Από τη στιγμη που έγραψα την τελευταία αναρτησή μου εώς αυτή τη στιγμή ήμουν τόσο απασχολημένος που δεν είχα ευκαιρία να καθίσω, πόσο μάλλον να αναρτήσω στο ιστολογιό μου. Πρώτ'απ'όλα οδήγησα ως τη Βιρτζίνια, πολύ ώρα, πολλά χιλιόμετρα και περίεργη ημέρα. Είχα τέσσερα τηλεφωνήματα από το Πανεπιστήμιο, κάτι παιδάκια είδαν κάποιον με όπλο και το είπαν στην αστυνομία. Αποτέλεσμα το πανεπιστήμιο έκλεισε και μας ενημέρωναν να μη βγούμε από τα κτίρια. Εγώ βέβαια ήμουν στο δρόμο αλλά τα 4 αυτοματοποιημένα τηλεφωνήματα τα δέχτηκα. Στο δρόμο ανακαλυψα και κάτι άλλο, οι οδηγοί των SUV είναι οι γρηγορότεροι, δεν φτάνει που καίει το όχημά τους σαν φορτηγό, το τρέχουν κιόλας. Έφτασα εν τέλει την Παρασκευή λίγο μετά το μεσημέρι με το κέντρο της πόλης κλειστό λόγω γιορτής. Πήρα το κλειδί, πλήρωσα τα δίδακτρα, συννενοήθηκα με τους οδοιπόρους μου για το ταξίδι αυτής της εβδομάδας και σε συνεργασία με έναν τακτικό αναγνώστη του ιστολογίου κουβαλήσαμε τα επιπλά μου στο σπίτι μου και τα ψιλοπράγματάκια του στο δικό του. Την επομένη πέρασα φτιάχνοντας το νέο σπιτικό και καθαρίζοντάς το αλλά και επισκεπτόμενος την γιορτή. Την Κυριακή πάλι συνέχισα την εγκατάσταση αλλά και έκανα τα πράγματά μου γι'αυτό το ταξίδι.
Βρίσκομαι στο Rhode Island. Είδαμε εδάφη εδώ και στο Connecticut, μπήκαμε σε χωράφια, βάλτους, δάση, λατομεία και άλλα ενδιαφέροντα μέρη και γνώρισα και νέο κόσμο, συναδέλφους από άλλα ιδρύματα. Περνάω καλά αλλά το πρόγραμμα είναι εξαντλητικό. Άλλες δύο ημερες και επιστρέφω στο σπίτι για να συνδέσω διαδίκτυο, τηλεόραση και άλλα συναφή που δεν έχω κάνει ακόμα. Προς το παρόν όμως διασκεδάζω μαθαίνοντας νέα πράγματα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου