Στους Κρητικούς στο Modesto

Όσο ήμουν στο Σηάτλ τα παιδιά ήταν κατά καιρούς σε τηλεδιάσκεψη με τα κορίτσια που είχα γνωρίσει πέρυσι στο Λος Άντζελες και τις ξέρουν από το τουρνουά χορού της Μητρόπολης, FDF. Ένα από τα ερωτήματα που έθεσαν ήταν ποιος θα πάει στον χορό των Κρητικών στο Modesto το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε. Αρχικά δεν είχα πρόθεση να πάω, διότι ήθελα να κάτσω και στο σπίτι μου καμιά φορά. Ωστόσο είχα την αίσθηση ότι μία εξ'αυτών άρχισε να μου κάνει τα γλυκά μάτια. Καθότι είχα να πάω τρία χρόνια και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να έρθει σε καλύτερη φάση μιας και ακόμα και αν δεν πάμε σε τουρνουά μπάσκετ του χρόνου, έχει η επιτροπή νεολαίας της Μητρόπολης κάμπινγκ, είπα και εν τέλει πήγα. Σκεφτόμουν όλη την εβδομάδα ότι είναι πιθανόν να βγω με έτερον ήμιση από την εκδήλωση αυτή, αλλά πάντα κρατάω μία πισινή. Όλη την εβδομάδα το σκεφτόμουν αν θα πάω, την απόφαση την πήρα μόλις την Πέμπτη αλλά εν τέλει μόνο την Παρασκευή έκλεισα θέση στο τραπέζι του εν Φρέσνο προέδρου των Κρητικών. Σάββατο πρωϊ πήγα σε σούπερ μάρκετ και εν τέλει αγόρασα λάμπες για να αντικαταστήσω τις καμμένες. Στις 4.30 περίπου έφυγα από το σπίτι για να οδηγήσω την μίαμιση ώρα ως την εκκλησία του Modesto και έφτασα στις 6 όπου ξεκίνησε. Πήγα από την αρχή και πλήρωσα και το φαϊ, ενώ εν τέλει τα παιδιά πήγαν αργά και πλήρωσαν μόνο τον χορό. Για όσους αναρωτιούνται γιατί άτομα από το Λος Άντζελες οδήγησαν 5 ώρες για να χορέψουν, η απάντηση είναι ότι είναι εξαιρετικά ανταγωνιστικό το FDF. Εν αντιθέσει με προ τριετίας ήξερα αρκετό κόσμο πλέον αν και η πλειοψηφία μου ήταν άγνωστη. Στο τραπέζι ήμουν ευπρόσδεκτος και το 70χρονος πρόεδρος με τον οποίο κάθισα με συστησε στα ξαδέρφια του με τα οποία καθίσαμε. Το φαϊ ήταν εξαιρετικό και είχε ζωντανή μπάντα. Ενώ τρώγαμε μπήκε η νεαρή παρέα και οι κοπέλες εξεπλάγειν, μάλλον θετικά. Όταν με ρώτησε η μικρή αδερφή η οποία μου είχε δώσει την αίσθηση ότι μου κάνει τα γλυκά μάτια γιατί ήρθα της απάντησα ότι ο παππούς μου ήταν από το Τζερμιάδο, πράγμα που είναι αλήθεια αλλά δεν ήταν ο μόνος λόγος. Δυστυχώς είμαι πολύ ντροπαλός για να πω κάποια πράγματα στα ίσια, ιδίως όταν είναι εκεί και άλλοι άνθρωποι μπροστά. Αν μη τι άλλο κιόλας γύρισα και στο τραπέζι μου κατ'αρχήν διότι δεν ήθελα να είμαι αγενείς με αυτούς με τους οποίους κάθονταν μαζί μου. Εν τέλει βρήκα το κουράγιο και κάθισα στο τραπέζι της νεολαίας αργότερα και οι κοπέλες μιλούσαν με τους άλλους της παρέας. Δεν θα έλεγα ότι με αγνοούσαν ηθελημένα, αλλά δεν ήμουν προτεραιότητα κατά τρόπο που θα ήμουν αν όντως κάποια ενδιαφερόνταν για μένα. Σε κάποια φάση βγήκαμε και στο προαύλιο και όταν έπαιξε η κοπέλα ηλεκτρονική μουσική της χόρεψα, αλλά σε εκείνη την φάση μου με ρώτησε να επιβαιώσει (και επιβεβαίωσα) ότι ψάχνω κοπέλα που να χορεύει ηλεκτρονική μουσική. Η αλήθεια είναι ότι το να είναι μία κοπέλα της ηλεκτρονικής είναι ο ευκολότερος τρόπος να την ερωτευτώ, αλλά κάθε άλλο παρά απορρίπτω κοπέλες που δεν είναι αυτού του είδους. Δεν ξέρω αν έδωσα λάθος εντύπωση ή αν απλά είναι το θέμα ότι μιλάμε και για άτομο που δεν είναι αρκετά μεγάλη ακόμα να πάει σε κλαμπ, αλλά σίγουρα δεν έγινε κάτι με καμία. Τέλος πάντων, στις 11 έφυγα παρότι είχε άλλη μία ώρα και εφτασα σπίτι στις 12.30 ή 8 ώρες αργότερα εξαντλημένος. Την επομένη όμως πήγα στην εκκλησία διότι είχα να μάθω τι έγινε ενώ έλειπα στο Σηάτλ και να κανονίσω για την διάλεξη που έχω το άλλο Σαββατοκύριακο για τα Μηδικά. Άραγε τόσο ανίκανος είμαι να διαβάσω κόσμο; Κακό δεν έγινε που πήγα στο Modesto, αλλά όπως υποψιαζόμουν δεν έγινε τίποτα. Τουλάχιστον όμως προσπάθησα στο μέτρο του δυνατού μου. Αύριο πάω στους γονείς, αλλά για όχι ευχάριστο λόγω, έχουμε μνημόσυνο