Δεύτερη εβδομάδα καραντίνα

Αυτή την εβδομάδα ήμουν μόνος στην δουλειά. Καθόμουν και έκανα την δουλειά τριών, η πρωϊνή έγερση ουδέποτε μου άρεσε και αποτέλεσμα ήταν ότι βγήκα ιδίως την Παρασκευή πολύ κουρασμένος. Η κούρασή μου είναι συνήθως σωματική και ψυχική και καθότι είμαστε στην νηστεία η σωματική αντοχή μου είναι πεπερασμένη. Πάντως η νηστεία δουλεύει, μπορεί να μην έχω πρόσβαση σε ζυγαριά καθότι το γυμναστήριο είναι κλειστό αλλά η ζώνη μου δείχνει ότι λεπταίνω μάλλον. Οι σειρές μου στην τηλεόραση είναι σε παύση, δεν έχουν όλες νέα επεισόδια. Αποτέλεσμα είναι ότι έχω χρόνο να δω τα βίντεο που έβαλα στην ουρά. Ηδη την Πέμπτη είχα βαρεθεί να βλέπω διαλέξεις για την αστρονομία, αλλά βρήκα ορισμένες ακόμη και έβλεπα εώς χτες το μεσημέρι. Κάπου στο μεσημέρι ήταν όπου ήμουν κουρασμένος χτες από όλη την εβδομάδα. Το πρωϊ σηκώθηκα μάλλον χωρίς ενέργεια, έπαιξα, μαγείρεψα, πήγα στο σούπερ μάρκετ έπεσα και μετά ένιωσα ξεκούραστος. Μετά ένιωσα έτοιμός να κατακτήσω τον κόσμο, αλλά εν τέλει μόνο κούρεψα το γκαζόν. Πρώτη φορά μετά από τρεις μήνες δεν θα βγάλω τον πράσινο κάδο. Το γκαζόν ήταν ελάχιστο (πιο πολύ μαθαίνω πως να χειριστώ το μηχάνημα) και ναι μεν έπεσαν φύλλα αλλά όχι πολλά και έτσι δεν τα μάζεψα σήμερα. Φταίει ότι βγήκα σήμερα και έβαλα καύσιμα στο αμάξι, δεν είχα ύστερα πολύ κουράγιο, φταίει η νηστεία. Άρχισα να βλέπω το The Tick πάλι, την δεύτερη και τελευταία σαιζόν. Δεν ξέρω αν φταίει ότι δεν είναι και τόσο καλή σειρά αλλά η διάθεσή μου είναι χαμηλή. Ο περιορισμός στο σπίτι και μάλιστα μόνος από την στιγμή όπου έφυγαν την Τρίτη οι γονείς με πειράζει. Το χειρότερο είναι ότι δεν ξέρω αν θα με περιμένει κάτι το καλό στο τέλος. Λέω για το μεγάλο πάρτυ στο τέλος τη κρίσης αλλά 3 και χρόνια στο Φρέσνο δεν ξέρω κανένα που να θέλει να με βγάλει στο πάρτυ, ακόμα και αν λάβει χώρα. Πραγματικά προσμένω αύριο την δουλειά αλλά βγήκε απόφαση και πρέπει να συμπληρώνω έντυπο ότι δεν είμαι άρρωστος. Έλα ντε όμως που φταρνίζομαι αν κρυώνω. Πάω αύριο και βλέπουμε τι θα γίνει ...