Χθες το απογευμα επεξα μπασκετ με φίλους. Αποτελεσμα ήταν ότι το πόδι μου διαλύθηκε από τον πόνο. Η παλαια πληγή από την πτώση είχε ως αποτέλεσμα γυρνώντας σπίτι να σφαδάζω. Χειρότερο όλων υποχρεώθηκα να περπατήσω παραπάνω το απόγευμα. Το πρωί ενοχλούμουν λιγότερο. Εφτασα στο λεωφορείο με την ψυχη στο στόμα και εν τέλει έφτασα πετώντας στο San Antonio για το συνέδριο.
Η πόλη είναι πανέμορφη, μαγευτική, όχι σαν το κατσικοχώρι με το οποίο έχω μπλέξει. Στο κέντρο της πόλης είναι και το Alamo, το γνωστό ιστορικό μέρος. Μέσα από την πόλη περνά ένα ποτάμι, η όχθη του, το Riverwalk είναι γεμάτο καφετέριες, εστιατόρεια, μπαρ και πολύ μαγετικό υπό το νυχτερινό φως. Ο κόσμος ήταν έξω και περπατούσε, η θερμοκρασία είναι περί τους 20-25 Κελσίου, πολύ ευχάριστα. Μένω σε ένα πολύ κεντρικό και ιστορικό ξενοδοχείο, βέβαια καθότι το έκλεισα μέσω priceline με έχουν πιθανόν στο χειρότερο δωμάτιο αλλά δεν παύει να μου αρέσει. Το κρεβάτι είναι ψηλό και τα έπιπλα έχουν την πατίνα του χρόνου. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Αν είχα και κάποιον να βγω βόλτα\ξενύχτι και αν δεν με ενοχλούσε το πόδι, όλα θα ήταν τέλεια
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου