Και τώρα εκλογές

Είμαι πολύ χαρούμενος που περνάω τις γιορτές με τους γονείς μου. Λίγο ή πολύ εχω εξαντλήσει τα μέρη που μπορώ να τους πάω, ιδίως λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι δουλεύω κιόλας, αλλά δεν τους πειράζει να κάθονται σπίτι διότι ψόφησαν στην Καλιφόρνια. Δανείστηκα και ένα βιβλίο για το Voyager το οποίο είναι και πολύ λυρικό, μιλάει όχι μόνο για την αποστολή αλλά και το πως συγκρίνεται με τις προηγούμενες εποχές της ανακάλυψης. Ως προς το θέμα αυτό θα ακολουθήσει νέα ανάρτηση του χρόνου. Θέμα της σημερινής ανάρτησης είναι οι επικείμενες εκλογές. Ότι δεν εμφανίστηκαν επιπλέον ψήφοι στην τρίτη ψηφοφορία ήταν έκπληξη. Ακολουθούν συνεπώς εκλογές για την ανάδειξη νέου Κοινοβουλίου. Η πλειοψηφία του λαού δεν ήθελε εκλογές. Ο ελληνικός λαός έχει επανειλλημένα τιμωρήσει παρατάξεις που προκάλεσαν αναμέτρηση, το ερώτημα είναι ποιοί θα το πληρώσουν και πόσο. Η υπόθεση Χαϊκάλη μάλλον έβλαψε τους ΑΝΕΛ οι οποίοι φαίνεται να οδεύουν προς εξαφάνιση. Απ'ότι κατάλαβα ο Χαϊκάλης έψαχνε για μίζα και ο Αποστολόπουλος για προμήθεια της μίζας, απλά δεν βρήκαν χρηματοδότες. Το 1964, όταν έγινε η κανονική ΑποσταCIA άτομα προσέγγισαν όντως την CIA για λεφτά αλλά αυτή αρνήθηκε, λέγοντάς του ότι αν δεν μπορούν να βρουν το χρήμα στο εσωτερικό, καλύτερα να μην το ψάξουν από το εξωτερικό. Η συγκεκριμμένη ιστορία είναι στα δημοσιευμένα αρχεία της CIA. Η Ρεπούση, όσο και αν αντιπαθώ την συγκεκριμένη συνάδελφο της μάνας μου (ήταν στο ίδιο σχολείο καθηγήτριες) είπε στο Twitter την φοβερή ατάκα: γιατί άραγε προσέγγισαν μόνο τους ΑΝΕΛ για δωροδοκία και όχι την ΔΗΜΑΡ; Η κάλπη βλέπω να έχει τους ΑΝΕΛ σε ποσοστό της τάξης του 2,9%, βασικό ερώτημα είναι αν θα κατευθηνθούν οι ψηφοφόροι δεξία προς ΧΑ, αριστερά προς ΝΔ ή εντελώς αριστερά προς ΣΥΡΙΖΑ. Το τρίτο ενδεχόμενο είναι λιγότερο πιθανόν αλλά όχι απίθανο. Ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να έχει ταβάνι στο 27%, σε τελική ανάλυση ποτέ μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού πλυθησμού δεν αυτοπροσδιορίστηκε αριστερός, με εξαίρεση ίσως την περίοδο 1974-1989. Το ερώτημα είναι τι ποσοστό μπορεί να συσπειρώσει η ΝΔ, μπορεί κάτω αλλά μπορεί και πάνω. Το ΠΑΣΟΚ πάει σε διάσπαση για προσωπικούς λόγους του Γιωργάκη, είναι η τελική εκδίκισή του διότι ο μπαμπάς του δεν τον αγαπούσε, του διαλύει το κόμμα. Αν μη τι άλλο το παλαιό ΠΑΣΟΚ του 1981-1985 έχει μετακομίσει ήδη στον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος υπόσχεται ότι θα ξαναφτιάξει ένα μεγάλο κράτος που να μοιράζει λεφτά και αργομισθίες. Το Ποτάμι φαίνεται ότι θα πάρει κάτι και ότι θα είναι στον επόμενο κυβερνητικό συνασπισμό, όποιος και να είναι αυτός. Απλά στις δημοσκοπίσεις των Ευρωεκλογών μεγάλο ποσοστό έλεγε ότι θα ψήφιζε Ποτάμι διότι ντρέπονταν να πει ότι θα ψήφιζε Ελιά. Το πραγματικό ερώτημα είναι το και που θα παιχτεί η προεκλογική περίοδος. Αν ο Ερντογάν βγάλει το Μπαρμπαρος στο Αιγαίο και η κυβέρνηση αντιδράσει δυναμικά, έχει πάρει τις εκλογές. Αν αντιδράσει Ίμια, τις έχασε. Υπάρχουν πολλά τυχαίαι που παίζονται, αν ο κατηγορούμενος της υπόθεσης Siemens δεν είχε αποδράσει στην Ουρουγουάη μεσα στην προεκλογική περίοδο των ευρωεκλογών του 2009, πιθανόν να τις είχε πάρει ο Καραμανλής. Η κάλπη είναι σαν την έγγυο γυναίκα, μέχρι να ανοίξει ποτέ δεν ξέρεις τι θα βγάλει

Χριστούγεννα

Ανήμερα Χριστούγεννα όλα είναι κλειστα. Επίσης δεν υπάρχουν και πολλά νέα, αν και περισσότερα από άλλες χρονιές λόγω προεδρικής εκλογής. Εάν δεν με επισκέπτονταν οι γονείς πιθανόν να είχα παλαβώσει. Λόγω όμως του ότι είναι εδώ οι γονείς μου έιμαι πολύ χαρούμενος. Η άφιξη ήταν περιπετειώδης, στο αεροδρόμιο RDU δεν επιτρέπεται να σταθείς αν δεν είναι έξω στο πεζοδρόμιο αυτός που περιμένεις. Αποτέλεσμα ήταν ότι έκανα 7 γύρους του αεροδρομίου μέχρι να βγουν οι γονείς μου. Χτες κυρίως κάναμε ψώνια για το σημερινό γεύμα. Σήμερα μετά την εκκλησία και το φαϊ πήγαμε και βόλτα στο κέντρο. Όπως και άλλες φορές, όταν είμαι με τους γονείς κοιμάμαι παραπάνω από το σύνηθες, διότι μάλλον χαλαρώνω περισσότερο. Πάντως πήρα τηλέφωνο και ευχήθηκα μερικούς φίλους για τα Χριστούγεννα. Ο πατέρας μου είναι της γνώμης ότι θα γίνει προεδρική εκλογή τώρα και ότι δεν θα πάμε σε εκλογές. Κοντός ψαλμός αλληλούηια. Δεν είχα ποτέ ιδιαίτερη εκτίμηση στην ελληνική άρχουσα τάξη, η προεδρική εκλογή έβγαλε πολλή βρώμα στην φόρα και θα δούμε τι έχει να γίνει. Προς το παρον μάλλον βλέπω τηλεόραση, ιντερνετ και περιμένω, ξεκουραζόμενος. Δευτέρα-Τετάρτη έχω δουλειά, μετά πάλι 4ήμερο διακοπων. Χαλαρά...

Τελευταίο Σαββοτοκύριακο της χρονιάς μόνος

Οι εμπειρίες ενός ατόμου το βοηθάνε να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει. Σε κάθε περίπτωση θα θεωρούσα ότι αντιμετωπίζω σοβαρό πρόβλημα μοναξιάς εδώ στο Raleigh. Έχω ξαναπεράσει τέτοια φάση, μπορώ να το αντέξω περισσότερο αλλά δυστυχώς δεν βλέπω λύση μπροστά μου. Βρίσκομαι στην φάση που θα χαρακτήριζα κακοδιαθεσία της Κυριακής. Με πειράζει η έλλειψη επικοινωνίας με συνομήλικούς μου. Το έχω ξαναπεράσει στη Λισσαβώνα, είχα φτάσει μάλιστα σε επίπεδο τότε που σκεφτόμουν αυτοκτονία. Ευτυχώς δεν είναι τόσο χάλια η κατάσταση, ίσως διότι οι γονείς μου έρχονται μεθαύριο αεροπορικώς. Ωστόσο δεν έχω πραγματικό σχέδιο για το τι θα κάνω αφότου φύγουνε. Πάλι όμως η διάθεσή μου μπορεί να ιδωθεί και ως δεξαμενή, η καλή διάθεση λόγω επίσκεψης των γονέων θα πάρει ένα κάποιο διάστημα μέχρι να αδειάσει. Περιμένω την επίσκεψη των γονιών μου για τα Χριστούγεννα όπως περίμενα την επίσκεψη της όλης οικογένιας στην Κρήτη για το Πάσχα. Τότε η καλή διάθεση κράτησε για αρκετές μέρες αφότου έφυγαν.

Το παράδοξο είναι ότι είχα σχετικά γεμάτη εβδομάδα. Την Παρασκευή πήγαμε όλοι οι εργαζόμενοι της εταιρείας, μαζί με τα αφεντικά, και κάναμε κάρτινγκ. Δεν ήμουν ιδιαίτερα καλός στο άθλημα αλλά μετά ακολούθησε και πότο και παρέα, αν και λόγω άδειου στομαχιού (δεν είχε κάτι νηστήσιμο) έφυγα σχετικά νωρίς, αν και όχι πρώτος. Έφαγα στο σπίτι, είδα τηλεόραση και έπεσα για ύπνο με το στομάχι μου να γουργουρίζει. Το πρωϊ η πείνα είχε υποχωρίσει (μετά το πρωϊνό τουλάχιστον) όπως και το στομάχι μου. Δεν μπορώ να πω ότι έκανα κάτι άλλο το Σάββατο πέραν απο το να πάω βόλτα στα μαγαζιά, μπας και περάσει η ώρα. Σήμερα πήγα στην εκκλησία, όπου συμμετείχα για πρώτη φορά στην ΑΧΕΠΑ και μετά πήγα και είδα και το τελευταίο Χόμπιτ. Η ταινία μου έδωσε την αίσθηση του The Matrix Revolutions, πολύ δράση αλλά λίγη ουσία. Πέρυσι δεν μου άρεσε ότι προσέθεσε την Τωριέλ ο Τζάκσον, αλλά βλέποντάς το εκ των υστέρων προσέθεσε και λίγη πλοκη σε μία αρκετά αραιή ιστορία. Η ταινία αυτή πολύ καλά την λέει Μάχη των Πέντε Στρατιών, διότι πέραν την μάχης δεν συμβαίνει και τίποτα άλλο. Ο Μπάρντ εκπληρώνει τον ρόλο του από το βιβλίο, ένας γλειώδης άνθρωπο δείχνει απίστευτο οπορτουνισμό, η επίθεση στο Ντολ Γκουντούρ στην αρχή μάλιστα της ταινίας (κανονικά γίνεται μετά την μάχη των Πέντε Στρατιών) και ο Λεγκολας με την Τωριέλ περιφέρονται στην περιοχή, φέρνοντας μαντάτα. Πέραν αυτού έχουμε την διπλωματική αντιπαράθεση στην αρχή ανάμεσα σε ανθρώπους, ξωτικά και νάνους και την μάχη όλων αυτών με τα ορκς και την επέμβαση απο μηχανής θεού των αετών. Η μάχη είναι πολύ πιο πολύπλοκη απ'ότι στο βιβλίο, διότι πρέπει να γεμίσει και μιάμιση ώρα. Ίσως η κακοδιαθεσία μου προέρχεται από τον συνδιασμό της νηστείας με την συνειδητοποίηση ότι δεν έχει πλέον άλλες ιστορίες της Μέσης Γης για να δω στην οθόνη. Το Σιλμαρίλιον δεν γίνεται ταινία, καλύτερα τηλεοπτική σειρά, μάλιστα τα δικαιώματα του δεν έχουν πουληθεί από τον (υϊό) Τόλκιεν. Οι ατελείωτες ιστορίες (καλύτερα θα είχαν μεταφραστεί στα ελληνικά ημιτελείς) είναι ακόμη λιγότερο συνεκτικές από το Σιλμαρίλιον. Κάποιοι Ρώσσοι συγγραφείς έχουν γράψει μη εξουσιωδοτημένες συνέχειες του Άρχοντα στην Τέταρτη Εποχή, αλλά πριν την λήξη των πνευματικών δικαιωμάτων του Τόλκιεν το 2040+ δεν προβλέπονται να εκδωθούν στα Αγγλικά, πόσο μάλλον να μεταφερθουν στην οθόνη. Ο ίδιος ο Τόλκιεν προσπάθησε να γράψει συνέχεια, μάλιστα έπιασε την ιστορία 3 φορές, αλλά δεν κατάφερε να συνεχίσει πέραν από το πρώτο κεφάλαιο, περίπου 15 σελίδες. Ελπίζω το 2015 να μου καλύτερα από τώρα

Μεθάνιο στον Άρη

Σήμερα κάθισα και είδα τις τελευταίες συνεντεύξεις τύπου της AGU. Ευτυχώς που έρχονται οι γονείς την Τρίτη, αλλιώς θα είχα παλαβώσει, παρότι την Παρασκευή κάναμε διάφορα κοινωνικά στην εταιρεία, όπως έξοδο για μπύρα νωρίς και carting νωρίτερα. Όπως όμως υποσχέθηκα νωρίτερα θα μιλήσω για την μεγάλη ανακάλυψη της εβδομάδας. Το Curiosity μέτρησε μεθάνιο στον Άρη, όπως επίσης και επιβεβαίωσε Αρειανής προέλευσης οργανικές ουσίες. Το μεθάνιο στην ατμόσφαιρα του Άρη είναι σημαντικός δείκτης δραστηριότητας, καθότι λόγω έλλειψης ζώνης όζοντος έχει διάρκεια ζωής μόλις 400 ετών. Για να υπάρχει σήμερα μεθάνιο, υπάρχει πηγή που το προσθέτει στην ατμόσφαιρα, είτε μιλάμε γεωλογικής φύσεως είτε βιολογικής. Μία δεδομένη πηγή είναι μετεωρίτες. Γνωρίζουμε πλέον ποιος είναι ο ρυθμός με τον οποίο βομβαρδίζεται ο Άρης, έχουμε μία κάποια ιδέα ποια είναι η μέση σύνθεση, συνεπώς μπορούμε να μοντελοποιήσουμε την σύσταση της ατμόσφαιρας. Η σύσταση που μέτρησε το Curiosity είναι 0.7 ppb που αντιστοιχεί σε 5000 τόνους, άρα δεν είναι μόνο οι μετεωρίτες που φέρνουν το μεθάνιο. Η είδηση όμως, πέραν της επιβεβαίωσης της μέτρησης που είχε κάνει το ευρωπαϊκό Mars Express και κάποιοι αστρονόμοι από εντός της ατμόσφαιρας της Γης, είναι ότι δεν είναι σταθερή η πυκνότητα, υπήρξαν δύο παλμοί όπου ανέβηκε η πυκνότητα στο 8 μέρη το δισεκατομμύριο κατ'όγκον και μετά κατέβηκε στην τιμή υποβάθρου. Καθώς το Curiosity δεν μετράει μεθάνιο συνέχεια μπορούμε να πούμε μόνο ότι έγινε σε διάστημα μηνών. Το ερώτημα που γεννάται είναι απλό, ποιος είναι ο μηχανισμός που προκαλεί τους παλμούς μεθανίου.

Υπάρχουν τρεις κύριοι αρεογενείς μηχανισμοί παραγωγής μεθανίου: ηφαιστειακή δραστηριότητα, χημική αντίδραση νερού με ορισμένα πετρώματα και απελευθέρωση από πάγο σε στυλ υδρίτες. Μεγάλου μεγέθους ηφαιστειακή δραστηριότητα δεν υπάρχει σήμερα στον Άρη όπως έχει η Αφροδίτη ή η Ηώ, αλλά δεν αποκλείεται να υπάρχουν ενεργά ρήγματα που να απελευθερώνουν μεθάνιο τα οποία να μην έχουν εντοπιστεί από την τροχιά λόγω μικρού μεγέθους. Επίσης δεν έχουμε εντοπιστεί ακόμη σχετικά πετρώματα που παράγουν μεθάνιο, αλλά πάλι είναι δύσκολο να βρεις συγκεκριμένα πετρώματα από τροχιά χωρίς να τα δεις από το έδαφος. Τέλος στον ισημερινό όπου είναι ο κρατήρας Gale δεν υπάρχει πάγος. Ως προς την καταστροφή του μεθανίου το αίτιο είναι ακόμα πιο μυστηριώδες. Η υπεριώδης ακτινοβολία θέλει αιώνες. Θα μπορούσαν να το δεσμεύσουν πετρώματα, αλλά θα βλέπαμε τότε να δεσμεύανε και άλλα συστατικά της ατμόσφαιρας. Οξείδωση με οξυγόνο (ναι, ο Άρης έχει οξυγόνο, 0.15% της ατμόσφαιρας) θα προκαλούσε μείωσή του, πράγμα που δεν συνέβει. Καθότι οι μετρήσεις δεν γίνονταν τακτικά δεν ξέρουμε το ρυθμό απώλειας. Εάν συνέβει κάπως αργά θα μπορούσε να το σκόρπισε ο άερας. Το μόνο δεδομένο είναι ότι πρόκειται για τοπικό φαινόμενο, αλλαγή στην πυκνότητα μεθανίου σε πλανητικό επίπεδο θα είχε και άλλα αποτελέσματα. Ένας από τους επιστήμονες της ομάδας πιστεύει ότι κοντά στον κρατήρα έπεσε μετεωρίτης, απελευθέρωσε το μεθάνιο και ο αέρας το σκόρπισε. Το πρόβλημα με αυτή την θεωρία είναι ότι η ομάδα κοίταξε για νέους κρατήρες στην περιοχή και δεν εντόπισε κάτι. Θα μου άρεσε πολύ αυτή να ήταν η πρώτη απόδειξη για την ύπαρξη ζωής στον πλανήτη αλλά, όπως και σε άλλες περιπτώσεις, απαιτούνται περισσότερες παρατηρήσεις. Αν μη τι άλλο η ύπαρξει οργανικών στον πλανήτη που ανακοινώθηκε μαζί με το μεθάνιο επιβεβαιώθηκε ότι είναι Αρειανής προέλευσης μόνο μετά από το 4ο δέιγμα εδάφους, αν ήταν επιμόλυνση με γήινο υλικό θα είχα άνθρακα και τα επόμενα δύο δείγματα. Ας δούμε πως θα πάει ο επόμενος παλμός.

Τέλος έτους

Η χρονιά έχει ουσιαστικά τελειώσει. Αυτή την εβδομάδα πχ είναι το συνέδριο της AGU στο San Fransisco όπου ανακοινώνονται οι μεγάλες ειδήσεις της χρονιάς και μετά το οποίο δεν έχει και καμία σοβαρή διαστημική είδηση για ολόκληρο μήνα τουλάχιστον, εκτός αν συμβαίνει κάτι έκτακτο όπως η περυσινή εκτόξευση του Yutu στην Σελήνη. Οι γονείς μου θα με επισκευθούν σε επτά ημέρες ακριβώς, οπότε ξεκινάν οι εορτές για μένα. Σε γενικές γραμμές φέτος ήταν μία πολύ επιτυχημένη χρονιά αν λάβει κανείς υπ'όψιν ότι αποφοίτησα, βρήκα δουλειά και ήμουν και 5 εβδομάδες διακοπές Ελλάδα. Ωστόσο νιώθω δυσαρεστημένος διότι δεν έχω εδω παρέα, τουλάχιστον τακτική, αλλα και του χρονίου προβλήματός μου. Είναι η ίδια αίσθηση του γιατί νιώθω αποτυχία μια και ο σταθερός υπολογιστής μου δεν δουλεύει, παρότι όλα τα άλλα φαίνεται να πηγαίνουν κατ'ευχήν. Ως κλασσικός Έλληνας το ένα πρόβλημα σκιάζει τις πολλές επιτυχίες. Μιλώντας για την Ελλάδα άυριο είναι η πρώτη ψηφοφορία για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Εύχομαι πραγματικά να αποφύγουμε τις εκλογές. Πέραν αυτού η πόλωση είναι ακραία και για τα Ελληνικά δεδομένα, ο Τσίπρας πετάει ψέμματα και ατάκες σε στυλ γενική συνέλευση και η κυβέρνηση σηκώνει το μανίκι και απαντάει με τον ίδιο τρόπο. Εγω προχωράω με την δουλειά, μέσα από ανατροπές και βγάζω το κομμάτι που μου αναλογεί. Ευτυχώς δεν έχουμε την πίεση χρόνου που είχα τον προηγούμενο μήνα. Η μεγάλη είδηση της ημέρα είναι η ανακάλυψη μεθανίου στον Άρη, πέραν φυσικά από την σφαγή των μαθητών στο Πεσαβαρ. Για τις ανακαλύψεις αυτές και την διαστημική τεχνολογία, σκοπέυω όταν βρω χρόνο και διάθεση να ανεβάσω ανάρτηση

Ανασκόπιση εβδομάδας

Απο την τελευταία ανάρτηση έγιναν αρκετές εξελίξεις σπίτι, Ελλάδα αλλά και Αμερική. Κατ'αρχήν ο σταθερός υπολογιστής πάλι δεν δουλεύει, ή μαλλον δεν εκκινεί. Προτιμώ να αγοράσω καινούργιο το νέο έτος παρά αυτή τη στιγμή. Μπορεί πάλι να ξαναφτιάξει, έστω και προσωρινά, πάντως όπως ανακάλυψα και με την ρομποτική σκούπα οι παραδόσεις αργούν τέτοια εποχή. Η ρομποτική μου σκούπα ήρθε προχτές και είμαι ενθουσιασμένος με αυτή. Καθάρισε χτες κανονικά όλο το σπίτι, μάζεψε πολλή βρώμα και δεν χρειάστηκε να κουνήσω το δαχτυλάκι μου. Σήμερα είχα προγραμματίσει να σκουπίσει ενώ έλειπα, καθάρισε κανονικά με λιγότερη βρώμα στο δοχείο. Το άδειασα και ξαναρύθμισα το πρόγραμμα ώστε να μην καθαρίσει το Σαββατοκύριακο: κατ'αρχήν μάλλον θα είμαι στο σπίτι και δεν την θέλω στα πόδια μου, κατα δεύτερο καθώς δεν γέμισε το δοχείο σκόνης μάλλον δεν έχει τόση βρώμα το σπίτι. Η αρχική μου πρόθεση και προγραμματισμός ήταν να καθαρίζει κάθε μέρα αλλά μερικές φορές την εβδομάδα φαίνεται να αρκεί. Αφού έλυσα αυτό το πρόβλημμα, καιρός για τα επόμενα.

Στην Ελλάδα φυσικά η μεγάλη είδηση είναι η επίσπευση της διαδικασίας εκλογής του Προέδρου της  Δημοκρατίας. Από την μία η τρόικα δεν άφηνε να λήξει η αξιολόγησει για κυρίως πολιτικούς λόγους θέτοντας όρους που δύσκολα μπορούσε να δεχτεί η κυβέρνηση, από την άλλη κυβέρνηση δύσκολα δέχονταν να πάρει δραστικά μέτρα και το να πάρει δραστικά μέτρα σήμαινε ότι έκανε δυσκολότερο να μαζέψει την πλειοψηφία των 180. Βασικό αίτιο της σκληρότητας της τρόικας ήταν το να στείλει μύνημα σε Podemos και συναφείς εκτός συνόρων: η "άλλη Ευρώπη" δεν μπορεί να σημαίνει δημοσιονομικός εκτροχιασμός με δικά μας δανεικά. Η κυβέρνηση Σαμαρά έχει καταφέριε θαύματα στην οικονομία αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχουν περάσει στην πραγματική οικονομία. Στην Ελλάδα μάλιστα περνάω στην πραγματική οικονομία σημαίνει κυρίως αυξήσεις, ο Ανδρέας έμαθε τον κοσμάκη να μην είναι ευχαριστημένος αν δεν έχει τουλάχιστον 20% αύξηση κάθε χρόνο και μισθό για να καλύψει την κάθε πιθανή και απίθανη καταναλωτική ανάγκη. Όπως ο Καραμανλής έχασε τις εκλογές του 2010 με το "λεφτά υπάρχουν" του Γιωργάκη, έτσι και ο Σαμαράς είναι ικανός να χάσει τις εκλογές, αν γίνουν, με ένα παρομοίως λαϊκιστικό μύνημα από το ΣΥΡΙΖΑ. Άραγε ο ελληνικός λαός είναι αρκετά ώριμος να κατανοήσει ότι όταν οι αγορές σου κλείνουν την πόρτα, οι παροχές με δανεικά γίνονται αδύνατες; Η καλύτερη λύση θα είναι να μην οδηγηθούμε σε εκλογές αλλά να εκλεγεί ο Δήμας. Το μέγα ερώτημα είναι ουσιαστικά πόσες ψήφους μαζέψει στην πρώτη εκλογή, αυτή την στιγμή φαίνεται να είναι προς τις 165. Εάν πάει στις 170+ το παιχνίδι έχει κερδιθεί, θα έχουμε μία λιγότερο αλγεινή αίσθηση από το 1965 αλλά και πάλι μιλάμε για διάσπαση πολιτικών κομμάτων. Τα θνήσκοντα ΔΗΜΑΡ και ΑΝΕΛ έχουν σοβαρό ζήτημα επιβίωσης και οι βουλευτές έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε άμεση εξαφάνιση ή άλλους 18 μισθούς και σύνταξη, με ενδεχόμενη μάλιστα κάθοδο με συστήμικα κόμματα. Αυτοί που βούτηξαν από το ΛΑΟΣ τα πήγαν καλύτερα από τον πρόεδρό του. Μάλιστα κυκλοφορεί στα ιστολόγια ότι επίκειται ιστορία διαφθοράς αλλά Καρατζαφέρης.

Στην Αμερική η σοβαρή και καλή είδηση είναι ο νέος προϋπολογισμός και η άυξηση 500 εκατομμυρίων που δίνει στην NASA. Η όλη υπόθεση Αμερικάνικος προϋπολογισμός βέβαια έχει και αρκετή συναλλαγή, αλλά σε σχέση με την Ελλάδα η υπόθεση βρωμάει λιγότερο. Εάν μάλιστα τις τροπολογίες δεν τις έγραφε η Citibank, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα, αλλά σε αυτή την χώρα αρκετοί δεξιά του κέντρου βλέπουν την αγορά ως θεότητα την οποία οφείλουν να λατρεύουν. Πριν παρεξηγηθώ (βλ προηγούμενη παράγραφος) δεν ανήκω σε αυτούς, απλά όταν όλοι σου λένε πας στον γκρεμμό, καλύτερα να τους ακούσεις. Όχι όμως να κάθεσαι να να φιλάς κατουρρημένες ποδιές για να μυριστείς τι καπρίτσιο τους κατέβεις να το ικανοποιήσεις πριν το διτυπώσεις, όπως κάνει η Αμερικανική δεξιά

Η καθημερινότητά μου στο Raleigh ή η εβδομάδα των 12 ωρών

Η προηγούμενη εβδομάδα σήμαινει επιστροφή στο κανονικό πρόγραμμα μετά την κουτσουρή εβδομάδα των Ευχαριστιών και το τρέξιμο για να βγει η νέα έκδοση της ιστοσελίδας. Εάν κάτι σήμαινε είναι ότι πλέον έχει αρχίσει και παγιώνεται η μέση εβδομάδα μου. Πρώτ'απ'όλα οι εργάσιμές μου ώρες είναι περίεργες, δουλέυω και αργά το βράδυ μετά τα μεσάνυχτα και την ημέρα. Αποτέλεσμα είναι ότι όταν γυρνάω σπίτι το απόγευμα δεν έχω πολλή ενέργεια, προτιμώ να κοιμηθώ μπας και ανακτήσω ενέργεια. Ο ύπνος σπανίως διαρκεί πάνω από ώρα, στις 7 έχω συνήθως ξυπνήσει. Δευτέρα, Τρίτη και Παρασκευή έχει σειρές που βλέπω τηλεόραση, Τετάρτη και Πέμπτη όχι οπότε είμαι θεωρητικά πιο ελεύθερος. Η δεδομένη ασχολία μου είναι να πάω μερίκες φορές την εβδομάδα στο σούπερ μάρκετ, σπανίως όμως πάνω από 3. Αυτό μου δίνει χρόνο για να δω στο ίντερνετ ότι δεν μπόρεσα να δω στην δουλειά (κυρίως νέα για το διάστημα), να διαβάσω κανένα βιβλίο και καμιά φορά να δω καμία ταινία. Ενίοτε υπάρχουν και άλλα πράγματα που κάνω τα απογεύματα, καμία κοινωνική εκδήλωση όπως το YAL την προηγούμενη εβδομάδα ή ένα Χριστουγεννιάτικο πάρτυ αυτή την εβδομάδα από το συγκρότημα κατοικιών μου. Δυστυχώς καμία εκδήλωση εώς τώρα δεν έχει παράξει παρέα πρόθυμη για οτιδήποτε πέραν από την εκδήλωση, είτε το λέμε καφέ είτε έξοδο γενικότερα. Είμαι ακόμα στην αρχή, ίσως έρθει αργότερα. Ο χρόνος στον οποίο θα μπορούσε να εκδηλωθεί τυχόν έξοδος είναι το Σαββατοκύριακο. Πάλι όμως η διαθεσιμότητά μου είναι παραδόξως μικρή. Παρασκευή βράδυ συνήθως είμαι πολύ κουρασμένος. Ωστόσο αν κανένας με προσκαλούσε για έξοδο αρκετά αργά θα δεχόμουν. Παραδόξως αυτή την Παρασκευή το βράδυ κοιμήθηκα πολύ αργά, είχε να κάνει και με το τηλεφώνημα με το φίλο μου στο Πόρτλαντ. Αποτέλεσμα και καθότι το βράδυ της Παρασκευής είναι το μόνο που και κοιμάμαι και ξυπνάω την επομένη χωρίς όριο σηκώθηκα στις 12. Το Σάββατο βγήκα μεν στα μαγαζιά, κυρίως για βόλτα, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας ήμουν ζαβλακωμένος. Μόνο την Κυριακή, μετά την εκκλησία, οι 12 ώρες που ανέφερα στον τίτλτο της ανάρτησης ήμουν ελεύθερος χρονικά και ξεκούραστος. Το θέμα είναι τι μπορώ να κάνω αυτό το χρονικό διάστημα, παρέα (ακόμα) δεν έχω. Βγήκα μερικές φορές να περπατήσω, διάβασα την Καθημερινή, πήγα σούπερ μάρκετ, αλλά περαν αυτών ουδεν. Πραγματικά, χρειάζεται να βρω καμία ασχολία.

Και όμως κινείται

Ο υπολογιστής μου ξαφνικά άρχισε παλι να λειτουργεί. Μίλησα μάλιστα με τον πληροφορικάριο φίλο και μου είπε ότι όταν γυρίσει στην Ανατολική Ακτή από το Πόρτλαντ θα τον κοιτάξει. Πρότεινε μάλιστα και τι μπορεί να εχει χαλάσει. Προτιμώ να μην αγοράσω νέο υπολογιστή τώρα, αν μη τι άλλο το πλεονέκτημα του σταθερού είναι ότι μπορεί ευκολότερα να επιδιορθωθεί. Αυτό όμως το οποίο κινείται είναι το διαστημικό πρόγραμμα. Η προσωπική μου ζωή ακόμα δεν έφτασε εκεί, χρειάζεται κάπου ταρακούνημα.

Τα νέα από την δοκιμαστική πτήση έχουν λογικά φτάσει σε όλους πλέον. Η πτήση ETF-1 ήταν το αντίστοιχο των δοκιμών AS-202 ή έστω AS-201 στο πρόγραμμα Απόλλων. Η επόμενη αποστολή ΕΜ-1 το 2018 θα είναι αντίστοιχη του Απόλλωνα 5. Μετά επόμενη πτήση είναι η ΕΜ-2 που είναι αντίστοιχη του Απόλλωνα 8, σε σχέση με την δεκαετία του 1960 χρειάζονται πλέον λιγότερες δοκιμές. Ο λόγος για τον οποίο δεν προχωράνε τα πράγματα τόσο γρήγορα όσο την δεκαετία του 60 (η αποστολή ΕΜ-2 προβλέπεται να γίνει το 2020) είναι καθαρά θέμα χρημάτων. Βασικό ερώτημα επίσης είναι που στο καλό θα σε πάει ο Ωρίωνας. Στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό θα πηγαίνουν ιδιωτικά διατημόπλοια των Boeing και SpaceX. Η Bigelow μάλιστα σκοπεύει να φτιάξει ιδιωτικό διαστημικό σταθμό στον οποίο θα μπορείς να πηγαίνεις με τα ιδιωτικά διαστημόπλοια. Το σχέδιο αυτό μάλιστα έχει και σημαντικό ρεαλισμό, ο Bigelow είναι ιδιοκτήτης της Budget Inn οποτε, αν λάβουμε υπ'όψιν ότι τον Ιούνιο εκτοξεύεται νέο τμήμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού κατασκευασμένο από την Bigelow, φαίνεται ότι το διαστημικό ξενοδοχείο έρχεται. Αρχικά ο Ωρίωνας είχε σκοπό να πάει στην Σελήνη αλλά ο Ομπάμα ακύρωσε την όλη αρχιτεκτονική Αστερισμού που είχε προτείνει ο Μπους ο νεώτερος. Μπορεί να σε πάει εώς την σεληνιακή τροχιά αλλά δεν υπάρχει σεληνάκατος να σε κατεβάσει. Όλοι θέλουν να πάμε στον Άρη αλλά ο Ωρίωνας μπορεί να κουβαλήσει προμήθειες μόνο για 21 ημέρες, όχι τις 500 που χρειάζεται για να φτάσουμε εκεί. Επίσης ενώ μπορούσες να βάλει 3 ανθρώπους σε έναν χώρο μεγέθους καμπίνας επιβατών σε αυτοκίνητο για 10 ημέρες από και προς Σελήνη, δεν μπορείς να τους βάλεις εκεί 500 ημέρες για τον Άρη. Άσε άλλα προβλήματα του τύπου ότι η σημερινή τεχνολογια δεν επιτρέπει ταξίδια στο διάστημα άνω των 150 ημερών λόγω ακτινοβολίας. Ο τωρινός προορισμός είναι ένας αστεροειδής που θα κουβαλήσουμε από την κανονική του τροχία σε νέα τροχιά γύρω από την Σελήνη. Το σχέδιο αυτό μάλλον θα πεθάνει με το τέλος της προεδρίας Ομπάμα, αν όχι πολύ νωρίτερα. Η άλλη εναλλακτική είναι να εκτοξεύσουνε έναν στοιχειώδη διαστημικό σταθμό γύρω από την Σεληνη, πράγμα που ακούγεται ρεαλιστικότερο. Ωστόσο η σημερινή ηγεσία της NASA θέλει να αναπτύξει την τεχνολογία ηλιοηλεκτικής προώθησης υψηλής ενέργειας με σκοπό μελλοντικά να την χρησιμοποιήσει στο διαστημόπλοιο για τον Άρη. Ηθελημένα αγνοεί ότι ήδη έχει συμβόλαιο να την αναπτύξει, τον κινητήρα VASIMR, με σκοπό τον Διεθνη Διαστημικό Σταθμό και ημερομηνία εκτόξευσης το 2016 (αρχικά ήταν το 2012). Η συγκεκριμμένη ανάρτηση δεν έχει μιλήσει για τα σχεδια της Ρωσίας, Κίνας και άλλων παικτών, αλλά αυτά είναι η αλήθεια ότι είναι πολύ λιγότερο φιλόδοξα. Η χτεσινή αποστολή δοκιμών ETF-1 έδειξε ότι κάτι κινείται. Προς τα που όμως, άλλο ερώτημα. Πότε θα φτάσει άγνωστο

Ο υπολογιστής απέθανε

Wanderers - a short film by Erik Wernquist from Erik Wernquist on Vimeo.


Η Τετάρτη ήταν μία πολύ ενδιαφέρουσα μέρα, 70 χρόνια από τα Δεκεμβριανά αλλά και 1 ημέρα (εν τέλει απεδείχθει 2) πριν από την πρώτη αποστολή του Ωρίωνα. Η πρόθεσή μου ήταν να γράψω ανάρτηση κυρίως για την τεχνολογία και την πορεία της διαστημικής εξερεύνησης. Ναι, κοιτάζω το μέλλον. Επίσης πήγα και στην Αγία Βαρβάρα του Durhnam όπου γνώρισα και το YAL της περιοχής μας. Ωστόσο έμελλε να μην έχω τέτοια τύχη. Ο Νικηφόρος Ουρανός τα έχει φτύσει εντελώς. Έτσι από την Πέμπτη άρχισα να ψάχνω νέο υπολογιστή. Πρώτη λογική κίνηση ήταν ότι ο νέος σταθερός να είναι καλύτερος από τον φορητό. Η Lenovo είχε φοβερή προσφορά με i7 αλλά το κουπόνι ακυρώθηκε μέχρι να τον αγοράσω. Ετσι κοίταξα και σε AMD. Να πω την αλήθεια έχω χάσει την επαφή μου με την τεχνολογία επεξεργαστών, αλλά δεν ήταν δύσκολο να την ανακτήσω. Όπως πάντα η AMD έχει τεχνολογία ίδιας γενεάς με την Intel αλλά σε καλύτερη τιμή. Ωραιότερο μάλιστα είναι ότι για τον ίδιο υπολογιστή έχει παραπάνω πυρήνες. Δεν ξέρω κατά πόσον παραπάνω πυρήνες είναι καλό με δεδομένη την σημερινή τεχνολογία, αλλά αξίζει να το δοκιμάσω. Γυρνάω λοιπόν σήμερα σπίτι και προς μεγάλη μου έκπληξη ο σταθερός δουλεύει. Δεν είναι βέβαιο αν ποτέ θα ξαναλειτουργήσει ποτέ αλλά εκμεταλλεύομαι την ευκαιρία, αντιγράφω αρχεία και κατά πάσα πιθανότητα αύριο, όταν περάσει η πληρωμή μου για την πιστωτική κάρτα, θα αγοράσω τον νέο υπολογιστή. Ενδιάμεσα θα συνεχίζω να ονειρεύομαι το διάστημα όπως στο βίντεο που ελπίζω να ενσωμάτωσα στην κορυφή, αλλά και να σκέφτομαι ότι τα τελευταία 42 χρόνια έχουμε μέσω των ρομποτικών σκαφών μάθει πολλά για το διάστημα αλλά οι άνθρωποι δείχνουν το ίδιο μακριά σε σχέση με τότε από τους μακρυνούς αυτούς προορισμούς

Επιτυχίες

Μπορεί να μην πέρασα με οικογένεια την εορτή των Ευχαριστιών, ωστόσο δεν μπορώ να πω ότι πήγε άσχημα. Πρώτα απ'όλα Πέμπτη βράδυ βγήκα στα μαγαζιά και είδα την κίνηση για την Black Friday. Η κατάσταση ήταν διαφορετική από το Blacksburg διότι είμαι και σε διαφορετικλη πόλη. Στο Walmart του Christiansburg μαζεύονταν όλος ο νομός, διότι δεν έχει άλλο. Εδώ έχω 2 στον ίδιο δρόμο, έτσι απλά μαζεύτηκε η συνοικία. Ήταν ενδιαφέρον να δεις τους γείτονές σου τους οποίους δεν γνώριζα, ούτε που τους γνωρίζω τώρα. Πάντως έμαθα ότι έχω αρκετούς Ινδούς, Άραβες και Ιρανούς γείτονες, πέραν από τους κλασσικούς άσπρους και μάυρους. Επίσης διάφορες γιαγιάδες έκαναν κουμμάντο σε ολόκληρες οικογένειες κατά πολύ εμφανή τρόπο. Φαίνεται ότι το κύριο προϊόν το οποίο αγόραζε ο κόσμος ήταν τηλεόρασεις, έβλαπα λαό να βγαίνει με οθόνες όλων των διαστάσεων να προεξέχουν. Είδα στο Dick's να έχει προσφορά ένα παντελόνι γυμναστικής, αλλά δεν το αγόρασα επι τόπου. Ευτυχώς διότι την επομένη πήρα παρόμοιο στο Belk το οποίο έμελε να είναι η σοβαρότερη αγορά μου Black Friday. Παρασκευή κατέβηκα για βόλτα στα μαγαζιά όπου γίνονταν πανζουρλισμός. Αφου βεβαιώθηκα ότι δεν υπήρχε κάτι σε τρελή προσφορά που να ήθελα να αγοράσω σε φυσικό κατάστημα πήγα στον κυβερνοχώρο όπου είδα ότι για τις 2 μεγάλες προτεραιότητες, ρομποτική σκούπα και υπολογιστή, δεν είχε κάποια προσφορά που να μου γέμιζε το μάτι. Ο κόσμος πια δεν αγοράζει σταθερούς υπολογιστές με αποτέλεσμα να μην βγαίνουν σε προσφορές πια. Όσο για ρομποτική σκούπα δεν μπορώ να πω ότι είδα γενικότερα προσφορές, απλά δεν υπάρχει ακόμα ο ανταγωνισμός που να οδηγεί σε προσφορές. Υπήρχαν όμως μεγάλες προσφορές σε κανονικές σκούπες. Λαμβάνοντας υπ'όψιν πόσο σπάνια σκούπιζα στο προηγούμενο σπίτι, δεν αγόρασα.

