Blacksburg,Roanoke, Richmond, Blakcsburg, αμαν!

Εχουν περάσει 17 ημέρες και αρκετά γεγονότα από την τελευταία ανάρτηση μου στο ιστολόγιο. Δεν είναι ότι δεν ήθελα, απλά δεν πρόλαβα. Όταν έκανα την τελευταία ανάρτηση ετοιμαζόμουνα για το Πάσχα. Η Μεγάλη Εβδομάδα ήταν αρκετά κουραστική διότι πέραν από τα μαθήματα πήγαινα και κάθε βράδυ στην εκκλησία. Καθότι τέλος εξαμήνου αυξήθηκε και το φορτίο μου και δεν είχα χρόνο να προσφέρω. Μ. Παρασκευή έφυγα για εκπαιδευτική εκδρομή, πήγαμε και είδαμε διάφορα του τύπου τη μεγαλύτερη μονάδα κομποστοποίησης στη Virginia. Το απόγευμα φτάσαμε στο Richmond και πήγα σχεδόν επί τόπου για Επιτάφο. Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας έμαθα δύο πράγματα, ότι μία μικρή συμφοιτήτρια, η οποία μάλιστα κατα μία άλλη συμφοιτήτρια μου ήταν τέλεια για μένα (παρότι 12 χρόνια μικρότερη μου) εγκατέλειψε τις σπουδές στο Virginia Tech. Δεύτερον ότι αν είσαι από την Ελλάδα και μιλάς Ελληνικά, στην εκκλησία όλο και κάποιος θα ενδιαφερθεί για εσένα. Οι τυχαίες γιαγιαδές δίπλα από τις οποίες κάθισα με γύρισαν στο ξενοδοχείο Μεγάλη Παρασκευή, με πήγαν σε γνώστους για αναστάσιμο δείπνο Μ. Σάββατο και μετά με γύρισαν ξενοδοχείο. Ενδιαφέρθηκαν πολύ για τις απόψεις μου ως προς τι γίνεται στην Ελλάδα (και για τις σπουδές μου και άλλα διάφορα όπως η ζωή στο Blacksburg). Από αυτό τα ταξίδι αποκόμισα κυρίως εμπειρία ως προς το πως γίνεται η γεωργία στη Virginia. Πλέον έχω αρκετή ιδεά τι γίνεται επί του εδάφους και δεν χρειάζεται να βγω ειδικά ταξίδια. Αμα τη επιστροφή πρόλαβα την πασχαλινή εορτή και μετά με έπιασαν τα μαθήματα. Δευτέρα Τρίτη τελείωσα μετά τις 10, ετοίμαζα χαρτιά για μια υποτροφία. Τετάρτη έκανα homework, Πέμπτη, είναι γνωστό πως δεν προλαβαίνω γενικώς. Παρασκευή ήταν Relay for Life, βγήκα λίγο να δω το πανηγύρι και μετά γύρισα στο δωμάτιο. Το πρωί πήγα στο γραφείο μου, είδα λίγο κάποια δεδομένα και την υπόλοιπη ημέρα μετά πέρασα στο κρεββάτι μου. Μπορεί να μην καταφέρνει να με πιάσει ο ύπνος, τουλάχιστον όμως ξεκουράζομαι (και κατα καιρούς λαγοκοιμάμαι). Αύριο ακολουθεί λίγη δουλειά, η εβδομάδα αυτή θα είναι λίγο χαλαρότερη από την προηγούμενη αλλά σίγουρα θα βγω κουρασμένος.

Το καλοκαίρι έχω κενά στο ιστολόγιο μου διότι δεν γίνονται και πολλά πράγματα. Αυτή την εποχή γίνονται πολλά μεν, δεν έχω χρόνο να συγγράψω ανάρτηση δε. Σε δύο εβδομάδες τελειώνει το μαρτύριο του εξαμήνου και ξεκινά η ερημιά του καλοκαιριού. Να δούμε αν θα συμβει κατι αυτό το καλοκαίρι...