Η μετακομιση ξεκινησε

Δεν ξερω πως να χαρακτηρισω την σημεριμη ημερα. Κοιμηθηκα καλά, πέρασα εώς το απόγευμα ωραία αλλά μετά που σηκώθηκα από τον μεσημεριανό ύπνο ένιωσα αρκετά άδειος. Η τηλεόραση μηδεν, η πόλη μηδέν, δεν βρήκα το ξάδερφο μου στο τηλέφωνο οπότε έχω αυτή την εκκρεμότητα: Ξέρει ότι έρχομαι (μάλλον) Πέμπτη; Σε κάθε περίπτωση κουβάλησα βιβλία μου στο γραφείο μου αλλά να φτιάξω βαλίτσες δεν είχα κουράγιο. Εχω μία τάση να νιώθω άδειος μετά από μία γεμάτη εβδομάδα, περνάει η ένταση και νιώθω άσχημα που δεν έχω ένταση. Ελπίζω αφού κοινωνήσω αύριο να νιώσω καλύτερα (αν και δυστυχώς λόγω χρονικού περιορισμού πρέπει να γίνω κακός με την πρωϊνή μετάβαση, θέλω να είμαι στο δρόμο στις 9:30 και όχι να περιμένω). Όταν έχω πίσω όλο το άγχος θα νιώσω καλύτερα.