Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Η κριση και η ανακαμψη

Το οτι δεν εφυγα κάπου την εβδομάδα της ημέρας των Ευχαριστιών απεδείχθει ευλογία. Κοιμήθηκα καλά, έκανα σήμερα και την πρώτη αργοπορημένη αναχώρηση από το γραφείο και έτσι βρισκομαι πολύ μπροστά ως προς την δουλειά μου. Έτσι όταν με το καλό κάνω την μεγάλη γκέλα (διότι πάντα κάνω κάτι τέτοιο πριν το τέλος) έχω χρόνο να την διορθώσω. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα συζήτησης σήμερα. Οι εξελίξεις στην πατρίδα επιβραδύνθηκαν και πλέον είναι δυνατόν να τις αναλύσω.

Το παραδέχομαι, έπεσα έξω. Δεν περίμενα πως θα γίνονταν διαγραφή κεφαλαίου, μόνο τόκου. Είναι ικανή να μετατρέψει το υπόλοιπο χρέος σε βιώσιμο; Αγνοώ. Ο χρόνος θα δείξει. Οι εκτιμήσης της Παγκόσμιας τράπεζας για την Ελληνική οικονομία προβλέπουν ότι όταν το 2013 ανακάμψει η οικονομία οι εξαγωγές θα είναι ~50% των εισαγωγών (έχουμε να δουμε τέτοιο ποσοστό από το 1985) και ότι θα συνεχίζει να μειώνεται η εσωτερική ζήτηση στη χώρα παρά την ανάκαμψη της οικονομίας. Η νέα κυβέρνηση έλαβε ένα εξαιρετικό μέτρο για την ανάκαμψη των δημοσίων εσόδων, την φυλάκιση επωνύμων για χρέη προς το Δημόσιο. Οι κομματικές κυβερνήσεις δεν το τολμούσανε, προέβλεπαν σε αυτούς για προεκλογικές δωρέες. Είναι αρκετό αυτό για να φέρει ικανοποιηγτικά έσοδα στο Δημόσιο άραγε; Είθε.

Η πλέον ευχάριστη είδηση που διάβασα ήταν ότι η NAMCO σκοπεύει να ξαναφέρει σε παραγωγή το Pony. Τη δεκαετία του 80 η συγκεκριμένη ελληνική απομίμιση Jeep είχε πετύχει πολύ καλά στην εσωτερική αγορά αλλά και τις εξαγωγές αλλά απεδείχθει το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα της παθογένεια της Μεταπολίτευσης: οι εργαζόμενοι ουσιαστικά την έκλεισαν απαιτώντας ουσιαστικά να κρατικοποιηθεί. Σε μία εποχή αδυναμίας για την παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία θα καταφέρει να σταθεί; Άγνωστο. Πάντως είναι καλό σημάδι για την αναδιάταξη της παραγωγικής βάσης, χρειαζόμαστε βιομηχανίες που παράγουν για τους καταναλωτές και όχι για το Δημόσιο. Το υποδειγμα του επιτυχημένου επιχειρηματία την περίοδο της Μεταπολίτευσης είναι ο μεγαλοεργολάβος του Δημοσίου, ελπίζω αυτό να αλλάζει. Μέχρι όμως να έρθει Φέτα (τυρι) στο Blacksburg, έχει δουλειά πολύ. Ας σηκώσουμε τα μανίκια και ας το προσπαθήσουμε, αν δεν είμαστε ικανοί να εξάγουμε τα δικά μας προϊόντα, ε τότε είμαστε αξιοί της μοίρας μας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου