Την προηγούμενη Παρασκευή είπα ότι θα πάψω την εντατική γυμναστική διότι παίρνει όλη την ενέργεια και δεν έχω χρόνο να κάνω τίποτα. Έπεσα έξω. Πέραν του ότι έχω ήδη κάνει ότι έκανα τις εντατικές φάσεις, με εξαίρεση κολύμπι σήμερα λόγω συνέντευξης, έχω κάνει και αρκετή δουλειά. Κατ'αρχήν έπιασα το κείμενο της πρώτης δημοσίευσης και έκανα αλλαγές. Ναι μεν έχει δουλειά ακόμη, αλλά προχώρησα και βλέπω το τέλος. Εν συνεχεία άρχισα διάβασμα για μία αναφορά που μου ζήτησε το αφεντικό. Διάβασα πολλά μεγάλα κείμενα. Έχω ακόμα να διαβάσω λίγο πριν συνοψίσω, αλλά ξέρω που είμαι. Τέλος όπως ανέφερα είχα και συνέντευξη για δουλειά στην Κοιλάδα του Πυριτίου. Δεν ξέρω αν θα ακολουθήσει δεύτερη, νομίζω πήγα καλά αλλά δεν ξέρω τι νόμιζε και ο Ρουμάνος που έκανε την συνέντευξη. Τι θα γίνει παίζεται. Πάντως πιο ρευστό ακόμη είναι το προσεχές μέλλον. Θα ήθελα να πάω στην Βόρεια Καρολίνα το Σαββατοκύριακο. Το θέμα είναι αν έχω παρέα, δεν το γνωρίζω. Επίσης να μην κανω καμία βλακεία και κάψω καμία γέφυρα με τον ευεργέτη μου. Δεν ξέρω τι μέλλει γενέσθαι το φθινόπωρο. Δεν ξέρω καν τι θα γίνει με τα πράγματά μου. Πετάω Ελευθέριο Βενιζέλο σε 2 εβδομάδες. Που θα γυρίσω; Τι θα κάνω μετά; Για την Ελλάδα έχω ιδέα τι επιθυμώ να κάνω. Στην Αμερική όμως η διαφορά ανάμεσα επιθυμία και πραγματικότητα είναι μεγαλύτερη. Βλεπουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου