου έμελε να είναι η κοινωνική ημέρα καθότι είδαμε συναδελφό μου που μένει στο Brooklyn όπως και τον ευεργέτη μου ο οποίος επισκέφθηκε την πόλη. Αλλά περισσότερα την επόμενη φορά
Η επομένη ήταν η 4η Ιουλίου. Καθότι όλα είναι κλειστά πήγαμε στην Astoria να δούμε την ελληνική γειτονιά. Το κομμάτι το οποίο κατεβήκαμε όμως είχε μεν την εκκλησία αλλά δεν ήταν Ελληνικό, ήταν Αραβική κυρίως γειτονιά. Περπατήσαμε αρκετά όμως και φτάσαμε στο ελληνικότερο κομμάτι. Ωστόσο πολύ ελληνικό δεν ήταν, σε καμία περίπτωση δεν θύμιζε συνοικία στην Ελλάδα. Απλά είχε κάποια ελληνικά καταστήματα και κόσμο να μιλάει ελληνικά στον δρόμο. Πάντως να πω την αλήθεια το Queens (όπου βρίσκεται η Astoria) μου άρεσε παραπάνω ως μέρος να μείνω από το Manhattan διότι τα κτήρια είχα ανθρώπινο μεγεθος. Γυρίσαμε αρκετά νωρίς σπίτι, περνόντας από το Long Island City/Queens Plaza μπορώ να πω ότι είναι καλό μέρος για να μείνεις σε ξενοδοχείο και καθίσαμε. Το βράδυ βγήκαμε να δούμε τα πυροτεχνήματα. Κατεβήκαμε στην 10η οδό στο ύψος του Meatpacking District και εν τέλει μας άφησαν να πάμε προς το ποτάμι μόλις στην 22α οδό. Επίσης δεν φτάσαμε ως την άκρη του ποταμού, είχε πολύ κόσμο. Πάντως είδαμε αρκετά πυροτεχνηματα και μας άρεσε. Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και κοιμηθήκαμε.
Την επομένη, λόγω του περπατήματος την προηγουμένη, ήμασταν πτώματα. Το μεν πνεύμα πρόθυμο, η δε σαρξ ασθενής και λέγοντας σαρξ εννοώ τα πόδια μας. Πήραμε το πλοίο και κατεβήκαμε στο Staten Island. Αφού τραβήξαμε ωραίες φωτογραφιες του λιμανιού (και είδα που προέρχεται η θέα της Νέας Υόρκης στην αρχή του Avengers:Earth's Mightiest Heroes) κατεβήκαμε στο λιμάνι του και βρήκαμε και φάγαμε. Μετά πήραμε το Staten Island Railroad ως το τέλος και είδαμε την θέα. Δυστυχώς όσο Πειραιά βλέπεις από τη γραμμή του ηλεκτρικού, τόσο Staten Island βλέπεις από το τρένο. Πάντως το Staten Island είναι προάστειο με μονά σπίτι, όχι πολυκατοικίες/διαμερίσματα που είδαμε Manhattan και Queens. Στο τέλος της γραμμής κατεβήκαμε στην παραλία η οποία είναι καπως σαν του Κερατσινίου/Περάματος. Ο χώρος είχε μεν άμμο αλλά ήταν περισσότερο βιομηχανικός και φαίνονταν απέναντι στο New Jersey σε απόσταση ούτε 1000 μέτρων δεξαμενές πετρελαίου. Όπως ήρθαμε γυρίσαμε, φάγαμε φαί στη Οικονομική συνοικία και πήγαμε στο ξενοδοχείο.
Η Παρασκευή 6 Ιουλίου έμελε να είναι η κοινωνική ημέρα καθότι είδαμε συναδελφό μου που μένει στο Brooklyn όπως και τον ευεργέτη μου ο οποίος επισκέφθηκε την πόλη. Αλλά περισσότερα την επόμενη φορά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου