Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2020

Ταξίδι στο Σηάτλ

Όταν ήμουν μικρός και έβλεπα τον κόσμο από τον άτλαντα και τους χάρτες, ήθελα να πάω στο Σηάτλ. Δεν θυμάμαι πια ακριβώς γιατί, θυμάμαι κάτι για μια Ολυμπιάδα αλλά ουδέποτε έχουν γίνει Ολυμπιακοί στο Σηάτλ, αλλά ήθελα να πάω. Φέτος μου ήρθε η ευκαιρεία να πάω με τα παιδιά. Το να οργανώσω το ταξίδι ήταν αγχωτικό, αλλά εν τέλει εκείνη την Παρασκευή με πήγε ο εκτιμητής στο αεροδρόμιο. Σταδιακά ήρθαν τα παιδιά και μετά πετάξαμε απευθείας. Στο αεροδρόμιο βγήκαμε γρήγορα και λύσαμε τον λαβύρινθο και βρήκαμε το λεωφορείο. Πήγαμε στο Bellevue και ανεβήκαμε στο ξενοδοχείο. Εν αντιθέσει με την Ατλάντα μας έβαλαν χαμηλά αλλά αυτό δεν πείραξε. Φτάσαμε, αλλάξαμε λίγο και μετά πήγαμε στο μπόουλινγκ όπου ήταν το σημείο συνάντησης. Τα παιδιά αναγνώρισαν αυτόν από το Σηάτλ και έτσι κανονίστηκε πως θα πάμε την επομένη στο γήπεδο. Μετά πήγαμε και φάγαμε και μετά ακολούθησε παρεπιπτόντως ύπνος, ήμασταν πολύ κουρασμένοι για πραγματική έξοδο.

Την επομένη σηκωθήκαμε σχετικά νωρίς και εν τέλει μεταβήκαμε οδικώς στο γήπεδο. Το φετινό πρόγραμμα ήταν εξαιρετικό, μόνος ένας αγώνας τον οποίο και κερδίσαμε. Μετά φτάσαμε σταδιακά στο ξενοδοχείο. Η νυχτερινή έξοδος ήταν γλέντι στην εκκλησία, φτάσαμε σταδιακά και έγινε εκεί και η ορκομωσία του νέου μέλους. Όπως έλεγα ήταν η καλύτερη ευκαρία να γνωρίσω κανένα άτομο αλλά φυσικά αυτό δεν ήταν εύκολο. Μας πήγαν στο τραπέζι όπου ήταν οι νεανίδες της Αθηνάς αλλά ενώ τα παιδιά μιλούσαν με τα κορίτσια, το να ακούσω καν τι έλεγαν ήταν δύσκολο ενώ η μπάντα έπαιζε "Δεν ξαναπάω φυλακή με τον Καπετανάκη". Μετά σταδιακά γυρίσαμε και εγώ έπεσα. Η επομένη ήταν ο ημιτελικός και τελίκος και τα παιδιά πήγαν καλά: έφτασαν στον τελικό τον οποίο έχασαν, αλλά μετά από δύο νίκες και μία ήττα πήγε πολύ καλύτερα από πέρυσι. Γενικά είχαμε πρόβλημα με τις μετακινήσεις στο Σηάτλ διότι δεν είχαμε όχημα και το δίκτυο δημοσίων συγκοινωνιών είναι αραιό χρονικά. Εγώ πάντως πήγα και είδα τον Βολιώτη φίλο μου. Πήγα με το πρώτο λεωφορείο που ήρθε στο κέντρο του Σηάτλ και μετά τον περίμενα καμία ώρα για έρθει το πλοίο του. Ενδιαμεσα παρά την βροχή είδα το κέντρο και κατέληξε στο περίφημο Pike place market το οποίο είναι μία κλειστή αγορά. Κατέβηκα στην αποβάθρα των Φέρυ μπότ, ήρθε ο φίλος και κάναμε κάνα δίωρο τρίωρο βόλτα. Έφαγα, κάναμε κουβέντα και μετά αυτός έφυγε με το πλοίο και εγώ με το λεωφορείο για το ξενοδοχείο. Τα παιδιά πήγαν κατευθείαν στο μπαρμπεκιού και εγώ όμως προτίμησα να κοιμηθώ και να δω το ίντερνετ. Μετά το βράδυ ήρθαν και εν τέλει διασκεδάσαμε στα δωμάτια, σε σημείο που ενοχλήσαμε τους γείτονες και μας ήρθαν από το ξενοδοχείο για παρατήρηση. Δευτέρα τους κατέβασα στο κέντρο, βγήκαμε και είδαμε και περπατήσαμε, φάγαμε και μετά πήραμε Uber για το ξενοδοχείο όπου είχαμε τα πράγματα και μετά λεωφορείο για το αεροδρόμιο. Φύγαμε κανονικά και μετά έφτασα σπίτι μεσάνυχτα. Γενικά το ταξίδι πήγε καλά, είδα να έχω αποκτήσει νέο μυ τον οποίο δεν ήξερα ότι είχα και αν δεν ήταν ότι ο πρόεδρος της ΑΧΕΠΑ του Φρέσνο παραιτήθηκε, το οποίο με κάνει εμένα πρόεδρο (δεν θέλω να είμαι!) θα έλεγα όλα καλά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου