Τελευταια αναρτηση της χρονιας

Αυτη προκειται να είναι η τελευταία ανάρτηση φέτος. Παραδόξως είναι και η 14η αυτού του μήνα, ξεπερνώντας το ρεκόρ του Νοεμβρίου. Αν δεν ήταν για τη διαφορά ώρας δεν θα είχα φτάσει τόσο μακριά. Ευτυχώς σήμερα σηκώθηκα μία λογική ώρα, από αύριο στην Εύβοια θα κοιμάμαι ακόμα λογικότερα. Χτες πέρασα από την φάση των κοινωνικών υποχρεώσεων στη φάση της διασκέδασης (περίπου). Το πρωϊ είδα ένα συμμαθητή μου τον οποίο είχα να τον δω σχεδόν δεκαετία, με εξαίρεση τον γάμο της αδερφής μου. Μου επιβεβαίωσε αυτό που θυμόμουν από το σχολείο: Δεν επιδυκνείαμε σχολείο πλούτο μέσω της αμφίεσης μου. Είναι όντως Πειραιώτικο φαινόμενο και όχι φαντασία μου. Στο σχολείο σε μεγάλο βαθμό ντυνόμασταν (μάλλον) σεμνά και σίγουρα όχι φαντασχτερά. Καθότι ήμασταν όλοι από όλα τα κοινωνικά στρώματα προσπαθούσαμε συνειδητά ή ασυνείδητα να μην φέρουμε συμμαθητές μας σε δύσκολη θέση φορώντας πολύ ακριβά ρούχα αυτοί που μπορούσαν να τα αγοράσουν. Περισσότερο ντυνόμασταν με βάση (ή με έλλειψη) καλού γούστου και όχι της ετικέτας του ρούχου. Κατά τα άλλα ήταν πολύ ενδιαφέρον να ακούσω την κατάσταση και από έναν φίλο χημικό μηχανικό ο οποίος βγάζει λιγότερα απ'ότι εγώ στον ΟΠΕΚΕΠΕ και ο οποίος προσπαθεί για το κάτι καλύτερο. Σκεφτεται σοβαρα το διδακτορικό και αν το VT ειναι καλό σε αυτό που θέλει να σπουδασει ίσως και μας έρθει

Εν συνεχεία επιτέλους κατάφερα και έβγαλα νέα ταυτότητα. Θα πάω σε λίγη ώρα να καταθέσω τα χαρτία για νέο διαβατήριο το οποίο ελπίζω να έρθει πριν γυρίσω Αμερική. Θα πηγαινα επίσης να δω και άλλον φίλο αλλά μου ακύρωσε λόγω της απεργίας των λεωφορείων. Θα τον δώ σήμερα πριν φύγουμε για το εξοχικό της Εύβοιας. Ηθελα πολύ να δω και τον ευεργέτη μου στο VT, αλλά απλά δεν προλαβαίνω (χώρια που δεν κατάφερα να του τηλεφωνήσω καν). Ίσως να βρεθούμε στη Χαλκίδα ή κάπου ενδιάμεσα.

Μπορει να υπαρξει βιομηχανική ανάπτυξη στην Ελλαδα;

Σήμερα και κοιμήθηκα και ξυπνησα δυστυχως πολύ νωρίτερα απο χτες. Το μόνο καλό όμως είναι ότι δεν είχα μεσημεριανό ύπνο. Μετά το ουσιαστικό πέρας των υποχρεώσεων μου χτες προσπάθησα να έρθω σε επαφή με φίλους. Λαμβάνοντας υπ'όψιν πόσο λίγο χρησιμοποίησα το τηλέφωνο πολύ καλά πήγα. Καθότι είμαι ξύπνιος σε ώρες που δεν πρέπει να ενοχλώ τους άλλους που κοιμούνται κάθομαι και διαβάζω βιβλία, ιδίως αυτό που ξεφορτώθηκε ένας καθηγητής στο πανεπιστήμιο μοιράζοντάς τα στους φοιτητές του. Είναι σχετικό με την γεωγραφία της Ευρώπης, εκδώθηκε το 1973 και είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον, αν και πλέον κυρίως για ιστορικούς λόγους.

Το πρώτο και κύριο αντικείμενο που έμαθα από αυτό το βιβλίο είναι το τι είναι η γεωγραφία. Στην Ελλάδα ως επιστήμη ουσιαστικά δεν υπάρχει, η γενικότερη γνώση για τον κόσμο θεωρείται τμήμα της αγωγής που οφείλει να έχει ένας πολίτης. Ένας γεωγράφος οφείλει γνωρίζει την ιστορία, οικονομία, ήθη και έθιμα μίας περιοχής και να την αναλύει έχοντας ένα ευρύ γνωστικό πεδίο. Ένα από τα πράγματα που τσάντισε (μάλλον) την Ρωσσίδα καθηγήτρια είναι ότι επέμενα ότι είμαι Γεωπόνος και όχι γεωγράφος. Για πολλαπλούς λόγους, ιδίως επαγγελματικούς, είμαι τρομερά υπερύφανος που είμαι Γεωπόνος και δεν πρόκειται να προδώσω τον κλάδο μου. Μπορώ όμως να λειτουργήσω και με την λογική του γεωγράφου. Απλά δεν είναι κάτι το οποίο μαθαίνεις στην Ελλάδα.

Το δεύτερο και πολύ ενδιαφέρον είναι η ιστορία της εκβιομηχάνισης. Θυμάμαι ως αχνή μνήμη της δεκαετίας του 80 την όλη συζήτηση ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει βιομηχανική χώρα διότι δεν έχει άνθρακα και σίδηρο. Η όλη συζήτηση αυτή όμως εν τέλει πήγε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας με την ανάδυση των Νεων Βιομηχανικών Χωρών της Ανατολικής Ασίας την δεκαετία του 90 οι οποίες επίσης δεν ειχαν άνθρακα και σίδηρομετάλλευμα. Το βίβλιο αυτό του 1973 περιγράφει την τότε κατάσταση στην Ευρώπη όπου λόγω της πολύ κακής τεχνολογίας μεταφορών προ του β' ημίσεως του 19ου αιώνα βιομηχανικές ζώνες αναδύθηκαν στις περιοχές όπου είχαν τα κατάλληλα ορυκτά και, λόγω των δυνάμεων της αδράνειας, παρέμειναν οι κυρίαρχες βιομηχανικές ζώνες την εποχή εκείνη. Ενδιάμεσα οι βιομηχανίες έκλεισαν στην Δυτική Ευρώπη, χώρια που δεν δημιουργήθηκαν ουσιαστικά ποτέ στην Ελλάδα. Ο άνθρακας σε αρκετές περιπτώσεις εξαντλήθηκε (πχ Le Creusot), τα εργατικά απεδείχθησαν ακριβά και εν τέλει η βιομηχανία πήγε στην Άπω Ανατολή. Η Δυτική Ευρώπη κατάφερε και διατήρησε μόνο τον υψηλής ποιότητας τμήμα της βιομηχανίας, η Νότια Ευρώπη που δεν το είχε ποτέ εν τέλει το έχασε υπερ της Ανατολικής και διατήρησε μόνο το τμήμα όπου το συγκριτικό πλεονέκτημα ήταν ισχυρό (και ανέπτυξε τον τουρισμο).

Κατά την δεκαετία του 90 και του 2000 επανειλλημένα ειπώθηκε ότι οι ανεπτυγμένες χώρες μπορούν να διατηρήσουν και να αναπτύξουν την βιομηχανία της γνώσης. Μπορεί η Ελλάδα να αναπτύξει τέτοια βιομηχανία; Είναι δυνατόν να προέλθουν τα νέα βιοτεχνολογικά φάρμακα, το νέο καινοτόμο λογισμικό, το νέο υψηλής ποιότητας αγροτικό προϊόν από τον Ελληνικό χώρο; Ένα δεδομένο είναι ότι η Ελλάδα έχει ένα πολύ μορφωμένο και υψηλής ειδίκευσης επιστημονικό εργατικό δυναμικό το οποίο αδρανεί λόγω της υπανάπτυξης της βιομηχανίας. Επανειλλημένα προβάλλεται ότι οι μισθοί των πτυχιούχων είναι χαμηλοί το οποίο αληθεύει σε σχέσει με την Δυτική Ευρώπη. Τα 800 ευρώ όμως του Έλληνα πτυχιούχου είναι πολλά σε σχέση με τα 500 του Τσέχου ή τα 200 του Ινδού. Δύσκολα λοιπόν ελκύει ξένες επενδύσεις που προσανατολίζονται για χαμηλό κόστος εργασίας. Θα μπορούσε όμως να δημιουργήσει εγχώριους τεχνολογικούς κλάδους. Το ευχάριστο με την ΟΝΕ είναι ότι πλέον ο Έλληνας έχει πρόσβαση στην αγορά πίστεως και μπορεί να δανειστεί για να φτιάξει την επιχείρησή του, κάτι αδύνατον χωρίς μέσον πριν απο 15 μόλις χρόνια. Το γεγονός όμως ότι "ασφαλείς" αποδόσεις τύπου ομόλογα Δημοσίου προσφέρουν υψηλή απόδοση περιορίζει το διαθέσιμο κεφάλαιο για καινοτομία: Γιατί να επενδύσεις σε Venture Capital με απόδοση 10% όταν το εντοκο γραμμάτιο σου δίνει 6%; Με το που θα αποφασισεις επιχειρηματική επένδυση όμως θα αντιμετωπίσεις την αδράνεια της Ελληνικού Κράτους και την Ελληνικής κοινωνίας. Η υπόθεση με τα κλειστά επαγγέλματα είναι αρκετά γνωστή και ως κλειστό εννοώ κάθε επάγγελμα όπου η άδεια έχει παραπανω αξία από το κόστος της έκδοσής της (πχ άδεια φορτηγού). Για άλλα πράγματα το επίπεδο της κοινωνιας είναι απίστευτα χαμήλο, που ακούστηκε το μεγαλύτερο τμήμα της χώρας να μην έχει τίτλους ιδιοκτησίας; Πέραν αυτού όμως αν θελήσεις να κάνεις κάτι το νέο θα πέσεις στον κάθε καρεκλοκένταυρο της δημόσιας διοίκησης. Θυμάμαι μία από τις διαλέξεις στη Γεωπονική του ΑΠΘ όπου καινοτόμισαν για τα Ελληνικά δεδομένα παράγοντας αγαροφύκη στον Θερμαϊκό. Η τεχνοοικονομική ανάλυση έδειχνε ένα φοβερό περιθώριο κέρδους σε περίπτωση εμπορικής εφαρμογής. Ωστόσο έπρεπε πρώτα να γίνει περιβαλλοντική μελέτη για να επιτραπεί αυτή η υδατοκαλιέργεια στην Ελλάδα χώρια που γενικά οι υδατοκαλλιέργειες στην Ελλάδα υποτίθεται ότι γίνονται στις ΠΟΑΥ (Περιοχές Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών) των οποίων το προεδρικό διάταγμα οριοθέτησης δεν έχει εκδωθεί ακόμα!

Η βιομηχανική ανάπτυξη μέσω της βιομηχανίας της γνώσης είναι εφικτή. Ωστόσο είναι η Ελληνική Κοινωνία και το Ελληνικό Κράτος πρόθυμο και ικανό να την δεχτεί;

Την τριτη ημερα τα ανάποδα έγιναν ξανα κανονικα

Η ατάκα προέρχεται από επισόδειο του Bones

Σημερα είναι η τρίτη ημέρα όπου βρίσκομαι στην Ελλάδα. Επιτέλουσ κατάφερα και έχω έναν κανονικότερο ύπνο: ξύπνησα στις 6 το πρωι αφού είχα ξαπλώσει στις 10. Δεν μπορώ να πω ότι έχω πραγματικά ξεκουραστεί εδω. Χτες όλη ημέρα ήμουν στο πόδι, ξέχασα ταυτότητα στην Αμερική, χωρίς ταυτότητα δεν γίνεται να βγάλω διαβατήριο και έτσι πήγα και δήλωσα απώλεια με σκοπό να βγάλω το διαβατήριο. Μάζευα όλη ημέρα χτες τα χαρτιά με σκοπό να βγάλω ταυτότητα, πήρα και μάρτυρα μαζί μου (μπαμπάς) στην αστυνομία αλλά μου είπαν πως έπρεπε να είχα πάει στις 7.30 να πάρω αριθμό προτεραιότητας. Ναι το είχαν πει και χτες αλλά δεν είχα καταλάβει ότι έπρεπε και να πάω μόνος το πρωί και μετά αργότερα με μάρτυρα. Η υπόθεση πλέον πάει μία ημέρα πίσω. Βοήθησα χτες στο επάνω σπίτι να κόψουμε τα δοκάρια σε ξύλα για να τα κάψουμε στο τζάκι. Τέλος πήγα και στον οφθαλμίατρο και πήρα συνταγή. Τηλέφωνησα επίσης χτες στην μητέρα της πάλαι ποτέ γειτόνισσας έχοντας πρόθεση να τους επισκευθώ, είχα ως απάντησε ότι γίνεται αλλά μετά από την ημέρα όπου η μικρή επιστρέφει Αμερική (το συνειδητοποίησα μετά το τέλος της συνομιλίας). Είναι ηθελημένο από μέρους της μικρής ή απλά με έχει πιάσει παράνοια από τότε που με απέλυσε η Ολλανδέζα και βγάζω συμπέρασμα εκεί που δεν υπάρχει; Σήμερα πήγα και αγόρασα παπούτσια στο Factory Outlet. Οι τιμές για Nike ήταν όπως στο Foot Locker και ποιο ακριβά από το Rack Room Shoes, σε άλλα παππούτσια οι τιμές επίσης ήταν παρόμοιες. Καθότι θέλω να υποστηρίξω την Ελληνική οικονομία και καθότι τα βρήκα φτηνά αγόρασα ένα ζευγάρι παπούτσια για Moto Cross. Πλέον με τις υποχρεώσεις μου εδώ έχω τελειώσει (εκτος από τα δόντια που έχω ραντεβού του χρόνου), καιρός να δω τους φίλους μου. Αργότερα έπεται και η Εύβοια

Αφιξη στην Ελλαδα

Μετά από 24 ώρες στον δρόμο έφτασα επιτέλους σπίτι μου. Η US Air προς μεγάλη έκπληξη ΧΡΕΩΝΕ την χρηση ακουστικών για την ταινία. Καθότι η πρώτη ήταν το Inception δεν διάλεξα να αποκτήσω ακουστικά. Χώρια που έχω ήδη 2 ζευγάρια σπίτι μου, δεν χρειάζομαι τρίτο. Εκμεταλλεύτηκα την ευκαιρία και διάβασα το PE&RS επίσημο περιοδικό της ASPRS. Ο μετασχηματισμός Tasseled Cap έχει σύμγωνα με την βιβλιογραφία έντονη αρνητική συσχέτιση με την οικοδομημένη περιοχή, ας εξετάσω να δω τι γίνεται με τις άλλες χρήσεις γης. Απο την μία λοιπόν θα ασχοληθώ με τους μετασχηματισμούς δορυφορικών φωτογραφιών για να εξάγω στοιχεία, από την άλλη προσπαθώ να εντοπίσω ένα ρεαλιστικό σιτηρέσιο για τα ζώα στη Virginia. Ούτε ένα ταξίδι είναι ικανό να προκαλέσει την διακοπή της έρευνας. Πως λέγετε ο άνθρωπος ο οποίος από την μία ασχολείται με πολύ μαθηματικά και εξειδικευμένα μοντέλα μετασχηματισμού δεδομένων και από την άλλη με πόσες πρωτεΐνες και θερμίδες γενικότερα καταναλώνουν τα οικοσιτα ζώα; Γεωπόνος...

Το δυσάρεστο με την άφιξη στην Ελλάδα είναι το φοβερό με την αλλαγή ώρας. Ημουν 24 ώρες στον δρόμο με μόνο ένα μισάωρο στην τελευταία πτήση για ύπνο και παρότι έπεσα ξύπνησα σε 4-5 ώρες στις 3.30. Τουλάχιστον είχα τον χρόνο να ασχοληθώ με την αναβάθμιση λογισμικού του σταθερού υπολογιστή μου. Προς μεγάλη μου έκπληξη ανακάλυψα ότι οι γονείς άλλαξαν την διαρύθμιση του σπιτιού και τον κουβάλησαν ημιαποσυναρμολογημένο στο δωμάτιο μου. Να δούμε πως θα μου πάει η ημέρα σήμερα...

Ετοιμασιες για αποχωρηση

Εφτασε σχεδόν η ημέρα κατά την οποία θα επιστρέψω Ελλάδα. Στο πανεπιστήμιο είμαι ολομόναχος αν και έχω τακτική ηλεκτρονική επικοινωνία με τον καθηγητή μου. Έχω θεωρητικά ξεκινήσει να φτιάχνω την βαλίτσα αν και στην πράξη δεν προκειται να έχει κάτι σοβαρό σε αυτό το σκέλος. Κάθομαι και ετοιμάζω κείμενα που συνοψίζουν την εώς τώρα έρευνα με αποτέλεσμα όμως να οδηγούμε σε νέες κατευθύνσεις, για το άλλο όμως εξάμηνο. Ο ευεργέτης μου μου ζήτησε να τον πάω τα χαράματα στο αεροδρόμιο, εννοείται πως τον πήγα. Λαμβάνοντας υπ'όψιν πόσο χάλια ήταν το Internet σήμερα και την αδυναμία μου να κάνω δουλειά χωρίς αυτό (αναθεματισμένο license server), δεν μου προκάλεσε ζημιά. Σε κάθε περίπτωση είχα μία παρέα και το χτες το απόγευμα και για σήμερα.

Δεν περίμενα πόσο μόνος θα ένιωθα από την στιγμή που έφυγε ο Κινέζος συνάδελφος. Δεν μπορώ να πω ότι είχαμε συνήθως σοβαρές στιχομυθίες αλλά και το λίγο που μιλούσαμε φαίνεται ότι πραγματικά άξιζε. Προσπάθησε να αναπληρώσω την ανάγκη κοινωνικοποίησης με την πάλαι ποτέ γειτόνισσα, λόγω φόρτου εργασίας δεν μπορούσε καν να μου απαντήσει και όταν επέμεινα διότι χρειαζόμουνα συννενόηση για την εκκλησία κατάφερα και την τσάντισα. Βέβαια λόγω της νηστείας είναι και σε πιο ευερέθιστη κατάσταση. Ωστόσο έχω μάθει να μην βάζω όλα τα αυγά μου στο ίδιο καλάθι, καλλιεργώ και άλλες κοινωνικές σχέσεις. Απλά οι εναλλακτικές σε αυτή την περίοδο είναι λίγες. Επι τη ευκαιρία πάντως έχω την δυνατότητα να καλλιεργώ τα άλλα ενδιαφέροντα μου όπως η παπυρολογία. Μαθαίνω συνεχώς νέα πράγματα αν και άσχετα με το διδακτορικό μου

Θεμα αρχης

Το εξαμηνο εφτασε στο τέλος του. Βρίσκομαι σε φάση όπου για λόγους πέραν από τον έλεγχο μου και την επιθυμία μου η δυνατοτητα μου να δουλέψω είναι πεπερασμένη. Πολύ απλά δεν μπορώ να πάω στο άλλο εργαστήριο διότι δεν έχω τον κωδικό για τις πόρτες. Έτσι λοιπόν κάθομαι και κοιτάω βιβλιογραφία, γράφω αναφορές, κοιτάω σημειώσεις και άλλα γενικότερα. Ίσως είναι καλύτερα έτσι, οταν ξαναπιάσω τα δεδομένα θα ξέρω τι να κάνω καλύτερα. Βγήκε η βαθμολογία και σε ένα μάθημα πήρα Α-. Ιδίως σε αυτό το μάθημα δεν το περίμενα. Γενικότερα αυτό το εξάμηνο πήγα από το μηδέν στο κάτι. Έχω πλέον κάτι να παρουσιάσω και αυτό μου δίνει μία ασφάλεια.

Αυτό το εξάμηνο έχω κάνει μία μεγάλη πρόοδο και στις διαπροσωπικές μου σχέσεις. Φαίνεται ότι έχω βρει φίλο αν και ακόμα χρειάζεται καλλιέργεια. Με λίγο κόπο θα το καταφέρω. Πλέον η πάλαι ποτέ γειτόνισσα έχει αρχίσει και με κατανοεί. Καταλαβαίνει πότε το σχόλιο μου είναι σχόλιο, πότε έμμεσο ερώτημα και πότε παράπονο. 'Εχει δηλώσει επανειλλημένα ότι με βλέπει σαν τον μεγάλο της αδερφό εδώ στο Blacksburg, πρέπει να ΜΗΝ κάνω το λάθος να την βλέπω σαν την μικρή αδερφή μου. Η αδερφή μου με ξέρει πολύ καλύτερα και κυρίως με ανέχεται πολύ περισσότερο. Ξέρει τι είναι αυτό που με ερεθίζει και καταφέρνει και το αποφεύγει ή να πάρει αντισταθμιστικά μέτρα. Η εδώ γειτόνισσα δεν έχει φτάσει σε αυτό το επίπεδο κατανόησης, εάν τις συμπεριφερθώ όπως της αδερφής το μόνο που θα καταφέρω είναι να την τσαντίσω, πρέπει να της συμπεριφέρομαι καλύτερα. Γνωρίζει η αδερφή μου πως να συμπεριφέρθει όταν τις ασκήσω έντονη ψυχολογική πίεση, η γειτόνισσα δεν γνωρίζει (μάλλον διότι ο αδερφός της εξασκούσε σωματική βία όταν μάλωνανε και όχι ψυχολογική)

Καιρός να κοιτάξω τη βάση γεωπονικών δεδομένων και να την βελτιώσω. Χμμμ, τι θα γίνονταν άραγε αν βάζαμε κατσίκια να βόσκουν στα δάση της Virginia;

Η προσωκρατική φιλοσοφία

Διαβάζοντας κανείς την προηγούμενη ανάρτηση και τον τίτλο αυτής μπορεί να νομίσει ότι δεν έχω τίποτα να κάνω και χαλάω τον χρόνο μου με ασημαντότητες. Όχι επακριβώς. Έχω αρκετή δουλειά να κάνω, απλά πρέπει να κατεβάσω και ιδέες. Έχω την τύχη ότι ο καθηγητής μου έστειλε βιβλιογραφία να διαβάσω αν και σε αυτή την φάση το βλέπω να το κάνω τα Χριστούγεννα στην Ελλάδα. Αφού έχω τα δεδομένα και το λογισμικό ας κάτσω εδω να δουλέψω πάνω του. Καθότι όμως δεν μπορώ να εργάζομαι σε όλη την διάρκεια της ημέρας χωρίς να κλωτσάω κάθομαι και κοιτάω και άλλα πράγματα. Ένα από αυτά είναι ένα νέο δίτομο βιβλίο με τα επιζήσαντα κείμενα της προσωκρατικής φιλοσοφίας που αγόρασε αυτόν τον μήνα η βιβλιοθήκη.

Το ενδιαφέρον μου δεν είναι τόσο η φιλοσοφία καθ'αυτή. Είμαι πολύ πρακτικός άνθρωπος. Περισσότερο ενδιαφέρομαι το τι έχει επιζήσει. Γενικά η αρχαία Ελληνική Γραμματεία που επέζησε είναι λιγότερο από το 1% αυτού που παρήχθει. Την εποχή του TLG μπορούμε να το προσδιορήσουμε και λίγο καλύτερα, κατά εκτιμησή μου μεταξύ 0,4 και 0,6 % των βιβλίων της Αρχαίας Γραμματείας επεζησε, αν μετρήσουμε τον αριθμό των τίτλων. Όπως μάθαμε σχολείο ο Diels συνέλεξε στα τέλη του 19ου αιώνα όλα τα θραύσματα των προσωκρατικών που επέζησαν, κυρίως ως αναφορές σε μετέπειτα συγγραφείς, και τα εξέδωσε. Εν συνεχεία ακολούθησε η παπυρολογία και τα "νέα" αρχαία κείμενα που ανακάλυφθηκαν στην έρημο όπως και νεώτερες εκδόσεις του αναφερόμενου βιβλίου με συντάκτη στις τελευταίες τον Krantz εξού και είναι γνωστο το βιλίο ως Diels-Krantz. Τελευταία όμως έκδοση ήταν το 1951/2. Από τότε άραγε τι να έγινε; Αυτό ήταν το ενδιαφέρον μου, έτσι και το ξεφύλισα το βιβλίο στην βιβλιοθήκη.

Ένας Αμερικάνος (ή Αυστραλός; δεν θυμάμαι καλά) φιλόλογος έκανε σκοπό της ζωής του και μετά 20 χρόνια αγώνα κατάφερε να εκδώσει μία ουσιαστικά επικαιροποιημένη έκδοση του Diels-Krantz περιορίζοντας όμως το έργο στους πραγματικά προσωκρατικούς (και όχι αυτούς που γεννήθηκαν μετά τον Αριστοτέλη αλλά προτίμησαν να αγνοήσουν τον Σωκράτη) και τοποθετούντας όλους στους ίδιους τόμους και όχι να σε κάνει να ψάχνεις σε 1 τόμο ανά συγγραφέα και σε διαφορετική γλώσσα. Τι άραγε να ανακλύφθηκε από το 1951/2; Όχι πολλά πράγματα

Κατ'αρχήν τα νέα κείμενα απεδείχθησαν πολύ λιγότερα απ'ότι περίμενα. Ένα ή δύο νέα θραύσματα αναγνωρίστηκαν σε (βυζαντινούς) συγγραφείς, 5-6 πάπυροι με φιλοσοφικό περιεχόμενο εκδώθηκαν (με κυριότερο τον Εμπεδοκλή του Στρασβούργου) ή με σχόλιο που να ανέφερε κάποιον αρχαίο φιλόσοφο αλλά κατά τα άλλα έχουμε τα ίδια κείμενα. Αυτό το οποίο προχώρησε είναι η ερμηνεία τους και η αναγνώριση ποια είναι γνήσια αποσπάσματα και ποιά όχι. Διαβάζοντας λίστες για νέα κείμενα που ανακτήθηκαν από τους παπύρους είχα ενθουσιαστεί με τον Εμπεδοκλή του Στρασβούρου ή τον πάπυρο του Δερβενίου (ο οποίος παραδώξως κατα την γνώμη μου αναφέρθηκε ως πηγή σχολίου αλλά δεν παρατέθηκε ο ίδιος παρ'ότι ανήκει σε αυτή την κατηγορία). Ο "νέος" Εμπεδοκλής απλά προσέθεσε καμία εκατοστή στίχους σε ένα ποίημα από το οποίο ήδη γνωρίζαμε καμία διακοσαριά-τριακοσαριά. Οι υπολοιπες προσθήκες ήταν ακόμη λιγότερο σημαντικές.

Γενικώς η ανάκτηση αρχαίων ελληνικών κειμένων αν και έχει πολύ ελπίδα έχει λίγα να παρουσιάσει. Ναι, έχουμε νέες τραγωδίες, κωμωδίες, ποιήματα, φιλοσοφικά έργα τα οποία είχαν χαθεί αλλά δεν παύουν να είναι λίγα σε σχέση με αυτά που χάθηκαν αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα προκαλούν ενδιαφέρον οι νέες ανακτήσεις

Περιμένοντας το ταξίδι

Σε μία εβδομάδα ακριβώς πετάω σπίτι. Ενδιάμεσα πρέπει με κάποιο τρόπο να απασχοληθώ. Τα μαθήματα ευτυχώς τελείωσαν. Πρέπει λοιπόν να κάνω έρευνα. Μόνο που δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται. Κατ'αρχήν δεν είμαι ρομπότ, είμαι ένα άτομο με τις ανάγκες και τις ευαισθησίες του. Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ που η συνοδοιπόρος δεν μπορεί να με συνεδεύσει σε ταξίδι στην Ουάσιγκτον φέτος. Μέσα σε όλο το άγχος του τέλους του εξαμήνου το ταξίδι ήταν ο φάρος ελπίδας στον οποίο προσέβλεπα. Το να σου καταστρέφουν την ελπίδα είναι πολύ άσχημο. Μπορεί μεν η μικρή να έχει υποσχεθεί ότι θα γίνει στην αρχή του επομένου εξαμήνου (και να έχει και αρκετά καλή δικαιολογία) αλλά δυστυχώς δεν έχω καμία διαβεβαίωση ότι θα τηρήσει αυτή τη φορά τον λόγο της, το μόνο που υποσχέθηκε και κράτησε μέχρι τέλους την υποσχεσή της η μικρή ήταν το ταξίδι στο New River Valley Fair τον Αύγουστο, για το υπολοιπα που συζητήσαμε μέχρι τέλους πάντα της προέκυπτε κάτι. Εννοείται πως έχει επηρεάσει την διάθεση μου. Το άλλο που έχει επηρεάσει την διάθεση μου είναι το γεγονός ότι είμαι ο μόνος που έχει παραμείνει στο κτίριο. Όλοι οι άλλοι φοιτητές έφυγαν για τα σπίτια τους. Όπως τον Αύγουστο του 2007 στη Γαλλία η δυνατότητα μου να απασχοληθώ παραγωγικά έχει μειωθεί. Και όπως τον Αύγουστο του 2007 κάνω την κατ'εξοχήν εργασία που είναι εργασία χωρίς να εργάζομαι: χειρίζομαι τις εικόνες. Αυτή τη στιγμή κάνω ραδιομετρική διόρθωση σε μία εικόνα LANDSAT, πολύς χρόνος αλλά λίγη σκέψη και μπορώ κατά την διάρκεια του υπολογισμού να κάνω άλλα πράγματα. Τέλος σε καμία περίπτωση δεν βοηθάει ο καιρός: Το χιόνι μπορεί να ήταν ωραίο να το έβλεπα χτες αλλά με έχει παγιδεύσει στο σπίτι, δεν μπορώ να βγω την βόλτα μου να ξεσκάσω. Βασικό τέλος ερώτημα είναι το τι μπορώ να κάνω για να προχωρήσω την έρευνα όταν δεν έχω τεχνική υποστήριξη: Ωραίο ως ιδέα να συγκρίνω τα δεδομένα ταξινόμησης αλλά από την στιγμή που η τεχνικός που με υποστήριζε λείπει σε διακοπές έχω δυσκολία να μπω στο κτίριο πόσο μάλλον να εργαστώ. Ας καθίσω το Σαββατοκύριακο να κατεβάσω καμιά ιδέα. Μπορεί να σκεφτώ κάτι να κάνω την Δευτέρα

Πυρκαγια

Αυτη τη φορά τα κατάφερα. Όταν τηγανίζω καμιά μπριζόλα βάζω καπάκι πάνω από το τηγάνι. Αποτέλεσμα είναι ότι κατά καιρούς ανάβει το μάτι από το λάδι που έσταξε μέσα του, αναθεματισμένο σπιράλ μάτι! Σήμερα ενώ τηγάνιζα πατάτες με ανοιχτό καπάκι στην κατσαρόλα άναψε δύο φορές το μάτι. Μόνο που την δεύτερη ήταν τόσο έντονο και με τόση διάρκεια ώστε ο ανιχνευτής καπνού άρχισε να σφυρίζει, αρκετή ώρα αφού είχα σβήσει τη φωτιά στο μάτι. Ενοχλητικό αλλά τι να κάνεις. Ευτυχώς δεν ήρθε η πυροσβεστική. Κατά τα άλλα τα χαράματα είναι η εξέταση. Θα ξανακοιτάξω την ύλη αν και ξέρω ότι δεν μπορώ πλέον να διαβάσω. Η καθηγήτρια θυμήθηκε την τελευταία στιγμή να μας πει να φέρουμε μολύβι με αποτέλεσμα να έχω έρθει τώρα στο γραφείο μόνο και μόνο για να δανειστώ του διπλανού μου. Όλα αυτά ενω έξω έχει -10 C. Grrrrrrrrrrrr

Κρυφο κρυολογημα;

Η τελική εξεταση είναι μπροστα μου. Αν είχα εργασία να ασχοληθώ, θα είχα φροντισει να την έχω τελειώσει και παραδώσει μόνο και μόνο για να μην αγχωνομαι άλλο. Δυστυχώς όμως δεν έχω αυτό το προνόμιο. Εκανα ολίγη επιστημονική έρευνα, ξανακοίταξα την ύλη, πλέον το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να περιμένω βασανιστικά να περάσουν οι ώρες. Το κακό είναι ότι μου φαίνεται ότι έχω λανθάνον κρυολόγημα, το οποίο φοβάμαι θα εκδηλωθεί την Τεταρτη με το που θα περάσει το άγχος. Από το ένα ρουθούνι στάζει κατα καιρούς αίμα ενώ και το δεξί αυτί μου με ενοχλούσε σήμερα. Βέβαια ίσως έχει να κάνει με το ότι σήμερα σε καμία φάση η θερμοκρασία δεν υπερέβει τους μηδέν Κελσίου. Ελπίζω στο Σαββατοκύριακο αλλά πλέον αμφιβάλλω αν και αυτό θα υλοποιηθεί (= το ταξίδι). Ο καθηγητής θέλει να του γράψω μια αναφορά με το τι έκανα για να το δώσει στην ομάδα. Πολύ πιθανόν αυτό να κάνω αύριο. Διότι αν κάτσω και διαβάσω μερικές φορές ακόμα την ύλη, πιθανότερον να αγχωθώ παρά να την εμπεδώσω. Αν δεν ήταν και η τόσο πρωϊνη εξέταση...

Εξεταση

Εχω φτασει στην τελευταια εβδομαδα το εξαμηνου. Μονη υποχρεωση που έχω για το εξάμηνο είναι η τελικη εξέταση στατιστικης την Τετάρτη. Η ύλη όπως παντα λίγη με αποτέλεσμα να την έχω ήδη δει 5 φορές. Το να έχεις ύλη 500 σελίδων έχει και τα καλά του, δεν αγχώνεσαι από το γεγονός ότι δεν μπορείς να την ξαναεπαναλάβεις πλέον μετά τόσες φορές ανάγνωση. Αυτό στο οποίο ελπίζω είναι σε ταξίδι στην Ουάσιγκτον το Σαββατοκύριακο αλλά η συνοδοιπόρος αμφιβάλλει πλέον κατά πόσον μπορεί λόγω δουλειάς. Εγώ νομίζω ότι της είναι καλό να ταξιδεύσει αφού θα την εγκαταλείψει που θα την εγκαταλείψει το έτερον της ήμισυ, ας διασκεδάσει λίγο. Είναι ακόμα νωρις να ετοιμάσω την βαλίτσα μου αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σκέφτομαι τι να βάλω. Έχει να κάνει και με το γεγονός ότι μία φίλη που φεύγει για Ελλάδα μετά 2 χρόνια την έβλεπα ενώ ετοίμαζε τη βαλίτσα της. Μου έκανε και ένα δώρο για τα Χριστούγεννα, την γλυκούλα.

Τα πάρτυ πήγανε καλά. Δεν μπορώ να πω ότι διασκεδασα πολύ αλλά ξέσκασα για λίγο. Οπως σε όλες τις περιπτώσεις που αγχώνομαι και άλλα πράγματα μου έρχονται στο μυαλό μου. Ευτυχώς που το άγχος έχει ημερομηνία και ώρα λήξης: Τεταρτη 7.45 το πρωι

Party Day

Τελειωσε το εξαμηνο, καιρος να το γιορτάσουμε ε; Οχι ακριβως. Το εξαμηνο όντως τελείωσε σήμερα, τελευταία ημέρα μαθημάτων. Και αύριο έχω να πάω σε 2 πάρτυ και μία παρουσίαση. Αλλά δεν πάω επακριβώς για να το γιορτάσω. Μπροστά μου έχω ακόμη την τελική εξέταση στατιστικής όπου πρέπει να γράψω τουλάχιστον 95% για το Α. Κάθε άλλο παρά ακατόρθωτο αλλά πάω με περισσότερο άγχος απ'ότι στη συνήθη τελική εξέταση. Επίσης έχω να κοιταξω τι κάνω με την έρευνα. Εφτασα σε ένα σημείο όπου χρειάζομαι εξωτερική καθοδήγηση. Τέλος είμαι σε σημείο όπου έχω αποχαιρετήσει τους νέους φίλους του εξαμήνου αλλά ακόμα είμαι εδώ κολλημένος καθότι πετάω σπιτι στις 24. Είμαι σε φάση όπου χρειάζομαι κοινωνικοποίηση αλλά η παρέα για αντικειμενικούς λόγους δεν μπορεί να την παρέχει. Δεν είναι η πρώτη φορά. Στη Γαλλία τελείωνα πρώτος την δουλειά. Οι συνφοιτητές μου όμως δούλευαν ακόμα αφού είχα γυρίσει σπίτι. Αποτέλεσμα σκυλοβαριόμουνα μόνος μου. Το να είσαι καλός φοιτητής έχει και τα μειονεκτηματά του. Ας διαβάσω λίγο περιοδικό, λίγο Internet και ας ελπίσω στο μέλλον. Α και να διαβάσω για την εξέταση της επόμενης Τετάρτης κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μην πνιγώ από το άγχος. Μακάρι όπως στην πρώτη πρόοδο να είχα πάει σε συνέδριο...

Το στρωσε

Εχουμε φτασει στο περας του εξαμηνου. Μπορει να μην εχω χιλιαδες κεραμυδες στο κεφαλι μου οπως στο προηγουμενο (τις ειχα κατα τη διαρκεια του εξαμηνου) αλλα δεν μπορω να πω οτι περνάω ήρεμα. Το κακο είναι ότι βρίσκω τον εαυτό μου σε κακή φάση λόγω παρατεταμένης προσπάθειας με αποτέλεσμα να βασίζομαι περισσότερο στον αυθορμητισμό και την ευφυία μου παρά σε συστηματική προσπάθεια. Στο σημερινό μάθημα μου βγήκε. Το Σάββατο αντίθετα όχι. Σε συνδυασμό με τον κακό μου ύπνο η σχετικά κακή επιδοση είχε ως αποτέλεσμα να καταρρεύσει το ηθικό μου καταστροφικά. Ευτυχώς λίγος καλός ύπνος εκείνο το βράδυ και μερικές καλές κουβεντούλες στο δρόμο για την Εκκλησία με βοήθησαν να ανακτήσω τις δυνάμεις μου. Η μικρή μου έθεσε έναντι ενός ενδιαφέροντως διλήμματος: θα προτιμούσα κάτι το ωραίο που στην καλύτερη περίπτωση θα συνέβαινε μία φορά ή κάτι το όχι τόσο ομορφό αλλά θα διαρκούσε περισσότερο; Βέβαια η συζήτηση είναι περί όνου σκιάς, πολύ πιθανόν κανένα να μην μου καθίσει. Φαίνεται περισσότερο να κλείνω προς την δεύτερη επιλογή αν και πρακτικά μιλάμε για το επόμενο εξάμηνο.

Απο πλευράς καιρού χιόνισε. Δεν μου αρέσει καθόλου. Ωραίο το να βλέπω το χιόνι αλλά το κρύο μου στερεί τη δυνατότητα να βγω να περπατήσω βόλτα. Χώρια που γλιστράνε τα πεζοδρόμια. Μετά την επιστροφή μου από τα Χριστούγεννα πλησιάζει το ένα έτος στο Blacksburg. Πιστεύω το δεύτερο έτος θα έχω βρει τον βηματισμό μου. Θα είμαι πιο σταθερός στα πόδια μου και πιστεύω θα σταθω τυχερός

Χιονι και visa, δυσκολεύει τη ζωή

Ηρθε ο Δεκεμβριος και το πρωί χιόνιζε. Πάντως ήταν το ελαφρύ προ-χιόνι, έριξε πολύ ψιλό πράγμα και σε καμία περίπτωση δεν το έστρωσε, δεν έχει παγώσει ακόμα το έδαφος. Ελπιζω να μην το στρώσει πριν φύγω, δεν μου αρέσει καθόλου το χιόνι. Πως να έχω θετική γνώμη όταν έρχομαι από ένα μέρος όπου έχει χιονίσει μόνο 6 φορές τα τελευταία 100 χρόνια, τον Πειραιά. Το κακό επίσης με το κρύο είναι ότι δεν μπορώ να βγω να περπατήσω βόλτα. Βέβαια πόσο ευχάριστη είναι μία βόλτα σε μία πόλη όπου από όποιο σημείο και να ξεκινήσεις, σε όποια κατεύθυνση και να πας είναι δεδομένο ότι σε 4 το πολύ τετράγωνα θα έχει βρεθεί στη μέση του πουθενά.

Το άλλο σημερινό νέο είναι η visa. Μου ήρθε απάντηση από το National Visa Center. Πρέπει να συμπληρώσω το έντυπο Ι-485, με ερωτήσεις του τύπου Have you ever been a prostitute or have acquired the services of a prostitute? Do you intend to engage in espionage in the United States? Have you ever ordered the killing of a person? Do you intend to participate in polygamy? Ως προς το τελευταίο ερώτημα οι συμφοιτητές μου στο μάθημα έλεγαν (διότι φυσικά και έδειξα τη φόρμα στους συμφοιτητές μου για να γελάσουμε λίγο) ότι είναι σωστό να απαντήσεις ναι μόνο αν έχεις πρόθεση να μείνεις στην Utah. Βέβαια η ξανθιά συμφοιτήτρια από την Utah μου είπε ότι για να γίνουν πολιτεία έπρεπε να παραιτηθούν της πολυγαμίας. Όταν τις είπα ότι σύμφωνα με το Time αυτή τη στιγμή ζουν περί τους 25.000 πολύγαμοι στην πολιτεία της αυτή διαφώνησε. Κατά τα άλλα χρειάζεται να τους δώσω πιστοποιητικό γεννήσεως μεταφρασμένο, affidavit of support, το παράβολο των $985 + $85 όταν με φωνάξουν για βιομετρικά και, το χειρότερο όλων, σε περίπτωση που βγω από τις ΗΠΑ αφού έχω καταθέσει την αίτηση, αυτομάτως ακυρώνεται. Σύμφωνα μάλιστα με τον κινέζο συμφοιτητή μου από την στιγμή που απορριφθεί η αίτηση μου δεν μπορώ να ξανακαταθέσω για 8 χρόνια. Καθώς έχω βγάλει το εισητήριο για Ελλάδα, θα καταθέσω την αίτηση αφου γυρίσω.

23 ημέρες για Ελλάδα...

Ο μηνας που βρηκα τον βηματισμο μου

Οπως προσεξα κοιτώντας το ιστολογιο μου ο μήνας που σε λίγες ώρες φεύγει είναι ο μήνας που είχα τις περισσότερες αναρτήσεις. Έχουν υπάρξει κάποιοι μήνες όπως ο Μάιος και ο Ιούνιος οι οποίοι όταν έφυγα έλεγα μακάρι ο επόμενος να μην αποδειχθεί τόσο χάλια. Αντίθετα ο Νοέμβριος, χωρίς να το περιμένω, απεδείχθει πολύ παραγωγικός. Αν δεν ήταν και για κάποια προσωπικά ζητήματα θα έλεγα ότι απεδείχθει τέλειος.

Τον Νοέμβριο για πρώτη φορά από τότε που η Ολλανδέζα καθηγήτρια με απέλυσε έφτασα σε σημείο όπου έχω κάτι να παρουσιάσω από πλευρά έρευνας. Δεν πρόλαβα κάποια συνέδρια πριν από τον Απρίλιο αλλά φαίνεται ότι μπορώ να προλάβω το ASPRS Milwaukee τον Μάιο. Το κακό με το συγκεκριμένο συνέδριο είναι ότι πέφτει την τελευταία εβδομάδα των μαθημάτων, την φάση όπου πέρυσι έπεφταν οι εργασίες και λίγο πριν τις εξετάσεις. Είναι δυνατόν να κάνω τέτοια θυσία από πλευράς χρόνου; Μπορώ να αφήσω κατά μέρους τις εξετάσεις για 5 ημέρες, να πάω στον τόπο και εν συνεχεία να γυρίσω στην τρέλα των 5 μαθημάτων; Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αποφασίσω...

O Νοεμβριος επίσης είχε και το πρώτο ταξίδι αναψυχής στις ΗΠΑ. Ναι, τον Οκτώβριο πήγα στο Biloxi και το Fairfax αλλά αυτά τα ταξίδια ήταν σε μεγάλο βαθμό ταξίδια εργασίας. Ναι στο Biloxi ιδίως χάζευα τοπίο αλλά δεν είχα κάποια παρέα να περάσω όμορφα. Με τον συνάδελφο στη Charlotte απλά πήγαμε για να ξεσκάσουμε. Ελπίζω να ακολουθήσουν και άλλα. Τέλος είχα την τύχη να βρω σουπερ μαρκετ με πολύ ποθητά αγαθά (=τυρία)

Στα άλλα μέτωπα επιβεβαίωσα σήμερα γιατί δεν αγοράζω ανώνυμα παπούτσια: ούτε μήνα τα έχω και άρχισαν να μου τρυπάνε. Τα επώνυμα παίρνους τουλάχιστον τρίμηνο. Θα αγοράσω Ελλάδα καινούργια στην Πειραιώς (γιατ' είναι τζάμπα, τζάμπα, τζάμπα!!!). Τελείωσα τις υποχρεώσεις μου για το εξάμηνο σημερα και έτσι μπορώ να αφεθώ απερίσπαστος στην έρευνα (όταν δεν πηγαίνω φίλους στο αεροδρόμιο). Αρχισαν οι τελικές παρουσιάσεις και έτσι μαθαίνω νεώτερα. Ολά καλά μέχρι νεωτέρας

Ταξιδι αναψυχης στη Charlotte

Εχω μολις επιστρεψει απο διημερο ταξιδι αναψυχης. Οπως σε πολλές περιπτώσεις συμβαίνει άλλα περίμενα να συμβουν και άλλα συνέβησαν. Αυτό όμως δεν ήταν κατ'ανάγκην κακό. Ας τα πάρω όμως από την αρχή.

Όπως ανέφερα στην προηγούμενη ανάρτηση κανόνισα με ένα από τα ψάρια να πάμε στην Charlotte. Η συγκεκριμένη πόλη βρίσκεται 3 ώρες από το κατσικοχώρι χωρίς κατσίκια όπο σπουδάζω και είναι η κοντινότερη σοβαρού μεγαλούπολη αλλά λόγω του ότισ βρίσκεται σε άλλη πολιτεία δεν έχουμε τέτοιο δεσμό όπως με την Ουάσιγκτον. Κλείσαμε ξενοδοχείο όχι εντελώς κέντρο αλλά πάνω στο τραμ και ξεκινήσαμε στις 9 το πρωϊ. Όπως το περίμενα το μεσημέρι είχαμε φτάσει. Εκεί μας περίμενε η πρώτη ευχάριστη έκπληξη: η υπάλληλος του ξενοδοχείου μας αφησε να κάνουμε τσεκ ιν αμέσως παρότι πριν από τις 3 που κανονικά είναι η ώρα του συγκεκριμένου ξενοδοχείου. Αφήσαμε τα πράγματά μας στο δωμάτιο και ανεβηκαμε στο κέντρο με το τραμ.

Μετά από τόσους μήνες στο κατσικοχώρι είμασταν τρομερά ενθουσιασμενοι με το που κατεβήκαμε στο κέντρο. Επιτέλους, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ! Η Charlotte είναι μία σύγχρονη μεγαλούπολη με ουρανοξύστες στο κέντρο. Μπορεί να μην είμαι ιδιαίτερος οπαδός του ουρανοξύστη αλλά αυτοί δεν ήταν απρόσωπα κουτιά όπως βλέπεις σε φωτογραφίες πχ της Νέας Υόρκης αλλά ζωντανά κτίρια με καμπύλες, χρώματα, σχήματα κλπ. Αν κάτι μου θύμισε ήταν η La Defense αλλά με ποιο όμορφα κτίρια (δεν πίστευα ότι γίνονταν αυτό) αλλά και πιο μικρά πεζοδρόμια και λιγότερο χώρο για πεζούς και διαβάτες. Φάγαμε, κάναμε τον γύρο του κέντρου και μπήκαμε στο Discovery Place. Το συγκεκριμένο είναι ένα επιστημονικό μουσείο όπως η La Villete η το Science Museum του Λονδίνου ή το Exploratorium του Σαν Φρανσίσκο αλλά δυστυχώς προσανατολισμένο περοσσότερο προς 8χρονά παρά 12χρονα με στοιχεία και για ενηλίκους όπως τα προηγούμενα που ανέφερα. Ο συνοδοιπόρος μου ενθουσιάστηκε αλλά εγώ όχι και τόσο, τέτοια είχα ξαναδεί και καλύτερα. Τελειώσαμε σχετικά γρήγορα, αποφασίσαμε ότι δεν αντέχαμε/προλαβαίναμε και δεύτερο Μουσείο και γυρίσαμε στο τραμ. Το γενικότερο συμπέρασμα που έβγαλα από την Charlotte είναι ότι έχει λιγότερα αξιοθέατα απ'ότι διαφημίζει αν και σίγουρα πολύ παραπάνω απ'ότι το κατσικοχώρι όπου βρισκόμαστε.

Καθότι Black Friday και καθώς είχαμε βγάλει ημερήσια εισητήρια είπαμε να πάμε για ψώνια. Η μία κόρη του καθηγητή μου μου είχε πει ότι έχει εμπορικό κέντρο στην κάτω άκρη της γραμμής του τραμ. Συνεχίσαμε στο βαγόνι και μετά τον σταθμό μασ αν και κατεβήκαμε όχι εντελώς στο τέλος αλλά λίγο νωρίτερα που είδα μαγαζιά. Χαζέψαμε αρκετά καταστήματα, ο μικρός ενθουσιάστηκε στο Dollar Tree και ψώνισε πραγματάκια και εγώ ενθουσιάστηκα όταν είδα ALDI. Ω ναι! Η Charolotte εχει ALDI!!!

Η μεγαλύτερη γκρίνια που έχω για την Αμερική είναι το πόσο ακριβά είναι τα εσπεριδοειδή: τα ξυνά είναι εντελώς ξυνά στις τιμές. Το ALDI είχε τα φτηνοτερα εσπεριδοειδή που έχω δει στις ΗΠΑ. Πήρα μανταρίνια για το βραδάκι και είπα ότι πριν την επιστροφή θα ξαναπεράσω για το πάρω για εδώ διάφορα. Γυρίσαμε στο δωμάτιο, ξαπλώσαμε, φάγαμε αλλά δεν έμελε να είναι το τέλος της ημέρας: ξανακατεβήκαμε στο κέντρο για έξοδο

Το κέντρο της Charolotte έχει δύο πόλους νυχτερινής διασκέδασης, το Epicenter και την περιοχή μεταξύ College Str., Tryon Str., 6ης και 7ης Οδού. Μετά από βόλτα επιλέξαμε το πρώτο διότι βρίσκεται δίπλα από το τραμ. Η πόλη είναι οριακά καλύτερη από το Blacksburg ως προς το ωράριο (τα μαγαζιά κλείνουν στις 2.30 αντί των 2) αλλά είχαμε τον περιορισμό ότι το τραμ το τελευταίο ήταν στις 1, δεν ήθελα να ρισκάρω ούτε Parking στο κέντρο ούτε οδήγηση υπό την επίρρεια αλκοόλ. Εν τέλει καταλήξαμε μεταξύ του Whisky River (ναι, ανορθώγραφο) και του Kabak. Καθότι όλη την ημέρα εγώ έκανα τις επιλογές είπα να εκχωρήσω στον μικρό την συγκεκριμένη: Μπήκαμε στο Whisky River το οποίο έπαιζε πιο mainstream house μουσική όταν μπήκαμε. Δύο λεπτά αφού μπήκαμε το γύρισε σε Country. O μικρός έχει μάλλον συνηθισει από επαρχιακά ξενυχτάδικα και επιθυμεί να ακούει τη νύχτα την ίδια μουσική που ακούει και την ημέρα σε ραδιόφωνο. Εμένα μου αρέσει το mainstream αλλά προτιμώ πιο house για να χωρέψω και δυστυχώς στην Αμερική (εν αντιθέσει με την Ελλάδα) τέτοια μουσική δεν παίζει το ραδιόφωνο. Το Whisky River απεδείχθει πολύ mainstream και από house εναλλάσονταν σε Rock και άλλα είδη. Εκεί που καθόμουν και χόρευα το γυρνούσε σε Rock και χάλαγα. Το πρωτο που παρατηρεί κανείς μπαίνοντας είναι σερβιτόρες με θερινή ενδυμασία να πουλάνε μπύρες ή σφηνάκια. Το δεύτερο ότι ο DJ συνέχεια μιλούσε στο μικρόφωνο, ή μάλλον μιλούσε τακτικά μεταξύ τραγουδιων όπως εκείνος στην Φλωρεντία τότε που είχαμε πάει την μεγάλη εκδρομή του πέμπτου έτους. Μας έλεγε συνέχεια να πίνουμε ποτά, ενοχλητικότατο. Κατάφερα και προσέλκυσα την προσοχή μερικών ξανθιών χορεύοντας αλλά με το που άρχιζα να διασκεδάζω ο DJ άλλαζε μουσική, εγώ έπεφτα και η προσοχή τους διασπείρονταν. Πάντως από τη νυχτερινή έξοδο βγήκα πολύ ευχαριστημένος και αποδείχθηκε το καλύτερο σημείο του ταξιδιού, κάτι άλλο που δεν περίμενα.

Σήμερα το πρωι ξυπνήσαμε και πήγαμε μετά από πρόταση του συνοδοιπόρου στο Carolinas Air Museum. O μικρός ο οποίος δεν είχε ξαναπάει ποτέ σε αεροπορικό Μουσείο ευχαριστήθηκε αν και το βρήκε ακριβό. Εχώ το βρήκα μία μουφα. Είναι ένα υπόστεγο με αεροπλάνα, όχι ιδιαίτερα σημαντικά. Μπορείς να μπεις σε κάποια κοκπιτ και σε κάποιους μη λειτουργικούς εξωμειωτές. Ωστοσο είναι πολύ μικρό για αυτό που πληρώνεις. Τελειώσαμε σε μια ώρα, πολύ νωρίτερα απ'ότι περίμενα, και έτσι πήγαμε για ψώνια νωριτερα. Συμφωνήσαμε και οι δύο: κουράγιο να ξαναπάμε Uptown δεν είχαμε.

Πρώτη στάση έμελε να είναι το Trader Joe's. Συγκινήθηκα που μπήκα σε αυτό το κατάστημα μετά απο 18 χρόνια. Το συγκεκριμένο βρίσκεται σε μία πολύ πλούσια γειτονιά της πόλης. Αγόρασα τυρί σε τιμή 50% φτηνότερη από το Blacksburg και περίεργα τσιπς τα οποία τρώω τώρα (είναι πολύ νόστιμα). Εν συνεχεία πήγαμε σε ALDI το οποίο είναι αντίθετα σε φτωχογειτονιά. Το συγκεκριμένο είχε μείνει από πορτοκάλια αλλά αγόρασα μπανάνες, γιαούρτια, σαλάμι και άλλα καλούδια. Φάγαμε μεσημεριανό και εν συνεχεία αναχωρήσαμε. Αν δεν ήταν για το ατύχημα στο τέλος που προκάλεσε πολύ κίνηση θα έλεγα ότι δεν είχε κάτι το σημαντικό αυτό το ταξίδι.

Δεν έχω εξαντλήσει τα αξιοθέατα της πόλης. Ωστόσο δεν μπορώ να πω ότι αυτά που είδα με ενθουσίασαν. Αντίθετα με ενθουσίασε (χωρις να το περίμενα) η νυχτερινή ζωή και τα ψώνια. Ο συνοδοιπόρος πρότεινε αντί να πάμε το Hellenic για πουρνάρια (snowboarding) στο ταξιδάκι μας να πάμε Charlotte για διασκέδαση. Δεν μπορώ παρά να επικροτήσω την πρότασή του. Να δούμε πόσους οπαδούς όμως θα έχει

Ο σκυλος λεει την αληθεια

Απο την τελευταια ανάρτηση και έπειτα είχα αρκετα θετικές εξελίξεις. Κατ'αρχην ο καθηγητής μου με προσκάλεσε στον σπιτι του για μεσημεριανό της ημέρας των Ευχαριστιών. Πήγα, γνώρισα την οικογένιά του, τα εγγόνια του και κυρίως τον σκύλο τους. Το μόνο σημάδι που είχα ότι δεν με συμπαθούσε η προηγούμενη καθηγήτρια και η Ρωσσίδα συνεργάτιδα ήταν ότι ο σκύλος τους με αντιπαθούσε. Αντίθετα ο σκύλος του νέου καθηγητή με λάτρευε. Ηθελε χάδια, σηκώνονταν στα δυο της πόδια κ.ο.κ. Μάλλον είμαι ασφαλής σε αυτήν την περίπτωση. Δεν μιλήσαμε για ακαδημαϊκά θέματα, δεν το σήκωνε και η ημέρα άλλωστε. Πέρασα πάντως ευχάριστα αν και λόγω απόστασης έφυγα κάπως νωρίς.

Είχα την τύχη ότι ένα από τα ψαράκια του Πανεπιστημίου έχει και αυτός περισσέψει εδώ. Δεν είχε διάθεση για Σικάγο, ήταν όμως θετικός σε διήμερο ταξίδι στη Charlotte. Αύριο το πρωϊ πηγαίνουμε, έχουμε κλείσει ξενοδοχείο, θα δούμε αξιοθέατα και ό,τι ήθελε προκύψει. Αν κυκλοφορούσε κανένας ταξιδιωτικός οδηγός περιωπής, ακόμα καλύτερα. Ελπίζω να περάσουμε καλά. Ώρα για ταξίδι

Περπατώντας σε μια άδεια πολη

Οταν ηρθα εδω στο Blacksburg συνειδητοποίησα ταχύτατα ότι οι κυριότερες δυσκολίες που θα έχω να αντιμετωπίσω δεν προκειται να είναι ακαδημαϊκής φύσεως. Έχω να αντιμετωπίσω πραγματικές δύσκολίες στις σπουδες μου από το 6ο εξάμηνο. Τω καιρώ εκείνω (που λεει το ευαγγελιο, παναθεμα το font που δεν ω υπογεγραμμένο) παρακολουθούσα ανελλιπώς Ειδική Δενδροκομία, Ειδική Γεωργία (και Φαινόμενα Μεταφορών, Γεωργικές Βιομηχανίες και άλλα παλούκια), σημείωνα τα λεγόμενα των καθηγητών στις παραδώσεις, διάβαζα κανονικά (όσο κανονικά μπορείς να διαβάσεις ύλη 1000+ σελίδων) την ύλη πριν τις εξετάσεις, απαντούσα σε όλα τα ερωτήματα στις εξετάσεις και έβρισκα τον εαυτό να γράφω 3άρια. Βλέπετε το ΓΠΑ είναι ένα ίδρυμα όπου αν σε ένα μάθημα κόβεται το 70% όσων το δίνουν, αυτό θεωρείται εύκολο. Επιπλέον τόσο στη Γαλλία όσο και παλαιότερα στην Ελλάδα η ακαδημαϊκή μου απόδοση ήταν παραπάνω απο ικανοποιητική: Ημουν ο μόνος στο Mastere SILAT που κατάφερνε να τελειώσει τις πράξεις που προβλέπονταν στο έντυπο εργασίας των μαθημάτων μέσα στην ώρα του μαθήματος (και δεν έμενα έως αργά το βράδυ στο εργαστήριο όπως οι άλλοι) ενώ αν δεν κατάφερνα να λύσω ένα πρόβλημα, συνήθως δεν το κατάφερνε και κανένας άλλος. Θυμάμαι στα Γεωργικά Μηχανήματα ΙΙ που ήμουν ο μόνος σε όλη την τάξη των 40 φοιτητών που έδωσε την εργασία στην προθεσμία που είχε θέσει ο καθηγητής και τους συμφοιτητές μου να ζητάνε και εν τέλει να τους δίνει ο καθηγητής άλλες 2 εβδομάδες μπας και την τελειώσουν (όσο και αν χρειάστηκε να θυσιάσω όλο το Σαββατοκύριακο για να κάνω την εργασία εκείνη). Η τελευταία φορά που δεν κατάφερα να βγάλω τη δουλειά ενώ το κατάφερε η τάξη μου ήταν στην Φυσική της Πρώτης Λυκείου. Θυμάμαι που είχα καθίσει και δάκρυζα στο μάθημα και στο διάλλειμα καθόμουνα και έκλαιγα και όλο το τμήμα προσπαθούσε να με παρηγορήσει.
Τέλος μπαίνοντας στο ΓΠΑ μαθαίναμε αλλά και συνειδητοποιούσαμε ταχύτατα ότι ο εχθρός δεν είναι στον Βοτανικό (ή αντίστοιχα στη Λεωφόρο Αμερικάνικης Γεωργικής Σχολής), βρίσκεται στου Ζωγράφου, στην Πατησίων, στο Αιγάλεω. Η σχέση μεταξύ των φοιτητών ήταν συναγωνιστική παρά ανταγωνιστική. Το ιδιο σε μεγάλο βαθμό ισχύει και εδώ τόσο στο College of Natural Resources and Environment όσο και στο College of Agriculture and Life Sciences. Οι εργασίες που μας δίνουν είναι σε αρκετές περιπτώσεις εξατομικευμενες και δεν βλέπεις να κάνουμε όλοι την ίδια δουλειά και να ανταγωνιζόμαστε ποιος θα την κάνει καλύτερα, κάτι που επεκτείνεται συχνά και στις ομαδικές εργασίες (κάθε ομάδα την δική της). Ακούω ιστορίες από το College of Engineering, όχι μόνο από τους Έλληνες συμφοιτητές μου, οι οποίες με αποκαρδιώνουν. Ο θάνατος σου η ζωή μου δεν είναι το μέλλον της επιστήμης (όσο και αν έχω δει και πολύ άσχημα πραγματα μάλιστα μεταξύ συναδέλφων μου μια θέση... συμβασιούχου!).
Οι δυσκολίες που θα αντιμετώπιζα εδώ ήξερα ότι θα ήταν κυρίως προσωπικής φύσεως. Τώρα οι εν Ελλάδι συνάδελφοί μου -οι οποίοι όπως ανακάλυψα από τα στατιστικά μου δεν διαβάζουν το ιστολογιό μου- έχουν πει ότι καλύτερα είναι να μην αποκαλύπτω τα προσωπικά μου μέσω αυτού του μέσου και σε ένα βαθμό έχουν δίκιο. Ωστόσο το ιστολόγιο είναι και ένα μέσον εκτόνωσης στις δύσκολες καταστάσεις που περνάμε εδώ. Η πόλη είναι πολύ πιο άδεια από το καλοκαίρι, ήδη υπό κανονικές συνθήκες είναι λιγότερο ενδιαφέρουσα και από τον Άγιο Νικόλαο, κάπου πρέπει να ξεδώσεις βρε αδερφέ ιδίως όταν η παρέα σου την κοπανάει και σε αφήνει μόνο εδώ (οχι από κακία). Οτι η δυνατότητα μου να κατανοήσω το πως συμπεριφέρεται ο άλλος και το τι επιθυμεί/επιδιώκει από εμένα είναι πεπερασμένη το γνωρίζω. Θεωρώ ότι ένα από τα κυριότερα κέρδη που έχω στο Blacksburg είναι ότι έχει βελτιωθεί η ικανότητα μου να διαβάζω τους άλλους. Ο ευεργέτης μου είχε διαβάσει πολύ καλύτερα από εμένα την τότε γειτόνισσα μου και είχε καταλάβει ότι όταν λέει "Ποτέ! Ποτέ! Ποτέ!" εννοεί ότι σε μία εβδομάδα θα το έχει κάνει, έχει όμως υποεκτιμήσει σοβαρά την ικανότητα μου να συμπεριφερθώ με τον κατάλληλο τρόπο απέναντι της: απλά μου λείπει η τεχνογνωσία. Η μικρή όμως κατάλαβε τουλάχιστον τι είναι αυτό που βράζει μέσα ασταμάτητα (και σε περιόδους δύσκολες βγαίνει στην επιφάνεια) και υποσχέθηκε ότι θα με βοηθήσει. Μεγάλη υπόσχεση μου έδωσε, εχω καλλιεργήσει την ελπίδα ότι θα την τηρήσει. Οποτε ήλπισα σε κάτι που κάποιος μου υποσχέθηκε και εν τέλει δεν το τήρησε, είτε πρόκειται για τους γονείς μου, είτε για τους φίλους μου, είτε για διδακτορικό στην Κύπρο έφτασα σε τέτοιο επίπεδο απογοήτευσης και απελπισίας που έκανα κινήσεις είτε τρομερά κακές είτε τρομερά εμπνευσμένες. Την σοφοτερες αλλα και τις ηλιθιότερες κινήσεις μου τις έχω κάνει όταν είμαι απελπισμένος. Η αδερφή μου με θεωρεί τρομερά απαισιόδοξο αλλά η απαισιοδοξία είναι ένας τρόπος να αντιμετωπίσεις την απογοήτευση. Ας ελπίσω ότι δεν πρόκειται να απελπιστώ.

Thanksgiving Break

Φτάσαμε αισίως στις διακοπές. Το campus είναι ήδη άδειο σε σημείο χειρότερο από το καλοκαίρι. η πόλη έχει ακόμα κάποιο κόσμο αλλά και αυτός θα φύγει σταδιακά. Συν το ότι εν αντιθέσει με το καλοκαίρι δεν προσφέρεται ο καιρός για βόλτες, έστω και αν είναι ζεστά για Νοέμβριο. Πίστευα ότι με τον φόρτο εργασίας που είχα θα μου ήταν ευχάριστη αλλαγή το κενό όπως έγινε με το Spring Break. Έπεσα εντελώς έξω. Μετά την πρόοδο έπεσε πολύ η δουλειά που είχα να κάνω. Ακόμη περισσότερο έπεσε και η ψυχολογική μου διάθεση να την κάνω. Κάθισα την προηγούμενη εβδομάδα και έκανα έρευνα περισσότερο διότι βαριόμουνα Homework. Το ευχάριστο ήταν ότι έφτασα σε ένα τέλος, τερμάτησα τον πρώτο κύκλο. Ξέρω τι μεθοδολογία θα ακολουθήσω και τι έχω να κάνω τουλάχιστον προς το παρόν. Ναι, υπάρχουν κενά αλλά ήρθε η ώρα να τα εφαρμόσω σε άλλη περιοχή. Πέμπτη έγραψα αναλυτική αναφορά τεκταινομένων προς τους 3 καθηγητές της επιτροπής μου και είδα τον ακαδημαϊκό μου σύμβουλο την Παρασκευή. Αποτέλεσμα όμως ήταν την Παρασκευή δεν είχα διάθεση να κάνω τίποτα, ούτε έρευνα. Μετά όμως από μία περίοδο χαλάρωσης πάντα ακολουθεί μία περίοδο ανασυγκρότησης. Έτσι λοιπόν το Σάββατο κατάφερα και ξαναέπιασα Homework έστω και αν το έχω για σε 3 εβδομάδες. Έπιασα το δύσκολο και μπορεί να μην το τελείωσα αλλά το προχώρησα σημαντικά. Μετά ήρθε η Κυριακή...

Όταν βλέπεις τους γύρω σου να γιορτάζουν θέλεις και εσύ να συμμετάσχεις στη χαρά τους. Αν κάποιος είναι μοναχικός και δεν έχει αυτή τη δυνατότητα η χαρά των άλλων του γίνεται βάρος. Αυτός είναι ο λόγος που οι αυτοκτονίες αυξάνονται κατά τις γιορτές. Τέτοιο κίνδυνο πάντως εγώ δύσκολα διατρέχω: μετά από εκείνο τον φοβερό Οκτώβριο του 2003 στη Λισσαβώνα, μπορώ να αντέξω πολλά πράγματα. Όταν όλοι γύρω σου φεύγουν θες και εσύ να φύγεις. Επενδύεις συναισθηματικά στη φυγή και καταστρώνεις σχέδια. Είναι πολύ σκληρό να καταστρέφονται τα σχέδιά σου. Είναι ακόμη σκληρότερο να βρίσκεσαι αντιμέτωπος με τις πολυετείς αποτυχίες ακούγοντας για τα νωπά κατορθώματα των φίλων σου, αλάτι στην χαίνουσα και πυορροούσα πληγή. Και μπορεί υπό κανονικές συνθήκες να καταφέρνω να κρύβω τη μιζέρια μου διότι ο μίζερος άνθρωπος φίλους δεν έχει και όσους έχει χάνει, ωστόσο υπό αυτές τις συνθήκες και με ελλειματικό ύπνο (πολύ κακό διότι χάνω αυτοέλεγχο) δυστυχώς δεν τα κατάφερα. Δυστυχώς ήταν εμφανής η κακή ψυχολογική μου διάθεση στους επιβάτες μου. Απέσπασα μερικές υποσχέσεις αλλά αν κάτι έχω μάθει μετά από 17 χρόνια προσπαθειών είναι όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι.

Τουλάχιστον έχω διάθεση να γράψω homework, ας το εκμεταλλευτώ πριν την ξαναχάσω

Δευτερο μέρος

Κάποιο μπορούν να αναρωτηθουν γιατί κάθομαι και γράφω για τα προβλήματα της Ελληνικής Οικονομίας. Είναι απλό, προχτές ελυσα το πρόβλημα της παγκόσμιας πείνας, αρκεί να καλλιεργήσουμε καλαμπόκι στην κομητεία Albemarle. Βέβαια χτές συνειδητοποίησα ότι ένας χρόνος περιέχει 365 ημέρες και έτσι αναγκάστηκα να αναπροσαρμόσω τους αριθμούς μου.

Η συμπεριφορά της Ελληνικής Οικονομίας κατά την περίοδο της Ανάπτυξης μπορεί να δείξει τον δρόμο εξόδου από την κρίση. Κατά την τελευταία περίοδο ανάπτυξης η αυτή προέρχονταν εκτός των άλλων από εξαγωγές στα Βαλκάνια (κυρίως), την ανάπτυξη των τραπεζών και τον τουρισμό. Η ικανότητα των εξαγωγικών αγορών να απορροφήσουν Ελληνικές εξαγωγές εξαρτάται από την οργάνωση των εξαγωγικού εμπορίου και την ικανότητα της εκει αγοράς να απορροφήσει τα προϊόντα. Οι ελληνικές τράπεζες ιστορικά είναι ισχυρές, ακόμα και σε περιόδους οικονομικής κρίσης οι τραπεζικές κρίσεις σπανίζουν. Ο τουρισμός εξαρτάται περισσότερο από την οικονομική κατάσταση στη χώρα προορισμού, μπορούμε μόνο να υποβοηθίσουμε την κατάσταση όχι να την αλλαξουμε.

Ο τρόπος οργάνωσης της Ελληνικής αγοράς είναι από κακός εώς αίσχιστος. Σε κάθε κρίκο της αλυσίδας διανομής υπάρχουν ολιγοπώλεια τα οποία επιβάλλουν το περιθώριο κέρδους τους ή ακόμη, σε περιόδους χαμηλού τζίρου, το απόλυτο πόσο κέρδους που χρειάζονται. Σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν εμπόδια στην είσοδο νέων παικτών στην αγορά με αποτέλεσμα να έχουμε διαιώνηση της κατάστασης. Οι κινήσεις για την απελευθέρωση της αγοράς με πρώτη το άνοιγμα των φορτηγών είναι μια κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση. Βέβαια ακολουθώντας τον κλασσικό Ελληνικό τρόπο η απελευθέρωση μπορεί να νομοθετήθηκε τώρα αλλά θα ισχύσει σε 3 χρόνια, εως τότε θα παραμείνει ίδιος ο αριθμός των αδειών. Το ίδιο καλό είναι να γίνει και σε άλλα κλειστά επαγγέλματα. Δυστυχώς υπάρχουν κλάδοι όπου το κλείσιμο των επαγγελμάτων έχει γίνει με αριστοτεχνικό τρόπο σε σημείο που το άνοιγμα είναι ικανό να προκαλέσει έκρηξη. Ως παράδειγμα βάζω τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων. Για φανταστείτε τι είχε να γίνει αν για να υπογράψεις άδεια οικοδομής αρκούσε να έχεις κάνει απλώς κατάλληλα μαθήματα στατικής στο πτυχίο σου και όχι να έχεις πτυχίο Δομικών Έργων: κοινωνική έκρηξη. Μη μιλήσω αν, όπως West Virginia (τουλάχιστον σύμφωνα με όσα μου είπαν Αμερικανίδες συμφοιτήτριες) δεν χρειάζονταν υπογραφή μηχανικού για να φτιάξεις το δικό σου σπίτι. Το εξατομικευμένο πτυχίο δεν πρέπει να είναι ένας μπαμπούλας της αριστεράς, οφείλει να είναι ένα ιδανικό των σπουδών. Τα δικαιώματα οφείλουν να δίδονται με βάση την γνώση και όχι με βάση την ταμπέλα του πτυχίου. Είμαι πρόθυμος να αρνηθώ το δικαίωμα να δίνω φυτοφάρμακα καθότι δεν έχω πάρει κανένα μάθημα φυτοφαρμακολογίας, θα μου άρεσε όμως να μπορούσα να σχεδιάσω συλλογικά αρδευτικά δίκτυα διότι έχω κανει τέτοιο μάθημα. Οι αντιδρώντες στο άνοιγμα των αγορών αδυνατούν να κατανοήσουν ότι με χαμηλότερο κόστος μπορούμε να προσελκύσουμε μεγαλύτερο μέρος του παγκοσμίου καταμερισμού εργασίας.

Ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα της Ελληνικής αγοράς είναι ότι οι παίχτες παίζουνε κυρίως (αν όχι μόνο) για την εσωτερική αγορά και αγνοούν το εξωτερικό. Οταν φτιάχνεις ένα προϊόν δεν πρέπει να επιδιώκεις να το πουλήσεις στον γείτονα για πενταροδεκάρες, προσπάθησε να το στείλεις στην πλούσιο ξένο καταναλωτή στην τιμή του. Ο συνεταιρισμός της Κριτσάς στο Λασίθι πουλάει το ελαιόλαδο του στο Harrod's σε τιμές εξωφρενικες. Αποτέλεσμα είναι ότι δίνει στους παραγωγούς του την διπλάσια τιμή απ'ότι η ΕΑΣ Νεαπόλεως στην οποία υπάγεται. Είναι γνωστή η αντιπάθεια των Ελλήνων στον συναιτερισμό, έχουμε έναν αίσχιστο ατομικισμό τον οποίο στο τέλος των πληρώνουμε όλοι. Εάν όμως δρούσαμε συλλογικά όλοι θα οφελούμασταν.

Μία από τις προτάσεις που πετάχτηκαν στις εφημερίδες ήταν η δημιουργία ελληνικών μεγάλων επιχειρήσεων. Επιθυμούμαι όντως την δημιουργία μεγαθηρίων και την ακραία κοινωνικη πόλωση που αυτή συνεπάγεται; Θέλουμε όντως διεθύνοντες συμβούλους με μισθούς 400 φορές αυτόν του μέσου εργαζομένου στην επιχείρηση; Εκτός αν φτιάξουμε ένα πολύ ολοκληρωμένο δίκτυ κοινωνικής προστασίας αμφιβάλλω. Η κοινωνική έκρηξη είναι βέβαιη.

Ο τουρισμός έχει αποδειχθεί ο στυλοβάτης της ελληνικής οικονομίας. Η αρπακολλιτζίδικη κατάσταση, η ανομία και η προχειρότητα που διακρίνουν σε αρκετα σημεία τον κλάδο είχαν ως αποτέλεσμα την διάχυση των οφελειμάτων του πέραν από τις πολυεθνικές επιχειρήσεις που συνήθως τα καρπόνωνται στο εξωτερικό. Ωστόσο ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος παγκοσμίως. Ο δημοκρατικός έλεγχος που έχει επιβληθεί (σχετικά) στον κλάδο μπορεί να είναι αρεστός στις τοπικές κοινωνίες αλλά σε πολλές περιπτώσεις αγνοούνται τα απίστευτα κίνητρα που δίνονται στο εξωτερικό για την προσέλκυση επενδύσεων, όχι μόνο στον τουριστικό κλάδο. Αν κανείς θέλει να επενδύσει κάπου οι τοπικές αρχές θα απαλοτριώσουν (και μάλιστα σε πολές περιπτώσεις με άδικο τρόπο) όποιο κομμάτι γης επιθυμήσει, θα του δώσουν άδεια για ότι θέλει αυτομάτως και θα επιδοτήσουν και το κόστος του. Ας τα συγκρίνουμε αυτά με το τι έχει γίνει στην ΠΟΤΑ Μεσσηνίας ή την Μονή Τοπλού. Στην χώρα μας μία οργανωμένη και αποφασισμένη μειοψηφία μπορεί να μπλοκάρει μία υπόθεση όσο θέλει. Μη μιλήσω για διευθαρμενους ή κακόβουλους δημόσιους λειτουργούς.

Τέλος η ελληνικη οικονομία έχει όλα τα εχέγγυα για να δημιουργήσει τεχνολογικό κλάδο. Ο αριθμός πτυχιούχων είναι απλά τεράστιος και με μικρούς σχετικά μισθούς, η αγορά είναι ανοιχτή προς εξαγωγές, η τεχνογνωσία υπάρχει. Ωστόσο η Ελληνική κοινωνια χαρακτηρίζεται απο τεχνοφοβία και αντίδραση προς την αλλαγή, σπάνια κεφάλαιο επενδύεται στην τεχνολογία διότι λόγω των υψηλών αποδόσεων σε συμβατικότερες επενδύσεις υπάρχει έλλειμα επενδυτικού κεφαλαίου ενώ το Ελληνικό Δημόσιο αποδεδειγμένα δεν βοηθάει. Ο μισθός του πτυχιούχου μπορεί πλέον να είναι σε παρόμοιο επίπεδο με αυτό του ανειδίκευτου εργάτη (αν όχι χαμηλέτερος σε αρκετές περιπτώσεις) αλλά συνεχίζει να είναι υψηλότερος απ'ότι στην Ινδία ή την Ανατολική Ευρώπη, με αποτέλεσμα να μην προσελκύονται τέτοιες επενδύσεις. Όταν λόγω των Leopard η KMW επένδυσε στη δημιουργία παραγωγικης βάσης στην Ελλάδα ανακάλυψε ότι μπορεί να έχει με ελληνικούς μισθούς γερμανική ποιότητα, με αποτέλεσμα να μεταφέρει τμήμα προγραμμάτων του Γερμανικού Στρατού σε Ελληνικό έδαφος. Δεν είναι το μόνο παράδειγμα αν και δυστυχώς αυτά σπανίζουν. Μπορούμε ως χώρα τόσο να γίνουμε υπεργολάβος υψηλής τεχνολογίας όσο και δημιουργός της. Ωστόσο δεν υπάρχει στην κοινωνία τάση να αγκαλιάσει το καινούργιο και αυτό πρέπει να αλλάξει.

Για να τελειώσω με ένα καλό νέο η τιμή του βαμβακιού βρίσκεται σε ιστορικό ρεκόρ. Όσο ανακάμπτει η παγκόσμια οικονομία οι τιμές των αγροτικών προϊόντων θα αρχίσουν την ανιούσα. Αν και δεν είναι είναι πιθανόν να αντιστρέψει την αστυφιλία που μαστίζει την Ελληνική επαρχία, η άνοδος του αγροτικού εισοδήματος θα διαχυθεί στην Ελληνική οικονομία και θα διευκολύνει την ανακαμψή της. Ας δούμε και πως ο αστικός τομέας θα ανακάμψει

Ο Μετασχηματισμός της Ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας

Το θεμα της σημερινής αναρτησης είναι λίγο σοβαρό ίσως. Απλά είμαι σε φάση που έχω λίγο φόρτο εργασίας και μπορώ να σκέφτομαι και σοβαρότερα θέματα. Μου έχει μείνει να κάνω το κείμενο της αφίσας, την στατιστική για την αφίσα άλλου μαθήματος, homework στατιστικής, έρευνα και ό,τι άλλο προκύψει. Σε σχέση όμως με αυτά που είχα να κάνω ως τώρα είναι ένα τίποτα.

Η Ελληνική οικονομία έχει βυθιστεί σε βαθιά κρίση. Τα αρχικά αίτια ήταν καθαρά εξωγενή: ούτε φούσκα ακινήτων είχαμε στην Ελλάδα τουλάχιστον στο επίπεδο της Αμερικής, ούτε οι Ελληνικές τράπεζες επένδυσαν σε πολύπλοκα χρηματοοικονομικά προϊόντα που κατέρρευσαν. Ωστόσο η εμφανισή της ανέδειξε τις χρόνιες αδυναμίες της Ελληνικής οικονομίας: χαμηλή ανταγωνιστικότητα, κακή οργάνωση της αγοράς, δυσλειτουργικός δημόσιος τομέας κ.α. Σε συνδυασμό με το υψηλό εξωτερικό χρέος και τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό οι διεθνείς αγορές έπαψαν να μας δανείζουν με αποτέλεσμα να καταφύγουμε στην τρόικα. Δημιουργείται φυσικά το ερώτημα πως φτάσαμε εδώ και που θα είμαστε όταν βγούμε.

Το Ελληνικό κράτος από ιδρύσεώς του έχει μία όχι ιδιαίτερα ξεκαθορισμένη πολιτισμική ταυτότητα με διαφορετικές τάσεις (ανατολίζουσα, δυτικίζουσα, φιλελεύθερη, σοσιαλιστική κλπ) οι οποίες όμως συγκλίνανε σε έναν στόχο: να είναι το πρότυπο Δυτικό κράτος στην Ανατολή ή εναλλακτικά το πρότυπο Ανατολίζων κράτος στη Δύση. Ο Πειραιάς ήταν η πρώτη βιομηχανική ζώνη της Ανατολικής Μεσογείου άσχετα αν πλέον τα μόνα εργοστάσια που έχουν απομείνει στο Δήμο Πειραιώς είναι η Ελαΐδα, ο Κεράνης και ο Παπαστράτος (και οι δυο τελευταίοι θέλουν να φύγουν προς το Θριάσειο Πεδίο). Η κατ'εξοχήν περίοδος της βιομηχανικής ανάπτυξης της χώρας είναι η μετεμφυλιακή περίοδος (1949-1974) όταν η Ελλάδα είχε γίνει βιομηχανική υπερδύναμη της περιοχής. Η Ελλάδα βγήκε από τον δεκαετή πόλεμο κατεστραμμένη. Οι μόνοι που είχαν κεφάλαιο ήταν οι μαυραγορίτες της Κατοχής οι οποίοι έγιναν οι μεταπολεμικοί βιομήχανοι και με τα εγγόνια των οποίων είχαν ως συμμαθήτες στο Κολλέγιο οι εδώ συμφοιτητές μου. Εκμεταλλευόμενοι (α) τα χαμηλου κόστους εργατικά χέρια που προκάλεσε η προσφυγοποίηση μεγάλου μέρους του πληθυσμού κατά τον πόλεμο αλλά και η εν γένει ανέχεια της Ελληνικής επαρχίας πριν την ΚΑΠ και τις επιδοτήσεις της σε συνδιασμό με (β) το κλείσιμο του Σοσιαλιστικού στρατοπέδου στην παγκόσμια οικονομία, (γ) την μετα-αποικιακή αναταραχή στον αναδυόμενο Τρίτο Κόσμο και (δ) τα σχετικά ακριβά μεταφορικά που επέβαλαν την παραγωγή να βρίσκεται αρκετά κοντά στην κατανάλωση δημιουργήθηκε ένας μεταποιητικός τομέας που παρήγαγε για την εγχώρια αγορά περισσότερο αλλά και χαμηλής αξίας προϊόντα για την Δυτική Ευρώπη.

Η πτώση της Χούντας οφείλεται εκτός των άλλων και στην παγκόσμια οικονομική αναταραχή που προκάλεσε η κατάρρευση του συστήματος του Breton Woods αλλά και οι κρίσεις του πετρελαίου. Αν και δεν το γνωρίζαμε τότε την ίδια περίοδο έχουμε και την μετάβαση από τον (κακώς λεγόμενο) Μονοπωλιακό καπιταλισμό στον Ανταγωνιστικό καπιταλισμό. Ενώ στον μονοπωλιακό καπιταλισμό η άνοδος των μισθών προκαλούσε και άνοδο της βιομηχανικής παραγωγής λόγω αυξημένης ζήτησης στον ανταγωνιστικό καπιταλισμό προκαλεί μείωση της παραγωγής λόγω μείωσης της ανταγωνιστικότητας: η αύξηση του κόστους μετακυλίεται στην τιμή του προϊόντος με αποτέλεσμα οι καταναλωτές να προτιμήσουν το φτηνότερο εισαγώμενο και να κλείσει το εργοστάσιο. Λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι η Ελλάδα δεν δημιούργησε ποτέ κάποιο σοβαρό επώνυμο διεθνές προϊόν οι πολιτικές της πρώτης οκταετίας του ΠΑΣΟΚ απλά δημιουργησαν ανεργία και αποδιάρθρωσαν τον παραγωγικό ιστό της χώρας. Η Ελλάδα συνέχισε να έχει ως ημερομίσθιο ένα κλάσμα αυτού της Γερμανίας αλλά πλέον έπρεπε να ανταγωνιστεί το ημερομίσθιο της Κίνας το οποίο ήταν και είναι πολύ μικρότερο.

Το οικονομικό σύστημα της Μεταπολίτευσης χαρακτηρίστηκε από την γιγάντωση του Κράτους. Ουδέποτε η Ελλάδα είχε σοβαρό ιδιωτικό τομέα. Το οικονομικό σύστημα θα το χαρακτίριζα κορπορατιστικό παρά καπιταλιστικό: ο ιδιωτικός τομέας υπάρχει για να παίρνει δουλειές του Δημοσίου (κυρίως) και λιγότερο του ιδιωτικού τομέα. Η κατάργηση των Γενικών Διευθυντών το 1982 σε συνδιασμό με τις μαζικές κρατικοποιήσεις των προβληματικών είχαν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία της αισχρής φάρας των συνδικα-λήσταρχων του δημοσίου και της διόγκωσης του Δημοσίου χρέους. Μία στρατιά απο γλειώδη υποκείμενα επέβαλαν την διόγκωση των μισθών τους, την τεμπελιά ως φυσιολογική κατάσταση και την αναδειξή τους σε ύψιστα κρατικά αξιώματα με μόνο προσόν την αφοσίωση τους στο εκάστοτε κυβερνών κόμμα. Το σύστημα της Μεταπολίτευσης αποθέωσε το μέσον και περιθωριοποίησε την αξιοκρατία, μετέτρεψε τους τίτλους σπουδών από πιστοποίηση γνώσης σε τυπικά προσόντα και θεσμοθέτησε τον τραμπουκισμό ως μέσον διεκδίκισης.

Την ίδια περίοδο ο εξαγωγικός τομέας, στερημμένος από τον πλεονέκτημα των χαμηλών εργατικών, κατέρρευσε. Οι βιομήχανοι αντί να επενδύσουν στην τεχνολογία και την βιομηχανία της γνώσης προτίμησαν να φορτώσουν την προβληματική του επιχείρηση στο δημόσιο και να μεταβούν προς την Εσπερίαν: το St. Moritz έχει ένα πολύ μεγάλο Ελληνορθόδοξο ναό που έχτισαν οι διαφεύγοντες για να καλύψουν τις τύψεις τους. Οι λίγοι που επένδυσαν στην οικονομία της γνώσης στις περισσότερες των περιπτώσεων συνεθλίβησαν στις συμπληγάδες της κρατικής γραφειοκρατίας: δυστυχώς οι τεχνολογικές προμήθειες του Δημοσίου δώθησαν σε αυτούς που προσέφεραν την υψηλότερη μίζα και όχι την καλύτερη τεχνογνωσία ή την εγχώρια προστιθέμενη αξία (βλέπε προμήθεια ψηφιοποίησης ΟΤΕ 1987). Στον ιδιωτικό τομέα η όποια αυτόνομη ανάπτυξη χαρακτηρίστηκε από την αρχή του "τσιμέντο να γίνει", αναπτύσσω = χτίζω. Και πάλι ομως τα ιδιωτικά έργα ήταν ασήμαντα σε σχέση με τα δημόσια.

Πριν όμως θάψουμε εντελώς την Μεταπολίτευση και το σύστημα της θα ήταν δίκαιο να επισημάνουμε και τα θετικά του. Κατ'αρχήν για πρώτη φορά στην Ελληνική ιστορία καταφέραμε και δημιουργήσαμε ένα σταθερό πολιτικό περιβάλλον. Οι παρατάξεις σέβονται τους κανόνες του παιχνιδιού χωρίς να οργανώνουν πραξικοπίματα και εξωθεσμικές παρεμβάσεις όπως σε παλαιότερες περιόδους της ιστορίας. Επίσης η Ελληνική κοινωνία κατάφερε να διατηρήσει την -σχετική- αταξικότητα και τον εξισωτικό χαρακτήρα της. Σε καμία περίπτωση δεν δημιουργήσαμε την κοινωνική αδικία των ΗΠΑ, της Λατινικής Αμερικής ή της Ανατολικής Ασίας. Επίσης η άρχουσα τάξη είναι πολύ πιο ανοιχτή στην κατάκτηση της σε σχέση με όποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου: πέραν από τους βιομήχανους και εφοπλιστές μπορεί να συμμετέχει σε αυτή και ο υψηλόμισθος καρεκλοκένταυρος του ευρύτερου Δημοσίου τομέα, ανεξάρτητα από το πόσο άδικη αυτή η ανάδειξη είναι για τους μη διασυνδεδεμένους με το σύστημα. Τέλος ο μικρο-παραγωγικός/μικρο-εισαγωγικός χαρακτήρας της Ελληνικής οικονομίας είχε ως αποτελέσμα ναι μεν να πληρώνουμε πολύ ακριβότερα ίδια προϊόντα σε σχέση με άλλες χώρες αλλά και την μη δημιουργία των προκλητικών φαινομένων αμοιβών που είδαμε κατα την κρίση στην Δύση (μπόνους δις διότι χρεωκόπησαν την επιχείρηση).

Περισσότερα αυριο, πρέπει να κοιμηθώ κιόλας απόψε

Φτανοντας στις διακοπές

Το κρυολογημα έχει υποχωρήσει χωρίς να έχει εξαφανιστει. Ακόμα ξυπνάω με ερεθισμένο λαιμό αν και μετά από λίγο υποχωρεί. Συνεχίζει η παραγωγικότητα μου να είναι χαμηλότερη του συνήθους αν και βγαζω ακόμη έρευνα. Ωστόσο για τη χαμηλότερη παραγωγικότητα πιθανόν να φταεί και η ψυχολογική διάθεση. Μετά από τόσες εβδομάδες εντατικής εργασίας ελάχιστη διάθεση έχω να συνεχίσω, πάλι καλά που δεν έχω πολύ δουλειά αλλιώς, όπως στη Γαλλία που στην τελική ευθεία χωρίς τη βοήθεια της Χριστιάνας δεν θα είχα φτάσει, θα έπρεπε κάποιος να με σπρώξει. Ευτυχώς τελείωσε το μάθημα που είχα κάθε Τρίτη, πέραν του να παραδώσω τέλικη εργασία απλά έχω να ηρεμήσω. Θα κάτσω αύριο να κάνω περισσευούμενα homework και εν συνεχεία επεται χαλάρωση.

Σήμερα έλυσα το πρόβλημα της παγκόσμιας διατροφής: Υπολόγισα το τροφικό δυναμικό της κομητείας Albemarle (Charlottesville). Το 12% της κομητείας που καλλιεργούνταν το 2002, αν καλιεργούνταν αποκλειστικά με καλαμπόκι, έχοντας την υπολογιζόμενη μέση απόδοση για του εδαφικούς ορίζοντες της περιοχής θα μπορούσε να ταίσει 280.000.000 ανθρώπους. Άρα καλλιεργόντας όλη την κομητεία θα μπορούσαμε να ταΐσουμε όλο τον κόσμο! Ηλίου φαεινότερον, κάποιο λάθος έχω κάνει στους υπολογισμούς μου. Προς το παρόν θα διαβάσω λίγη βιβλιογραφία πριν το ξαναπιάσω το πρόβλημα.

Ελπίζω πραγματικά σε διακοπές. Ας δούμε τι θα μπορέσουν και οι φίλοι μου αλλά απ'ότι έχω καταλάνει και αυτοί θέλουν. Μπορούν άραγε; Η άλλη εβδομάδα θα δείξει

Ημιυποχρεωτικη ξεκουραση

Την Πεμπτη έκανα την παρουσιασή μου. Απο το VTLUUG ηρθαν μονο 4 άτομα. Ηρθαν και 3 συμφοιτητές μου. Οταν ρώτησα γιατί καθότι 2 εβδομαδες νωριτερα ήμασταν καμια δεκαριά άτομα. Μου είπαν ότι είμαστε σε κακιά περίοδο, έχουνε πέσει πολλές εξετάσεις και συναφή. Δυστυχώς δεν εμφανίστηκαν ούτε τα κορίτσια παρότι είχαν πει ότι θα έρχονταν, η μία ασθένησε, η άλλη είχα πολύ δουλειά. Βγηκαμε δύο φορές το Σαββατοκύριακο για φαΐ αλλά θα προτιμούσα την παρουσία τους τότε. Την Παρασκευή ήμουν σχετικά άρρωστος, ναι μεν πήγα στο εργαστήριο, τον καθηγητή και αλλού αλλα δεν μπορούσα να δουλέψω πάνω απο 2 συνεχόμενες ώρες. Ευτυχώς που το Σαββατοκύριακο δεν είχα κάτι ουσιαστικά να κάνω και έτσι για πρώτη φορά μετά απο καιρό μπορούσα να ξεκουραστώ. Ωραία ξεκουραση ... :-(

Είχαμε τον 2ο γύρο δημοτικών εκλογών. Δεν μπορούσα να πάω σπίτι να ψηφίσω. Είμαι πολύ ευχαριστημένος που έχασε ο Μίχας. Ο άνθρωπος αυτός είναι ότι χειρότερο μπορεί να βρεις σε έναν πολιτικό: συνδικαλιστής του δημοσίου. Τέτοιοι σόι άνθρωποι είναι αυτοί που έρριξαν την Ελλάδα έξω: Για να σώσει τα ναυπηγεία του φόρτωσε στην πλάτη μας και μας φόρτωσε και άχρηστες συμβάσεις. Η άλλη επιλογή ελάχιστα καλύτερη είναι: κλασσικός κομματάρχης της Δεξιάς. Από την άλλη όμως κανένας καλός άνθρωπος δεν προκόβει στην πολιτική: όταν ρώτησα έναν κολλητό μου πως θα με έβλεπε ως πολιτικό μου απάντησε ειλικρινέστατα ότι θα με έτρωγαν πριν γίνω τίποτα. Οι αρχιπράσινοι και αρχιγαλάζιοι στο τμήμα μου ήταν δυστυχώς οι χειρότεροι πράσινοι και γαλάζιοι, αντίστοιχα.

Ξεκινά η τελευταία εβδομάδα πριν τις διακοπές της ημέρας των Ευχαριστιών. Εχουμε αρχίσει και πετάμε ιδέες για διακοπές. Μακαρί να κάτσει τίποτα έστω και αν είναι όπως την άνοιξη που πήγα απλώς μία ημέρα Ουάσινγκτον. Θα εξαρτηθεί από το πρόγραμμα των άλλων παρά το δικό μου

Περασε επιτελους περασε

Επιτέλους το έδωσα το μάθημα. Δεν είμαι καθόλου σίγουρος για το 2ο πρόβλημα αν και πρέπει να έχω γράψει σωστά στα bonus οπότε κάτι θα καλυφθεί από εκεί, αν δεν το έπιασα. Ελπίζω απόψε να κοιμηθώ καλά, ήρεμος ύπνος μου έχει λήψει. Αύριο έχω την παρουσίαση για το VTLUUG, ελπίζω να εμφανιστούν αρκετοί. Πάντως η παρουσίαση είναι έτοιμη. Το μάθημα της στατιστικής είναι το μόνο που "φοβάμαι" διότι είναι το μάθημα όπου οι καθηγητές δεν με ξέρουν. Σίγουρα η Κινέζα που το κάνει με έχει προσέξει αλλά δεν μπορεί να με συνδέσει με το γραπτό μου, χώρια που δεν το διορθώνει η ίδια. Πάντως από την μέχρι τώρα πορεία μου βλέπω να πιάνω στο τέλος μία βαθμολογία του τύπου 95%+, οπότε θα έχω το Α που χρειάζομαι για να διατηρήσω την υποτροφία μου. Τώρα λοιπόν έπονται πιο χαλαρές καταστάσεις όπως έρευνα, άλλα μαθήματα κλπ. Ερχεται και Ημέρα των Ευχαριστιών, ψιλοδιακοπές. Αν ήταν και κανένα ταξίδι ενδιάμεσα, ακόμα καλύτερα αλλά δεν έχω σχεδιάσει κάτι

Egg Nog

Φτασαμε στην περίοδο των Χριστουγενων. Θα μου πείτε ακόμα 8 Νοεμβρίου είναι, σώστα μόνο που έφερε Egg Nog στο σουπερμάρκετ. Είναι ένα βαρύ κοκτέιλ γάλακτος και αυγού (και κανονικά έχει και λικέρ) το οποίο βγάζουν μόνο τα Χριστούγεννα. Αγόρασα ένα δίλιτρο και θα πίνω για πρωινό αλλα και σε άλλες ευκαιρίες. Είναι σίγουρα το αγαπημένο μου κομμάτι από τα Χριστιλυγεννα στην Αμερική. Βέβαια αν δεν περάσεις Σταύρωση Ανάσταση δεν κάνεις όπως έλεγε και ο ποιητής. Πήγα σήμερα στο τελευταίο επαναληπτικό μάθημα πριν από την πρόοδο, μας είπε 3 πράγματα η καθηγήτρια και μας έδιωξε στα 20 λεπτά. Εχω καθίσει το Σαββατοκύριακό και έχω διαβάσει, άλλο δεν μπορώ πλέον, θέλω μόνο να το δώσω. Υπομονή εως την Τετάρτη. Με τις άλλες ακαδημαϊκές ασχολείες βρίσκομαι μπροστά. Η μία εργασία παρεδώθη 2 εβδομάδες νωρίτερα, την άλλη θα μπορούσα να την δώσω και τώρα, απλά πρότιμω να την ξαναγράψω πριν την δώσω. Χώρια που είναι για την άλλη Τρίτη. Καθώς σταδιακά αποκτώ αυτοπεποίθηση με την ύλη υποχωρεί το άγχος. Φαίνεται ότι γενικά αποκτώ αυτοπεποίθηση απλά δεν είχα ευκαιρία να την εξασκήσω. Τουλάχιστον όμως απέκτησα πολίτιμες πληροφορίες.

Εχω μία παρουσίαση την Πέμπτη. Θα φορέσω το κουστούμι μου και θα την κάνω. Έφτιαξα την παρουσίαση, την βελτίωσα, αυριο θα στείλω μύνημα στον geograd listserv. Να δούμε πέραν του VT Linux User's Group ποιός άλλος θα εμφανιστεί.

Εψές το βράδυ είδα στ' όνειρό μου πως είχες τα μαλλάκια σου ριγμένα στο λαιμό μου...

Οταν εφυγα για το Blacksburg ο Προδοτης μου έκανε μια ευχή για επιτυχίες στην Αμερική (και εν συνεχεία βέβαια για να επιβεβαιώσει το παρατσούκλι του δεν εμφανίστηκε στον καφέ που κέρασα στην Καστέλα). Χτες το βραδυ για πρώτη φορά η ευχή του έφτασε κοντά στην πραγματοποίηση. Μόνο που ένιωσα όπως ο Δημήτριος Γούναρης στις 2 Νοεμβρίου 1920. (Παρέπιπτόντως θεωρώ εντελώς λάθος την αναψηλάφηση και ακύρωση της Δίκης των Εξ από τον Άρειο Πάγο. Καλά έκαναν και τους εκτέλεσαν. Για όποιον διαφωνεί ας ρωτήσει τον πατέρα μου για τις δραματικές σκήνες που πέρασαν ο προπάππους μου ο Παναγιώτης και η προγιαγιά μου η Πετρινή στην προβλήτα των Μουδανιών το 1922) Αδυνατούσα να διαχειριστώ την επιτυχία μου. Είμαι ένα άτομο το οποίο αποδεδειγμένα δεν μπορώ να διαβάσω πάντα την συμπεριφορά αλλων απέναντί μου. Σύμφωνα όμως με αποδεδειγμένα καλοπροαίρετα άτομα είχα την ευκαιρία να πετύχω με 3 συγχρόνως και δεν το έκανα. Συγνώμη, πρώτη φορά μου συνέβει, έχω πλέον την εμπειρία και τις επόμενες φορές ξέρω τι να κάνω, ή τουλάχιστον προς τα που να κινήθω.

Είμαι ένα άτομο το οποίο για μεγάλο μέρος της ζωής μου ο μόνος λόγος που με προσέγγιζε κάποιος ήταν για να πειράξει. Ακόμα και όταν το έπαιζε φίλος πολύ πιθάνον σύντομα να μου έκανε κάτι το χοντρό. Μπορεί να ήταν η 6η δημοτικού στο Marin County το αποκορύφωμα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι στην Αγία Μαρίνα ιδίως δεν υπήρχαν άτομα των οποίων η μόνη διασκέδαση για το καλοκαίρι τους ήταν πως να με βασανίζουν. Όταν περιέγραφα στη γειτόνισσα το ταξίδι μου στη Μύκονο αναρωτήθηκε γιατί συνεχιζω να μιλάω στους τότε συγκατοίκους μου: Διότι σε σχέση με άλλους που έχω υποστεί στη ζωή μου είναι καλοπροαίρετοι και με θαυμάζουνε κιόλας. Απλώς πολύ άγρια πειραχτήρια. Βλέποντας το πόσο άσχημα αντιδρά αυτή στο απλό πείραγμα θα ήταν περίεργο να δω πως θα αντιδρούσε στο συστηματικό και κακοπροαίρετο πείραγμα. Πάντως αυτό το πείραμα δεν πρόκειται να το κάνω ο ίδιος.

Γενικά λοιπόν η αντίδρασή μου όταν ένα άτομο με προσεγγίζει για οποιοδήποτε λόγο είναι κατ'αρχήν αμυντική. Πριν με πλησιάσεις πολύ πρέπει να κερδίσεις την εμπιστοσύνη μου, κάτι που αν δεν σε γνωρίζω άρκετα δύσκολο να το καταφέρεις. Εναλακτικά πρέπει να είναι ένα άτομο τόσο μα τόσο ποθητό που να είμαι πρόθυμος να πάρω το ρίσκο. Πάντως χτες το βράδυ κάθε άλλο παρά χαμένη ευκαιρία ήταν, ακολούθησαν και άλλα. Μου συνέβησαν ευχάριστα που είχαν να γίνουν σε ορισμένες περιπτώσεις χρόνια, όπως την εποχή που ήμουν 19 ετών πρωτοετής και έγραφα σημειώσεις συστηματικής βοτανικής στο αμφιθέτρο Κουτσομητόπουλου. Αληθεια θυμάται κανένας πια είναι η λατινική επιστημονική ονομασία στο τουμπεκί; Νομίζω αυτό το χόρτο είναι στα τσιγάρα "νόμιμης μαριχουάνας". Οικογένια είναι Solanacaea αλλά είδος δεν θυμάμαι.

Όχι πως επρόκειται ποτέ να το καπνίσω, ή οτιδήποτε άλλο γενικότερα. Απλά δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από μια πρόοδο για να σου βγάλει όλες τις υπαρξιακές ανασφάλειες στον αέρα. Μήπως ο καλόπροαίρετος χριστιανικός τρόπος ζωής που προσπαθώ να ακολουθήσω απλά με οδηγήσει στο τάφο μοναχο και πρέπει να γίνω πιο κακό παιδί αν θέλω να προοδεύσω; Μήπως όντως τα καλά παιδιά πάνε στον Παράδεισο, τα κακά παιδιά πάνε παντού; Τέλος πάντων. Πάντοτε η Θεία Πρόνεια με έχει φροντίσει και με έχει οδηγήσει σε σωστό δρόμο. Πάω αύριο εκκλησία να κοινωνήσω. Προς το παρόν ας γυρίσω στο διάβασμα

Αλλαγη ώρας

Συμφωνα με το internet αλλά και το ρολόι του προγράμματος της τηλεόρασης η ώρα άλλαξε την Κυριακή το πρωί. Θυμάμαι μαλιστα στο ράδιο να λέει πως θα έχουμε και μία ώρα παραπάνω ύπνο. Ωστόσο αυτό δεν ισχύει. Το ανακάλυψα όταν ο Κινέζος συνάδελφος με ρώτησα γιατί δεν είχα παει στο μάθημα μου. Ρωτήσαμε στη γραμματεία και όντως, δεν είχε αλλάξει. Έτρεξα στο μάθημα να προλάβω, δεν είχα χάσει κάτι πάντως. Από τη στιγμη την Κυριακή που τελείωσα Homework έχει διαλυθεί εντελώς ο ύπνος μου: Αντί να κοιμάμαι νωρίς και ξυπνάω νωρίτερα, κοιμήθηκα αργά και ανώμαλα. Κάλυψα την Κυριακή το έλλειμα υπνου μου μεν αλλά μετά ο ύπνος μου έχει έρθει πολύ αργά είτε σε πολύ ανώμαλη φάση όπως τώρα που με πήρε στις 10 για να ξυπνήσω τα μεσάνυχτα. Ας δούμε πότε θα με ξαναπάρει, ελπίζω πριν τις 5 που με πήρε χτες. Χρειάζομαι σίγουρα ύπνο αλλά και θάρρος διότι σήμερα απεδείχθει ότι δεν είχα. Ή τουλάχιστον ευφράδεια...

Δουλεια και διασκεδαση

Η εθνικη επετειος απεδειχθη μια πολυ καλη ευκαιρια να βρεθουμε ολοι και να το γιορτασουμε. Εν συνεχεία τα κορίτσια με έβγαλαν στην πόλη και χορεψαμε. Πέρασα καλά αν και υπέφερε το διαβασμα. Για πρωτη φορα επίσης τα κορίτσια με πήγαν και σε after party. Σημερα για πρώτη φορά εδω και πολλές εβδομάδες δεν πήγα εκκλησία. Εβγαλα το έλλειμα ύπνου και καθισα και έκανα στατιστική. Για πρώτη φορά αυτό το μάθημα με κουρασε, εως τώρα έβρισκα ότι μας έβαζαν γελοίο. Νιώθω όπως στο προηγούμενο εξάμηνο, δουλεύω ως το βράδυ της Κυριακής και μόνο τότε έχω τον χρόνο να χαλαρώσω. Μόνο που δεν έχω τελειώσει εντελώς, υπάρχει μία εργασία που έχω για Thanksgiving την οποία ούτε καν έχω αρχίσει. Χώρια που θα κάνω και μία παρουσίαση για το VTLUUG. Αύριο με το καλό θα διαβάσω το τελευταίο κεφάλαιο στο βιβλίο, θα τυπώσω σε καλύτερη ανάλυση τις αεροφωτογραφίες για το μάθημα, θα κατεβάσω MODIS land cover data και θα πάω στα μαθήματα. Ή μήπως και μεθαύριο διοτι δεν προλαβαίνω;

Ελπίζω να συνεχίσει η διασκέδαση αν και αυτό δεν εξαρτάται από εμένα μόνο...

Το εξαμηνο συνεχιζεται

Το εξαμηνο αυτό χαρακτηρίζεται απο εβδομάδες χαλαρότητας και εβδομάδες τρεξίματος. Αυτή η εβδομάδα ευτυχώς ανήκει στην πρώτη κατηγορία. Με το που πήρα τα εδαφολογικά δεδομένα για να δουλέψω ρώτησα στο Πανεπιστήμιο αν έχει κανένας ασχοληθεί με ευρωπαϊκά δεδομένα. Αντί απάντησης είχα πρόταση για συνέντευξη. Φαίνεται ότι καθηγητής στην αρχιτεκτονική τοπίο ασχολείται με θέμα παρόμοιο με το δικό μου, μόνο που αντί να βλέπει πώς οι πόλεις καταπίνουν χωράφια βλέπει πως οι πόλεις πρασινίζουν. Σε κάθε περίπτωση όμως βλέπει την φασματική υπογραφή των πόλεων. Είναι πολύ καλή περίπτωση να πιάσω με έναν σμπάρο δυο τρυγώνια: και να δουλεύω στο διδακτορικό μου και να πληρώνομαι επιπλέον για το προγραμμά του. Βέβαια στο να πληρώνομαι υπάρχει ελαφρά δυσκολία: η βίζα δεν μου επιτρέπει για παραπάνω απο 20 ώρες την εβδομάδα. Έτσι τους είπα στο CGIT να με πληρώνουν σε είδος: είτε σε πίστωση για το εστιατόρειο είτε σε ταξίδια είτε σε εργαλεία. Τους άρεσε ως ιδέα. Ξαναπάω αύριο να τους βοηθήσω με τη διόρθωση των δορυφορικών φωτογραφειών: δεν υπάρχει πολύ τεχνογνωσία τηλεπισκόπισης γενικώς στο πανεπιστήμιο.

Τις τελευταίες 2 ημέρες κάθομαι στο μίνι εργαστήριο γεωπληροφορικής του τμήματος. Αντί όμως για το σχετικό λογισμικό χρησιμοποιώ το Excel. Περνάω τα εδαφολογικά δεδομένα σε πιο χωνέψιμη μορφή. Στην πορεία βρίσκω και δυσκολίες, τα δεδομένα έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά απ'ότι επιθυμούσα. Αν όμως δεν ήταν δύσκολο δεν θα ήταν διδακτορικό.

Ενα πράγμα που έχω προσέξει είναι το πόσο δύσκολο είναι να βρεις άτομο μη δεσμευμένο. Όλοι οι στόχοι που εντόπισα έχουν ήδη έτερον ήμιση. Όταν μάλιστα τον έχουν και επι πενταετία, που να ελπίζεις στην επιτυχία... Για μία μόνο ενδιαφέρουσα δεν γνωρίζω ακόμη, αν είμαι τυχερός ίσως και να είναι διαθέσιμη και ίσως, ίσως, και να την ενδιαφέρω και εγώ. Με τη βοήθεια του Θεού θα βρω και την ευκαιρία και το θάρρος...

Περιπετειες στην πορεια

Ο καθηγητης με αφισε να δουλεψω με τα εδαφολογικά δεδομενα. Ετσι πήγα και είδα την τεχνικό του εργαστηρίου του και τα παραγγειλαμε. Αυριο τα κατεβάζω. Επι τη ευκαιρία άρχισα να κοιτάω και το μέλλον. Εψαξα να βρω τι δεδομένα τηλεπισκόπισης μπορώ να χρησιμοποιήσω. Ετσι λοιπόν αναρωτήθηκα κατα πόσον μπορώ να χρησιμοποιήσω δεδομένα απο ευρωπαϊκούς δορυφόρους. Εστειλα στον listserv το ερώτημα αν κανένας έχει εμπειρία απο Ευρωπαϊκά δεδομένα και πόσο κοστίζουν σε χρονο και χρήμα. Την απαντηση δεν την περίμενα. Κανένας στο πανεπιστήμιο δεν φαίνεται να έχει τέτοια εμπειρία. Ωστόσο είχα πρόταση για δουλειά! Πάω Τριτη για συνέντευξη/συζητηση.

Είχα και περιπέτεις στον δρόμο σήμερα. Την Πέμπτη ουσιαστικά τελείωσα homework για την εβδομάδα. Ετσι είχα τον χρόνο και να κάνω έρευνα Παρασκευή και να πάω εκκλησία την Κυριακή, κυρίως λόγω βαρεμάρας. Εχω πάει συνέχεια τις τελευταίες εβδομάδες, έλεγα να μην πάω αυτή αλλά τι άλλο να κάνω Κυριακη πρώι ιδίως τωρα που ξυπνάω νωρίς; Στην επιστροφή με το αμάξι της πάλαι ποτέ γειτόνισσας εμεινε από λάστιχο. Ετσι βγήκα και άλλαξα το λάστιχο με την ρεζέρβα. Τέλος καλό, ολά καλά. Αυριο νεα εβδομάδα ξεκινάει...

Εφυγαν οι γονεις

Σημερα απεδειχθει μια πολύ γεμάτη ημέρα. Πρωι πήγα Charlotte και άφησα μητέρα στο αεροδρόμιο. Εν συνεχεία γύρισα σπίτι και πήγα στο εργαστήριο. Είδα τον καθηγητή και μου είπε ότι από αύριο μπορώ να πάω να δουλέψω στα δεδομένα. Ωστοσο η ημέρα δεν τελείωσε εκεί, πήγα βιβλιοθήκη και δούλεψα με τους συναδέλφους στην εργασία για το μαθήμα της Τρίτης. Πολύ γεμάτη ημέρα.

Όσο ήταν εδώ οι γονείς το δωμάτιο ήταν (υπερβολικά) γεμάτο. Η ημέρα ήταν επίσης γεμάτη αλλά αυτό ήταν ευχάριστο, ιδίως την πρώτη εβδομάδα που δεν είχα μαθήματα. Την δεύτερη, που είχα και την μάνα μου, απλά εβρισκα τρύπες να γεμίσω στο πρόγραμμα.

Λόγω της παρουσίας των γονέων (και της μητέρας της γειτόνισσας) γνώρισα την Ελληνική κοινότητα της πόλης. Ως κλασσικοί Έλληνες οι μισοί είναι μαλωμένοι με τους αλλους μισούς, κυρίως για κληρονομικά (μια που φυσικά όλοι τους συγγενεύουν). Από την άλλη όμως αποδεδειγμένα μας αγαπάνε διότι θέλουν να μην πεθάνει η Ελληνική κοινότητα.

Ήρθαν και πέρασαν τα γενέθλια μου. Κάλεσα όλους, Έλληνες, συναδελφους, συμφοιτητές. Μόνο οι Έλληνες ήρθαν. Οι από τη Βόρεια Βιρτζίνια δεν περίμενα να έρθουν. Οι του τμήματος Γεωγραφίας μου έστελναν όλη την εβδομάδα μυνήματα ότι αδυνατούσαν. Περίμενα όμως κανένα από τα μαθήματα. Δεν πειράζει, ίσως έρθουν του χρόνου. Τουλάχιστον είδα ποιοι πραγματικά με αγαπάνε (και μπορούνε να έρθουνε). Συνεχιζουμε...

Επισκεψη γονεων

Για πρώτη φορά από τη στιγμή που ηρθε ο πατέρας μου έχω την ώρα για να κάνω μία ανάρτηση στο ιστολογιό μου. Αφότου ήρθε μαζί με την μητέρα της γειτόνισσας ο ελέυθερος χρόνος μου έχει ριζικά συρρικνωθεί. Τον ελεύθερο χρόνο μου τον περνάω πηγαίνοντας του βόλτα. Ναι μεν χαίρομαι που επισκέπτομαι μέρη που δεν είχα ευκαιρία να κάνω νωρίτερα αλλά από την άλλη κουράζομαι σωματικά. Επίσης η πάλαι ποτέ γειτόνισσα δεν συνοδεύει την μητέρα της, κατί που εγώ περίμενα αλλα δεν καλοφαίνεται στον πατέρα μου. Η μητέρα μου είναι αυτή τη στιγμή στον δρόμο από το αεροδρόμιομ σε λίγη ώρα θα την δω. Υπάρχουν και άλλα άτομα που θέλω να δω και να δουν οι γονείς αλλά βρίσκω τον εαυτό μου να μπλέκετε στα ναρκοπέδια των διαπροσωπικών σχέσεων. Σε κάθε περίπτωση περνάω καλά. Ετοιμάζω και πάρτυ γενεθλίων, να δούμε πως θα βγει.

Επιτέλους θα δουλεψω

Ειδα την Παρασκευή τον καθηγητή μου. Προς μεγάλη του έκπληξη έγινε δεκτό το πρόγραμμα για το οποίο είχε κάνει αίτηση με την ασφάλεια τροφίμων και έτσι έχω χρήματα για το καλοκαίρι και το 3ο έτος. Επίσης ελευθερώθηκε χώρος στο κτίριο του έτσι πλέον θα έχω γραφείο εκεί. Ξεκίνησα ήδη την μετακόμιση αν και πιθανόν να πάρει όλο το εξάμηνο για να τελειώσει: δεν έχω υπολογιστή στο νέο γραφείο έτσι για homework θα μένω στο παλιό γραφείο. Μετά το τέλος της προόδου η κατάσταση είναι χαλαρή αν και αυτό οφείλεται στο ότι ο καθηγητής αυτή την εβδομάδα είναι στην Αϊτή. Πάντως σε μία περίπου ώρα αυτό αλλάζει: έρχονται γονεις.

Πρώτος θα έρθει ο πατέρας μου και σε 1 εβδομάδα η μάνα μου. Εχει από αύριο να γίνει φάση μεγάλη, μέσα σε όλα έχω να νταντεύω γονείς. Έλαφρα λεπτομέρεια: δεν έχω homework ακόμη αυτή την εβδομάδα. Χρόνο έχω να τους νταντεύω. Σε τελική ανάλυση θα περάσω καλά και ευχάριστα...

Στιγμες ηρεμιας

Δυστυχως δεν καταφερα να ξαναβρω δικτυο, πάλι καλά που είχα κατεβάσει τότε τα κείμενα για το μάθημα της Τρίτης। Δεν κατάφερα όμως να κατεβάσω της παρουσιάσης για την πρόοδο στατιστικής। Ουδέν κακόν αμιγές καλού: δεν θα μπορούσα να τα δω έτσι και αλλιώς, το πάνω κουμπί του πληκτρολογίου μου χάλασε και δεν μπορώ να ανοιξω σε Linux τον υπολογιστή μου। Το συνέδριο ήταν ενδιαφέρον αν και άσχετο ως προς το διδακτορικο (αλλά πολύ σχετικό με τις πρότερες σπουδές μου)। Τα σεμινάρια της Δευτέρας μου θύμισαν τα μαθήματα της Γαλλίας, έμαθα κιόλας και για αισθητήρες ραντάρ। Οι παρουσιάσεις της Τρίτης ήταν πολύ ενδιαφέρουσες επίσης, πέρυσι τα μη επανδρωμένα αεροχήματα του Αμερικανικού στρατού συνέλλεξαν δεδομένα βίντεο διάρκειας εικοσιτεσσάρων ετών, κάποιος πρέπει να τα βλέπει (αναφέρομαι φυσικα ως προς το ενδεχόμενο εργασιακής απασχόλησης)। Το ίδρυμα πρόκειται να με αποζημιώσει για τα έξοδά μου।Αν δεν ήταν και για την πρωινή κλήση όλα θα ήταν τέλεια।
Είδα και τους μαθητές από το άλλο κέντρο του πανεπιστημίου από κοντά। Φαίνονται πολύ μεγαλύτεροι απ'ότι είναι στην κάμερα। Γύρισα σπίτι, κοιμήθηκα και διάβασα στο γραφείο για την πρόοδο। Η βαθμολογία από την προηγούμενη εργασία βγήκε και δεν μου άρεσε, ελπίζω στην πρόοδο να τα πήγα καλά। Πλέον η εντατικη φάση μου τελείωσε: εργασίες τέλος προς το παρόν, ταξίδια τέλος τουλάχιστον τα μακρινά, το μόνο που έχω να περιμένω είναι η επίσκεψη των γονέων την άλλη εβδομάδα। Επιτέλους ερχονται...

