Την Πέμπτη ξυπνάω και ανοίγω τον υπολογιστή. Αφου κατατοπίστηκα με το τι έγινε κατά την διάρκεια της νύχτας (η μισή ομάδα είναι στην Ινδία) ξαφνικά ανακαλύπτω ότι έπεσε το ρεύμα και δεν είχα δίκτυο. Το λέω στους διαχειριστές και μετά πηγαίνω στο γραφείο όπου τουλάχιστον έχω δίκτυο. Μου λένε το μεσημέρι ότι δεν υπάρχει πρόβλημα από το δικό τους άκρο και κλύτερα να τηλεφωνήσω στην ηλεκτρική εταιρεία. Τηλεφωνό στην εταιρεία και μου λένε ότι αυτοί το έκοψαν διότι τα λεφτά που τους πλήρωσα για εγγύηση δεν πέρασαν! Τα ξαναπληρώνω μεν, αυτή την φορά πέρασε αλλά μου είπαν ότι θα χρεωθώ τον άλλο μήνα κόστος επανασύνδεσης! Αυτό έμελε να είναι ένα αρνητικό επεισόδιο σε μια κατά τα άλλα πολύ θετική εβδομάδα. Μέσα στην εβδομάδα αυτή ήρθε η καλωδιακή τηλεόραση, η νέα οθόνη, πήρα νέο φούρνο μικροκυμμάτων (μεταχειρισμένο), τραπέζι, καρέκλες και ουσιαστικά ο κύκλος εγκατάστασης έληξε σήμερα με την αγορά πολυθρόνας για να κάθομαι ενώ βλέπω την τηλεόραση. Συνεχίζω να μην έχω κρεββάτι ή κανονικές καρέκλες ή και μικρότερα πράγματα του τύπου τραπεζομάντιλο αλλά πλέον έχω όλα όσα χρειάζομαι για να είμαι στο σπίτι και να περνάω καλά. Δεν χρειάζεται πια να βγαίνω 2 φορές την ημέρα για να φάω, μπορώ να καθίσω παραπάνω. Το μόνο που δεν έχω ακόμα είναι παρέα. Είχα σχόλια για την προηγούμενη ανάρτηση ότι το παραέκανα και είμαι όλο κατάθλιψη διότι δεν είχα ούτε 10 ημέρες στην πόλη. Το θέμα είναι ότι στο Blacksburg σε αυτό το διάστημα ήδη είχα παρέα και εβγαινα. Τουλάχιστον με 1 1/2 μήνα εκτός τηλεόρασης πλέον έχω πράγματα να δω, χτες τελείωσα την σεζόν του Defiance η οποία έπαιζε ενώ ήμουν Ελλάδα και σήμερα συνεχίζω τον Dr Who. Τι μέλλει γενέσθαι όμως όταν την άλλη εβδομάδα έχω τελειώσει με αυτά; Δεν ξέρω. Πηγαίνω μέρα με την ημέρα και ελπίζω στο καλύτερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου