Αναβαθμιζοντας τον Πειραια

Τελευταία Κυριακή Ελλάδα, τελευταία ημέρα ουσιαστικά αύριο. Το πρωι επιβεβαίωσα την Κρητικότητα μου πηγαίνοντας στην βασιλόπιτα της Παγκρητίου Ενώσεως. Το ερώτημα που μου δημιουργήθηκε είναι, μπορούμε να φτιάξουμε μία Κρητική Ένωση στο Blacksburg; Είμαστε 4 φοιτητές με Κρητική καταγωγή (ο ένας είναι από την Κρήτη), κάποιο ίσως και να μην μιλιούνται μεταξύ τους, εχει κανένας χρόνο για Κρητική οργάνωση; Και να κάνουμε, θα ικανοποιήσουμε την επιθυμία ενός για προεδριλίκι που παραλίγο να διασπάσει το Hellenic Association, θα θέλουμε άραγε να έχουμε ως μέλη Τουρκοκρητικούς; Εγω είμαι θετικός διότι τους γνώρισα στην Τρίγλεια της Βιθυνίας, είδα τι ρατσισμό έχουν υποστεί ως ελληνόφωνοι και καταλαβαίνω αν θέλουν να δείξουν Κρητικότητα, οι άλλοι όμως; Είναι ερώτημα να τεθεί σε επόμενη φάση

Η σημερινή Καθημερινή είχε πολύ ενδιαφέροντα άρθρα για την πόλη μου. Το πρώτο ήταν για τον φοβερό βομβαρδισμό του Πειραιώς. Πριν απο 67 χρόνια, ενώ τα σπίτια κάποιων συμμαθητριών μου ήταν λαχανόκηποι, οι Σύμμαχοι βομβάρδισαν τον Πειραιά, σκότωσαν 700 άτομα και κατέστρεψαν σοβαρό τμήμα της πόλης αλλά και της λιμενικής υποδομής. Μεγάλωσα με τη μακαρίτισσα τη γιαγιά μου να μου λέει φοβερές ιστορίες για την αποφράδα εκέινη ημέρα αλλά και το χιόνι που ακολούθησε την επομένη και αποτελείωσε την καταστροφή (στον Πειραιά χιονίζει μια φορά στα 10 με 20 χρόνια μόνο). Άκουσα σήμερα από την αδερφή της και την δική της ιστορία, το ίδιο δραματική. Θυμάμαι να μου λέει η μάνα μου ιστορίες πως ο παππούς μου ως αστυνομικός έβγαινε και επιθεωρούσε τα βομβόπληκτα σπίτια (παρότι είχε πτυχίο Νομικής και όχι Πολυτεχνείου) και πώς όταν έγινε ο σεισμός του 1981 μία μονολογούσε στον δρόμο "Πού είσαι αστυνόμε να μας έλεγξεις όπως το 44". Και βέβαια σκέφτομαι τους νεο-Πειραιώτες συμμαθητές μου να τους ρωτάω "Τι έκανε ο παππούς και η γιαγιά σου κατά τον βομβαρδισμό;" και να ξύνουν το κεφάλι τους, δεν ήταν Πειραιώτες οι παππούδες τους. Οι πραγματικοί Πειραιώτες έχουμε λιγοστέψει πολύ και δυστυχώς και εγώ φαίνεται ότι δεν θα περάσω την ζωή μου στον Πειραιά, ως γεωπόνος δύσκολα μπορώ να δουλέψω σε πόλεις

Το άλλο άρθρο για τον Πειραιά της εφημερίδας είναι για το προτεινόμενο σχέδιο ανάπλασης του Κεντρικού Λιμανιού σε χώρο πολιτισμού. Υπάρχει σχέδιο ώστε με λεφτά του ΟΛΠ ο οποίος φέρεται πρόθυμος να συνδράμει οικονομικά να ανακαινισθούν οι παλαιές εγκαταλλελειμένες αποθήκες πέριξ του λιμένος και να μεταστεγασθεί το Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιώς. Επίσης να ιδρυθούν και δύο νέα Μουσειά. Η περιοχή είναι αρκετά υποβαθμισμένη ενώ κάθε σχεδιο για αλλαγή χρήσης γης αντιμετωπίζει πάντα καλοπροαίρετες ή και κακοπροαίρετες αντιδράσεις. Θυμάμαι επίσης και το μεγαλόπνοο σχέδιο για την ανάπλαση της Πειραιώς που βαρύγδουπα ανείγγειλε ο Λαλιώτης στις αρχές της δεκαετίας του 1990 στο ράδιο και την ίδια στιγμη ο αιθεροβαίμων δημοσιογράφος που έλεγε την κινηση από το ελικόπτερο πήγε επι τόπου στην Πειραιώς και περιέγραψε την κόλασή της. Αν χώρο πολιτισμού εννοούμαι και τα ξενυχτάδικα που άνοιξαν έπρεπε να περιμένω ως το 5ο έτος για να απωθήσουν τα συνεργεία και τα εγκαταλλελειμένα κουφάρια εργοστάσιων από την κορυφή της Πειραιώς ενώ πραγματική αναβάθμιση θα έλεγα ότι έγινε αφού είχα γυρίσει από την Γαλλία. Και πάλι σήμερα όμως κομμάτια της Πειραιώς ιδίως στα Σφαγεία του Ταύρου και στο Μοσχάτο είναι απλώς κουφάρια εργοστασίων. Το καλό με το σχέδιο για το λιμάνι είναι ότι έχει (κατά το άρθρο τουλάχιστον) χρηματοδότη. Το ζήτημα είναι, αν όλα πάνε καλά, θα είναι έτοιμο σε λιγότερο από 5 χρόνια; Θα καταφέρει να αντιστρέψει την μάλλον καθοδική πορεία του Πειραιά; Μακάρι...