Ετοιμασιες για αποχωρηση

Εφτασε σχεδόν η ημέρα κατά την οποία θα επιστρέψω Ελλάδα. Στο πανεπιστήμιο είμαι ολομόναχος αν και έχω τακτική ηλεκτρονική επικοινωνία με τον καθηγητή μου. Έχω θεωρητικά ξεκινήσει να φτιάχνω την βαλίτσα αν και στην πράξη δεν προκειται να έχει κάτι σοβαρό σε αυτό το σκέλος. Κάθομαι και ετοιμάζω κείμενα που συνοψίζουν την εώς τώρα έρευνα με αποτέλεσμα όμως να οδηγούμε σε νέες κατευθύνσεις, για το άλλο όμως εξάμηνο. Ο ευεργέτης μου μου ζήτησε να τον πάω τα χαράματα στο αεροδρόμιο, εννοείται πως τον πήγα. Λαμβάνοντας υπ'όψιν πόσο χάλια ήταν το Internet σήμερα και την αδυναμία μου να κάνω δουλειά χωρίς αυτό (αναθεματισμένο license server), δεν μου προκάλεσε ζημιά. Σε κάθε περίπτωση είχα μία παρέα και το χτες το απόγευμα και για σήμερα.

Δεν περίμενα πόσο μόνος θα ένιωθα από την στιγμή που έφυγε ο Κινέζος συνάδελφος. Δεν μπορώ να πω ότι είχαμε συνήθως σοβαρές στιχομυθίες αλλά και το λίγο που μιλούσαμε φαίνεται ότι πραγματικά άξιζε. Προσπάθησε να αναπληρώσω την ανάγκη κοινωνικοποίησης με την πάλαι ποτέ γειτόνισσα, λόγω φόρτου εργασίας δεν μπορούσε καν να μου απαντήσει και όταν επέμεινα διότι χρειαζόμουνα συννενόηση για την εκκλησία κατάφερα και την τσάντισα. Βέβαια λόγω της νηστείας είναι και σε πιο ευερέθιστη κατάσταση. Ωστόσο έχω μάθει να μην βάζω όλα τα αυγά μου στο ίδιο καλάθι, καλλιεργώ και άλλες κοινωνικές σχέσεις. Απλά οι εναλλακτικές σε αυτή την περίοδο είναι λίγες. Επι τη ευκαιρία πάντως έχω την δυνατότητα να καλλιεργώ τα άλλα ενδιαφέροντα μου όπως η παπυρολογία. Μαθαίνω συνεχώς νέα πράγματα αν και άσχετα με το διδακτορικό μου