Το βράδυ της Παρασκευής έμελε να είναι η πρώτη μεγάλη μου έξοδος στην πόλη. Ο προϊστάμενος ήθελε και αυτός έξοδο διότι δουλεύει πιο σκληρά από εμένα και έτσι βγήκε και αυτός και έφερε και συγκάτοικό του. Το ότι ανήμερα των Ευχαριστιών και την επομένη δουλέψαμε όλοι έστω και λίγο μπας και βγει η δουλειά σίγουρα βοήθησε. Ο στόχος ήταν το Solas και πήγα πρώτος. Περίμενα εκεί περί την μία ώρα για να μπει η παρέα αλλά έφαγαν πόρτα. Τους είχα πει να ανέβουν μαζί μου αλλά δεν μπόρεσαν. Ο χώρος είναι εξαιρετικός. Ο δεύτερος όροφος είναι κλασσικό κλαμπ, ο τρίτος roof garden. Δεν μπορώ να πω ότι μέχρι να βγω μάζεψε πολύ κόσμος, αλλά άρχισε να γεμίζει. Προς μεγάλη μου έκπληξη το 40% ήταν μάυροι. Βέβαια στο κενό των Ευχαριστιών οι φοιτητές πηγαίνουν σπίτι τους αλλά και πάλι το κλάσμα ήταν έκπληξη. Η μουσική ξεκίνησε ηλεκτρονική στην αρχή, και στους δύο ορόφους, αλλά μετά το γύρισε στα μαύρικα που λέει και ο Βολιώτης φίλος. Ίσως να βελτιώνονταν η μουσική μετά τα μεσάνυχτα αλλά δεν έφτασα τόσο μακριά. Εστελνα και μυνήματα γιατι καθυστερούν και εν τέλει μου είπαν ότι έφαγαν πόρτα λόγω παπουτσιών. Προσωπικά φορούσα και εγώ αθλητικά αλλά μπήκα νωρίτερα, όσο δεν είχε κόσμο. Τέλος πάντων βγήκα και πήγα στο διπλανό μπαρ, και μετά πήγαμε και σε 3ο μέρος. Δεν είχε γενικότερα πολύ κόσμο χτες το βράδυ εκτός, αλλά το περίμενα αυτό. Σήμερα το πρωϊ βγήκα βόλτα σε μαγαζιά και την βιβλιοθήκη και μετά στο σπίτι είδα επιτέλους τρισδιάστατη ταινία στην τηλεόραση. Οι στόχοι μου για το τετραήμερο επιτεύχθηκαν και έτσι είμαι ευχαριστημένος. Μόνος στόχος που δεν κατάφερα ακόμη είναι να πέσω πολλές ώρες ύπνο. Βλέπουμε

Πολυ και χρονοβόρα εργασία

Σήμερα είναι η εορτή των Ευχαριστιών, ημέρα που υποτίθεται ότι περνάς με την οικογένειά σου. Βέβαια η δική μου οικογένεια είναι αλλού οπότε προσκάλεσα φίλο να έρθει, ο οποίος όμως δεν μπόρεσε. Μου είπε μάλιστα ότι θα κατσει στο Blacksburg για την γιορτή αν και μάλλον παρανόησε το ερώτημα μου, τον ρωτούσα κατα πόσον αντι για ημέρα των ευχαριστιών σχεδίαζε να έρθει π.χ. άυριο. Σχέδιό μου είναι να πάω αύριο το βράδυ ότι και να γίνει, ακόμα και μόνος, στο Solas. Δυστυχώς οι τελευταίες ημέρες απεδείχθησαν πολύ γεμάτες. Είχαμε μερικά bugs να λύσουμε για την δουλειά και η λύση τραβούσε επί μακρόν, το σοβαρότερο το λύσαμε μόλις προ 2 ωρών ενώ τα επόμενα 2 συνεχίζουν άλυτα. Επίσης προτίμησα να διαβάσω και εν τέλει διάβασα όλα τα PE&RS που δεν είχα διαβάσει λόγω διακοπών και μετακόμισης. Αποτέλεσμα ήταν ότι ουσιαστικά δεν έχω δει σοβαρή τηλεόραση τελευταία. Ο ύπνος μου έχει υποφέρει με αποτέλεσμα το σοβαρότερο μου σχέδιο για αυτό το τετραήμερο είναι το να κοιμηθώ. Διαβάζω και ένα φοβερό βιβλίο που δανείστηκα απο την βιβλιοθήκη, το Roving Mars του Steve Squyres στο οποίο εμφανίζονται όλοι οι πλανητικοί επιστήμονες που μου έγιναν τόσο οικείοι λόγω του Curiosity αν και το βιβλίο ασχολείται με τα Spirit και Opportunity, με αποτέλεσμα να μου έρχονται μνημες από την Πορτογαλία το 2004. Το βιβλίο με απορροφά και σκοπεύω να δανειστώ παρόμοια που οι βιβλιοθήκες εδώ έχουν! Το ότι έχουν τέτοια βιβλία οι δανειστικές βιβλιοθήκες μου ήταν ευχάριστη έκπληξη. Αυτή την στιγμή υπάρχει φαϊ στον φούρνο (κότα) συν το ότι σε λίγο ανοίγουν τα καταστήματα για Black Friday (ήδη το HH Gregg άνοιξε και το επισκεύθηκα αν και δεν είδα τίποτα που να με ενέπνεε). Έτσι λοιπόν έχω να ασχοληθώ, αν κάτι με πειράξει θα είναι από το Σάββατο και αργότερα

Αντιο σκληρέ κόσμε (λέει ο υπολογιστής μου)

Η εβδομάδα αυτή είναι η πρώτη όπου δεν έκανα κάποια σοβαρή αγορά για το νέο μου σπίτι. Βασικότερος λόγος είναι ότι η πιστωτική μου κάρτα είναι στο όριό της και τους θέλω τους πόντους. Αν φλεγόμουν λεφτά υπάρχουν στην χρεωστική, απλά κάνω 10 ημέρες υπομονή ώστε να έχω τους πόντους. Μία αγορά η οποία φαίνεται λιγότερο πιθανόν να αναβάλλω είναι νέος σταθερός υπολογιστής. Δυστυχώς σήμερα ο υπολογιστής μου (στον οποίο αυτή την σιτγμή γράφω) ήταν λιγότερο λειτουργικός από οποίαδήποτε άλλη φορά, πήρε τρελό χρόνο για να ξεκινήσει. Το θέμα είναι ότι θέλω τον υπολογιστή και την μεγάλη οθόνη για να διαβάσω τα τεύχη του PE&RS που δεν έχω διαβάσει ακόμα, χτες τελείωσα τον Αύγουστο. Αφότου είδα και τα επεισόδια του Ice Road Truckers μόνο αυτό έχει μείνει για να τελειώσω τις εκκρεμότητες από τις διακοπές μου και την μετακόμιση. Είδα χτες και τον Έλληνα φίλο εδώ και χάρηκα. Η Ελλάδα επίσης έχει θετικά νέα για μια φορά στην οικονομία, αυξήθηκε το ΑΕΠ. Δυστυχώς η αύξηση θα αργεί να φτάσει στην καθημερινότητα του μέσου Έλληνα. Θυμάμαι το φοβερό σύνθημα "τα νούμερα ευημερούν αλλά όχι ο κόσμος" το οποίο σε τελική ανάλυση μας έφερε στην χρεωκοπία, ο λαός έμαθε ότι αν δεν λάμβανε 20% αύξηση κάθε χρόνο το θεωρούσε ύφεη. Πολύ φοβάμαι ότι το ίδιο συνθημα θα μας φέρει τον Τσίπρα στην εξουσία. Αν μη τι άλλο ο κύριος λόγος που η τρόικα δεν κλείνει την αξιολόγηση και μαζί και το μνημόνιο είναι ότι δεν θέλει να δώσει δώρο σε τυχόν επόμενη κυβέρνηση Τσίπρα την άρση του μνημονίου, θα περιμένει να δει να θα βγει πρόεδρος της Δημοκρατίας από αυτή την Βουλή. Εγω εδώ στο Ράλεϊ περισσότερο τα παρακολουθώ, δεν μπορώ να συμμετέχω. Περισσότερο βλέπω πως πάει η κατάσταση και ελπίζω να βρω περισσότερη παρέα σύντομα. Προς το παρόν όμως θα διαβάσω λίγο PE&RS.

Μετά το St Louis

Το ταξιδι πήγε και ήρθε και δεν απολύθηκα μετά απ'αυτό, εν αντιθέσει με την Ρωσσία. Γύρισα στο σπίτι και δυστυχώς το πρόβλημα που είχε ο σταθερός υπολογιστης μου, φαίνεται ότι το BIOS έχει χαλάσει και θέλει πολύ χρόνο για να εκκινήσει, δυστυχώς παραμένει. Η εκκλησία συνεχίζει να είναι ο κύριος δρόμος για την κοινωνικοποίηση, δυστυχώς το highlight της εβδομάδας είναι η λειτουργία. Θα μου προκαλούσε εκπληξη νυχτερινή έξοδος αυτή την εβδομάδα διότι έχει πέσει πολλή δουλειά. Όσο ήμουν στο ταξίδι έγινε και κάτι το κοσμοϊστορικό, ο προσεδαφιστής Φιλαί προσεδαφίστηκε στον κομήτη Τσουριόμωφ Γκερασιμένκο. Δυστυχώς λόγω δουλειάς έχασα όλο το καλό κομμάτι ζωντανά και έχοντας διαβάσει το αποτέλεσμα στις ιστοσελίδες νέων δεν έχω πολύ διάθεση να δω σε μαγνητoσκόπιση τι έγινε. Ωστόσο υπήρξε και άλλη σημαντική είδηση σχετική με το διάστημα όσο έλειπα, εμφανίστηκε εσωτερικό έγγραφο της NASA με τις μελλοντικές εκτοξεύσεις του Ωρίωνα. Το ευχαριστο είναι ότι την επόμενη δεκαετία (εφόσον δεν έχει ακυρωθεί) θα υπάρχει μία εκτόξευση ανά έτος. Βέβαια με αυτό τον ρυθμό και με βάση την τεχνολογική ωρίμανση είναι απίθανο να φτάσει αποστολή στον Άρη σε 20 χρόνια, απλούστατα λείπουν τα χρήματα. Η πρώτη έκδοση του Ωρίωνα θα μπορεί να εκτοξεύσει 130 τόνους σε χαμηλή τροχιά, αρκετό για να επιστρέψει άνθρωπος στην Σελήνη (τόσο μπορούσε ο Κρόνος 5) αλλά όχι για να σταλούν 40 τόνοι στον Άρη. Ούτε οι μελλοντικές εκδόσεις δεν θα είναι αρκετά ισχυρές, θα χρειαστεί συναρμολόγηση σε τροχία το οποίο σημαίνει πολλές εκτοξεύσεις. Πάντως το γεγονός ότι προβλέπονται ήδη 5-6 αποστολές και ότι δεν θα τερματιστεί η παραγωγή μετά από την πρώτη παραγγελία (όπως έγινε με τον Κρόνο 5) είναι θετικό. Μειονέκτημα είναι ότι δεν υπάρχει ακόμα πολιτικό ή και στρατιωτικό φορτίο ικανό να υποστηρίξει την εκμετάλλευση εκτός NASA του εκτοξευτήρα ενώ και η SpaceX έχει στα σχέδιά της έναν βαρύ εκτοξευτήρα ικανό να σηκώσει το 60% του βάρους του Ωρίωνα με ημερομηνία αποστολής του χρόνου το καλοκαίρι. Τι και πότε θα επιζήσει είναι κάτι που βλέπουμε

Ως προς τα άλλα νέα επιτέλους ήρθε το στρώμμα και μπορώ πλέον να φιλοξενήσω επισκέπτες. Μόνη σοβαρή αγορά που μου έχει μείνει πλέον είναι ηλεκτρική σκούπα. Έχω ακόμα να αγοράσω πράγματα του τύπου καθαριστηκά και συναφή, αλλά αυτά δεν είναι σοβαρό έξοδο. Κάπου προς το νέο έτος μάλλον θα πρέπει να αρχίσω να κάνω επενδυτικούς λογαριασμούς, το επιτόκιο ταμιευτηρίου είναι κάτω από το 0.5%

Στο St Louis

Αν και δεν έκανα την φοβερή δουλειά αφότου γύρισα η εβδομάδα μετά την επιστροφή από το Blacksburg ήταν κουραστική. Μάλλον έβγαζα συσσωρευμένη κόπωση. Το Σαββατοκύριακο δυστυχώς δεν συνοδεύτηκε από έξοδο. Τρίτη όμως έφυγα για το St Louis. Εγώ και ο προϊστάμενός μου πετάξαμε προς την πόλη αυτή μέσω του Σικάγο. Η πτήση μάλιστα έφτασε νωρίτερα και έτσι πήραμε και την προηγούμενη πτήση. Είχαμε νοικιασμένο όχημα ($240 για να παμε 5 χλμ αεροδρόμιο ξενοδοχείο και 500 μέτρα ξενοδοχείο ESRI, μάλλον υπερβολικό) και μένουμε σε ένα Holiday Inn Express. Φαίνεται ότι είναι μοίρα μου φέτος να περιφέρομαι σε αυτή την αλυσίδα ξενοδοχείου. Παρακολουθούσα τι γίνονταν στην αίθουσα σε συνδιασμό με την προσγείωση στον κομήτη 67Ρ/Τσουριόμωφ Γκερασιμένκο αν και το τελευταίο πλημμερώς. Αύριο θα έχει ορισμένες παρουσιάσεις ως προς την αρχιτεκτονική της λύσης και μετά αν δεν είμαστ πτώμα και δεν έχει επεισόδια πιθανόν να κατεύουμε στο κέντρο βόλτα, αν και δεν θα πάμε Καχόκια, ο ήλιος θα έχει δύσει. Την Παρασκευή αργά γυρνάμε. Η αλήθεια είναι ότι βρισκόμαστε στην μέση του πουθενά, σε σημείο όπου δεν έχει τίποτα να κάνεις, κλασσικά Αμερικανικά προάστεια. Αλλά και στο Raleigh ακόμα δεν έχω βρει παρέα για να βγαίνω, ο προϊστάμενός μου είναι στην καλύτερη περίπτωση περισταστιακή παρέα για έξοδο. Επόμενη ρεαλιστική ευκαιρία να βγω είναι με τον Κύπριο φίλο μου, αν όντως έρθει και με επισκευθεί Thanksgiving όπως τον προσκάλεσα. Είναι πολύ δύσκολο να αποκτήσω παρέα στη τωρινή κατάσταση, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν θα πάψω να προσπαθώ,

Επιστροφή στον τόπο του εγκλήματος

Φεύγοντας από το Blacksburg ήταν δεδομένο ότι θα γυρνούσα σε κάποια φάση για να κλείσω ορισμένες δουλειές. Η καλύτερη πρώτη επιλογή ήταν η εορτή της 28ης Οκτωβρίου διότι ότι και να γίνονταν θα έβλεπα και ορισμένους Έλληνες. Πρώτη μου προτεραιότητα ήταν να εξασφαλίσω ότι η γιορτή θα γίνονταν, δυστυχώς το νέο board έχει πολύ λιγότερη εμπειρία από το προηγούμενο συν το ότι ο πρόεδρος βρίσκεται στο Πόρτλαντ για πρακτική. Δεύτερη προτεραιότητα ήταν να φροντίσω ότι μπορούσα να εμφανιστώ και ότι δεν είχα κάτι άλλο εδώ να κάνω. Ευτυχώς η γιορτή έγινε την Κυριακή καθότι το Σάββατο είχε ομιλία στην εδώ εκκλησία για τα Σεπτεμβριανά της Κωνσταντινούπολης, στην οποία συμμετείχα. Καθότι έγινε το γεύμα με potluck (μάλλον κακή επιλογή) είπα να προσφέρω και πιάτο, δεν περίμενα ότι τα μακαρόνια μου θα ήταν το κύριο γέυμα. Ανέβηκα λοιπόν το βράδυ του Σαββάτου μετά την εκδήλωση ελπίζοντας να βγω στη πόλη καθότι ήταν και η αλλαγή της ώρας και θα είχε μία παραπάνω ώρα ξενύχτι. Ο Κύπριος φίλος όμως δεν μπορούσε. Φτάνω στο σπίτι του ευεργέτη το οποίο ήταν στην κατάσταση που το άφησα, με ανοιχτά τα παράθυρα, σε φάση όπου έριχνε χιόνι. Κλείνω το παράθυρο, κουκουλώνομαι και εν τέλει κοιμήθηκα επιτέλους με ηρεμία. Την επομένη την πέρασα κυρίως περπατώντας στην πόλη, με αποτέλεσμα εν τέλει να συρρικνωθεί το στομάχι μου και να έχω πιάσιμο στους μύες αφότου γύρισα. Πήγα στο σπίτι της εκδήλωσης και έκανα τα μακαρόνια, μετά ξαναπερπάτησα και μετά γύρισα και συμμετείχα στο πάρτυ, εκφωνόντας και το πανηγυρικό της ημέρας. Προς μεγάλη μου έκπληξη είχα πολλούς (για τα δεδομένα του Hellenic) νέους ελληνοαμερικάνους. Το νέο αίμα ήρθε αφότου έφυγα... Κοιμήθηκα το βράδυ εκείνο σε πολυπιο ζεστό σπίτι και την επομένη καθάρισα με αρκετές δουλειές. Ύστερα οδήγησα κατευθείαν στην δουλειά απ'όπου γύρισα σπίτι πτώμα. Το βράδυ εκείνο δεν βγήκα καν από το σπίτι, αδυνατούσα. Γενικά όλη την εβδομάδα γύρισα κουρασμένος από την δουλειά, συν το ότι έμεινα εώς τις 2 ξύπνιος λύνοντας προβλήματα με τους Ινδούς. Τρίτη βράδυ απλά είδα τις εκλογές. Το αποτέλεσμα με δυσαρέστησε αλλά δεν μου προκάλεσε απελπισία όπως θα γίνονταν σε άλλες περιπτώσεις, το ότι έχω πια δουλειά αντί να ελπίζω να βρω δουλειά για εργολάβο της Αμερικανικής κυβέρνησης βοήθησε. Τετάρτη συναρμολόγησα το κρεββάτι. Είπα ότι την επομένη θα έπερνα στρώμμα αλλά ακόμα δεν έχει συμβεί. Γενικά αυτή την εβδομάδα ότι χρόνο δεν πέρασα στην δουλειά τον πέρασα ξάπλα. Τουλάχιστον όμως πήγα στο σούπερ μάρκετ. Την αυτή εβδομάδα ελπίζω να μου βγει χαλαρότερα.

Από τον σοσιαλισμό στην χλιδή, η αλλαγή του κυρίαρχου υποδείγματος της Μεταπολίτευσης

Σε αυτή την περίοδο έχω καταφέρει και διαβάζω το βιβλίο "τα παλικάρια τα καλά σύντροφε τα σκοτώνουν" του κ Τζανακάρη, οικογενειακού μας φίλου. Το βιβλίο ασχολείται με το τέλος της ληστοκρατίας στην Ελλάδα, κατά την περίοδο ανάμεσα στην Μικρασιατική Καταστροφή και την πτώση της τελευταίας κυβέρνησης Βενιζέλου. Η συγκεκριμένη περίοδος έχει αντιστοιχείες με την σημερινή, βλέπουμε ένα Ελληνικό κράτος χρεωκοπημένο, βυθισμένο σε μία φοβερή αστάθεια προκαλούμενη από το άγος της Καταστροφής και το ερώτημα ποίον βάραινε η ευθύνη, με διαπλεκόμενες υπόγειες σχέσεις ανάμεσα στην εξουσία και την παρανομία που, βασικότερο όλων, είχε βρεθεί με νεκρό το όραμα της Μεγάλης Ιδεάς να μην έχει ιδεολογικό μπούσουλα και όραμα. Αυτή είναι η περίοδος που ουσιαστικά εμφανίζεται η αριστερή ιδεολογία στην Ελλάδα. Γενικότερα όμως αν και υπήρχαν σοσιαλίζουσες τάσεις σε τμημα της νεολαίας η όλη ιδεολογία της Αριστεράς ήταν περιθωριακή μέχρι και την ίδρυση του ΕΑΜ. Το Παλλαϊκό Μέτωπο είχε ποσοστά της τάξης του 5% προπολεμικά. Ο μαρξιστική ιδεολογία στις διάφορες εκφράσεις της έγινε οικεία στην Ελληνική κοινωνία ουσιαστικά κατά την διάρκεια της Κατοχής. Εφόσον το ΚΚΕ είχε αποφασίσει την κανονική ενσωμάτωση στο πολιτικό σύστημα αντί της ένοπλής πράξης πιθανόν να είχε γίνει ΑΚΕΛ. Ωστόσο δεδομένης της καταπίεσης της συγκεκριμένης ιδεολογίας εκτός του Ανατολικού μπλοκ (ή μάλλον εκτος ΕΣΣΔ, το ανατολικό μπλοκ αναδύεται εκείνη την περίοδο) και της γενικότερης αντιπάθειας προς τα λαϊκά κινήματα που δεν ήλεγχε πλήρως (βλέπε καταδίκη της εξέγερσης του Πολυτεχνείου) το ΚΚΕ δεν θα επέλεγε την πολιτική διαδικασία εάν δεν οδηγούσε σε απόλυτη κυριαρχία του στην πολιτική ζωή μεταπολεμικά. Το ΚΚΕ συμμετείχε στην κυβέρνηση εθνικής εννότητας της απελευθέρωσης με σκοπό εν τέλει να πάρει την εξουσία εκδιώκοντας τα αστικά κόμματα, κατά τον τρόπο που οι κυβερνήσεις εθνικής εννότητας της απελευθέρωσης στην Ανατολική Ευρώπη εν τέλει κατέληξαν σε μονοκομματικές Λαϊκές Δημοκρατίες. Τα Δεκεμβριανά ξεκίνησαν ώς προσπάθεια να επιβάλλουν με διαδηλώσεις και καταλήψεις το πάνω χέρι στις δυνάμεις της αριστεράς, μόνο που η αντίδραση του ελληνικού κράτους σε καταλήψεις εν έτει 1944 ήταν οι σφαίρες. Ο Εμφύλιος ξέσπασε 2 χρόνια αργότερα όχι μόνο λόγω της άγρια καταπίεσης της αριστεράς αλλά και επειδή το ΚΚΕ σε καμία περίπτωση δεν έκανε προσπάθεια να ενσωματωθεί στο πολιτικό σύστημα της εποχής έστω και ως η μόνιμη αντιπολίτευση, μόνη του επιθυμία ήταν η εξουσία. Όσο και αν δεν αρέσει να το ακούνε οι αριστεροί ο ΔΣΕ έχασε επειδή ο Ελληνικός λαός δεν ήθελε η Ελλάδα να γίνει Λαϊκή Δημοκρατία, αν όντως ο Ελληνικός λαός την δεκαετία του 1940 τους ήθελε στην εξουσία θα πύκνωνε τις δυνάμεις του ΔΣΕ λιποτακτόντας από τον Εθνικό Στρατό αντί να βλέπει βίαια στρατολογημένους του ΔΣΕ (μήπως όμως και του Εθνικού Στρατού δεν είχα στρατολογηθεί βίαια;) να λιποτακτούν προς τον Εθνικό στρατό. Η κατεξοχήν περίοδος που η αριστερή ιδεολογία άρχισε να γίνεται αρεστή στον Ελληνικό λαό ήταν η περίοδος της καταπίεσης της. Ο Ελληνικός λαός δεν άκουγε τόσο σοφές φωνές πνευματικών ανθρώπων τύπου Παναγιώτης Κανελλόπουλος να του λέει ότι δεν είναι απελευθέρωση αλλά καταπίεση, έβλεπε την καταπίεση του χωροφύλακα και συμπονούσε την καταπιεζόμενη ιδεολογία, όπως νωρίτερα συμπονούσε τους λήσταρχους παρότι εν τέλει αυτοί καταπίεζαν τους χωρικούς.

Η ακροδεξία στο μετεμφυλιακό κράτους λειτουργούσε ως το μακρύ χέρι της κρατικής Δεξιάς. Οι διάφοροι παρακρατικοί είχαν χαλαρή σχέση με το επίσημο δεξιό κράτος και εξουδετέρωναν με βρώμικα μέσα διάφορα προβλήματα που αυτό εμφάνιζε στην πορεία του, ιδίως κομματικής φύσεως. Το πραξικόπημα έγινε όταν φάνηκε ότι το Κέντρο θα ανέβαινε στην εξουσία μόνιμα και σταθερά, και θα έχανε η ακροδεξία την σχέση της με την εξουσία και τα προνόμιά της. Όταν κατέρρευσε η χούντα ενδυναμώθηκαν οι αντίθετες δυνάμεις της όπως η αριστερά. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν το κατεξοχήν άτομο που η Χούντα υποστήριζε ότι εμπόδιζε από την εξουσία με αποτέλεσμα όταν ανέβηκε στην εξουσία να έχει μία πολύ ισχυρότερη εντολή να εφαρμώσει το πρόγραμμά του σχέση με το αν δεν είχε γίνει η δικτατορία. Η αριστερά έπαιζε ιδεολογικά στην μεταπολίτευση εν ου παίκτοις. Είμαι βέβαιος ότι αναγνώστες μου θα υποστηρίξουν ότι το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν αριστερά τύπου ΚΚΕ και ΚΚΕ Εσ. αλλά αν ο Ελληνικόε λαός ήθελε καθαρή διεθνιστική αριστερά θα την είχε επιλέξει. Ο ελληνικός λαός επέλεξε τον αριστερό και εθνικό λόγο και πράξη του ΠΑΣΟΚ. Ναι μεν κανένας δεν ήξερε τι ήταν ο Τρίτος Δρόμος για τον Σοσιαλισμό (ούτε ο Ανδρέας) ούτε ποιος ήταν ο προορισμός του (η αίσθηση μου είναι κάτι μεταξύ Γαλλίας και Σουηδίας) αλλά σίγουρα υιοθέτησε ως ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό την ιδεολογία και πράξη του Μεγάλου Κρατους. Η κατάρρευση του Υπαρκτού Σοσιαλισμού μετά μάλιστα από λαϊκές εξεγέρσεις ήταν ιδεολογικό σοκ αντίστοιχο της κατάρρευσης της Μεγάλης Ιδέας, πάλι ο Ελληνικός λαός βρέθηκε χωρίς κυρίαρχο ιδεολογικό μπούσουλα. Ο φιλελευθερισμός του Μητσοτάκη σε καμία περίπτωση δεν απέκτησε ιδεολογικές ρίζες στον Ελληνικό λαό, ο Καραμανλής ο Β ανέβηκε στην εξουσία αφότου τον νομιμοποίησε ιδεολογικά η μπασταρδεμένη εφαρμογή του από τον Σημιτικό εκσυγχρονισμό κυρίως επειδή ο Ελληνικός λαός είχε κουραστεί τη σύψη του ΠΑΣΟΚ. Το σύνθημα της ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού που ανάγεται από την εποχή της Επανάστασης παρέμεινε κυρίαρχο στον ιδεολογικό χώρο, μόνο που το τελικό όραμα δεν είχε πια την μορφή της Μεγάλης Ελλάδας ή της Κομμουνιστικής Ουτοπίας αλλά του Καταναλωτικού Παραδείσου. Ανάπτυξη και εκσυγχρονισμός σήμαινε μεγάλο σπίτι, μεγάλο αυτοκίνητο, επώνυμα ρούχα, χλιδάτη ζωή γενικότερα την οποία όμως περιμέναμε ότι θα μας προσέφερε ένα πατερναλιστικό κράτος. Θυμάμαι τις αντιδράσεις, υποκινούμενες και από την αριστερά, που προκαλούσε κάθε χρόνο η κατάθεση του κρατικού προϋπολογισμού ή η νέα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας διότι δεν έδινε έδινε αυξησεις που θα έκανα εφικτό το καταναλωτικό όνειρο. Το σύνθημα του ΚΚΕ 1500 ευρώ ελάχιστος μισθός, 1200 ελάχιστη σύνταξη εξέφραζε επιθυμίες της κοινωνίας πολύ ευρύτερες από αυτές της αριστεράς. Μετά ήρθε η κατάρρευση. Το αντιμνημονιακό μέτωπο βασίζεται και στο ψέμα ότι το μνημόνιο ήταν αυτό που έφερε την φτωχοποίηση αντί του προϋπάρχοντως χρεωστασίου. Αν μη τι άλλο το μνημόνιο αναφέρεται διεθνώς ως πακέτο διάσωσης (για να πούμε την αλήθεια περισσότερο των ξένων τραπεζών δανειστών παρά της Ελλάδας) διότι η πρόθεση του εκτός των άλλων ήταν να πέσει η Ελλάδα περισσότερο μαλακά μετά την χρεωκοπία. Οι αλλαγές που επιβάλλει ήταν αλλαγές που όφειλαν να είχαν γίνει προ πολλών ετών και είχαν μάλιστα προταθεί επανειλλημένα. Σε μία οικονομία υπερβολικά γραφειοκρατική (το μνημόνιο επιβάλλει μείωσή της) για να ευημερεύσουν επενδύσεις έντασης κεφαλαίου άυξηση των μισθών ανώτερη της παραγωγικότητας όπως γίνονταν καθόλη την μεταπολίτευση απλά προκαλούσε άνοδο της ανεργίας. Η τυποποιημένη ελληνική λύση στην ανεργία (διορισμός στο δημόσιο) ήταν παράδοξη, εξού και οι απαιτήσεις για μείωσή του αριθμού των μισθοδοτούμενων από το δημόσιο. Οι αλλαγές του μνημονίου όφειλαν να είχαν γίνει πριν από πολλά χρόνια, ωστόσο συγκρούονταν με την κυρίαρχη ιδεολογία της περιόδου: το κυρίαρχο πατερναλιστικό κράτος το οποίο μέσω των δράσεών του θα οδηγούσε την κοινωνία στον παράδεισο, είτε πρόκειτο για τον σοσιαλισμο προ του 1991, είτε για τον καταναλωτισμό μετά το σημείο εκείνο. Αλλά, για να μην παρεξηγηθώ, σε καμία περίπτωση το μνημόνιο δεν είναι αγγελικά πλασμένο, κάθε άλλο. Ωστόσο οι περισσότερες αλλαγές του ήταν αναγκαίες

Η κινεζική αποσοτλή Chang'e 5 T1 προς την σελήνη

Την Παρασκευή η Κίνα εκτόξευσε μία διαστημοσυσκευή προς την Σελήνη. Το όνομα της δεν έχει δημοσιοποιηθεί διότι πρόκειται για αποστολή δοκιμής. Σε δύο χρόνια η αποστολή Chang'e 5 σκοπεύει να φέρει δείγμα από την επιφάνεια της Σελήνης σην Γη. Καθότι όμως περιέχει αρκετό ρίσκο, εκτοξεύτηκε ένα αντικείμενο δοκιμών το οποίο θα κάνει το ταξίδι εώς την σελήνη σε τροχιά ελεύθερης επιστροφής (free return orbit) όπως ορισμένες σοβιετικές αποστολές Zond και όπως ο Απόλλων 13. Το συγκεκριμένο αντικείμενο δεν πρόκειται να προσεληνωθεί αλλά θα δοκιμαστούν οι διαδικασίες ανάκτησης ώστε όταν με το καλό το Chang'e 5 εκτοξευτεί να ελαχιστοποιηθεί το ρίσκο. Καθως δεν εκτοξεύεται αποστολή στην σελήνη κάθε μέρα, το όχημα περιλαμβάνει μερικά βιολογικά δείγματα τα οποία εκτίθεται στην διαστημική ακτινοβολία με σκοπό να ερευνηθούν τα αποτελέσματα αυτής, πείραμα που σπάνια έχει συμβεί πέραν της γίηνης τροχιάς. Η διάρκεια της αποστολής είναι ένα πενθήμερο. Η συγκεκριμένη αποστολή όμως δεν έχει τύχει μεγάλης προβολής στη Κίνα ή και γενικότερα, εν αντιθέσει με την προηγούμενη αποστολή που πήγε προ ολίγων μηνών, Chang'e 3 και το ρόβερ της Yutu (λαγός από νεφρίτη). Η Κίνα έχει ένα μικρό και πολύ στοχευμένο πρόγραμμα διατημικής επιστήμης. Ενώ λόγου χάρη η Ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία στέλνει 1-2 αποστολές τον χρόνο με στόχο τόσο την αστρονομία (πχ διαστημικά τηλεσκόπια) όσο και την πλανητική επιστήμη (πχ μη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη) η Κίνα έχει αποφασίσει να φέρει δείγμα από τη Σελήνη, και όλο το πρόγραμμά της μόνο αυτό τον σκοπό έχει. Τα Chang'e 1 και 2 χαρτογράφησαν την Σελήνη, το 2 ήταν εφεδρικό σε περίπτωση αποτυχίας του 1 και εν τέλει χρησιμοποιήθηκε και για να προσεγγίσει τον αστεροϊδή Τουτατή. Το 3 κατέβασε το ρόβερ στον κόλπο των Ουριανίων τόξων. Δυστυχώς μετά από λίγη οδήγηση απεδείχθει ότι οι βράχοι στους οποίους οδηγεί είναι πολύ σκληροί με αποτέλεσμα να χαλάσει το όλο σύστημα μετακίνησης. Μετά από λιγότερο από 1 χιλιόμετρο οδήγησης το ρόβερ έχει ακινητοποιηθεί, λαμβάνει εικόνες της Γης στο υπεριώδες και σιγοπεθαίνει. Το 4 θα εκτοξευτεί μάλλον του χρόνου, ήταν αρχικά αντίγραφό του 3 αλλά αυτή τη στιγμή μάλλον λαμβάνει αναβάθμιση στις ρόδες και επίσης θα έχει και βραχίονα με τον οποίο θα μπορεί να λαμβάνει δείγματα. Το 5 θα προσεληνωθεί με το ρόβερ, θα λάβει δείγμα και θα το στείλει στην Γη, για την ακρίβεια στην Εσωτερική Μογγολία. Το 6 είναι εφεδρικό του 5. Αν όλα πανε καλά την επόμενη δεκαετία η Κίνα μπορεί και να στείλει άνθρωπο στην Σελήνη. Προς το παρόν όμως η προτεραιότητα στο επανδρωμένο πρόγραμμα είναι η κατοίκιση στο διάστημα, βλέπε διαστημικός σταθμός. Παρεπιπτόντως Chang'e είναι η κινεζική θεότητα της Σελήνης. Το Αμερικό ή το Ευρωπαϊκό μη επανδρωμένο διαστημικό πρόγραμμα (το Ρωσικό είναι στοιχειώδες, ως προς αυτόν τον τομέα δεν έχει ανακάμψει ακόμα η χώρα από την διάλυση της ΕΣΣΔ) έχουν πιο φιλόδοξους στόχους αλλά χωρίς συνοχή. Στα βρετανικά διαστημικά περιοδικά αυτού του μήνα υπάρχει άρθρο από ομάδα που προτείνει να σταλεί δορυφόρος στον πλανήτη Ουρανο, η οποία αν γίνει αποδεκτή απο την ESA θα εκτοξευτεί το 2026-8 και θα φτάσει το 2041. Η συγκεκριμένη αποστολή θα είναι πρωτοποριακή (ο πλανήτης έχει ως τώρα υποδεχθεί μόνο το Voyager 2 το 1986) αν και υπάρχει το πρόβλημα ότι η ευρωπαϊκή τεχνολογία παραγωγής ενέργια από ραδιοϊσότοπα δεν είναι τόσο αναπτυγμένη όσο η Αμερικανική. Η επιστροφή δείγματος από την Σελήνη δεν είναι τίποτα το πρωτοποριακό, οι αστροναύτες του Απόλλων γύρισαν μερικούς τόνους ενώ και τα Σοβιετικά ρόβερ Luna γύρισαν μερικά κιλά. Ωστόσο σίγουρα θα υπάρχει επιστημονικό κέρδος αν έχουμε δείγμα από νέα περιοχή. Το ενδεχόμενο κινεζική επανδρωμένης αποστολής στην Σελήνη ίσως κινητοποίησει τους Αμερικανούς, αλλιώς η όλη υπόθεση θα αγνοηθεί.

Εγω, ο Χαρυ Πότερ και η γενικότερη κατάστασή μου

Κατ'αρχήν επιτέλους μπηκε το πρώτο μου δεκαπενθήμερο. Επιτέλους πληρώθηκα. Κατά τα άλλα βρισκομαι στην φάση της τηλεόρασης, αντί της ανάγνωσης. Πριν φύγω τον Ιούλιο για τις διακοπές, όταν ακόμα είχα και τις δημοσιεύσεις να ετοιμάσω (περιμένω ακόμα σχόλια) στον λίγο ελεύθερο χρόνο μου έβλεπα τηλεόραση αν και διάβαζα λίγο και αυτά που είχα αμελήσει νωρίτερα να διαβάσω. Αφότου έφυγα από το σπίτι μέχρι να φτάσει η τηλεόραση στο καινούργια μου σπίτι κυρίως διάβαζα παρά έβλεπα τηλεόραση. Τώρα όπως ανέφερα σε προηγούμενες αναρτήσεις περοσσότερο βλέπω τηλεόραση και φτάνω σε αυτά που δεν μπόρεσα να δω το καλοκαίρι ή και νωρίτερα. Ένα από αυτά είναι οι τελευταίες δύο ταινίες του Χάρυ Πότερ που είδα το Σαββατοκύριακο. Σε λίγο θα δω τα Παιχνίδια Πείνας. Το ABC Family ξαναέπαιξε τις ταινίες που βασίζονται στο τελευταίο βιβλίο και το Σάββατο και την Κυριακή αν και προτίμησα να τις δω σε διαφορετικές ημέρες. Απλά δεν είχα το κουράγιο να βλέπω το ίδιο πράγμα συνεχώς από τις 3.30 εώς τις 11 το βράδυ. Είχαν περάσει 4 χρόνια από τότε που είδα την 6η ταινία. Με το που τελείωσα και την τελευταία ταινία κοίταξα και στο ίντερνετ να δω παραπάνω για την σειρά. Οι συνάδελφοι μου είχαν δίκιο, θα μπορούσα να είχα διαβάσει τα βιβλία και να μετέχω στο κλαμπ (στο οποίο μου λέγανε ότι είχε πολλά κορίτσια, εξου και μου πρότειναν) του Πανεπιστημίου, αν και ενδιαφέρον να τα ξεκινήσω μου ήρθε μόλις τώρα. Το ενδιαφέρον επίσης είναι μάλλον θεωρητικό, μετά τον Έντερ και τα Παιχνίδια Πείνας δεν θέλω να διαβάσω άλλη νεανική λογοτεχνία σύντομα, ας της δώσω χρόνο.

Οι ιστορίες του Χάρυ Πότερ λαμβάνουν χώρα μεταξύ 1991 και 1998. Αποφοίτησα από το Λύκειο το 1997, οπότε σκέφτηκα μη τυχόν είμαι συνομίλικος. Καθότι δεν είμαι βέβαιος για το εκπαιδευτικό σύστημα της Αγγλίας (στο οποίο βασίζεται το σύστημα στο Χόγκγουαρντς) κοίταξα να δω ηλικίες. Για τον Χάρυ δεν έλεγε η Wikipedia αλλά για την Ερμιόνη έλεγε ότι γεννήθηκε το 1979, αρα είναι συνομίλική μου. Η συνειδητοποίηση μάλλον με έθλιψε λόγω του τέλους των ταινιών: τα παιδιά εν τέλει σχηματίζουν ζευγαρια μεταξύ του, παντρεύονται, κάνουν παιδιά και η ταινία (όπως και το βιβλίο) τεειώνει με τα παιδιά τους να πηγαίνουν Χόγκγουαρντς για σχολείο πρώτη φορά το 2017! Δυστυχώς δεν έχω καταφέρει μέχρι τώρα να παντρευτώ, πόσο μάλλον να κάνω 3 παιδιά σε ηλικία σχολείου όπως ο Χάρυ και η αλήθεια είναι ότι αυτό ισχύει απ'όσο ξέρω για τους περισσότερους συμμαθητές μου. Αν μη τι άλλο στην Ιωνίδειο αυτό που μας έλεγαν ήταν να κοιτάξουμε τις σπουδές πρώτα και μετά θα έρθουν τα άλλα. Ακόμα τα περιμένω και μάλλον δεν έφταιγε το διδακτορικό, οι σπουδές κάλυπταν τις άλλες ατέλειες. Δεν ξέρω πως λειτουργεί η κατάσταση στην Βρετανία αλλά σίγουρα είχε αρκετές μη ρεαλιστικές καταστάσεις για τα ελληνικά δεδομένου της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης/εφηβικής ζωής. Δεν εννοώ τα δεδομένα του τύπου η ύπαρξη του μαγικού κόσμου χωρίς να το έχει αντιληφθεί όλως ο υπόλοιπος ή ερωτήματα του τύπου ποια είναι η οικονομική βάση του (από που προέρχεται ο χρυσός που άφησαν οι γονείς του στο Χάρυ;) Εννοώ την βασική αρχή που κάνει καλή σειρά βιβλίων αλλά δεν στέκει εύκολα στην πράξη: Ο Χάρυ γνωρίζει τους 2 φίλους του στην πλατφόρμα του τραίνου και με αυτούς κάνει παρέα τα επόμενα 7 χρόνια, χωρίς να αλλάξουν μεταξύ τους φίλους. Δεν λειτουργούσε έτσι η Ιωνίδειος, οι παρέες αργα αλλά σταθερά άλλαζαν άτομα. Ο κολλητός σου στην 1η γυμνασίου δεν ήταν ο ίδιος στην 3η Λυκείου, αν και μάλλον συνέχιζες να του κάνεις παρέα. Με εξαίρεση ίσως την Λούνα (να με διορθώσουν όσοι διάβασαν τα βιβλία) η οποία είναι μικρότερη όλη η ευρύτερη παρέα του Χάρυ σχηματίστηκε κάπου όταν το sorting hat τον έστειλα στην αδερφότητά του.

Κάποια άλλα πράγματα είναι μη ρεαλιστικά αλλά ευκόλως κατανοήσημα. Βασική αρχή είναι αυτό που ισχύει για όλα τα μυθιστορήματα του είδους, ότι η πιο σημαντική περίοδος της ζωής σου είναι η Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ο στρατός του Νταμπλντορφ ο οποίος μαζί με τους καθηγητές του Χογκγουαρντς έσωσαν τον κόσμο ήταν Λυκειόπαιδα. Ηλίου φαεινότερων δεν ισχύει. Πολυ σπάνια ένας έφηβος άλλαξε τον κόσμο σε στυλ Χάρυ ή Έντερ ή Κάτνις. Ευτυχώς ο Φρόντο έφυγε από το Σάιρ για το ταξίδι του 40άρης. Σίγουρα η πιο σημαντική περίοδος της ζωής ήταν είτε όταν δούλευα στην Ολυμπιάδα είτε αμέσως μετά που πήγα ναύτης, όχι η 3η Λυκείου. Ωστόσο αυτός ο φιλολογικός τόπος είναι αναγκαίος όσο και το να γίνει ζευγάρι ο πρωταγωνιστής σε αυτό το φιλολογικό είδος. Ο Μάρτιν το κάνει πολύ καλύτερα στο Παιχνίδι Θρόνων, αλλά αυτή είναι σειρά που προορίζεται για ενήλικες, όχι παιδιά/εφήβους όπως ο Χάρυ Πότερ. Άλλα σημεία κριτικής που έχουν τεθεί είναι ιδεολογικής/θρησκευτικής φύσεως και δεν χρειάζεται να επαναλάβω (πχ ότι κάνει πιο αποδεκτή την μαγεία, ότι η σχέση με το κράτος όπως εκφράζει το Υπουργείο Μαγείας είναι προβληματική κλπ). Πάντως αυτό που έχω να πω είναι ότι σε σχέση με άλλα παιδικά λογοτεχνικά ήδη τα οποία έχουν πολύ μικρότερο βάθος και πρωτοτυπία, η σειρά σίγουρα είναι ανώτερη και μάλλον θα αντέξει τη φθορά του χρόνου, όπως έγινε (τουλάχιστον στον Αγγλόφωνο κόσμο) με την Νάρνια.

35

Στα 24α γενέθλιά μου ήμουν στην Λισσαβώνα. Καθότι μόλις είχα αλλάξει όροφο στην εστία δεν ήξερα και κανένα. Πήγαν μεν στο μουσείο της αεροπορίας, αλλά πέραν αυτού δεν έγιναν πολλά. Θυμάμαι ήταν Πέμπτη. Την Παρασκευή (την επομένη) παραδόξως με είδα μία Πορτογαλίδα συγκάτοικος και με έβγαλε έξοδο στις Dockas μαζί με παρέα. Έμελε να είναι μία από τις ελάχιστες φορες που βγήκα εκείνο τον χειμώνα. 11 χρόνια αργότερα (πέρασαν ήδη τόσα πολλά;) πάλι έπεσε Πέμπτη και πάλι δεν ξέρω πολύ κόσμο. Αυτή την φορά όμως μου είπαν χρόνια πολλά οι συνάδελφοι και με έβγαλε και ένας συνάδελφος (για την ακρίβεια μάλλον προϊστάμενος) στο κέντρο το βράδυ χτες. Γενικά την εβδομάδα αυτή όλη προσπάθησα να βελτιώσω την κοινωνική μου ζωή. Πήγα πχ στο γεύμα που έκαναν οι διαχειριστές του οικιστικού συγκροτήματος για να γνωριστούνε οι κάτοικοι, αλλά δεν μπορώ να πω ότι γνώρισα κανέναν. Τουλάχιστον όμως είχα δώρα. Πρώτο ήρθε από την NASA η οποία βρήκε νέο στόχο για το New Horizons μετά την συνάντηση με τον Πλούτωνα. Το επόμενο ήρθε από το υπουργείο μεταφορών της πολιτείας, το νέο μου διπλωμα οδήγησης. Με πήραν τηλεφωνο και οι γονείς. Με έπερναν τηλέφωνο αυτή την εβδομάδα και φίλοι να μιλήσουν διότι οι προηγούμενες αναρτήσεις δεν ήταν και πολύ χαρούμενες. Να πω την αλήθεια το πως νιώθω τώρα δεν είναι τίποτα σε σχέση με το πώς ένιωθα Λισσαβώνα ή Montpellier. Είμαι σε πολύ καλύτερη ψυχολογική κατάσταση. Πάντως αυτό που έχω να πω είναι ότι θα συνεχίσω να γράφω αναρτήσεις (η συγκεκριμένη είναι η #350) με σκοπό να διατηρήσω την καλύτερη ψυχολογική κατάσταση. Έκανα το μεγάλο βήμα, ακόμα βρίσκω τον βηματισμό μου και προσπαθώ να καταφέρω αυτά που επιθυμώ. Ωστόσο χωρίς παρέα να μοιραστώ τον πόνο μου τσούζει περισσότερο. Αν κατι όμως έχω μάθει σε αυτή την ζωή είναι ότι ότι καλό μου έχει συμβεί έχει γίνει από εκεί που δεν το περίμενα και σε χρόνο που δεν το περίμενα. Συνεχίζω να ελπίζω

Χαρτογραφόντας το κέντρο

Η προθεσή μου το Σαββατοκύριακο ήταν να δω τουλάχιστον το κέντρο. Παρασκευή βράδυ έριξε ξαφνικά βροχή και μου ήρθε και κούραση. Σαββατόβραδο όμως κατέβηκα για εξερεύνηση. Λόγω και της τοποθεσίας του σπιτιού κατέβηκα την Glenwood και μετά έστριψα για να βγω στο κέντρο. Προς έκπληξη μου είχε κίνηση και στην Glenwood, και δεν θα μου προκαλούσε πλέον εντύπωση αν υπάρψει και 3ο μέρος με κόσμο πιο κοντά στο NC State. Κατ'αρχήν κατέβηκα στο κέντρο και μπορώ να πω ότι η κατάσταση αν και λίγο αραιή ως προς την τοποθέτηση των μαγαζιών μου άρεσε. Τα πιο πολλά μέρη που είδα ήταν μάλλον μέρη για να μεθύσεις, αλλά είδα και μέρη να χορέψεις. Έπεζαν την ώρα που πέρασα (10.30-11) καλή μουσική, αλλά δεν ξέρω κατά πόσον πιο φυσιολογικές ώρες θα το γυρίσουν σε R&B. Επίσης έκρινα με βάση το τι έβλεπα απ'έξω, μπορεί να υπάρχει και κανένα μέρος που να μη μου γέμιζε το μάτι αλλά να έχει καλή πίστα με καλή μουσική, όπως το Corned Beef στο Roanoke το οποίο απ'έξω όντως δεν γεμίζει το μάτι. Εν συνεχεία πήγα και στην Glenwood για εξερεύνηση, όπου είχα και δυσκολία να παρκάρω (μάλλον λόγω απειρίας). Εκεί τα μέρη ήταν πιο κοντα σε αυτό που στην Ελλάδα μοιάζει με χώρο για έξοδο και όχι όπως στο κέντρο μαγαζί στο ισόγειο πολυκατοικίας. Εντόπισα και το μάλλον πιο ενδιαφέρον (και ίσως ελπιδοφόρο) μέρος για έξοδο. Το μάτι μου γέμισε ένα κατάστημα ονόματο Solas, και απέναντι του είδα και ένα άλλο που έπαιζε μουσική με όνομα του τύπου Oikos, αλλά μπορεί να ήταν και ηχητική αντανάκλαση από το Solas καθότι το δεύτερο δεν εμφανίζεται στο Google Maps. Υπήρχαν και άλλα καταστήματα εκεί, πιο Αμερικανιές, προορισμένα για μεθύσι παρά διασκέδαση αλλά και κλειστού τύπου μαγαζιά τα οποία πιθανόν να ήταν κάποια κλαμπ. Σε κάθε περίπτωση γύρισα στο σπίτι μου και είδα ένα ακόμη επεισόδιο Dr Who.

Σήμερα μετά την εκκλησία βγηκα μεν λίγα ψώνια αλλά κυρίως έμεινα σπίτι και έβλεπε τηλεόραση, σε σημείο που έχω εξαντλήσει το On Demand της καλωδιακής σου στις σειρές που βλέπω. Θέλω ακόμα να δω Major Crimes και Ice Road Truckers αλλά δεν τα έχει διαθέσιμα η Time Warner, να δούμε τι θα κάνω. Μπορώ να πω ότι η εικόνα της τηλεόρασης μου είναι εντυπωσιακή, πολύ ανώτερη ποιότητα και ευκρίνεια από την παλιά 40άρα καθοδικών ακτικών. Όπως είπα όμως η τηλεόραση είναι εξαντλημμένη (σχετικά). Σε κάθε περίπτωση υπάρχει και σχετικό όριο το πόσο μπορώ να βλέπω την ημέρα πριν μπουχτίσω, και θα μου άρεσε να είχα και την σχετική διαδραστική αντίδραση ανθρώπων. Δυστυχώς σε αυτό το μέτωπο δεν είχα και πολύ πρόοδο, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμη. Κατέβηκα στο κέντρο μόνος καθότι δεν είχα κάποιον να με κατεβάσει, και πραγματικά δεν ξέρω τι συμβαίνει στα καταστήματα. Μήπως κάποιο είναι gay bar? Μήπως έκλειναν νωρίς; Βγήκα και έκανα την χαρτογράφιση μου, αλλά δεν ξέρω ούτε τι κόσμος παέι ούτε αν θα μπορούσα να μπω μόνος χωρις παρέα, ή αν θα φάω πόρτα. Υπήρξε σχόλιο κάποια φορά ότι αφού χορεύω γιατί θέλω την παρέα. Διότι δεν χορεύω συνέχεια ούτε ξέρω κατα πόσον το μέρος σηκώνει χορό. Σε κάθε περίπτωση θέλω να μιλάω και με κανέναν άνθρωπο κατα καιρούς. Αυτή την εβδομάδα είναι τα γενέθλιά μου, δεν προβλέπω κανένα ντόπιο να μου εύχεται ούτε και έξοδο διότι δεν ξέρω και κάποιον για να βγω. Ως προς τον μόνο άνθρωπο που ξέρω και είναι στην διπλανή πόλη, δεν ξέρω πως να του το πω και να εμφανιστεί κατά τρόπο που να μην είναι passive agressive, διότι στην τελευταία απλή πρόταση που του έκανα για έξοδο ούτε που απάντησε. Φαίνεται ότι το πρώτο που οφείλω να μειώσω εδώ είναι οι προσδοκίες μου, κάτι το οποίο θα ήταν ρεαλιστικότερο αν η πρόθεσή μου ήταν να μείνω εδω προσωρινά. Μόνο που δεν είναι...

Εγκατάσταση

Την Πέμπτη ξυπνάω και ανοίγω τον υπολογιστή. Αφου κατατοπίστηκα με το τι έγινε κατά την διάρκεια της νύχτας (η μισή ομάδα είναι στην Ινδία) ξαφνικά ανακαλύπτω ότι έπεσε το ρεύμα και δεν είχα δίκτυο. Το λέω στους διαχειριστές και μετά πηγαίνω στο γραφείο όπου τουλάχιστον έχω δίκτυο. Μου λένε το μεσημέρι ότι δεν υπάρχει πρόβλημα από το δικό τους άκρο και κλύτερα να τηλεφωνήσω στην ηλεκτρική εταιρεία. Τηλεφωνό στην εταιρεία και μου λένε ότι αυτοί το έκοψαν διότι τα λεφτά που τους πλήρωσα για εγγύηση δεν πέρασαν! Τα ξαναπληρώνω μεν, αυτή την φορά πέρασε αλλά μου είπαν ότι θα χρεωθώ τον άλλο μήνα κόστος επανασύνδεσης! Αυτό έμελε να είναι ένα αρνητικό επεισόδιο σε μια κατά τα άλλα πολύ θετική εβδομάδα. Μέσα στην εβδομάδα αυτή ήρθε η καλωδιακή τηλεόραση, η νέα οθόνη, πήρα νέο φούρνο μικροκυμμάτων (μεταχειρισμένο), τραπέζι, καρέκλες και ουσιαστικά ο κύκλος εγκατάστασης έληξε σήμερα με την αγορά πολυθρόνας για να κάθομαι ενώ βλέπω την τηλεόραση. Συνεχίζω να μην έχω κρεββάτι ή κανονικές καρέκλες ή και μικρότερα πράγματα του τύπου τραπεζομάντιλο αλλά πλέον έχω όλα όσα χρειάζομαι για να είμαι στο σπίτι και να περνάω καλά. Δεν χρειάζεται πια να βγαίνω 2 φορές την ημέρα για να φάω, μπορώ να καθίσω παραπάνω. Το μόνο που δεν έχω ακόμα είναι παρέα. Είχα σχόλια για την προηγούμενη ανάρτηση ότι το παραέκανα και είμαι όλο κατάθλιψη διότι δεν είχα ούτε 10 ημέρες στην πόλη. Το θέμα είναι ότι στο Blacksburg σε αυτό το διάστημα ήδη είχα παρέα και εβγαινα. Τουλάχιστον με 1 1/2 μήνα εκτός τηλεόρασης πλέον έχω πράγματα να δω, χτες τελείωσα την σεζόν του Defiance η οποία έπαιζε ενώ ήμουν Ελλάδα και σήμερα συνεχίζω τον Dr Who. Τι μέλλει γενέσθαι όμως όταν την άλλη εβδομάδα έχω τελειώσει με αυτά; Δεν ξέρω. Πηγαίνω μέρα με την ημέρα και ελπίζω στο καλύτερο.

Συναρμολογόντας το νέο μου σπίτι ή κρααατς

Ηρθε λοιπόν η Δευτερα και εν τέλει λίγο πριν το μεσημέρι έφυγα από το Blacksburg. Έμαθα ότι δυστυχώς δεν γίνεται να αποφύγω τον φόρο οχημάτων της χρονιάς και μετά οδήγησα εώς το νέο μου σπίτι. Μπαίνοντας στο αυτοκίνητο ακούω ένα κραατς να προέρχεται από την οθόνη που δεν μπορούσα να προσδιορίσω. Φτάνοντας είδα ότι είχε σπάσει... Παίρνω το κλειδί, ανοίγω το δωμάτιο και αδειάζω το όχημα και μετά πάω και αγοράζω καναπε κρεββάτι, τον οποίο συναρμολογώ εώς αργά το βράδυ. Όταν τελείωσα ξάπλωσα αλλά μου πήρε πολύ ώρα να με πάρει ο ύπνος. Την επομένη σηκώθηκα αργά και πήγα και αγόρασα βιβλιοθήκη και μέρος για να βάλω τα ρούχα μου. Αρχικά σκέφτηκα να πάρω κομοδίνο. Εν τέλει όμως πήρα μεταλλικά ράφια τα οποία έβαλα στην ντουλάπα μου, σε στυλ κομμοδίνο. Έτσι μπόρεσα και άδειασα τα κουτιά και τις βαλίτσες, σπίτι όμως δεν είχα ακόμη. Την επομένη πήγα πρώτη ημέρα στην δουλειά. Επι τόπου με πήγαν να εργάζομαι στην αδερφή εταιρεία η οποία προγραμματίζει εφαρμογές για ιστοσελίδες και χρειάζονταν χρήστη γεωγραφικών πληροφοριακών συστημάτων. Στο τέλος της ημέρας πήγα και αγόρασα ένα λαμπατέρ και ένα γραφείο που εν τέλει απεδείχθει κόντρα πλακέ, ήλπιζα για ξύλο κανονικό. Συναρμολόγισα μεν το λαμπατέρ αλλά δεν είχα κουράγιο το γραφείο και έτσι απλά γέμισα την βιβλιοθήκη. Την επομένη (Πέμπτη) έφτασε ο νέος υπολογιστής τον οποίο παρείγγειλαν για μένα και μου έβαλαν και τα πρώτα προβλήμματα να λύσω. Έδωσα τα φώτα μου και το πρώτο μάλιστα λύθηκε επι τόπου απ'όσο μου είπαν. Γυρνάω σπίτι και συναρμολογώ το γραφείο. Εκεί όπου ήμουν σε ενα από τα τελευταία βήματα κάθισα σε σημείο που δεν έπρεπε να καθίσω και κρατς. Η ζημιά μπαλώθηκε, αν δεν ξέρεις που είναι δεν φαίνεται αλλά καλό θα ήταν να μην είχε γίνει. Τελευταία ημέρα της εβδομάδας δούλεψα κυρίως από το σπίτι, αν και πήγα στο γραφείο να συμπληρώσω και να στείλω χαρτιά. Κατέβηκα και αγόρασα καρέκλα και νέα οθόνη και μετά το βράδυ λέω να παραγγείλω ιντερνετ και καλωδιακή τηλεόραση, Εκει ανακαλύπτω ότι δεν έχω credit history! Είμαι σχεδόν 5 χρόνια εδώ, είναι δυνατόν; Ναι είναι, όφειλα να έχω πιστωτική κατά τα φαινόμενα. Όλες οι ωραίες προσφορές εξαφανίζονταν και τόσο η ΑΤ&Τ όσο και η DirecTV ήθελε να πληρώσω και 500ρικο εγγύηση και έξοδα, που πιο πριν ήταν δωρεάν. Πήγα την επομένη και έκανα άιτηση για πιστωτική στην τράπεζά μου (η οποία εγκρίθηκε) αλλά δεν έφτασα ως την ΑΤ&Τ. Αγόρασα όμως τραπέζι για την τηλεόραση που ήταν σε προσφορά και το συναρμολόγισα, τουλάχιστον όσο γίνεται χωρίς να έχεις TV. Σήμερα το πρωϊ πήγα εκκλησία, μου μίλησαν κατά την είσοδο αλλά όταν τελείωσε η λειτουργία καμία σχέση με Roanoke. Στην αίθουσα συνεστίασης δεν είχε αρκετά τραπέζια για όλους και ούτε είχε και φαϊ, μόνο καφέ. Έκανα μερικούς γύρους αλλά δεν μου μίλησε κανένας, διότι δεν ήξερα και κανέναν. Στο Roanoke πέραν ότι πήγα με παρέα που τους ήξεραν (την μία) εάν καθίσεις στο τραπέζι θα περάσει και κανένας να σου μιλήσει. Γύρισα σπίτι, κοιμήθηκα επιτέλους και μετά σηκώθηκα και πήγα στο μαγαζί της ΑΤ&Τ. Οι υπάλληλοι εξυπηρετικοί αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι. Στο τέλος γύρισα σπίτι και αγόρασα την Time Warner. Είναι η πιο γρήγορη αλλά και η πιο ακριβή αλλά αυτό το οποίο μου άρεσε ήταν ότι δεν με κορόιδευσε. Την τιμή που έλεγε στην αρχή είχε στο τέλος χωρίς να με τιμωρήσει για το ότι δεν είχα ποτέ πιστωτική κάρτα. Βέβαια πριν έρθουν να με συνδέσουν πρέπει και να αποκτήσω cable modem και τηλεόραση. Πέραν αυτού το σπίτι χρειάζεται φούρνο μικροκυμμάτων, τραπέζι κουζίνας και καρέκλες. Κάθε άλλο παρά έχω τελειώσει. Ωστόσο αυτό που με πήραξε όταν βγήκα πιο νωρις να περπατήσω ήταν η συνειδητοποίηση ότι δεν ξέρω κανέναν ακόμη εδώ. Μπορεί το Σαββατοκύριακο αυτό να ήμουν πολυ απασχολημένος εώς εξαντλημμένος, τι έχει όμως να γίνει το άλλο Σαββατοκύριακο όταν θα έχω επιτέλους ηρεμήσει; Ακόμα με κυνηγάει το φάντασμα της Πορτογαλίας, όταν πέρασα μήνες χωρίς κανέναν φίλο και είχα φτάσει σε υποκλινική κατάθλιψη. Ελπίζω να το αποφύγω αλλά το δίκτυο που είχα στο Virginia Tech δεν το έχω πάλι εδώ. Στην δουλειά βγήκαμε ένα μεσημέρι αλλά πέραν αυτών δεν μου κανένας για εξοδο εκτός εργασίας. Στην εκκλησία τζίφος. Ο φίλος στο Chapel Hill δεν μπορούσε λόγω δουλειάς. Είδομεν

Αποχωρόντας από το Blacksburg

Η προηγούμενη ανάρτηση ήταν η 345η στο ιστολόγιο. Καθώς θέλω να τελειώσω με ένα στρογγυλό νούμερο, θα τελειώσω με την 350ή. Την Πέμπτη ενημερώθηκα ότι η αίτηση μου για το δωμάτιο έγινε δεκτή. Την ίδια ημέρα ήρθαν σε επαφή μαζί μου άλλα άτομα που εργάζονται στην εταιρεία και συννενοηθήκαμε για διάφορα πράγματα. Εγω επιθμούσα να τελειώσω την παραμονή μου στην πόλη βγαίνοντας τελευταία φορα. Πέμπτη και Παρασκευή όμως απέτυχα, ο Κύπριος έχει prelims και είναι αρκετά απασχολημένος. Σάββατο βράδυ βγήκα με άλλους συναδέλφους και επιβεβαίωσα το γιατί θέλω να φύγω. Πήγαμε στο Big Al's όπου η αναλογία των φύλων έχει βελτιωθεί στο 2 αγόρια για κάθε κοπέλα αλλά και πάλι οι κοπέλες είναι το ίδιο μη φιλικές. Δεν ήταν το μόνο κατάστημα που βγήκαμε αλλά δεν είδαμε και κάτι το διαφορετικό. Το πρωϊ πήγα εκκλησία και αποχαιρέτισα κόσμο και μετά που γύρισα είδα (επιτέλους!) τον Κύπριο φίλο όταν πήγα σπίτι του και φόρτωσα τα πράγματά μου. Έχω κάτι λίγα ακόμη στο σπίτι του ευεργέτη αλλά απεδείχθει πως όλα χωράνε στο αμάξι μου και δεν χρειάζεται να νοικιάσω τίποτα να τα κουβαλήσω. Έχω κάνει αρκετές βόλτες στα μαγαζιά, είτε Raleigh είτε Christiansburg οι ίδιες αλυσίδες είναι και ουσιαστικά αυτό που χρειάζομαι είναι 5-6 έπιπλα, τον καναπέ κρεββάτι θα τον πάρω επί τόπου αύριο, βιβλιοθήκη πολύ σύντομα όπως και γραφείο, τραπέζι/καρέκλες, κανονικό κρεββάτι, έπιπλο τηλεόρασης και τα άλλα που θα προκύψουν αργότερα. Ίσως νέα τηλεόραση πάρω Black Friday, η οθόνη του υπολογιστή μου μπορεί κάλιστα να ντουμπλάρει για τηλεόραση. Έχω άγχος φυσικά και ελπίζω να πάνε καλά τα πράγματα. Κρίνοντας από την συμπεριφορά μου κάπου προς τα γενέθλιά μου θα ηρεμήσω, και όπως και το 2010 μάλλον θα περάσω μόνος μου χωρίς παρέα. Στις υπόλοιπες αναρτήσεις θα μιλήσω και για τα δύο θέματα που με απασχόλησαν στο ιστολόγιο αυτό, την κατάσταση στην Ελλάδα και την εξερεύνηση του διαστήματος. Για τα λοιπά βλέπουμε

Τελευταίες ημέρες Blacksburg

Νομίζω ότι έχω ξαναγράψει αναρτήσεις με παρόμοιο τίτλο αλλά ήταν πριν φύγω για διακοπές. Σε αυτή την περίπτωση η αποχώρηση είναι οριστική. Δεν θα ρίξω μαύρη πέτρα πίσω, όσο είναι ακόμα εδώ ο Βολιώτης και ο Κύπριος φίλος θα περνάω να τους βλέπω αλλά η μόνιμη διεύθυνση μου έχει αλλάξει. Αφότου κάθισα και βοήθησα στο Ελληνικό φεστιβάλ και είδα την τελική παρουσίαση (master's thesis) της άλλης φοιτήτρια του καθηγητή μου πήγα Raleigh. Εν τέλει την πρώτη ημέρα είδα και τα 6 συγκροτήματα απο τα οποία μου άρεσε το 1ο και το 6ο. Έκλεισα το τελευταίο διότι ήταν φτηνό και επίσης το πιο κοντινό στην δουλειά. Υπέγραψα τα χαρτιά χτες και μετά είδα και φίλο στο Chapel Hill επιτέλους, τρίτη και φαρμακερή. Βέβαια για να τον δω πέρασα όλη την ημέρα χαζεύοντας και περπατώντας στην βροχή, η οποία με έκανε μούσκεμα. Το άξιζε όμως. Το κέντρο της πόλης μου άρεσε, η αναλογία των φύλων ήταν καλύτερη από εδώ και γενικά βγήκα μάλλον αισιόδοξος. Σήμερα έκανα και πλυντήριο, αναγκαίο διότι με όλες τις υποχρεώσεις της εγκατάστασης θα αργίσει το επόμενο, έστω και αν έχει την σχετική εγκατάσταση το νέο συγκρότημα. Με το καλό την Κυριακή θα φορτώσω τα πράγματα, την Δευτέρα θα κάνω τελική φορά το ταξίδι και με το που ξεφορτώσω θα πάω να αγοράσω καναπε κρεββάτι να κοιμηθώ. Την Τρίτη την έχω αφήσει κενή διότι την Τετάρτη ξεκινάω δουλειά. Πιστεύω το Σαββατοκύριακο θα έχω καταφέρει να αποκτήσω κρεββάτι και βασικά έπιπλα, το δωματιο που νοίκιασα έχει κουζίνα πλήρως εξοπλισμένη αλλά είναι άδειο από λοιπα έπιπλα. Η αποχώρηση μου από το Blacksburg μάλλον θα σημαίνει και το τέλος του ιστολογίου αυτού, παρά την πολύ έντονη επιφυλακτικότητά μου με βλέπω να αποκτώ προφιλ σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Πλέον δεν έχω φόβο τι μπορεί να βρει εργοδότης...

Από το Blacksburg στο Raleigh

Γύρισα λοιπόν 11η Σεπτεμβρίου στην Αμερική και οδήγησα κατευθείαν Blacksburg. Ηταν λιγότερο κουραστικό σε σχέση με τα Χριστούγεννα. Το αμάξι στην πορεία μου έκανε και κόλπο, άνοιξε φωτάκι check engine. Πάω Παρασκευή πρωϊ στην αντιπροσωπεία και μέχρι να μπει ο τεχνικός είχε σβήσει. Τέλος πάντων γύρισα και μετά άρχισα τις δουλειές, να δω καθηγητές, φοιτητές κλπ. Τα εδώ πράγματά μου άργησα να τα πάρω, ο συνάδελφος ήταν απασχολημμένος, με αποτέλεσμα να κρυώνω λίγο. Τουλάχιστον όμως όπως απεδείχθει χτες δεν πλήρωσα κανένα πρόστιμο στους λογαριασμούς. Πέρασε και το Σαββατοκύριακο με εμένα περισσότερο να προσαρμόζομαι παρα να διασκεδάζω και Δευτέρα πήγα στο Raleigh. Πάλι πήρε περί τις 3 ώρες και 15 λεπτά να οδηγήσω και με κράτησαν στην δουλειά περί τις 3 ώρες, όπου με τάισαν. Έχω υπογράψει NDA (Non Disclosure Agreement) οπότε αυτό που μπορώ να πω είναι ότι είναι μη εταιρεία με μη επανδρωμένα αεροχήματα η οποία εώς τώρα παρήγαγε εικόνες για μεγάλους πελάτες ικανούς να χειριστούν τα δεδομένα εντός η οποία έψαχνε άτομο ικανό να παράγει προϊόντα εντός της εταιρείας, για μικρότερους πελάτες. Μετά σκόπευα να δω τον εκεί φίλο αλλά έκανα μία τεράστια βλακεία, σημείωσα το νούμερό του λάθος. Ετσι περίμενα αχρήστως 6 ώρες μηπως απαντήσει, ενώ συγχρόνως ενοχλούσα ένα νούμερο Νεα Υόρκη (τηλεφωνικός κώδικας 917 αντί 919). Γύρισα στην πόλη και την επομένη (δηλαδή χτες) το πρωι έτρεχα να πληρώσω λογαριασμούς. Μετά το απόγευμα πήγα στο γραφείο (δεν έχω ιντερνετ στο σπίτι του ευεργέτη) και άρχισα να κοιτάω σπίτια Raleigh. Έστειλα e-mail σε 13, εώς τώρα έχουν απαντήσει 4, όλοι χτες. Σκοπεύω να ξαναπάω την Τρίτη και να τα δω, αν δεν καταδεχτούν να μου απαντήσουν σε e-mail μάλλον δεν αξίζει να τα δω επί τόπου. Σήμερα θεωρητικά κάθομαι και ηρεμώ, πράγματι σε σχέση με προηγούμενες φάσεις είναι χαλαρότερα αλλά μέχρι να μπω μέσα, κατά προτίμηση πριν το τέλος του μήνα, θα είμαι σε σχετικό άγχος. Όπως μου είπε και Αμερικανίδα συνάδελφος θα χρειαστεί και να αποκτήσω και έπιπλα ταχύτατα, που θα κοιμηθώ άραγε την πρώτη νύχτα; Δεν είμαι βέβαιος πότε θα μπω, 30 Σεπτεμβρίου φαίνεται καλή ημέρα. Εώς εκείνο το βράδυ μάλλον θα ηρεμώ με δυσκολία. Ουσιαστικά μέχρι το πρώτο Σαββατοκύριακο του Νοεμβρίου θα είμαι σε φάση μετακόμισης. Προς το παρόν ας ευχαριστηθώ την βάση μου εδώ και βλέπουμε για συνέχεια

Γάμοι και βαφτίσια

Η τελευταία φάση της παραμονής μου στην Ελλάδα χαρακτηρίστηκε κυρίως από κοινωνικές συναναστροφές. Κατάφερα και είδα τους φίλους μου ενώ και πήγα και σε κοινωνικές εκδηλώσεις. Στα 4 1/2 χρόνια Αμερική πήγα σε 2 γάμους ενώ από βαφτίσια μόνο η βάπτιση ενηλίκων που είχαμε κατά την τελετή του πρωϊνού του Μεγάλου Σαββάτου. Σε 5 εβδομάδες Ελλάδα πήγα σε 2 γάμους και μία βάπτιση νηπίου. Αλλά ας ξεκινήσω από την αρχή. Πρώτα κατάφερα επιτέλους και είδα έναν φίλο μου τον οποίο είχα να δω απο το 2011 και του οποίου την γνώμη πάντα εκτιμούσα. Μου είπε λοιπόν πως η αγορά των κήπων δεν έχει ανακάμψει από το 2010 αλλά λόγω συντηρήσεων πάνε πολύ καλύτερα από τους πολιτικούς μηχανικούς και οικοδόμους. Επίσης είπε ότι λόγω των πολλών παρελθόντων αμαρτιών δεν πρόκειται να ψηφίσει τα δύο μεγάλα κόμματα, αν και δεν είπε ότι θα ψηφίσει τον Τσίπρα. Σκέφτηκα λοιπόν το άρθρο που διάβασα σήμερα με μία αμερικανίδα φιλόσοφο ότι ο θυμός και η εκδίκιση κάνει κακό παρά καλό. Η αλήθεια είναι ότι και οι πράσινοι και οι βένετοι διαχειρίστηκαν άσχημα την μεταπολίτευση, το θέμα όμως είναι ότι οι αριστεροί αντίπαλοί τους μάλλον με φοβίζουν. Η λύση μάλλον είναι γέφυρες και ποτάμια, αλλά και αυτοί παίζεται κατά πόσον θα μπουν βουλή.

Εν συνεχεία είδα συμμαθητή μου, χημικό μηχανικό και πολύ καλό παιδί. Μου είπε ότι από την στιγμή που συμπλήρωσε 10 χρόνια στο διυληστήριο είχε 5 προτάσεις μέσω linkedin για δουλειά αλλού, και ότι υπάρχουν εργοδότες που ψάχνουν έμπειρο προσωπικό έτσι. Αυτό με βοήθησε να κατανοήσω και το πως βρήκα την μέλλουσα δουλειά μου. Στον γάμο της φίλης της αδερφής μου τον περισσότερο κόσμο δεν τον ήξερα, και όποιον ήξερα είχα να δω χρόνια. Τουλάχιστον ειχε μουσική ως αργά, αν και διατήρισα δυνάμεις, δεν ξεφαντώνω με μουσική που δεν με εμπνέει. Την επομένη στα βαφτίσια είδα και ένα καθηγητή της γεωπονικής ο οποίος ήταν και στην επιτροπή μου στην Ελλάδα. Χάρηκα και εγώ και αυτός. Πήγα και σήμερα στην σχολή και πρέπει να πω ότι 10 χρόνια μετά την αποφοίτηση πλέον και λίγους καθηγητές ξέρω, αρκετοί πια συνταξιοδοτήθηκαν αν και κρατάνε το γραφείο ελλείψει διαδόχου. Το τμήμα ΑΦΠ και ΓΜ οφείλει να προσλάβει 5 καθηγητές να αντικαταστήσει αυτούς που έφυγαν, είτε να μειώσει τον αριθμο των μαθημάτων, κάτι όχι κατ'ανάγκης κακό με το φορτίο που έχουμε εμείς οι γεωπόνοι. Καλύτερο θα ήταν να βάλει νέο αίμα, κατά προτίμηση που να μην έχει περάσει όλα τα επίπεδα σπουδών στο ΓΠΑ. Τελος είδα και συμφοιτητή που ήταν στο Virginia Tech τον χειμώνα μαζί με την φίλη του, και το σχόλιο που έχω να κανω είναι ότι βρίσκεται εκεί όπου εγώ ήμουν πριν 10 χρόνια. Να δούμε και που έχει ο δρόμος του να τον βγάλει. Με αυτό τον καφέ τελείωσαν οι κοινωνικές υποχρεώσεις μου Ελλάδα, και ακολουθεί η επιστροφή μου την Πέμπτη μέσω Μόσχας. Ελπίζω να κρατήσει η εκεχειρία στην Ουκρανία ως τότε

Βρίσκοντας δουλειά

Γυρίσαμε εν τέλει από την Εύβοια να κάνουμε και καμία δουλειά στον Πειραιά αλλά η ασθένεια του θείου μου ανέτρεψε όλους τους σχεδιασμούς. Έστειλα μερικά βιογραφικά από την Εύβοια αλλά κατά τα άλλα λίγα. Τουλάχιστον στον Πειραιά είδα και έναν φίλο μου. Ενώ λοιπόν το προηγούμενο βράδυ είχε εισαχθεί ο θείος νοσοκομείο και εγώ ήθελα να ανέβω Αθήνα να τον δω αλλά μου απαγορευτηκε λόγω ζέστης (μεσημέρι γαρ), ανοίγω το ιντερνετ να δω το ταχυδρομείο. Με το που γύρισα Εύβοια ειχα προσθέσει άτομα που μου το ζήτησαν στο linkedin. Ένα από αυτά τα άτομα μου ζήτησε συνέντευξη 3 ημέρες αργότερα για να δουλέψω στην εταιρεία του σε θέση μάλιστα προϊσταμένου. Η υπόθεση μου μύριζε λίγο περίεργα αν και το γεγονός ότι ήρθε το μύνημα μέσω linkedin με καθησύχασε κάπως ότι είναι αυθεντικό το άτομο. Εν συνεχεία κοίταξα αν ήταν πραγματική η εταιρεία, όντως έδειχνε. Έτσι δέχτηκα και κανόνισα συνέντευξη την επομένη, Σάββατο. Πέρασα το πρωϊ κοιτόντας για την εταιρεία αυτή και όταν ήρθε η ώρα μιλήσαμε με skype. Η εταιρεία η οποία έχει πολλά συμβολαια έχει επεκταθεί και έψαχνε γεωπόνο με γνώση τηλεπισκόπισης, κάτι το οποίο δύσκολα βρίσκεις Αμερική. Περισσότερο αυτός ήθελε να με πείσει παρά εγώ αυτόν. Μου είπε να του στείλω τι λεφτά θέλω και όρους. Με το που τελείωσε πήγα επιτέλους νοσοκομείο, και μετά κατέβηκα Πειραιά. Η δουλειά είναι στο Raleigh, κάναμε κουβέντα για το πότε μπορώ να κατέβω να ξεκινήσω δουλειά. Τέλος πάντων αυτά είχα στο μυαλό από και προς Αθήνα και έκανα τις σκέψεις μου. Έστειλα το βράδυ εκείνο τις απαιτήσεις μου και την επομένη έφυγα για Θάσο, μπας και κανω κανονικές διακοπές. Το κακό ήταν ότι στο εξοχικό μας δεν είχε δίκτυο. Έμεινα δύο μέρες και κοιμήθηκα (αυτό το σπίτι πάντα μου προκαλούσε υπνηλία) και μετά πήγα Σέρρας όπου είδα ότι έκανε δεκτές όλες τις απαιτήσεις μου, και μάλιστα θα δέχονταν και παραπάνω όπως φάνηκε όταν είπε για αύξηση. Αποδέχθηκα με την σειρά μου την πρόταση μου και μετά είδα τα ξαδέρφια μου. Ανανέωσα την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος στο ΓΕΩΤΕΕ και μετά θέλησα να πάω Αγιον Όρος, πράγμα δύσκολο χωρίς ΙΧ από Σέρρες. Έτσι γύρισα Πειραιά. Αν όλα πάνε καλά 1η Οκτωβρίου ξεκινάω

Κύπρος γιοκ

Μετά από ένα περιπετειώδες ταξίδι, κυρίως λόγω της ανεπαρκούς οργάνωσης στο αεροδρόμιο του Σερεμέτιεβο, έφτασα Ελλάδα. Κάθισα Πειραιά 2 ημέρες και μετά την Κυριακή πήγαμε Εύβοια στο εξοχικό. Αν μη τι άλλο έλειπαν όλοι οι φίλοι, συν το ότι επιασε ζέστη. Καθίσαμε εκεί λίγο πάνω από εβδομάδα όπου κατά το κλασσικό κάθισα να φτιάξω διάφορα προβλήματα ώστε όταν φύγαμε είχαν φτιαχτεί, με σκοπό όταν ξαναπάμε την επόμενη φορά να φτιάξουμε τα προβλήματα που θα εμφανιστουν στο ενδιάμεσο. Όντας εκεί μίλησα με μία Κύπρια φίλη που με είχε φιλοξενήσει προ ετών αλλά δεν απάντησε κατά πόσον μπορεί να με φιλοξενήσει, που σημαίνει ότι μάλλον δεν μπορεί. Πλέον γυρίσαμε και έχω συγκεκριμμένα πράγματα να κάνω, να πάω στην Μακεδονία σε συγγενείς και φίλους. Ενδιάμεσα όμως ελπίζω να δω τους φίλους μου. Θέλω να πάω σε καμία αμμώδη παραλία (κάτι που δεν έχει το Αλιβέρι) και να κολυμπήσω αλλά και να λιαστώ. Με άλλα λόγια κλασσικές διακοπές, στα όρια που οι οικογενιακές υποχρεώσεις μου επιτρέπουν. Όσο άσχημα και να νομίζω ότι είναι η Ελλάς, στο Μπλάκσμπουργκ θα είναι χειρότερα. Ας το ευχαριστηθώ όσο μπορώ

Στο αρχηγείο της NASA

Γραφω αυτή την ανάρτηση από το εξοχικό στην Εύβοια, όπου βρίσκομαι ενώ η θερμοκρασία έξω την ημέρα είναι πολύ υψηλή. Την προηγούμενη εβδομάδα όμως, πριν φύγω Ελλάδα, πήγα σε μία ημερίδα στο αρχηγείο της NASA στην Ουάσινγκτον. Η ημερίδα ευτυχώς ξεκίνησε στις 11 και έτσι κοιμήθηκα αρκετά. Πήρα την ασημένια γραμμή και κατέβηκα L'Enfant Plaza. Μου πήρε κάποιο χρόνο να βρω την σωστή έξοδο και πήγα επίσης στην λάθος κατεύθυνση εώς ότου εν τέλει βρέθηκα στη σωστή γωνία. Πάλι όμως δεν έβλεπα το κτήριο και ρώτησα διαβάτες που μου το υπέδειξαν. Πραγματικά αυτό το κτήριο είναι πολύ διακριτικό, δίπλα η Federal Housing Finance Administration πιο εμφανές κτήριο έχει. Τέλος πάντων μπήκα από το Δυτικό λόμπυ όπου λάμβανε χώρα η ημερίδα. Θέμα ήταν η παρουσίαση της έρευνας που έκανα οι φοιτητές κατά την διάρκεια του προγράμματος πρακτικής εξάσκησης DEVELOP. Είχαν φτάξει αφίσες οι φοιτητές οι οποίο φαίνονταν ότι δεν είχαν ξαναπαρουσιάσει διότι με το που καθόσουν να εδιαβάσεις λίγο σου χιμούσαν να σε ρωτήσουν αν έχεις κανένα ερώτημα, πριν προλάβεις να διαβάσεις. Επίσης κάθε μισή ώρα είχαν δύο 5λεπτες προφορικές παρουσιάσεις αφίσας ακολουθούμενες από 20λεπτο κενό. Στο μέσον είχαν παρουσίαση στο αμφιθέατρο όπου είχαν μία αρχική και τελική ομιλία με το πως πήγε το πρόγραμμα και 4 παρουσιάσεις εργασιών. Σε εκείνη την φάση ήρθε και ο διοικητής της NASA Charlie Bolden ο οποίος φωτογραφήθηκε με τα παιδιά και έβγαλε πρόχειρη ομιλία τι καλή δουλειά κάνανε και πως έχουν μέλλον μπροστά τους. Εγώ μίλησα με τον άνθρωπο που με είχε προσκαλέσει και στην αρχή και στο τέλος που τον χαιρέτισα και είδα όλες τις παρουσιάσεις. Κατά τα άλλα με εξαίρεση το gift shop στην είσοδο του κτιρίου θα μπορούσε κάλιστα να ήταν τα αρχηγεία του ΟΠΕΚΕΠΕ, στο κτίριο δεν φαίνονταν να γίνονταν κάτι το πραγματικά ενδιαφερον πέραν γραφειοκρατίας. Ωστόσο χωρίς την μάχη με το Κογκρέσσο για τον προϋπολογισμό, δεν θα γίνονταν τα πιο ενδιαφέροντα που γίνονταν αλλού, στα άλλα κέντρα. Πιο δυσάρεστη μνήμη ήταν όταν έκλεψα χρόνο για το μεσημεριανό, με το που σηκώθηκα να βρω χαρτοπετσέτα, ούτε δύο λεπτά όρθιος, ένα μαύρος πήγε στο τραπέζι μου, μάλλον για να φάει τις πατάτες μου. Είναι τόσο πλούσιο μέρος η Ουάσινγκτον αλλά υπάρχει και πολύ φτώχεια.

Η πρώτη αποστολή στον Άρη

Σήμερα απεδείχθει μία πολυ επιτυχημένη ημέρα. Ναι μεν ξύπνησα κάπως αγχωτικά νωρίς για να προλάβω το πρωϊνό, αλλά τελείωσα με τις αλλαγές στην δημοσίεση και επίσης είδα το Guardians of the Galaxy, μία ταινία που προσέμενα επί μήνες. Εάν είχα μιλήσει και με κανέναν άνθρωπο θα ήταν ωραία. Ωστότο η ανάρτηση που ακολουθεί είναι σχετική με το θέμα που ήταν στο μυαλό μου ενώ προσπαθούσα να κάνω την μετακόμιση τις προηγούμενες ημέρες: το σχέδιο για την πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη. Οι αναγνώστες μου μπορούν να την σκεφτουν ως την προσφορά μου για 45η επέτειο του Απόλλωνα 11.

Αν και οι λεπτομέρειες οφείλουν ακόμα να καθοριστούν, έχουμε μία γενική ιδέα για το πως θα είναι η διαδικασία εώς την πρώτη αποστολή στον Άρη. Πρώτα θα εκτοξευτεί ένα μη επανδρωμένο όχημα βάρους 20 τόννων, που θα έχει έντονη σχέση ως προς τα ηλεκτρολογικά και μηχανολογικά του στοιχεία με τις επόμενες δύο αποστολές που θα κουβαλάει προμήθειες και υλικό για την εκτόξευση από τον Άρη. Το όχημα θα ακολουθήσει μία πολύ αποδοτική ενεργειακά τροχιά, πιο αποδοτική από την τροχιά μετοφοράς Hohmann, γνωστή ως Interplanetary transport network. Μετά από 2-3 χρόνια θα προσαρειωθεί κοντά στο σημείο της τελικής προσαρείωσης. Εν συνεχεία θα ακολουθήσει μία επανδρωμένη αποστολή με τροχιά ελεύθερης μετάβασης στον Άρη, σε στυλ Απόλλων 13, όπου θα δοκιμαστούν όλα τα συστήματα με εξαίρεση την προσαρείωση. Τέλος, 22 μήνες αργότερα (τόσο απαιτούν οι τροχειές των πλανητών) η πρώτη επανδρωμένη αποστολή στην επιφάνεια του Άρη θα εκτοξευτεί με ένα διαστημόπλοιο ξηρού βάρους 20 τόννων, θα φτάσει 8-9 μήνες αργότερα στον Άρη, θα προσαρειωθεί δίπλα στο πρώτο διαστημόπλοιο, θα εξερευνήσει για κάπου δύο εβδομάδες και εν συνεχεία θα ανεφοδιαστεί από το πρώτο διαστημόπλοιο το οποίο θα έχει μηχανισμό παραγωγής μεθανίου και νερού από την ατμόσφαιρα και το έδαφος του Άρη και θα επιστρέψει στην Γη. Το δυο εβδομάδες είναι σχετικό, κάπου τόσο κρατάει η αποδοτική τροχιά για την Γη, εναλλακτικά θα πρέπει να μείνουν σχεδόν δύο χρόνια. Το συγκεκριμένο υπόδειγμα είναι οικονομικά και ενεργειακα το αποδοτικότερο, αλλά αφήνει ελάχιστο υλικό για τον αποικισμό του Αρή, εξου και έχει κατακριθεί. Επισης ενώ το πρόγραμμα Απόλλων εκτοξεύε μία αποστολή κάθε 4 μήνες, έστω και αν οι τελευταίες ήταν λόγω αδράνειας, η απόσταση του Άρη σημαίνει ότι επανδρωμένη αποστολή μπορεί να γίνει μόνο κάθε 22 μήνες.

Η σκέψεις που έκανα ενώ έσερνα τα πράγματά μου ή προσπαθούσα να ηρεμήσω στο τέλος της ημέρας ήταν πιο είναι το επίπεδο της τεχνολογικής ωριμότητας για να εκτοξευτούν οι αποστολές αυτές. Το βάρος των 20 τόννων που ανέφερα προέρχεται απο σειρα μελετών που έχουν γίνει για το τι χρειάζεται για αποστολή στον Άρη. Η τεχνολογία των υποσυστημάτων ακόμα δεν έχει ωριμάσει ώστε να κατασκευαστεί ακόμα το διαστημόπλοιο αυτό. Ενδεικτικά το σύστημα ανακύκλωσης νερού στον  διεθνή διαστημικό σταθμό που είναι εγκατεστημένο αυτή την στιγμή έχει αποδοτικότητα 93%. Για να πάμε στον Άρη εντος του ορίου μάζας απαιτείται αποδοτικότητα 95%. Άλλα υποσυστήματα δεν έχουν καν φτάσει σε αυτό το σημείοετοιμότητας. Το μεγαλύτερο άγνωστο στοιχείο είναι η αντίδραση του ανθρωπίνο σώματος στην κοσμική ακτινοβολία. Πράγματι αγνοούμαι πως αντιδρά το ανθρώπινο σώμα σε χαμηλής εντασης αλλά συνεχεί ακτινοβολία. Επίσης έχουμε λίγη γνώση ως προς τα αποτελέσματα μακροχρόνιας παραμονής στην μηδενική βαρύτητα (επι χρόνια). Για τον λόγο αυτό του χρόνου ένας αστροναύτης (ο Σκοτ Κέλλυ) και ένας κοσμοναύτης θα έχουν αποστολή στον διεθνή διαστημικό σταθμό που θα διαρκέσει επί έναν χρόνο, αντί του συνήθους εξαμήνου. Γενικά οι διεθνείς διαστημικές υπηρεσίες κάνουν έρευνα με σκοπό τον Άρη αλλά με ρυθμό χελώνας. Με τους σημερινούς προϋπολογισμούς οι πρώτοι άνθρωποι στον Άρη θα φτάσουν περί το 2040-50.

Όπως ανέφερα το ξηρό βάρος του διαστημοπλοίου θα είναι περί τους 20 τόννους. Η ικανότητα εκτοξευσης των βαρύτερων εκτοξευτήρων σε υπηρεσία σήμερα σε χαμηλή γήινη τροχιά είναι περί τους 25 τόνους. Επίσης τουλάχιστον το 3ο διαστημόπλοιο θα χρειαστεί κινητήρα για να μπει σε τροχια στον Άρη και καλό θα ήταν να είχα και τα άλλα δύο. Υπάρχει στο στάδιο ανάπτυξης με πρώτη εκτόξευση στα τέλη του 2017 ένας βαρύς εκτοξευτήρας από την NASA. Επίσης η Ρωσική διαστημική υπηρεσία μελετάει σοβαρά κατα πόσον αξίζει να αναβιώσει τον εκτοξευτήρα Ενέργκια. Η άλλη εναλακτική είναι να εκτοξευτεί το διαστημόπλοιο με όσο καύσιμο γίνεται σε χαμηλή τροχιά και να εκτοξετεί ένας άλλος πύραυλος κενός φορτίου σε τροχιά ώστε το τρίτο στάδιό του να χρησιμοποιηθεί για εκτόξευση του διαστημικού οχήματος. Το τελευταίο δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ αλλά είναι εφικτό ακόμα και σήμερα, αν υπήρχε διαστημόπλοιο στο οποίο να τοποθετηθεί. Επίσης θα μπορούσε να χρησιμοποιθεί υψηλής αποδοτικότητας κινητήρας στο διαστημόπλοιο ώστε να μειωθεί το βάρος του. Έαν χρησιμοποιηθεί συμβατικός κινητήρας οι 20 τόννοι του διαστημοπλοίου απαιτούν περί τους 20 τόννους κηροζίνης και οξυγόνου. Αν χρησιμοποιηθεί κινητήρας ιόντων απαιτούνται μόνο 3-6 τόνοι κάυσιμα. Ωστόσο δεν υπάρχει κινητήρας ιόντων υψηλής ισχύος, ενώ απατείται και η παροχή ηλεκτρικής ενέργειας σε επίπεδα ανώτερα από αυτά του διεθνούς διαστημικού σταθμού. Το σύστημα ηλεκτρικής παροχής του ΔΔΣ αποτελείται απο ηλιακούς συλλέκτες μεγέθους γηπέδου ποδοσφαίρου, οι οποίοι μάλιστα στον Άρη θα παρήγαγαν λιγότερη ενέργεια λόγω χαμηλότερης ηλιακής ακτινοβολίας. Ωστόσο αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καν σχέδιο για διαστημόπλοιο ικανό να φτάσει στον Άρη. Η NASA κατασκευάζει το διαστημόπλοιο Ωρίων για μακρινές αποστολές μόνο που έχει σχεδιαστεί για αποστολές έως 21 ημέρες, το οποίο είναι διπλάσιο των αποστολών Απόλλων. Υπάρχουν προτάσεις στα χαρτιά ώστε να συνδεθεί ένα διαστημόπλοιο Ωρίων το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για επιστροφή στην Γη με έναν οικισμό κατοίκισης, ο οποίος θα προέρχεται από τμήμα του ΔΔΣ, όπως και αντίστοιχο σχέδιο για Σογιούζ και Ρωσικό τμήμα του ΔΔΣ. Ωστόσο και τα δύο σχέδια έχουν πρόβλημα: ούτε το Σογιούζ  ούτε το Ωρίων δεν έχει σχεδιαστεί για επιστροφή απο διαπλανητική τροχία αλλά μόνο για επιστροφή απο σεληνιακή τροχιά. Οι υψηλότερες ταχύτητες της διαπλανητικής τροχιάς απαιτούν βαρύτερη θερμική ασπίδα.

Έαν αύριο η NASA άφηνε τα άλλα προγράμματά της και έδινε χρήμα και κόπο για την αποστολή στον Άρη, πιστεύω ότι θα μπορούσε να ετοιμάσει την πρώτη μη επανδρωμένη απο τις 3 αποστολές που ανέφερα σε λιγότερο από 10 χρόνια, ίσως 5. Με την γνώση απο αυτή την αποστολή θα μπορούσε να ετοιμάσει σε μερικά ακόμα χρόναι την δεύτερη και την τρίτη, αλλά αν η 3η αποστολή δεν ακολουθήσει σύντομα μετά την πρώτη δεν έχει ιδιαίτερο νόημα. Δεν μπορείς να αφήσεις πχ κρέας 10 χρόνια στην επιφάνεια του Άρη για να το φάνε οι αστροναύτες όταν φτάσουνε, θα χαλάσει ακόμα και αν είναι αποστειρωμένο. Πάντως οι διαστημικές υπηρεσίες συνεχίζουν την έρευνα για το ταξίδι στον Άρη. Την προηγούμενη εβδομάδα ανακοινώθηκε ότι ένα από τα επιστημονικά εργαλεία στο ρόβερ του 2020 (δεν εχει όνομα ακόμη) θα προσπαθήσει να παράγει οξυγόνο από την ατμόσφαιρα του Άρη. Να δούμε ποιο θα είναι το αποτέλεσμά του.

Η έξοδος απο Blacksburg

Όπως περίμενα την Πέμπτη ξύπνησα λίγο πριν τις 9 και άρχισα την διαδικασία της μετακόμισης. Το προηγούμενο βράδυ είχα πάει τα περισσότερα πράγματά μου στον Κύπριο φίλο και είχα πετάξει καναπε-κρεββάτι (όπο κοιμόμουν επι δυο χρόνια) και τραπέζι. Δυστυχώς κανένας δεν απάντησε στις αγγελίες μου, εξού και συνέχισα το πέταμα με το κρεββάτι μου και τα λοιπά έπιπλα. Πραγματικά λυπήθηκα με αυτό που έκανα διότι τα είχα αρκετα χρόνια και έτσι με πόνεσε, όχι λόγω χρήματων, σε τελική ανάλυση τα μισά ήταν σπασμένα κάπως. Τέλος πάντων κατάφερα και κουβάλησα την τηλεόραση στην YMCA όπου την δώρησα και τα υπόλοιπα σκουπίδια. Δεν κράτησα τίποτα το σοβαρότερο από κουζινικά αλλά και πάλι δεν είμαι βέβαιος πως θα χωρέσω όλα για Καλιφόρνια. Λαμβάνοντας υπ'όψιν τον χώρο στο όχημα το βράδυ της Τετάρτης πιστεύω όλα χωράνε, αλλά μέχρι τέλους τίποτα το σίγουρο. Γύρισα στην καλωδιακή εταιρεία το υλικό της, έκλεισα και πλήρωσα λογαριασμούς και καθάρισα το σπίτι. Δεν μπόρεσα να το κανω λαμπίκο, απλά δεν είχα μάλλον κουράγιο παρά χρόνο. Έκλεισα το σπίτι, γύρισα το κλειδί και εν τέλει πήγα στο (σχεδόν δωρεάν) ξενοδοχείο που έκλεισε ο ευεργέτης για μένα. Αφού μπήκα και έφαγα δείπνο, το μεσημεριανό μου ήταν στοιχειώδες, ήθελα να αδειάσω το σπίτι όχι να γεμίσω το στομάχι, κάθισα να δω τηλεόραση αλλά δεν είχε το Syfy channel. Ουδέν πρόβλημα, χρησιμοποίησα το ιντερνετ. Μετά ξανανέβηκα στο Blacksburg, άφησα στον Κύπριο τα τελευταία πράγματά μου και πέταξα εν τέλει την ανακύκλωση. Γύρισα ξενοδοχείο και κοιμήθηκα, αν και άργησε να με πάρει ο ύπνος. Το άγχος με πείραζε ως το τέλος

Ξύπνησα το πρωϊ μετά 7 μόνο ώρες ύπνο και πήγα πανεπιστήνιο. Δούλεψα λίγο περισσότερο λόγω προβλήματος στο Geospatial Data Gateway και πήγα σε πάρτυ για τον αποχωρισμό δύο συναδέλφων όπου ήπια και αρκετό κρασί, είχαμε δοκιμή ποικιλιών. Εν τέλει γύρισα στο ξενοδοχείο όπου κατάφερα και κοιμήθηκα και μόνο όταν ξύπνησα συνειδητοποίησα το πόσο κουρασμένος ήμουν. Είχα περάσει νωρίτερα από το Stepping Out αλλά δεν είχα κουράγιο να ξανανέβω. Ωστόσο η διαδικασία της αποχώρισης κάθε άλλο παρά είχε τελειώσει. Έβαλα πλυντήριο και μετά έφτιαξα τα πράγματά μου για Ελλάδα, έφυγα από το σπίτι κατά τέτοιο τρόπο ώστε ακόμη να μην είχα συμμάζετεί. Η δουλειά που έκανα για την δημοσίευση ήταν τέτοια που ναι μεν δεν χρειάζεται πλέον να προσθέσω κάτι το εξωτερικό αλλά έχω ακόμη να κάνω διορθωσεις. Ελπίζω να ξυπνήσω αύριο αρκετά ξεκουραστος ώστε να τις ενσωματώσω όλες και στο τέλος της ημέρας να χρειαστεί να αφήσω μόνο μια γενική ανασκόπιση πριν δώσω το κείμενο στους καθηγητές. Οι ελπίδες μου ότι θα καθόμουν μάλλον έχον διαψευστεί, ελπίζω να το στείλω πριν φύγω ώστε να κάθομαι στην Ελλάδα. Με την επιστροφή θα κάτσω Blacksburg όσο χρειάζεται για να φύγουν τα κείμενα, μετά Καλιφόρνια. Ας δούμε πότε θα γίνει.

Μετακόμιση πάλι

Πάλι μετά από 3 χρόνια ήρθε η ώρα να μετακομίσω. Κάποια πράγματα απλά δεν χωράνε και έχω βάλει αγγελία, καμία απάντηση εώς τώρα. Έχω αρχίσει να γεμίζω κουτιά και βαλίτσες και φαίνεται ότι πιθανόν να χρειαστώ ένα τελευταίο με τα ποτά μου. Αλλιώς το σπίτι πιο πολύ καθάρισμα θέλει παρά συμμάζεμα. Έχω ετοιμάσει αρκετό υλικό ώστε πλέον πιο πολύ θα με βόλευε να άρχιζα να αφήνω κάπου τα πράγματα. Πίεσα ως προς αυτό την προηγούμενη εβδομάδα και μάλλον πλήγωσα την υπόθεση μου παρά την βοήθησα. Η μετακόμιση με βάζει και σε δοκιμασίες. Ακόμα και χωρίς τα έπιπλα δεν είμαι βέβαιος τι χωράει στο αμάξι, ελπίζω ότι αυτά που ετοίμασα χωράνε όλα για να πάνε εν τέλει στην Καλιφόρνια. Προς το παρόν θα πάνε σε αποθήκευση και μετά το φθινόπωρο όταν με το καλό πάω Καλιφόρνια θα φύγουν. Σκέφτομαι τελευταία το γιατί επιστρέφω εδω το φθινόπωρο. Η πιο πλήρης απάντηση είναι οι δημοσιεύσεις. Δεν ξέρω αν θε πάρουν σε εκείνη την δουλειά για την οποία έκανα αίτηση κοντά στους γονείς, μου είπαν ότι προσπαθούν να αποφασίσουν για το μέλλον της εταιρείας. Κανονικά θα αποφάσιζαν αν πέρασα στην επόμενο γύρο συνεντεύξεων την Παρασκευή, αντ'αυτού μου είπαν ότι θα ξέρω εώς τις 5 Αυγούστου. Καθότι 7 Αυγούστου πετάω Ελλάδα και τους το είπαν στην συνέντεξη, δεν είμαι αισιόδοξος. Αν πραγματικά τους γυάλισα το ματι θα πήγαινα αυτή την εβδομάδα σε συνέντευξη, όπως το βλέπω μαλλον με έχουν καβάντζα. Τέλος πάντων, έχω καταφέρει και έχω προχωρήσει με την πρώτη δημοσίευση αν και ακόμα δεν έχω φτάσει στο σημείο για να δώσω το κείμενο στους καθηγητές, πόσο μάλλον να το ξαναστείλω για δημοσίευση. Αλλά όλα αυτά εφόσον δεν ετοιμάζω τα πράγματά μου

Η περίοδος της Μεταπολίτευσης

Σήμερα είναι δύο σημαντικοί επέτειοι: τα 45 χρόνια από την προσθαλάσσωση του Απόλλωνα 11 και τα 40 από την άφιξη του Καραμανλή στην Αθήνα, που θεωρείται η αρχή της 2ης Ελληνικής Δημοκρατίας. Για το πρώτο έχω γράψει αρκετά, ίσως γράψω αργότερα. Για το δεύτερο πάλι έχω γράψει αλλά μετά το μπαράζ των επετειακών δημοσιευμάτων αξίζει μία νέα ανάρτηση. Η Καθημερινή είχε αρκετά άρθρα τα οποία ήταν περισσότερο αγιογραφία του Καραμανλή, πράγμα λογικό για την Καθημερινή. Ο Ιωαννίδης ήταν δικτατορίσκος της κατσαρόλας. Έχω διαβάσει και το ανάποδο ότι η πρόθεση της απόβασης ήταν να ανατρέψουν τον Ιωαννίδη, αλλά αυτό είναι τόσο πιθανό όσο και το Πανούσειο ότι ο λόγος της εισβολής ήταν για να κάνει συναυλίες ο Νταλάρας. Από τους νυν δημοσιογράφους, αυτός με την καλύτερη πρόσβαση είναι σίγουρα ο Παπαχελάς ο οποίος τότε ήταν ακόμη σχολείο. Ωστόσο σε συνδυασμό με άλλες πηγές έχει βγάλει την ιστορία στην φόρα. Η Τουρκία ήθελε να κάνει απόβαση ήδη από το 1964. Το σύστημα της Ζυρίχης ήταν εξαιρετικά μη λειτουργικό, ωστόσο οι προσπάθειές του Μακαρίου να το καταστήσει λειτουργικότερο προσέκρουσαν στην αντίδραση της Άγκυρας η οποία επιθυμούσε στρατηγική επιρροή στην νήσο μέσω των Τουρκοκυπρίων. Όταν ο Μακάριος έκανε τις αλλαγές μονομερώς, ακολούθησε η ανταρσία των Τουρκοκυπρίων. Η ήττα των Τουρκοκυπρίων τότε απλά έκανε δεδομένη την επιθυμία της Τουρκίας να καταλάβει την νήσο. Αυτό που εμπόδισε την απόβαση νωρίτερα ήταν μάλλον η ικανότητα του Μακαρίου. Βασικός όμως λόγος που η Τουρκία είχε την υποστήριξη του Δυτικού στρατοπέδου στην απόβαση ήταν ότι ο Μακάριος παρέβη την άγραφη αρχή της Ζυρίχης, ότι θα επιτραπεί στην Κύπρο να μην είναι αποικία της Αγγλίας αρκεί να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ. Ναι μεν ο Κένεντυ δέχτηκε εν τέλει την συμμετοχή της Κύπρου στους αδεσμεύτους με σκοπό να μην γίνει ο συγκεκριμένος όμιλος παραμάγαζο της Μόσχας, οι διάδοχοι του όμως απαιτούσαν τον στρατηγικό της χώρο τμήμα του ΝΑΤΟ. Ο Ιωανίδης πίστηκε ότι ανατρέποντας τον Μακάριο εξυπηρετούσε της ανάγκες του ΝΑΤΟ, η ατάκα του με την εισβολή ήταν ένα μάλλον θεατρικό ότι τον απατήσανε. Από το βράδυ της 21ης Ιουνίου είχε γίνει άφαντος, δεν άντεξε το βάρος των πράξεών του. Ο μόνος που σήκωνε τηλέφωνα ήταν ο Αραπάκης, αρχηγός Ναυτικού, ο οποίος είχε ανέβει στην εξουσία μετά τη πάταξη του κινήματος του Ναυτικού του 1973. Οι παλαιοί πολιτικοί επιβλήθηκαν ως λύση όταν κανένας από το στρατιωτικό καθεστώς δεν σήκωνε καν τηλέφωνο, πόσο μάλλον ήταν ικανός να κυβερνήσει. Οι Αμερικανοί έκανα συνομιλίες με δύο πολιτικούς για να σχηματίσουν κυβέρνηση, ο Παναγιώτης Κανελόπουλος ο οποίος σε τελική ανάλυση ήταν ο πρωθυπουγός που ανέτρεψε η Χούντα και ο άλλος ο Καραμανλής. Όταν το έμαθε ο Κανελόπουλος υποχώρησε υπέρ του Καραμανλή.

Ο πατέρας μου περισσότερο περιέγραφε την μεταπολίτευση ως στέψη του Καραμανλή, παρά ως κανονική δημοκρατική διαδικασία. Σε τελική ανάλυση όμως δεν ήταν και κανονικοί οι καιροί. Ο Αττίλας Β' στον οποίο ο Καραμανλής απάντησε με την αυτοκτονικού σχεδιασμού επιχείριση Νίκη (που δυστυχώς ήταν η σοβαρότερη βοήθεια που έστειλε η Ελλάδα στην Κύπρο σε όλη εκείνη την περίοδο) ακολούθησε κατά την περίοδο της μεταβατικής κυβέρνησης, εν συνεχεία ακολούθησε το δημοψήφισμα και οι εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1974. Προς μεγάλη έκπληξη πολλών νομιμοποιήθηκε το ΚΚΕ, με μακροχρόνιο αποτέλεσμα να εκλείψει ως ριζοσπαστική δύναμη ενώ συντάχθηκε και το νέο σύνταγμα. Ο Ανδρέας Παπανδρέου γύρισε στην Ελλάδα και ήταν η μεγάλη έκπληξη των εκλογών του του 1974. Το πέρας της περιόδου της Μεταπολίτευσης είναι ρευστό. Κατά άλλους ήταν η έναρξη ισχύος του νέου συντάγματος τον Ιούλιο του 1975, άλλοι θεωρούν ότι είναι η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και άλλοι τις δίδυμες εκλογές του 2012. Ουσιαστικά το ερώτημα είναι το τι θεωρεί κανείς Μεταπολίτευση, την μετάβαση από το δικτατορικό στο δημοκρατικό καθεστώς ή την όλη ιστορία αυτού του καθεστώτος εώς την κατάρρευση (προσωρινή; Αμφιβάλλω) του δικομματισμού. Είναι δεδομένο ότι είχαμε μία από τις πλέον επιτυχημένες μεταβιβάσεις στην ιστορία, αν δει κανείς όχι μόνο την Πορτογαλία και Ισπανία αλλά πιο πίσω την ιστορία της Βαϊμάρης βλέπει ότι σε λίγο χρόνο καταφέραμε πολλά. Η πιο σοβαρή αντίδραση ήταν το λεγόμενο πραξικόπημα της πυτζάμας το 1975 το οποίο απλά ήθελε να φέρει αμνηστία παρά τίποτ'αλλο. Ούτε αντιπραξικόπημα είχαμε όπως στην Ισπανία, ούτε αριστερό πραξικόπημα όπως Πορτογαλία, ούτε βυθιστήκαμε σε εμφύλιο όπως στην Αραβική Άνοιξη. Ούτε καν είχαμε ασταθείς κυβερνήσεις όπως έγινε στην ανατολική Ευρώπη μετά το 1989. Πρόβλημα είναι όμως ότι η κυβερνητική σταθερότητα συνδέθηκε με έντονα αντιεπιχειρηματικά χαρακτηριστικά, με το κράτος ως εχθρός της ιδιωτικής πρωτοβουλίας με αποτέλεσμα την χαμηλή ανάπτυξη, παρά την σταθερότητα. Ωστόσο για τα χαρακτηριστικά της Δεύτερης Δημοκρατίας (και όχι Τρίτης) θα γράψω αργότερα, η ανάρτηση αυτή παραείναι μεγάλη ήδη

Ρευστό πρόγραμμα

Την προηγούμενη Παρασκευή είπα ότι θα πάψω την εντατική γυμναστική διότι παίρνει όλη την ενέργεια και δεν έχω χρόνο να κάνω τίποτα. Έπεσα έξω. Πέραν του ότι έχω ήδη κάνει ότι έκανα τις εντατικές φάσεις, με εξαίρεση κολύμπι σήμερα λόγω συνέντευξης, έχω κάνει και αρκετή δουλειά. Κατ'αρχήν έπιασα το κείμενο της πρώτης δημοσίευσης και έκανα αλλαγές. Ναι μεν έχει δουλειά ακόμη, αλλά προχώρησα και βλέπω το τέλος. Εν συνεχεία άρχισα διάβασμα για μία αναφορά που μου ζήτησε το αφεντικό. Διάβασα πολλά μεγάλα κείμενα. Έχω ακόμα να διαβάσω λίγο πριν συνοψίσω, αλλά ξέρω που είμαι. Τέλος όπως ανέφερα είχα και συνέντευξη για δουλειά στην Κοιλάδα του Πυριτίου. Δεν ξέρω αν θα ακολουθήσει δεύτερη, νομίζω πήγα καλά αλλά δεν ξέρω τι νόμιζε και ο Ρουμάνος που έκανε την συνέντευξη. Τι θα γίνει παίζεται. Πάντως πιο ρευστό ακόμη είναι το προσεχές μέλλον. Θα ήθελα να πάω στην Βόρεια Καρολίνα το Σαββατοκύριακο. Το θέμα είναι αν έχω παρέα, δεν το γνωρίζω. Επίσης να μην κανω καμία βλακεία και κάψω καμία γέφυρα με τον ευεργέτη μου. Δεν ξέρω τι μέλλει γενέσθαι το φθινόπωρο. Δεν ξέρω καν τι θα γίνει με τα πράγματά μου. Πετάω Ελευθέριο Βενιζέλο σε 2 εβδομάδες. Που θα γυρίσω; Τι θα κάνω μετά; Για την Ελλάδα έχω ιδέα τι επιθυμώ να κάνω. Στην Αμερική όμως η διαφορά ανάμεσα επιθυμία και πραγματικότητα είναι μεγαλύτερη. Βλεπουμε.

Φθινόπωρο στο Blacksburg

Σήμερα είναι η ημέρα μεγάλων ιστορικών επετείων. Πριν από 45 χρόνια πάτησε ο πρώτος άνθρωπος στην Σελήνη. Πριν από 40 χρόνια οι Τούρκοι εισέβαλλαν στην Κύπρο (με σκοπό να κάνει συναυλίες ο Νταλάρας σύμφωνα με τον Πανούση), έπεσε η Χούντα και ήρθε η Μεταπολίτευση. Ωστόσο δεν είναι αυτό το θέμα της ανάρτησης σήμερα. Το σχέδιό μου για το φθινόπωρο ανατράπηκε. Ήδη οι γονείς μου έλεγαν να μην πετάξω από Δυτική Ακτή, από Ανατολική είναι φτηνότερο. Έτσι λοιπόν ακολούθησα την συμβολή τους. Ωστόσο το βασικότερο ήταν ότι ο ευεργέτης απεφάσισε να με ευεργετήσει πάλι. Μου είπε ότι θα συνεχίσει να νοικιάζει το σπίτι του Blacksburg διότι θέλει ένα ήρεμο μέρος να ξεκουράζεται και ότι μπορώ να μείνω σπίτι του για κανα μήνα το φθινόπωρο. Αποφάσισα να δεχτώ την προσφορά του. Μίλησα με το αφεντικό μου, θα έχει για το φθινόπωρο δουλειά να κάνω και εν συνεχεία έκλεισα εισιτήριο για την Ελλάδα. Ένα απο τα καλά της εβδομάδας ήταν ότι το αφεντικό με έφερε σε επαφή με επιστήμονες της NASA που κοιτάνε για αμπέλια. Δυστυχώς είναι από το πρόγραμμα DEVELOP το οποίο είναι πρακτική εξάσκηση για φοιτητές, όχι κάποια επιστημονική μονάδα με κανονικό πρόγραμμα. Πάλι όμως πήρα πρόσκληση να πάω στην ημερίδα στο κεντρικό γραφείο της NASA στην Washington στις 5 Αυγούστου. Με αυτό ως δεδομένο έκλεισα το εισιτήριο για Ελλάδα, πετάω 7 Αυγούστου και γυρνάω στις 11 Σεπτεμβρίου. Παραδόξως νιώθω λιγότερο μίζερος για το νέο έτος εδω, αν δεν καταφέρω να βρω δουλειά ή κάτι άλλο φέυγω το φθινόπωρο. Έστειλα στο Σαββατοκύριακο 9 αιτήσεις για δουλειά. Λαμβανοντας υπ'όψιν την εώς τώρα αναλογία 25 περίπου αιτήσεις ανά συνέντευξη για θέση εργασίας, αλλά και 6 συνεντέυξεις ανα προσφορά θέση (η αναλογία μπορεί να χειροτερεύσει), έχω ακόμη πολύ κόπο μέχρι να βρω κάτι. Τουλάχιστον όμως θα φύγω από το Blacksburg και δεν θα είμαι τόσο αδρανής στην Καλιφόρνια.