Χλιδη

Εφτασα στον προορισμο μου μετα απο 4ωρο ταξιδι। Βγηκα να περπατήσω και ειμαι τυχερος ως προς το οτι εχω διπλα μου εμπορικα κεντρα। Ετσι το προβλημα του φαγητου ληθηκε। Το δωματιο ειναι πολυτελείας στον ενδεκατο οροφο με ωραία θέα αλλά δεν εχει διαδίκτυο (είμαι εξω απο καφέ)। Τα φτηνα μοτέλ της προηγούμενης εβδομαδας για τη μισή τιμή είχαν τζαμπα δίκτυο, το τριων αστέρων πολυτελές ξενοδοχείο οχι! Θελει εξτρα λεφτα। Κατέβασα αυτά που έχω να διαβάσω για την Τρίτη, αργότερα (μάλλον αυριο) θα κατεβάσω και για την πρόοδο της Τετάρτης τις διαφάνειες। Η φάση μου θυμίζει έντονα ενώ περίμενα την απάντηση για διδακτορικό από την Κύπρο, καθότι λόγω απεργίας ΔΕΗ δεν είχαμε ακόμη ευρυζωνική σύνδεση σπίτι (βγάλε συμπέρασμα) κατέβαινα στην πλατεία Κοραή και την πλατεία Καραϊσκάκη να βρω ελεύθερα δίκτυα। Αν δεν ήταν για τα μαθήματα θα καθόμουν στο δωμάτιο ή και θα πήγαινα κέντρο πόλης। Αλλά πέντε ώρες κοιμήθηκα σήμερα, ας κάτσω στα αυγά ιδιώς αφού αύριο έχει νωρίς έγερση

Save the cheerleader save the world

Ω ναι, ξεκινησα να βλεπω Heroes। Χτες το βραδυ μετα την αναρτηση έπεξε το πιλοτικο επεισόδιο σε ένα κανάλι και μετά άρχισα να βλεπω επεισόδια στο διαδίκτυο। Αρκεί βέβαια να κανω κατ'οίκον εργασία। Χτες το βράδυ γυρισα σπίτι έχοντας έτοιμη την εργασία (κατά την γνώμη μου πάντα) για το μάθημα της Τρίτης। Μου πήρε πέντε ώρες να την τελειωποιήσω। Τόσο έτοιμη την είχα। Τουλάχιστον όμως έβγαλα από την μέση ένα φοβερό βάρος। Πλέον το μόνο που μου έχει μείνει είναι το να διαβάσω τα κείμενα και τη πρόοδος της Τετάρτης, τόσο λίγα। Πάω αύριο εκκλησία και μετα συνεχίζω για το συνέδριο। Έχω ετοιμάσει τα πράγματα, ελπίζω να βγει κάτι καλό από την υπόθεση। Όπως το περίμενα οι φίλοι δεν ήρθαν να με επισκευθούν। Έκλπηξη θα ήταν να έρχονταν...

Σοκ και δεος

Σημερα παρουσιάσε ο Αλαν την πτυχιακη του। Οταν ειχα μείνει άστεγος και χωρις ελπίδα ο Αλαν μου προσεφερε και τα δυο। Εννοειται πως θα τον παρακολουθουσα। Αυτό όμως το οποίο δεν περίμενα ήταν οτι η πρώην καθηγητρια μου, αυτή που με απέλυσε, θα άκουγε και θα μιλούσε με τηλεδιάσκεψη από την Οκλαχόμα। Με είχαν ρωτήσει πως θα αντιδρούσα σε περίπτωση που την ξαναέβλεπα। Δεν την ξαναείδα απλά την άκουσα σημέρα, ήταν όμως αρκετό για να πάθω άσχημο σοκ। Αυτό που με πείραξε δεν ήταν ότι την άκουσα αλλά ότι, παρότι με άκουσε, ήταν ο χαρούμενος εαυτός της (έως χαζοχαρούμενος)। Δηλαδη η εντελώς ανηθικη πράξη που έκανε δεν την έχει πειράξει καθόλου...
Ειμαι σε υψηλη πίεση, αδιαμφισβήτητα। Φεύγω πρωί της Κυριακής για το συνέδριο στο Fairfax και πρέπει να έχω τελειώσει τουλάχιστον την δημοσίευση। Σήμερα παρά το σοκ κατάφερα και το έφτασα σε επίπεδο όπου περισσότερο έχω να προσθέσω βιβλιογραφία και να προσέξω τις διατυπώσεις παρά να φτιάξω νέο κείμενο। Ωστόσο μετά από πέντε συνεχόμενες ήμερες εργασίας έως τις έντεκα (με κενά ενδιάμεσα) και τα μικρά σοκ με πειράζουν, πόσο μάλλον το σημερινό। Εχω προσκαλέσει την παρέα να με επισκευεθεί αύριο। Εάν το καταφέρουν, θα το εκτιμήσω πραγματικά। Λίγη παρέα σίγουρα χρειάζομαι στην τωρινή μου κατάσταση...

Το τιμημα των ταξιδιων

Γυρισα απο τον Κολπο του Μεξικου και επεσα με τα μουτρα στη δουλεια। Τεσσερεις συνεχομενες ημερες γυρναω σπιτι μετα τις δεκα το βραδυ αν και πρεπει να παραδεχτω οτι μπορει να εχω γυρισει νωριτερα και να εχω ξαναπαει στο γραφειο μου। Τελειωσα στις τρεις το μεσημερι το χαρτι για το Corn Blight Watch Experiment του 1971, επεται αυτο για peer review journal για την ταξη της Τριτης। Αν ειχα ολο το Σαββατοκυριακο δεν θα ειχα προβλημα ούτε για την εργασια ούτε για την προοδο της Τεταρτης। Δυστυχως ομως δεν εχω τοσο χρονο, Κυριακη πρωι παω εκκλησια και μετα συνεχιζω για Fairfax οπου έχει συνεδριο με πληρωμενα τα εξοδα μου।
Βρισκομαι φυσικα υπο πολυ μεγαλη πίεση। Το Πασχα ανήμερα, όταν πάλι ημουν υπό πίεση, η τοτε γειτονισσα είπε κάτι που με καταπλήγωσε। Αντεδρασα με τρόπο αρκετά συνηθη για τον χαρακτηρα μου: θέλησα να μάθω το γιατί, και από τη στιγμή που δεν μου το έλεγε η ίδια ρώτησα το πλέον ακατάλληλο μεν άτομο αλλά αυτό που μπορούσε και εν τέλει μου έδωσε την απάντηση που επιδίωκα να μαθω। Σιγουρα το χειρότερο λάθος που έκανα από την στιγμή που πήγα Αμερική। Αυτή τη φορά δεν θα το επαναλάβω το ίδιο λάθος (χώρια που δεν με έχει πληγώσει τουλάχιστον τελευταία)। Την Τεταρτη με το πέρας της προόδου στατιστικής θα μου περάσει το άγχος, πρέπει να αποφύγω τα λάθη έως τότε। Η ικανότητα μου να αντιμετωπίζω τις προκλήσεις μειώνεται όταν έχω άγχος

Μαθηματα ξανα

Εφτασα χτες με το καλο στο Ocean Springs και παρέδωσα το αμάξι στους εκει εργαζομένους। Στην ομάδα ήταν μία κοπέλα από την Μασαχουσέτη και τρεις ανδρες। Με εβγαλαν για φαί σε Ταυλανδέζικο εστιατόρειο και μετά με πήγαν στο ξενοδοχείο μου। Εν συνεχεια πήγα στο Biloxi για νταραντούρι। Η πόλη αυτή έχει καζίνο και παραλία, λέω, που θα πάει, θα έχει και μέρος για τουρίστες। Περπάτησα τη γέφυρα του Μισσισιπή και μπήκα στην πόλη। Το πρώτο καζίνο ήταν από την άλλη πλευρά της γέφυρας και γύρω είχε πάρκινγκ। Περπάτησα προς την ακτή του Κόλπου του Μεξικού όπου φαίνονταν το άλλο μεγάλο καζίνο, το οποίο μάλιστα δίνει το Google maps ως τοποθεσία σημαντική। Γύρω του τίποτα। Αλλο καζίνο ήταν δίπλα σε αυτό αλλά και πάλι κίνηση γύρω από αυτό μηδέν। Το να μπω σε καζίνο μόνος δεν με εμπνέει, τόσο μοναχικός δεν είμαι। Έτσι είπα να πάω προς το κέντρο। Ελα που το κέντρο της πόλης ειναι μαύρο γκέτο! Δεν έπεξα χτες χρήματα στο καζίνο, μόνο έπεξα κορώνα γράμματα την ζωή μου। Το να είσαι άσπρος και να περπατάς τα Μαύρα Μεσάνυχτα (εντάξει, ήταν περίπου 9।30 )σε γκέτο μαύρων δεν είναι το πλέον ευχάριστο πράγμα। Ο Μάικλ Μούρ έχει δίκιο, δεν είναι τόσο επικίνδυνο το κέντρο μιάς πόλης όσο λέει η Αμερικάνικη τηλεόραση, αλλά δεν χρειάζονταν να το μάθω। Τέλος πάντων την σκαπουλάρησα πάλι αλλά έβγαλα ένα συμπέρασμα: ποτέ ξανά δεν πάω κάπου χωρίς να κοιτάξω τα λεωφορεία। Βγήκα να περπατήσω για να ανακαλύψω την πόλη και εν τέλει βρέθηκα εκει που δεν έπρεπε। Αν είχα πάρει το λεωφορείο (και δυστυχώς η ρεσεψιονίστ δεν ήξερε ότι η στάση του ήταν μόλις εκατό μέτρα από το δωματίο μου) θα είχα αποφύγει να κατέβω στα επικινδυνα μέρη।
Ελεγα να πάω το πρωί στην ανατολική άκρη της πόλης όπου έδειχνε το λεωφορείο ότι κυκλοφορούσε πράγμα αλλά εν τέλει δεν τα κατάφερα। Οταν ξεμπέρδεψα με τα πράγματα και το δωμάτιο πήρα απευθείας τα λεωφορεία για το αεροδρόμιο। Είδα την νότια όχθη της πόλης και τις παραλίες και εβγαλα συμπέρασμα ότι, διατηρώντας μια επιφύλαξη για την Ανατολική Ακρη που δεν επισκεύθηκα, η πόλη και γενικά το πολεοδομικό συγκροτημα δεν αξίζει επισκεψης εκτός αν είναι για καμία συναυλία ή για να χάσεις τα λεφτά σου σε κανένα καζίνο। Ωστόσο οι περιπέτειες μου δεν έμελε να τελειώσουν: στο τελευταίο σκέλος για το αεροδρόμιο το λεωφορείο δεν λειτουργεί τις Κυριακές। Πιάτσα ταξι δεν είχε το Gulfport transit center ούτε είδα κανένα να κυκλοφορεί στο δρόμο, δεν ήξερα το νούμερο ραδιοταξί και ως προς το να ρωτήσω κανέναν στο δρόμο ξέρετε πόσο μου το επιτρέπει η αγοραφοβία μου। Αποτέσμα ήταν ότι περπάτησα μία ώρα στον μεσημεριανό ήλιο στην άκρη του δρόμου έως το αεροδρόμια και έφθαρα και την καινούργια μου βαλίτσα σε σημείο που έχασε την μία ρόδα। Εν τέλει έφτασα στο αεροδρόμιο και, μετά απο ανταπόκριση, στο τοπικό αεροδρόμια όπου με περίμενε ο ευεργέτης μου και η πάλαι ποτέ γειτόνισσα।
Συνέλλεξα εμπειρίες σε αυτό το ταξίδι, έμαθα ότι περισσότερο φοβάμαι τους αγνώστους παρά να πάθω ηλιοπληξία, ανακάλυψα πως η ανατολική ακτή είναι ένα πολύ βαρετό τοπίο με εξαίρεση την ακτή αυτή καθ΄εαυτή και είδα νέα μέρη। Το κακό είναι οτι δεν διάβασα και με περιμένει homework να κάνω। Αλλά αυτά από αύριο

Sweet Home Alabama

Οταν ημουν τεταρτο έτος προεκυψε στα ξαφνικα μια ευκαιρια να παω ταξιδι στην Κυπρο। Δεν ειχα παει ποτέ στο νησι και πήγα। Ετσι λοιπον προέκυψε στα ξαφνικά ταξίδι στον Κόλπο του Μεξικού, στο Ocean Springs για να παραδώσω ένα αμάξι του Πανεπιστημίου σε ερευνητές που κοιτάνε την πετρελαιοκηλίδα। Εννοιείται πως την εκμεταλλεύτικα। Αυτή τη στιγμή που γράφω βρίσκομαι σε ένα χωριό της Αλαμπάμα ονόματι Calera όπου θα περάσω την νύχτα। Έχω άλλες τεσσεράμιση ώρες οδήγησης μπροστά μου αλλά τον αξίζει τον κόπο। Το τοπιο είναι τρομερά βαρετό, αλλά και για αυτό τον λόγο κάνω το ταξίδι, για να το ανακαλύψω। Είχα το πρωί συναντηση με τον καθηγητή μου, όλα καλά। Είμαστε κατ΄αρχήν σύμφωνοι με το σχέδιο μαθημάτων, το ρυθμίζουμε απλώς। Από εκεί και πέρα όλα βαίνουν καλώς। Αφιερώθηκα αυτή την εβδομάδα στα μαθήματα παρά στην έρευνα, κάτι το καλό αφού έφυγα για το ταξίδι χωρίς σοβαρές υποχρεώσεις। Προς το παρόν ξεκούραση, έπετε ταξίδι αύριο.

Εναλλασόμενη κατασταση

Η περίοδος των διακοπών πέρασε। Ο καθηγητής γύρισε, έχουμε συναντηθει αρκετες φορές। Παρότι είμαι από την φύση βρίσκω τον εαυτό μου να βρίσκομαι σε οικονομική στενότητα αρκετές φορές, αφορμή είναι τώρα ότι έβγαλα το εισητήριο για να γυρίσω Ελλάδα। Ενδιάμεσα θα ερθουν και οι γονείς μου να με επισκευθούν, σε τέσσερεις εβδομάδες।

Εχω πάρει τρία μαθήματα αυτό το εξάμηνο και μάλιστα να βρω τρία μου πήρε μεγάλη δυσκολία। Το επόμενο δύσκολα πέρνω λιγότερα από πέντε, έκανα ο σχέδιο σπουδών και ανακάλυψα πως όλα τα μαθήματα που επιθυμώ ή ΠΡΕΠΕΙ να πάρω είναι το εαρινό εξάμηνο। Το επόμενο φθινόπωρο έχω δυστοκία να βρω μαθήματα για το προγραμμα। Κατά τα άλλα με το που τελειώνουν τα μαθήματα τουλάχοστον έχω την τηλεόραση να δω। Η παρέα μου είναι πρόθυμη αλλά ελάχιστα διαθέσιμη ...

Δεκαπενταυγουστος

Ηρθε πάλι ο Δεκαπενταυγουστος। Περυσι τετοια εποχή ημουν στην Τρλιγλεια της Βιθυνίας σε Πατριαρχική θεία λειτουργία στο Αγ। Βασίλειο। Φέτος ετυχε να είμαι μόνος στο Blacksburg
Η παρέα έχει πάει διακοπές στην Ουασινγκτον και δυστυχώς μένει σε σπίτι, δεν εχει χωρο για μένα। Ωστόσο καθότι γλώσσα λανθάνουσα λέει την αλήθεια είπε εμμέσως πλην σαφώς ότι δεν πρόκειται να βγουν ξενύχτι χώρις να με προσκαλέσουν, καλό σημάδι για τον χειμώνα। Ενδιάμεσα έχω μετακομίσει αρκετές φορές εώς ότου πλέον κατέληξα για τους επόμενους δώδεκα μήνες, αγόρασα αυτοκίνητο και διαβάζω βιβλίο σχετικό με το διδακτορικό। Την άλλη εβδομάδα ερχονται συνεχή Orientation
Πάλι καλάμ τελειώνει η παρά φυσιν αδράνεια

Νεο ξεκινημα

Επελεξα ποιον καθηγητη θα παρω। Πηγα και τον ειδα, δεχτηκε। Επισης εχουν κατα πολυ βελτιωθει οι διαπροσωπικες μου σχεσεις। Ξαναεχω παρεα। Σημερα ειδα αμαξια, αυριο θα αγορασω καινουργιο। Εκλεισα δωματιο αν και ειμαι για δεκα ημέρες ξεσπιτωτος εως ότου μετακομίσω। Είμαι σε φάση όπου δεν εχω πολλά να κάνω και βαριέμαι, αλλά πολύ καλύτερα από την φάση όπου δεν είχα ούτε καθηγητή, ούτε σπίτι, ούτε μέλλον। Ας διαβάσω τουλάχιστον το κείμενο που μου έστειλε ο νέος καθηγητής...

Τελος στο μαρτυριο;

Απο τη στιγμη που γυρισα η κατασταση μου πέρασε σε άλλη φαση, θετικότερη। Ο καθηγητης στο τέλος της συνέντευξης πρότεινε επί τόπου να μου γίνει ο νέος συμβουλός του। Έτσι τώρα βρέθηκα στην ανάποδη κατάσταση, από ανεπιθύμητος έχω να επιλέξω μεταξύ προτάσεων। Φυσικά το ζήτημα σηκώνει πολύ σκέψη। Πέρασα το σαββατοκύριακο σκεφτόμενος τι να κάνω। Εμφανίστηκε και μία τρίτη πρόταση, αυτή τη φορά ο καθηγητής έχει λεφτά και το θέμα είναι κοντά σε αυτό που έχω κάνει Γαλλία, αλλά δεν βρίσκεται Blacksburg πριν από το τέλος του μήνα। Μέσα στην εβδομάδα θα βγάλω την τελική μου απόφαση। Προς το παρόν έχω αρχίσει να κοιτάω και για σπίτι και για αυτοκίνητο। Επίσης βελτιώθηκαν οι διαπροσωπικές μου σχέσεις। Ολα βαίνουν καλώς; Ισως έχει να κάνει με το ότι κοινώνησα σήμερα

Οκλαχομα τελος

Η Ρωσσια είχα την αισθηση οτι πηγε καλά, εως ότου με το που γυρισα η καθηγητρια με απελυσε και με αφησε στα κρύα του λουτρου। Δεν προβλεπεται κάτι τέτοιο, αν έχει προβλημα η καθηγητρια με τον φοιτητη υπάρχουν μηχανισμοι επίλυσης। Λέει ότι φταίει η προσωπικότητα μου και η Ρωσσίδα ακαδημαικός είπε ή αυτή ή εγώ και ότι δεν της άρεσα। Παναθεμά το, δεν μου είπε τίποτα! Εαν κάποιος έχει πρόβλημα με τους τρόπους μου, πείτε μου και θα τους αλλάξω! Με άφησε λοιπον χωρις καθηγητή, χωρίς υποτροφία και προβλέπει να βάλω την ουρά υπό τα σκέλια και να γυρίσω Ελλάδα। Ιδέα της!

Βρήκα καθηγητές πρόθυμους να με πάρουν, επίσης κυκλοφορεί υποτροφία διαθέσιμη για την περίπτωση μου। Στη χειρότερη των περιπτώσεων είμαι πρόθυμος να πληρώσω τα δίδακτρα। Τώρα είμαι σε διακοπές στου ξαδέρφου μου। Οι άγιοι της Τρίγλειας πάντα με προστάτευαν, φαίνεται ότι συνεχίζουν...

Ετοιμασιες για Ρωσσια και μετα

Τα τυπικα για το ταξιδι στη Ρωσσια εχουν τελειωσει। Εχει μεινει μονο το να ερθει το διαβατηριο αλλα εχει ηδη σταλει। Η βαλιτσα ειναι ετοιμη, ετοιμαζω και τα δεδομένα। Το κακο είναι οτι δεν εχω διαδοχη κατάσταση για το καλοκαίρι। Ψαχνω κάπου να μείνω। Κατα τα άλλα από την στιγμη που τελείωσαν οι εξετάσεις βαριέμαι ασύστολα। Δεν εχω τι να κάνω μετα το πέρας της δουλειάς। Μαγειρεύω μεν αλλά αυτο δεν γεμίζει την ημέρα। Να δουμε...

Ενας μηνας κιολας!

Πολλα καλα ωραια τρελα συνεβησαν αυτον τον μηνα। Η ερευνα δεν περπατησε πολυ, ειχα γαμο και εξετασεις।Μαλωσα, ξαναεφτιαξα και ξαναμαλωσα πολυ ασχημα με τη γειτονισσα। Τουλαχιστον σε 2 εβδομαδες που παω Ρωσσια παυει να ειναι γειτονισσα। Πηγα Ελλάδα για τον γαμο της αδερφης μου και κολλησα λογω σταχτης। Μετα γυρισα και τρελαθηκα στο διαβασμα λογω εξετασεων। Τουλαχιστον τελειωσα πια। Εγινα δεκτος απο την Οκλαχόμα। Τωρα να βρω σπιτι εκει। Με αλλα λογια τα πραγματα βαινουν μαλλον καλως

Τρεξιμο και περπατημα

Η κατασταση απο πλευρας καιρου θυμίζει καλοκαίρι। Η Μεγάλη εβδομαδα περασε μέσα στο αγχος λόγω δουλειάς και υποχρεώσεων για εκκλησια। Το κακό είναι οτι μάλωσα άσχημα με την γειτόνισσα και δεν τα έχω ξαναφτιάξει ακόμα। Την εβδομάδα της Διακαινησίμου έπεσε πολύ δουλειά επίσης। Αμφιβάλλω πόση ξεκούραση θα έχω εως ότου φύγω για Ελλάδα σε ३ ημέρες। Τουλάχιστον από πλευράς μαθημάτων πάω εξαιρετικά, πήρα και το πρώτο βραβείο στο OGIS symposium

Μετα το κρυο

Επιτελους το κρυο εχει οριστικα υποχωρησει, τουλαχιστον την ημερα. Το κρυολογημα μου επισης, λιγο η μυτη με ταλαιπωρει αλλα κατά τα άλλα εχω τελειωσει. Αν μη τι αλλο με γεματη μυτη πέρασα όλο το σχολειο...

Ημουν τυχερος σε σχεση με την γειτονισσα η οποία εμφανισε πολυ πυρετό και ίωση. Όταν ήμουν στη Συρία και είχα αρρωστήσει με είχαν κουράρει οι συνάδελφοι μου, το θεώρησα υποχρέωση μου να κάνω το ίδιο σε αυτή την περίπτωση. Οσο ηταν άρρωστη λοιπον παρότι ούτε η δική μου κατάσταση ήταν τέλεια καθόμουν και την περιποιόμουν του τύπου πήγαινα και της εφερνα φαϊ και επίσης της έλεγα ιστορίες. Σίγουρα ήταν το ζενίθ των διαπροσωπικών μας σχέσεων. Δύστυχως από την στιγμή που αποθεραπεύτηκε γύρισε στη ρουτίνα, διάβασμα κλπ. Δεν πειράζει, αν δεν με αποζημιώσει η κοπέλα θα με αποζημιώσει ο Μεγαλοδύναμος, επειδή ήμουν καλός με τους άλλους βρίσκομαι εδώ πέραν πάσης προσδοκίας.

Έβγαλε η καθηγήτρια το εισητήριο με το οποίο θα πάμε στη Ρωσσία, 21 Μαϊου. 14 Ιουνίου είναι η επιστροφή και το φεγγάρι αυτό θα γυρίσω χωράφια. Επίσης εμφανίστηκε και το ενδεχόμενο να πάω στη Σιβηρία τον Ιούλιο, φαίνεται να κυκλοφορεί χρηματοδότηση. Η αφίσσα πάει καλά, ίσως και μέσα στο ΣΚ να καταφέρω να την έχω έτοιμη.

Τα επαγγελματικά βαίνουν καλώς, τα διαπροσωπικά όχι και τόσο αλλά είναι πολύ καλύτερα απ΄ότι ήταν στο αντίστοιχο διάστημα στη Γαλλία, μην μιλήσω για την Πορτογαλία

Ταξιδι διαβασμα πορουσιαση ολα

Πηγα στην Washington την Παρασκευη με 2 συναδελφους. Ειδα το Smithsonian National Air and Space Museum, δυστυχως ο καιρος δεν επετρεψε βολτα στην πολη. Στην επιστροφη σταματησαμε σε σουπερ μαρκετ, ολα ακριβοτερα στη Washington. Καθισα ΣΚ και σημερα και διαβασα με αποτελεσμα να εχω τελειωσει για το μαθημα στις 29 Μαρτιου. Καθως δεν εχω πλεον αυτο το βαρος μπορω να αφοσιωθω στην εργασια, θεωρητικα. Εστειλα συνοψη για την παρουσιαση, καιρος να φτιαξω ποστερ...

Ωρα για παρουσιαση και ταξιδι

Αυτο το Spring Break σοβαρο πραγμα δεν μου καθισε. Αυριο παω με 2 συναδελφους DC, πολυ φοβαμαι για μοναδικη φορα. Εχω αλλους 3 μηνες εδω αλλά πόσο μπορώ να κάνω κοπάνα; Αυριο την κοπαναω διοτι κατάφερα και έχω δουλέψει αρκετά ώστε να έχω τα πρώτα πορισματα. Εφτιαξα χάρτη βασισμένο στο NDVI που δείχνει περιοχες που εγκαταλείφθηκαν ή εισήλθαν σε γεωργική καλλιέργεια. Σιγουρα υπάρχουν και άλλοι τρόποι που μπορείς να κάνεις τον χάρτη (θα τους εξερευνήσω), πρέπει επίσης να το κάνω και στους άλλους 3 νομούς αλλά έχω αρκετά για μία παρουσίαση. Τώρα έχω και πράγματα να παραδώσω για τα μαθήματα, αλλά αυτά είναι για το τέλος του μήνα.

Ταξιδι αναψυχής!!!

Spring break

Μαθηματα τελος, για μια εβδομαδα εστω. Ειχα τα mid terms όπου σε βαθμό αρίστευσα. Το γεγονός αυτό με φλιπάρει: στο ΓΠΑ με τον κοπο που εχω ριξει θα ημουν οριακά πάνω από την βαση και εδω αριστεύω; Αν συνηθισω σε αυτή την τεμπελιά την εβαψα. Ειναι πολύ περίεργο να ανησυχείς λόγω υπερβολικά καλών βαθμών. Στο ΓΠΑ εφτυνα αιμα, θυσιαζα την κοινωνική μου ζωη και παρ'ολ'αυτά επαιρνα ενα απλα καλό βαθμο (ο οποίοσ βεβαια ήταν ο δευτερος καλύτερος στην ειδικότητα μου). Εδω βγαίνω δυο φορες την εβδομάδα και αριστεύω; Τελος πάντων...

Οι καθηγητές μας χώσαν homework το οποίο έχω να κάνω. Ψιλοξεκίνησα και πάλι καλά που προχώρησα τοσο πολύ δεδομένου ότι ήμουν εξω όλη ημέρα. Εχω δίπλωμα οδήγησης πλέον αλλά όχι όχημα, πρέπει να αποκτήσω και αυτό και είναι πολύ ακριβό πράγμα το αμάξι ΗΠΑ. Θέλω να πάω στα ξαδέρφια μου στη Φλόριντα και αδυνατώ διοτι δεν έχω μέσον μεταφοράς. Προς το παρόν ξεκουράζομαι, ες αύριον τα σπουδαία.

Ερχεται η ανοιξη (περιπου)

Επιτελους πηρα σημερα το διπλωμα οδηγησης. Χρειαστηκε να γινει με την τριτη, την πρωτη δεν ειχα φερει social security number, τη δευτερη δεν τους αρεσε η αποδειξη απο την τραπεζα, την τριτη μονο καταφερα και εφτασα ως το τελος και πηρα το διπλωμα. Κατα τα άλλα ο καιρος βελτιώνεται, ναι μεν εχει χιονι αλλά λιώνει. Χρειαστηκε να επανεγγαταστήσω τα Windows αλλα δεν χαθηκε τίποτα. Το θέμα μου προχωράει. Τωρα που εχω το δίπλωμα μπορώ να πάρω και αυτοκίνητο, αλλά αυτό μπορεί να περιμένει και μετά το spring break. Ενδιάμεσα είναι και τα midterms, αλλά δεν τα φοβάμαι. Εχει βγει και το προγραμμα του καλοκαιριού, μετά από ταξίδι 23 ημερών Ρωσσία θα κάτσω εδώ έναν μήνα προτού βρεθώ στην Οκλαχόμα. Τουλάχιστον αυτό είναι το πρώτο σχέδιο, ενδιάμεσα μπορεί να αλλάξει

Προοδος

Η ζωη συνεχιζεται στο Blacksburg. Χιονιζει κατα καιρους και φυσικα δεν λιωνει ενδιάμεσα. Πηγα να δωσω διπλωμα και ειχα ξεχασει να φερω το Social Security Number μου. Μαλωσα με την γειτονισσα που με πηγε, αλλα στο τελος τα ξαναβρηκαμε. Πηγα και στο πρωτο Euronight, η υποθεση μάλλον θυμιζε τα Πρασινα Αμφιθεατρα του ΓΠΑ παρά Αθηναϊκο club. Κανονισα και θα παω αυριο να δωσω ξανα για διπλωμα με ολα τα χαρτια μου αυτή τη φορά. Το Hellenic πάει για διάσπαση ή πραξικόπημα, και φανταστείται είμαστε μόνο 15 άτομα, που να είμασταν παραπάνω. Προς το παρόν όμως εγω είμαι ευχαριστημένος διότι η παρουσίαση μου σήμερα πήγε καλά. Η δουλειά προχωράει, οι διακοπές κανονίζονται, γενικά πρόοδος.

Αθανατη Ελλαδα, οπου και να παω σε βρισκω

Σημερα πηγα στην ατυπη συναντηση του Hellenic Association. 15 ειμαστε ολοι κι ολοι, καταφεραμε και ολα γιναν κουλουβαχατα. Λεμε να αλλαξουμε το καταστατικο, και ανακαλυπτουμε οτι 2 μελη του ΔΣ συμπεριλαμβανομενου του προεδρου παρατυπα μετεχουν σε αυτο. Χωρια που παραιτηθηκε 3η. Φυσικα ο προεδρος δεν θελει να γινει Γενικη Συνελευση, εξου και η ατυπη συναντηση. Μετα απο πρωτοβουλια μου διοτι επιτελους ας εχουμε τα ψαρια ενα κανονικο καλως ορισμα θα μαζευτουν υπογραφες για να γινει συνελευση. Προβλεπεται σοου. Κατα τα αλλα ακόμα να ερθει η αναλυτικη απο Ελλάδα για την αιτηση στην Οκλαχόμα. Η δουλεια κατα τα αλλα προχωραει και εφαγα και την πρωτη μου χυλοπιτα...

Για να δουμε τι επιφυλασσει το μελλον

Απο τη Virginia στην Oklahoma

Ο καιρος κανει κολπα. Χιονιζε χτες, μετα βροχη, σημερα αρκετα ζεστα ωστε το χιονι να λιώνει, το Σαββατο ξαναπροβλεπεται χιονι. Κατα τα αλλα εχει φτασει ο καιρος που πρεπει να κανω την αιτηση για την Oklahoma. Με αυτη για το τμημα τελειωσα, με αυτη για το πανεπιστημιο (α ρε Αμερικη, ολα πρεπει να γινουν 2 φορες) πρεπει να περιμενω να ερθει η αναλυτικη βαθμολογια απο Ελλαδα. Τις τελεταιες ημερες μαλλον με αυτο ασχολουμαι παρα με την ερευνα.

Αυριο ειναι Τσικνοπεμπτη. Ακουσα οτι κατι ετοιμαζεται για να το γιορτασουμε οι Ελληνες εδω. Εχει ο θεος...

Χιονια στο καμπαναριο,,,

Σημερα έχει μια φοβερη χιονοπτωση. Αποτελεσμα είναι η πόλη να κλεισει. Λεωφορεια γιοκ, μαγαζια κλειστα, αστα να πανε. Εγω ως συνηθως ημουν προετοιμασμένος, δεν ισχυει όμως το ίδιο για όλους τους γείτονες μου. Μετα 2 εβδομαδες μαθημάτων, έστω και η πρωτη κολοβη η ζωη έχει μπει σε καποιο ρυθμο. Η έρευνα προχωράει πολύ καλά, έβγαλα αρχικό πόρισμα για την αλλαγή χρήσης γης στη Ρωσία με βάση δορυφορικές φωτογραφίες μετά το 2001 οπότε εκτοξευτηκε ο σγκεκριμένος δορυφόρος. Εχω ήδη βγει 2 φορές σε μπαρ παρέα με Ελληνες (ακόμα εκεί είναι η παρέα μου, όχι πως με πειράζει), έχω προσκληθεί σε γεύματα κ.α. Δυστυχώς έχω αποτραπεί από το να μαγειρέψω ο ίδιος να ταϊσω άλλους για λόγους μάλλον πρακτικούς, τα μύδια εδώ είναι κατεψυγμένα και με έχουν προειδοποιήσει ότι δεν βγαίνουν καλά (οπότε δεν γίνεται για μυδοπίλαφο). Με πήγε η καθηγήτρια στο Radford και γνώρισα τον Ρώσσο καθηγητή, επίσης μου είπε για την επίσκεψη στη Ρωσσία: θα καθίσουμε 23 ημέρες, μετά 3 ημέρες τουρίστες Μόσχα προβλέπεται 10 ημέρες σε κάθε μια από τις δυο ζώνες μελέτης που θα επισκευθούμε. Αυτά όμως τον Μάιο.

Η καθηγήτρια μου είπε και έχω ψιλοξεκινήσει την διαδικασία για την Οκλαχόμα. Απ'ότι κατάλαβα αλλάζει πανεπιστήμιο λόγω του ότι δεν της προσφέρθηκε child care, κάπου να αφήσει τα παιδιά της ενώ δουλεύει. Και άλλα προβλήματα είχε αλλά αυτό φαίνονταν να ήταν το κύριο.

Ως προς τα μαθήματα το πιο ενδιαφέρον είναι το 2ο, The Global Distribution of Labor. Το μάθημα ναι μεν το έχουν και στην γεωγραφία αλλά είναι κατα βάση κοινωνιολογικό. Πέρασα την εβδομάδα διαβάζοντας την ύλη του (δυστυχώς, κύριος λόγος που δεν έγραφα), ναι υπάρχουν μαρξιστες ακόμα και φαίνεται ότι είναι πολύ δημοφιλείς μεταξύ των κοινονιολόγων. Από εκει και πέρα φαίνεται και η αχρηστότητα τους. Έστω φεμινίστρια κυρία της βιβλιογραφίας είναι εντελώς άδικο, σεξιστικό και ταξικό πράγμα η παγκοσμιοποίηση, και τα τελευταία 30+ χρόνια που το μελετάτε έχετε αποτύχει να το αλλάξετε. Τι κάνεται γι'αυτό, απλώς το καταγγέλετε; Όταν έχουμε πρόβλημα με την αποδοτικότητα της άρδευσης σε μία περιοχή προτείνουμε στους αγρότες να βάλουν καλύτερη αρδευση (πχ σταγδην) και ορισμένοι μας ακούνε. Εσεις τι κάνετε; Καταφέρατε τίποτα;

Στη συναντηση της ΕΦΕΕ (λεμε τωρα)

Μολις ερχομαι απο την συναντηση των κατοίκων του κτιρίου. Οι 4 υπευθυνοι μας είπαν 3-4 πραγματακια για το πως να μην τσαντιζουμε τους αλλους και τους κανονες του κτιριου. Μαλλον τυπική διαδικασία. Σημερα επίσης έφαγα φαϊ με τους κινέζους συναδελφους μου. Τιποτα το ιδιαιτερο. Η εργασία μου έχει προχωρήσει στο προκαταρτικό στάδιο αν μάλιστα δεν ήταν για τα μαθήματα θα μπορούσα να πω ότι προχώρησε καλά. Καθώς όμως έχω μαθήματα δεν μπορώ να αφεθώ απερίσκεπτος στην εργασία. Παρήγγειλα την κάρτα SIM για το κινητό, συντομα θα έχω Αμερικάνικο νούμερο. Εκανα και το πρώτο μάθημα, η καθηγήτρια η οποία είναι που μου έδωσε το θέμα μας είπε τους κανόνες, μας έκανε ένα ερώτημα και μας έδιωξε.

Σήμερα η σχολή έκλεισε το μεσημέρι λόγω χαλαζόπτωσης. Τα πεζοδρόμια γλιστρούσανε, λογικό θα έλεγα το κλείσιμο αν και δεν μου άρεσε που εκλεισαν νωρίτερα τα εστιατόρια. Αυριο προβλέπεται παρόμοιος καιρός, να δουμε αν καν θα γίνουν. Με τους Αμερικάνους πολλές συναναστροφές δεν είχα εως τώρα διότι απλά δεν είχα ευκαιρία παρά τιποτα άλλο. Σταδιακά αυτό θα αλλάξει, όχι που με πειράζει που μιλάω πιο πολύ με μη Αμερικάνους

Τώρα συνεχίζω βιβλιογραφία...

6 ημερες αργότερα

Μετά την εντατική πρώτη ημέρα ακολούθησε μία επίσης εντατική δεύτερη ημέρα. Είχε γίνει μπέρδεμα στον λογαριασμό μου και χρειάστηκε κυριολεκτικό τρέξιμο για να διορθωθεί. Επίσης πήρα και το κλειδί του δωματίου, κουβάλησα την βαλιτσάρα και το επιθεώρησα. Προσπάθησα και την ίδια ημέρα και την επομένη να πάρω μαξιλάρι και πάπλωμα αλλά το κατάφερα μόλις το Σάββατο που πήγα Wal Mart. Η Παρασκευή απεδείχθει πολύ γεμάτη απο παρουσιάσεις και γεύματα. Μου έδωσε όμως την ευκαιρία να γνωρίσω καλύτερα τους άλλους νέους Έλληνες που ξεκινάνε μαζί μου. Πέραν των δύο που ήξερα υπάρχει και 3η η οποία έχει και Αμερικάνικη υπηκοότητα. Έλαβα πρόσκληση για get together το Σάββατο των εδω Ελλήνων όπου και πήγα.

Οι περισσότεροι είναι μηχανικοί, όλοι σχεδόν κολλεγιόπαιδα. Ήρθαν εδώ διότι κάποιον ήξεραν και τους κουβάλησε, εγώ πρέπει να είμαι ο μόνος νέος. Σε πολλές περιπτώσεις έχουν φίλους/γνωστούς σε άλλο ίδρυμα όπως το ΜΙΤ. Πολλοί αλλά όχι όλοι ειναι graduate assistants όπως εγώ μόνο που απλά τους έστειλε κάποιος καθηγητής από Ελλάδα εδώ, δεν ήρθαν τυχαία.

Με τους Αμερικάνους δεν έχω ακόμη πολλές σχέσεις αλλά δεν έχουν ξεκινήσει και τα μαθήματα για να τους γνωρίσω. Το μέρος είναι μία ευημερεύουσα επαρχιακή πολη του Νότου, με όλα τα καλά και τα κακά που αυτό συνεπάγεται. Αν βγείς την νύχτα το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί είναι να πέσεις σε κανένα μεθυσμένο φοιτητή. Από την άλλη όμως οι δημόσιες συγκοινωνίες είναι κακές ενώ επίσης δεν κυκλοφορούν discount καταστήματα. Ο κόσμος που κυκλοφορεί είναι λευκός, έχει νότια προφορά και είναι ευγενικος

Αύριο ξανανοιγουν οι υπηρεσίες και πάω να τελειώσω τις δουλειές μου. Μεθαύριο έχω και το πρώτο μάθημα...